Het blijft een militaire operatie: vertrekken op vakantie met een baby en een peuter. Ruim een kwartier later dan gepland zit iedereen dan toch in de auto en denken we de meeste spullen ook mee gegraaid te hebben. Oef! Laat de vakantie nu maar beginnen. Op naar Zuid-Afrika!
Zuid-Afrika Dag 1, een lange reis
Als alles een beetje mee zit zijn we nog behoorlijk op tijd in Frankfurt, maar helaas krijgen we bij het oversteken van de Duitse grens meteen een melding van een wegafsluiting op onze route en de alternatieve route is twintig minuten langer. Ook op die snelweg gaat het niet vlekkeloos en we komen uiteindelijk zelfs nog in de file terecht. Gelukkig hadden we thuis ingecheckt en als de file redelijk snel oplost zijn we een krappe drie uur voor vertrek bij de parkeergarage van het NH-Hotel. Het lukt ons om voor Rosalies fles binnen vijf minuten een thermosfles kokend water te bemachtigen, één van de toch nog thuis vergeten dingetjes, en ook nog het transferbusje te vinden om naar de vertrekhal te komen. Als we daar zijn staat er nog meer dan twee uur op de teller voor vertrek. Oef! Laat de vakantie dan nu maar beginnen.
Het boarden lijkt een ingewikkelde procedure voor Egypt Air en het lukt ze niet om iedereen op tijd het vliegtuig in te krijgen. Alle rijen voor checks en boarden laten we zoals gebruikelijk weer links liggen, om via de priority lane rustig het vliegtuig in te wandelen. Tot welke leeftijd van je kinderen zou deze voorkeursbehandeling doorgaan? Misschien moeten we toch eens over een derde baby nadenken. 🙂 Eenmaal aan boord krijgen we niet de gebruikelijke babygordel bij het instappen en bij navraag blijkt die ook niet te komen. Die gebruikt Egypt Air niet. Pardon?! Nee, de moeders worden geacht hun baby goed vast te houden. Dus… dan denk je ook dat vliegen geen verrassingen meer voor je heeft. Een beetje sterke en onwillige baby heeft zo dus de tijd van z’n leven.
Vertrek naar Zuid-Afrika vanuit Frankfurt
Als iedereen eindelijk op z’n plek zit rijden we bijna drie kwartier taxiënd over het vliegveld heen en weer, vanwege een onweersbui die ons naar een andere startbaan laat uitwijken. Zowel de baby als de peuter zijn niet gecharmeerd van nog meer uitstel van vertrek, maar gelukkig hebben we onze clownsneus meegenomen. Een uur later dan gepland laten we Frankfurt achter ons en kunnen we achterover leunen. Oef! Laat de vakantie dan nu eindelijk beginnen.
Bij onze overstap in Caïro kijkt Vera haar ogen uit: “Papa, is dat een mevrouw of een meneer met die jurk daar?” De sluiers, burka’s, grote snorren en tulbanden worden allen voorzien van ongezouten commentaar en zo komen we onze drie uurtjes wachttijd makkelijk door. Net voor middernacht beginnen we aan onze vlucht die het hele Afrikaanse continent oversteekt.
Zuid-Afrika Dag 2, aankomst in Zuid-Afrika
Al dommelend, de jongsten wat steviger dan de oudsten, komen we met z’n allen de nacht door, hoewel Vera boven Sudan nog even oppert dat we beter naar huis kunnen gaan, want Zuid-Afrika vindt ze eigenlijk te ver. Aan het begin van de ochtend landen we en precies op het moment dat we bedenken dat het toch allemaal nog allemaal best voorspoedig ging gooit Vera haar complete maaginhoud eruit. Niet bepaald een happy landing.
Na de meevaller van een speciale rij voor gediplomeerden en mensen met kinderen bij de douane volgt de tegenvaller van vier tassen die als allerlaatste de band op rollen en een vijfde tas, met autostoeltjes, die maar niet komt. Hij blijkt op een andere plek bezorgd en een aardige mevrouw haalt hem voor ons op. Na het ophalen van onze huurauto krijgen we een half uur de tijd om te wennen aan het links rijden. En links schakelen. En het knipperlichtstokje aan de andere kant. Dat is dus af en toe vrolijk ruiten wissen onder een strakblauwe lucht. O ja, en er is ook nog wat ander verkeer op de weg in de ochtendspits. Gelukkig is Waverly in Pretoria niet ver en vinden we daar een erg mooi en groot appartement met een heerlijke tuin om even een paar dagen bij te komen en wegwijs te worden in de wereld van boodschappen doen, auto rijden en onze draai vinden in Zuid-Afrika. Ook regelen we nog dat we geld kunnen pinnen, want wij als ervaren reizigers waren vergeten onze bankpas te activeren voor gebruik buiten Europa en de reisverzekering moest ook nog even aangepast.
Aankomst in Zuid-Afrika
Zuid-Afrika Dag 3, helemaal niks
De reis was net zo vermoeiend als verwacht. Daarom doen we vandaag een dagje heeeelemaal niks in ons mooie appartement in Pretoria, dat zich daar uitstekend voor leent.
Zuid-Afrika Dag 4, van Pretoria naar Hazyview
Het eerste deel van de rit van Pretoria naar Hazyview is niet erg bijzonder. We zien vooral platte, bruine en dorre landschappen met weinig om enthousiast van te worden. Na onze stop, ergens halverwege komen we vrij snel stil te staan voor wat later een gekantelde vrachtwagen blijkt te zijn. Dit oponthoud haalt bij ons allemaal de fut er een beetje uit en zelfs als het laatste uurtje het landschap compleet verandert en typisch Afrikaans wordt, willen we eigenlijk alleen maar gauw op de plek van bestemming zijn. Dit gevoel wordt nog een beetje sterker als blijkt dat onze linker voorband bijna leeg is. Volgens de mensen bij de benzinepomp, die hem voor ons flink hard oppompen kunnen we het beste een garage zoeken, maar wonderbaarlijk genoeg blijft de band vol tot we in Hazyview aankomen. We rijden dan al ruime tijd tussen de meest uiteenlopende gewassen door: bananenbomen en citrusbomen, noten, avocado’s en olijven. Alles groeit hier langs de kant van de weg in grote plantages op de prachtige heuvels.
Zuid-Afrika Dag 5, Perry’s Bridge Reptile Center
Vanochtend gaan we naar Perry’s Bridge Reptile Park, waar we baardagamen, schildpadden, heel veel slangen, krokodillen, padden en grote, harige spinnen zien. We maken kennis met Hazyview, eigenlijk niet veel meer dan een hoofdweg met enkele zijstraatjes. Het heeft een beetje een vergane glorie-, gemengd met Country and Western sfeer, maar misschien is dat wel gewoon de Zuid-Afrikaanse stijl.
Perry’s Bridge Reptile Center Hazyview
Zuid-Afrika Dag 6, Blyde River Canyon en Pilgrim’s Rest
We gaan met de auto op pad en volgen een weg die steeds verder stijgt, via bananenplantages, eucalypusbomen en eindeloze naaldbossen, aangeplant voor de houtbewerking, tot de Kolwyn Pas. Via Graskop rijden we richting de Blyde River Canyon, maar helaas is de lucht zwaarbewolkt geworden en zijn de uitzichten wat tegenvallend. Van toeristische hotspot “God’s Window” hadden we hoge verwachtingen, maar we komen later uitzichtpunten tegen, die in geen enkele reisgids genoemd worden, en waar geen tientallen stalletjes en een betaalhuisje voor je parkeerkaartje staan en die we vele malen mooier vinden. We rijden door tot de Three Rondavels, waar we picknicken met een fantastisch uitzicht over de Blydepoort Dam. Zelfs onder een bewolkte hemel is het hier geweldig mooi.
Aangezien het weer het wat laat afweten laten we de uitzichtpunten rond de middag voor wat ze zijn, om naar Pilgrim’s Rest te rijden. Dit Cowboystadje heeft jaren goudzoekers uit de wijde omgeving aangetrokken, tot in de jaren ’70 van de vorige eeuw het goud op was. Nu is het een museumdorpje geworden, op een goede manier. In verschillende van de oude gebouwen kun je binnenkijken, om een indruk te krijgen van hoe de mensen woonden en er winkels hadden. Ook de kerken, begraafplaats en garage zijn in de stijl van toen bewaard gebleven. Vera maakt in die garage nog een alsof-ritje in één van de antieke auto’s en ziet de eerste apen over de daken en in bomen klimmen.
Pilgrim’s Rest
Zuid-Afrika Dag 7, Shangana Village en Panorama Route
Het zou vandaag weer een bewolkte dag worden, dus willen we er een relaxt dagje van maken, waarbij de ’s ochtends heerlijk op ons terras ontbijten (in de ochtendzon), om dan het Shangana Museum Village te bezoeken (ook in de stralende zon), waarna we nogmaals de (zonovergoten) bergen in rijden. Wat een cadeautje, zo’n heerlijke dag als je het niet had verwacht.
Nadat we alles hebben geleerd over hoe de Shangana mensen leven en hoe een Sangoma, een traditioneel genezer, werkt, gaan we dus toch weer opnieuw op pad, wederom de bergen in richting Panoramaroute. Gisteren hadden we Bourke’s Luck Potholes overgeslagen, maar vandaag bezoeken we deze prachtige plek wel. In een minuut of vijf wandel je van de parkeerplaats naar de plek waar de rivier bizarre ronde gaten in de rotsen heeft uitgesleten en waar vele stroomversnellingen en prachtige, gekleurde rotsen via hoge bruggen te bereiken zijn. Doordat de zon op de verschillende kleuren van de aarde schijnt ziet het er hier en daar uit alsof het in brand staat, super om doorheen te lopen.
Bourke’s Luck Potholes, Panorama route
In de late middag rijden we terug naar Graskop, een dorpje met een typische backpackerssfeer. Wat is het toch met plaatsen als deze, die zo in het rijtje Pokhara (Nepal), Pushkar (India), Pai (Thailand), Dahab (Egypte), Zhongdian (China) en Vangvieng (Laos) passen en waar je altijd weer langer blijft hangen dan gepland?! Ook nu lukt het ons nog maar net om ons voordat het donker wordt van de convenience van het wifi en de pannenkoeken van Harry’s Pannenkoek Restaurant los te weken, om de afdaling naar Hazyview te maken.
Zuid-Afrika Dag 8, Spelen en “Zwemmen”
De meiden leven zich vanochtend uit in de speeltuin, terwijl de volwassenen om de beurt gebruik maken van het wifi op één van de terrassen. Na de boodschappen nemen Peter en Vera de proef op de som en in zwemkleding gaan ze naar het onverwarmde zwembad naast ons huisje. Voor een echte duik is het water wel heel fris, hoewel een stel Britten het zomers warm noemt, maar een beetje spatten lukt nog wel. Na het maken van de lunch voor morgen en een snelle hap liggen we er allemaal vroeg in, want morgen hebben we een lange dag voor de boeg.
Zuid-Afrika Dag 9, Kruger Park
Voor dag en dauw staan we op, om bij zonsopkomst in het Kruger Park te zijn. De landschappen alleen al zijn schitterend, maar de dieren die we zien maken het Afrika-gevoel wel compleet. Al gauw zien we impala’s en even later ook giraffen aan hun ontbijt. In een grote poel liggen verschillende grote en kleine nijlpaarden. Een eindje verder steken de eerste olifanten de weg over en bij een plas staan zebra’s te drinken. In een boom zitten vier Vervet aapjes, ofwel Zuid-Afrikaanse Groene Meerkatten, waarvan we er later nog heel wat meer zien. Al vrij snel zien we ook twee neushoorns, met het typische vogeltje op hun rug. Wrattenzwijnen ploegen een heel stuk zandgrond om en even later zien we een tweede apensoort: bavianen. Aan klein en middelgroot wild geen gebrek. We zien oryxen, een koedoe, nyala’s, gnoes en een kleine, rode duiker. Ook vogels zien we regelmatig, zoals marabu’s, visarenden en gieren. Een hyena heeft blijkbaar een impala gevangen en de boom in gesleept, maar van de hyena zelf zien we helaas niks. Net voor onze lunchstop zien we pal naast de weg een enorme kudde van ongeveer 30 olifanten. Hele struiken eten ze kaal en takken worden ruw losgetrokken. Dan bedenkt er één om vlak voor onze auto over te steken, terwijl een paar anderen al achter onze auto zijn. Mannetjes, vrouwtjes en jonkies, ook een hele kleine, passeren ons. Een indrukwekkend en enigszins spannend moment.
Kruger Park, hoogtepunt van een rondreis Zuid-Afrika
Als we bij een picknickspot, vergezeld van meer apen en nijlpaardengeluiden uit de rivier, hebben gegeten zien we al gauw een grote kudde buffels van meer dan honderd stuks langs de rivier trekken. Een krokodil ligt te zonnen naast de rivier, terwijl een stuk of vijf nijlpaarden om hem heen het water uit komen. Nog net voor we het park weer uit rijden bij de Phabeni Gate zien we opnieuw een groep zebra’s, grazend in de late namiddagzon, een prachtig gezicht. Het was een bijzonder geslaagd dagje wild spotten.
Zuid-Afrika Dag 10, Sabie en spelen
Na een relaxt ontbijt in de zon op ons terras rijden we naar Sabie. De route is geweldig mooi en we zien wederom hoe vruchtbaar Zuid-Afrika is: Macademia noten, kastanjes, avocado’s, koffie en nog veel meer wordt hier verbouwd. Na een rondje Sabie, inclusief een speeltuin in de tuin van een restaurant, willen we verder naar de Bridal Veil, één van de watervallen in de buurt. Het blijkt alleen een heel eind lopen vanaf de parkeerplaats en inmiddels slapen allebei de meiden op de achterbank. We rijden daarom dezelfde mooie route weer terug naar Hazyview, waar we de rest van de middag een andere speeltuin onveilig maken.
Zuid-Afrika Dag 11, laatste keer Kolwyn’s Pass
Nog eenmaal nemen we die mooie Kolwyn’s pas naar Graskop, om de uitzichtpunten die we nog gemist hadden te bezoeken. We zien zomaar nog een troep bavianen en een aantal zebra’s aan de kant van de weg. We nemen een kijkje bij de Pinacle, Wonderview en de Lisbon Falls. Bij die laatste picknicken we, lekker convenient op tien stappen van de auto met uitzicht op de schitterende waterval. Ook God’s Window doen we nog een keer aan, dit keer dus in de zon gelegen en zo een heel stuk mooier, maar om er nou zo’n gekte van te maken vinden we nog steeds erg overdreven.
Panorama route
Zuid-Afrika Dag 12, via Kruger naar Barberton
Wederom staan we voordat het licht is op om onze spullen in de auto te leggen en naar Kruger Park te vertrekken. Vandaag gaan we echter aan het eind van de middag niet terug naar Hazyview, maar verder naar Barberton. Zodra we het park inrijden zien we ons eerste wild: een wrattenzwijn en even later een troep hyena’s of wilde honden, ze zijn ons net iets te snel af om heel duidelijk in beeld te zijn helaas. Het blijkt vandaag de dag van de olifanten. Maar liefst zeven keer zien we een grote kudde en twee of drie keer een alleenlopend exemplaar. Ook de neushoorns zijn goed vertegenwoordigd. We zien er eerst twee, later drie en tenslotte zelfs zes bij elkaar. Wat een prachtige natuur ook in het Zuidelijke deel van het park, vooral als je de hoofdwegen een beetje verlaat, met na elke bocht weer een compleet andere wereld.
Ook de route van de Malelane Gate naar Barberton biedt volop afwisseling. We zien suikerriet, citrusvruchten, papaya-plantages en mango’s. Toch zijn we blij als we aan het eind van de middag de auto uit kunnen en de kinderen nog wel het meest. Het was een lange dag in de auto.
Via Kruger Park naar Barberton
Zuid-Afrika Dag 13, tegenvallend Barberton
Barberton is wat ons betreft een beetje een tegenvaller. Misschien komt het doordat het de laatste dag van de maand is en er een enorme drukte heerst in het stadje, omdat iedereen vandaag zijn loon krijgt. Lange rijen staan voor de banken en ook in de supermarkt ziet het letterlijk en figuurlijk zwart van de mensen. De zwarte bevolking, die voor de overgrote meerderheid nog altijd volledig afhankelijk is van witte werkgevers haalt vandaag zijn geld op bij de bank, betaalt zijn rekeningen en slaat daarna voor een maand zoveel mogelijk houdbare producten in. Het is één grote gekte en de sfeer is gespannen. Het voelt druk en opgefokt en we doen een poging tot sightseeing, maar erg gecharmeerd zijn we niet van de paar bezienswaardigheden: een oude stoomlocomotief en enkele huizen uit de tijd dat de goudmijnen nog in gebruik waren. Rond de middag gaan we terug naar ons luxe chalet bij “Oppi Koppi Inni Krater”, om de Whirlpool te misbruiken als wasmachine en zodat de meiden nog eens in een bed hun middagslaapje kunnen doen.
Zuid-Afrika Dag 14, Oppi Koppi
Ook deze dag doen we rustig aan in ons “Oppi Koppi huis” met prachtige vergezichten rondom. Oppi Koppi betekent hier “bovenop de berg” en dat zitten we. Wat een heerlijk uitzicht!
Dit reisverslag gaat nog verder. Lees ook Reisverslag Swaziland.
