Backpacken met peuters staat niet bij iedereen meteen in de top 10 van meest begeerlijke vakanties. Wij gingen eerst op reis met één peuter, zelfs in combinatie met een baby en later een dreumes. Maar dat waren reizen met vrij veel comfort, zoals een eigen huurauto bij ons rondje Zuid-Afrika en een auto met chauffeur voor een groot deel van de rondreis in India. En dat was 1 peuter. Een week voor vertrek naar Sri Lanka krijg ik het ineens Spaans benauwd, als ik me realiseer dat we daar een maand gaan backpacken met 2 peuters. Nadat we eerst in zo’n 13 uur (met tussenstop) naar Sri Lanka gevlogen zijn met ze. Onderstaand blog heb ik op dat moment geschreven, maar blijft voor nieuwe reizende ouders van peuters denk ik herkenbaar om te lezen. Ik laat dit blog dus, ondanks dat het wat ouder is, lekker online.
Ik ook met m’n plannen
Omdat ik altijd degene thuis ben die met dit soort ideeën komt en de rest van de wereld (inclusief mijn wederhelft) denkt dat ik dat heel relaxt allemaal doe en de boel helemaal onder controle heb, plaats ik deze post pas als we inmiddels zijn aangekomen. We hebben er tenslotte niks aan om nu met z’n tweeën in de stress te schieten. O ja en ik plaats het natuurlijk ook pas nadat gebleken is dat het allemaal best heel goed te doen blijkt, dat backpacken met peuters. Al is het maar omdat ik iedereen die me fronsend heeft aangekeken toen ik vertelde over onze nieuwe reisplannen de volgende keer dat ik ze zie nog steeds kan vertellen dat het wél een goed idee is. Ik heb nou eenmaal graag gelijk. 🙂
We gingen eerder op reis met 2 jonge kinderen, maar dat waren geen backpackreizen en ook geen 2 peuters
Het feit dat je dit artikel nu leest betekent dus dat backpacken met peuters minder erg is dan het wellicht in eerste instantie lijkt, maar ook dat ik het vooraf toch wel een beetje warm begon te krijgen toen het moment van vertrek naderde. Maar goed, dat had ik ook toen ik me bedacht: “Ga ik echt over 2 dagen een kind van net 1 meenemen naar India? Waarom ook alweer?“ en ook die keer dat ik me een week voor vertrek naar Zuid-Afrika afvroeg waarom ik dacht dat een peuter en een baby een hele dag in de auto zitten op zoek naar leeuwen en olifanten persé leuk zouden vinden.
Backpacken met peuters, hoe verzin ik ’t weer
Op het moment van schrijven denk ik dus opnieuw: “HELP, wat heb ik nou weer gedaan?”. Waarom bedacht ik me, toen ik een jaar geleden de tickets boekte, niet dat kinderen steeds groter worden en dat makkelijke en relaxte baby’s uiteindelijk ook opstandige peuters worden? Hoe gaat dat uitpakken, om ons met dit stel in overvolle treinwagons te proppen en op bussen te springen die amper de moeite nemen om volledig tot stilstand te komen. Hoe is het om met ze door zo’n land te reizen waar “not spicy” betekent dat je met 1 glas water af kunt in plaats van 2, na elke hap die je genomen hebt. En dat dan met 2 peuters waarvan de jongste, die geen seconde stil kan zitten, wiens favoriete woord momenteel “lekker puh” is en de oudste, die net het in het openbaar drama opvoeren tot een favoriet tijdverdrijf heeft gemaakt, niks liever doet dan de ander daarna hard in haar buik knijpen.
Backpacken met peuters, benieuwd hoe dat gaat uitpakken
Geen weg terug
Het is dat de tickets niet meer te annuleren zijn (zonder het volledige bedrag dat we ervoor betaald hebben kwijt te zijn) en ook ons eerste treinticket en verschillende slaapplekken al vooraf definitief geboekt zijn. Anders was ik misschien gewoon lekker thuis gebleven. 😉
En daar gaan we dus; in Sri Lanka backpacken met 2 peuters… mezelf moed insprekend dat het wachten op de luchthaven vast voorbij is voor we er erg in hebben, de vlucht voorspoedig verloopt, terwijl ons grut zich uren zelf vermaakt met het online entertainment en onze bagage snel de band op komt rollen, waarna we zó een wachtende taxi in hoppen. De werkelijkheid is ietsje anders uiteraard, maar toch zeker niet de ramp die zich ergens in mijn hoofd ook afspeelt.
Backpacken met peuters begint vaak met een lange vliegreis
Voorbereidingen backpacken met peuters
Gelukkig is er tijdens zo’n rampmoment in mijn hoofd ook altijd nog een stemmetje dat zegt: “maak je niet druk, de reis is goed genoeg voorbereid”. Zo ook deze reis naar Sri Lanka. We hebben alle accommodatie al vooraf geboekt, verschillende keren met zwembad en meestal op een rustige plek met eigen tuin. Na aankomst nemen we 2 hele dagen om te acclimatiseren, voordat we gaan reizen en het tempo waarin we ons verplaatsen ligt laag. De eerste treinreis door Sri Lanka is ook vooraf al geregeld, lekker eersteklas, om het voor iedereen een relaxte ervaring te maken, voordat we onszelf in de tweede- en wellicht derdeklas wagons gaan wagen. Het wemelt in Sri Lanka van de tuktuk’s, die je snel genoeg ergens naartoe brengen en voor een weekje hebben we het onszelf nog iets makkelijker gemaakt door een auto met chauffeur te boeken.
Maar het belangrijkste van alles: Sri Lanka ligt in Azië en daar is iedereen dol op kinderen. Vooral kleine, blonde kinderen. Ze zullen er alles aan doen het de kids naar de zin te maken, zoals dat altijd overal in Azië het geval is. En voor de kleine (of grotere) verveelmomentjes en elkaar-in-de-haren-vlieg-tijden, die er ongetwijfeld zijn, hebben we klei, leesboekjes, een paar spelletjes en voor echte noodgevallen de tablet mee.
Wij gaan backpacken met peuters, maar kiezen voor iets meer comfort, zoals het eerste stuk met de eerste klas trein
Gelukkig was Sri Lanka opgewassen tegen onze peuters
Het feit dat je dit nu leest betekent dat al het moois dat Sri Lanka te bieden heeft bovenstaande momenten tot een minimum weet te beperken en dat het voor iedereen weer een hele gave reis is geworden. Wil je ook gaan backpacken met peuters? Kies dan het best een land met interessante ingrediënten voor iedereen korter dan 1 meter. Welke peuter wil er nou geen olifanten zien, zwemmen in een fijn zwembad, kastelen bouwen op het strand en ritjes maken in zo’n coole trein of snelle tuktuk? Sri Lanka heeft genoeg van deze ingrediënten en zoals eerder gezegd: dat je dit nu leest betekent dat backpacken met peuters, in ieder geval in Sri Lanka, minstens zo’n goed plan is als ik had verwacht toen ik de tickets boekte. Lekker puh! (oefff… amen 😉 )
Ben jij weleens gaan backpacken met peuters en heb je nog tips voor andere ouders? Deel ze gerust hier onder! Wij zijn na deze rondreis door Sri Lanka ook gaan backpacken met iets oudere kinderen.. een eitje voor iedereen die is gaan backpacken met peuters.
Lees meer over Kids:
Hoi, ook wij backpacken (momenteel in Sri Lanka) met onze kleintjes (net 5 en 3,5). Echt ontzettend goed te doen. Wij hebben allebei een ruime rugzak, de kleintjes een eigen 10 l (met natuurlijk eigen waterfles, zweetdoekje die aan de buitenkant hangt, speelgoed en wat lekkers) en 1 dagrugzak. Op,deze manier hebben we altijd de handen vrij om een kindje een hand te geven of eens een rugzak te dragen. Wij reizen niet te lange stukken en wanneer we bijvoorbeeld overstappen van de ene bus naar de andere bezoeken we een klein tentje voor een versnapering. Zie het reizen ook niet als een ding maar meer als we gaan vandaag met wel 2 bussen en misschien wel een tuktuk (hopelijk een blauwe want die hebben we niet zou vaak gehad).
Gisteren in Mihintale helemaal vanaf de weg naar de eerste trappen gelopen en de top bereikt (1840 treden) en natuurlijk mogen ze dan een speeltje uitzoeken. Wel is de afspraak dat we er ook weer eentje weggeven. De kindjes hebben hun eigen speelgoed in een waszak, heel handig. Neem je ook zo mee en makkelijk bij elkaar. Zorg voor een spelletje (uno hier favoriet) en wat klein speelgoed.
Het is echt zo leuk met de kleintjes op pad!! Aanrader!
Wat leuk om te horen. En wat een goed idee om elke keer dat ze een nieuw speeltje krijgen iets moeten weggeven. Zo heb je niet op het eind een uitpuilende rugzak! Ik vond de trappen in Mihintale erg meevallen. Had geen idee dat het er zoveel waren, onze kids van (toen) bijna 2 en ruim 3 hebben ze ook zelf beklommen. De hete stenen boven vond ik een grotere uitdaging! 🙂 Veel plezier nog in SL!!
HI,
Ik reis dit jaar alleen met mijn dochter van 3 naar Indonesie. De reis daar naar toe doe ik alleen met haar en zie ook niet als een probleem. Op plaats van bestemming ontmoet ik de rest van mijn familie. Het is niet de eerste verre reis, samen met mijn man zijn wij al naar Sa Francisco/LA en Curacao met haar geweest. Nu in Indonesië zullen we geen auto huren maar meer gebruik maken van auto’s met chauffeur en taxis. Nu zit i et het dilemma of ik de autostoel wel of niet zal mee nemen. Hebben jullie wellicht tips?
Ook deze was in de spam gekomen… heel gek! Zelf hebben we toevallig gisteren gepraat over wel of geen autostoel meenemen naar Georgië. We reizen daar een week met een huurauto en gaan de rest van de tijd backpacken. We hebben inmiddels besloten voor de oudste geen stoel mee te nemen (ze is 4 en groot voor haar leeftijd), maar voor de jongste van bijna 3 een stoelverhoger mee te nemen. Die laten we staan de hoofdstad, waar we hem later weer kunnen meenemen, voor we naar huis vliegen. Overigens nemen we hem mee omdat de kinderen achterin zitten en wij voorin. In India en Sri Lanka zaten we achterin (auto met chauffeur) en namen we de kinderen op schoot.
Met 2 peuters niet met 1 wel. Hoewel we toen ze 2 was bewust voor de auto hebben gekozen. 3 jaar wanneer je al echt een gesprek kunt voeren en uit kunt leggen waarom je op je kont moet zitten in de bus is veel makkelijker.
Dat snap ik helemaal dat jullie toen de auto kozen. Hoewel ik de trein op jonge leeftijd ook echt ideaal vind! Kunnen ze lekker een beetje rondstruinen. En korte busreizen zijn ook best okee, hier in Sri Lanka een paar keer een uur of 2-3 in de bus gezeten en dat was (met de nodige snacks en clowsneus op) goed te doen.
Mooi om te lezen dat het allemaal goed gaat. Dat het toch mee lijkt te vallen, haha. Het idee zal de meeste mensen afschrikken maar volgens mij is het voor jullie alleen maar een stimulans om het te doen. Leuk! Respect! Heel veel plezier. Geniet ervan.
Dank je wel… nu we wat langer onderweg zijn wordt het ook nog eens alleen maar leuker en zoeken we steeds meer de grenzen op. Vandaag met ons vieren de jungle in geweest. Totaal ongepland en 1 groot avontuur, het was ook niks dat in wat voor reisgids dan ook vermeld staat, maar wat een gaaf avontuur weer. 🙂
Heel moedig!! Maar het wordt vast een geweldige reis! Het zou voor mij niet weggelegd zijn en blijkbaar wel voor jou….tja, andere karakters, instellingen, opvoedingen, achtergronden etc etc geeft (waarschijnlijk) het verschil waarom de één wel dit doet met kinderen en de ander niet! Maar ik vind het geweldig dat jullie dit doen en ben nu al benieuwd naar je verhalen! Enjoy!!
Dank je wel. Inderdaad, zo heeft iedereen weer zijn of haar redenen om een bepaald type reis of vakantie te kiezen. Ik hou nou eenmaal erg van het onbekende, haha. Maar soms is dat wel even spannend, zo vlak van te voren. 🙂
Gaaf dat je dit doet en ben heel benieuwd naar hoe jullie het hebben. Maar dat komt vast goed. Geniet en maak vooral heel veel plezier met zijn allen!
Dank je wel. 🙂 Gaan we zeker doen, het is een prachtig eiland en genoeg te beleven voor iedereen!
Haha, diep respect Yvonne! Veel succes maar vooral ook heel veel plezier!
Dank je wel, komt vast goed, al veel moois gezien hier! Nu in het centrale deel van het eiland…