Reisverslag Andalusie

Reisverslag Andalusië

Een paar jaar terug maakten we een roadtrip gecombineerd met een busrondrit door Andalusië, een streek die zich uitstekend leent voor een gave rondreis met de auto. In een week ben je in Andalusië nog lang niet uitgekeken, wat voor route je ook neemt, dus ongetwijfeld komt er binnen nu en een paar jaar een rondreis door Andalusië aan. Lees hier nog even mee wat we de afgelopen keer allemaal beleefden:

Op weg naar Andalusië

Een dag voor vertrek naar Andalusië, hadden we twee kleine probleempjes: ik had een flinke griep opgelopen, compleet met overal pijn en hoge koorts, en het weer in de omgeving van Ronda zou erg slecht worden de daaropvolgende drie dagen. Laat Ronda nou net het startpunt geweest zijn van onze geplande reis. Een gedeeltelijke oplossing voor beide problemen zagen we gelukkig wel: paracetamol hield de griep enigszins in bedwang en we boekten het hotel in Ronda om naar een hotel in Almería, waar de vooruitzichten net wat beter waren.

Na een verse dosis paracetamol nemen we op de ochtend van onze vlucht de trein naar Schiphol. Onze vlucht gaat keurig op tijd weg, maar we lopen vertraging op bij de overstap in Madrid. Gelukkig weten we ons te vermaken met taxfree shoppen en het eten van een vette hap bij de McDonalds en zo hoeven we, als we om tien uur aankomen, niet meer te eten in Málaga. Een huurauto is in de maat die we gereserveerd hebben niet meer beschikbaar, dus krijgen we een gratis upgrade. Die blijkt echter een lekke band te hebben en ter compensatie krijgen we een nog luxere auto mee, met amper kilometers op de teller en uitgerust met cruise-control. We rijden vandaag niet ver meer en slapen al gauw als we onze kamer gevonden hebben in het Ibis hotel van Málaga.

aankomst MalagaAankomst in Málaga: meteen met de huurauto op pad

Almería

We willen vanochtend even inkopen doen voor onderweg, bij de Carrefour, maar Tomtom weet ons er niet heen te brengen. We rijden er wel vier keer langs, er aan de achterkant omheen, maar echt in de buurt komen doen we niet, dus we geven het uiteindelijk maar op.
We volgen de kustweg naar Almería, waarvan de eerste vijftig kilometer een aaneenschakeling is van lelijke betonnen flats aan het strand, te afschuwelijk voor woorden. Op de snelweg is het erg rustig en braaf rijden we honderdtien, om de Spanjaarden te helpen brandstof te besparen. We zijn meteen in Spaanse sferen door de gezellige gitaarmuziek op de radio. Onderweg komen we een andere supermarkt tegen, maar helaas blijkt alles dicht i.v.m. de dag van de arbeid. Gelukkig zijn de benzinestations wel open en verkopen ze daar ook eten, drinken en eigenlijk alles wat we verder nodig hebben.

De kamer in ons hotelletje vlakbij Almeria is prima en na het inchecken gaan we naar nationaal park Cabo-de-Gata-Nijar. We zien veel verlaten en vervallen gebouwen en vissersboten en mooie, droge natuur. In het woestijnachtige landschap is alles kaal en dor, maar nog wel enigszins begroeid. Het zou haast in Oost-Turkije kunnen zijn, ook kwa bebouwing en hoe de wegen eruit zien. Helaas wordt het ‘s middags erg bewolkt (jammer van de uitzichten) en steekt er een harde wind op, dus zodra je de auto uitstapt is het niet erg comfortabel. We toeren daarom voornamelijk rond om te genieten van de mooie landschappen en de uitzichten over zee.

nationaal park Cabo-de-Gata-Nijarnationaal park Cabo de Gata – Nijar en de omgeving van Almería, waar je dorre woestijn en rotsachtige kust vindt

De volgende dag worden we wakker van de stromende regen, die tegen de ramen klettert en daarom blijven we eerst maar even binnen. Tegen de middag is het alleen nog zwaarbewolkt en trekken we er alsnog op uit. We gaan eerst naar het centrum van Almería, om het kasteel te bekijken. Pas als we voor de poort staan bedenken we ons dat museums altijd gesloten zijn op maandag en aangezien het kasteel een museum is… Dit stond overigens ook gewoon in onze reisgids, maar wij als ervaren reizigers vonden Spanje veel te veel op thuis lijken om daarin te kijken. We slenteren dus wat door de oude medina van Almería, waar een vergelijkbare sfeer heerst met die van het rattenriool van Diyarbakir, alleen de hordes schreeuwende kinderen missen.

Tegen het eind van de middag maken we een mooie rondrit via Níjar naar Sorbas, door een prachtig berglandschap. Vanuit Sorbas rijden we via Tabernas terug, waar we ons bijna in Kyrgyzstan of West-China wanen, met z’n bizarre, woestijnachtige landschappen. Wat een enorm verrassende streek is dit.

omgeving van Sorbas AndalusiëDe omgeving van Sorbas, Andalusië

Via Strand! en kust terug naar Málaga

Een dag later is de zon er weer bij. We gaan naar Playa de los Muertes, één van de mooiste stranden aan deze kust volgens de reisgids, die we vandaag maar wel hebben geraadpleegd. Helaas vergat de reisgids voor het gemak maar te vermelden dat dit prachtige strand pal naast de meest lelijke industriezone van de omgeving, die van Carboneras, ligt. We parkereren de auto en over een keienpad lopen we naar beneden, waar ook op het strand zelf nog zicht is op de afzichtelijke industrie van Carboneras. Het strand is wel heel erg mooi, met zandsteen in verschillende tinten geel aan de ene kant en zwarte rotspunten aan de andere.

Met de auto rijden we vervolgens omhoog naar Faro de la Mesa Roldán, waar een oude toren en een nieuwe vuurtoren staan en vanwaar je een fenomenaal uitzicht over de kust hebt. Tenslotte doen we nogmaals de rit van gisteren, maar nu met zonlicht erbij, zodat we overal mooie foto’s kunnen maken, voor we terug rijden naar Málaga. De landschappen die we tegenkomen zijn sterk wisselend: we begonnen aan de blauwe kust, gingen vervolgens door de groene woestijn van Cabo de Gata-Nijar, de zandkleurige, zachte rotsen in de buurt van Tabernas, om daarna rode, gele en donkerbruine rotsen te passeren en tenslotte de groene hellingen en sneeuw op de Sierra Nevada. We zien olijfbomen, druiven, naaldbomen en palmen. Wat een fenomenale natuur!

Playa de los Muertes en Faro de la Mesa NaranjaPlaya de los Muertes en Faro de la Mesa Roldán

Granada

Met de vroege bus gaan we naar Granada. Ze hebben hier uitstekende bussen, die allemaal keurig op tijd rijden. Het is bere-koud als we in het hooggelegen Granada uitstappen, waar de wolken uit de Sierra Nevada komen aanwaaien. We brengen de bagage naar onze nieuwe kamer en verkennen eerst het centrum. We slapen op een steenworp afstand van alle attracties en staan binnen twee minuten bij de kathedraal. Ook halen we alvast de kaartjes op, die we op internet gekocht hadden, voor het Alhambra morgen. Tenslotte slenteren we door het Albayzín, de oude Arabische wijk, een doolhof van kleine steegjes en trappen. Arabische mannen maken muziek en dansen op het plein bij Mirador San Nicolás, blijkbaar komt vandaag een belangrijke oliesheik op visite, die we ook nog eventjes te zien krijgen. Daarna wordt er gitaar gespeeld en gezongen door zigeuners die leven van wat ze verdienen met hun optredens met mooie muziek. We blijven meer dan een uur op het pleintje hangen, met uitzicht op het Alhambra, in steeds mooier licht door de zakkende zon. Daarna dalen we de heuvel weer af voor heerlijk Marokkaans eten voor weinig bij restaurant Marrakech.

GranadaGranada: de kathedraal en het Alhambra

De volgende dag staat in het teken van het Alhambra: de Palazios Nazaries vinden we erg mooi gedetailleerd. Ook de tuinen zijn prachtig, met heel veel soorten rozen. Voor een topattractie als deze vinden we het hier erg rustig en we kunnen maximaal genieten. Uren dwalen we hier rond.

‘s Middags lopen we naar het Monasterio de San Jerónimo, maar als we daar aankomen zijn ze net gesloten voor de Siesta. De Siesta is erg opvallend: tegen enen lopen alle Spanjaarden met plastic tasjes van de supermarkt naar huis om de volgende drie uur te wijden aan eten en niks doen. Vrijwel alle winkels zijn dicht, maar wij maken gebruik van het feit dat sommige winkels open blijven om te shoppen.

Later keren we terug naar het klooster en gaan we ook nog naar het Monasterió de la Cartuja, dat er bijna uitziet als een Hindoestaanse tempel, met de enorme hoeveelheid aan pracht en praal, met kleurrijke beelden tot waar je maar kunt kijken.
We maken aan het eind van de middag weer een wandeling door het intrigerende Albayzín, en genieten van nog een zonsondergang op het Alhambra. Het is vandaag ontzettend helder, met prachtig zicht op de sneeuwtoppen van de Sierra Nevada. De perfecte afsluiter van een perfecte dag, die vanochtend begon in dat bijzondere complex daar aan de overkant.

AlhambraHet Alhambra in Granada

Córdoba

We nemen wederom de bus, nu naar Cordoba. Het eerste zicht op de Mezquita is indrukwekkend, het is een enorm complex met grote poorten en kleurige stenen er omheen. De Joodse wijk is een beetje een tegenvaller, erg toeristisch en weinig sfeervol als je het ons vraagt. De kleine synagoge is het meest bijzonder, vol details, die vergelijkbaar zijn met die van het Alhambra.

Het is deze twee weken “het feest van de patio’s” in Cordoba. Dat is een soort Sint-Maarten voor volwassenen, waarbij de Spanjaarden en aanwezige toeristen van patio naar patio lopen en kijken hoe de bewoner zijn plantjes daar heeft neergezet. Het lijkt een wedstrijd wie z’n geraniums het hoogst heeft opgehangen, maar sommige van de binnenplaatsen zijn werkelijk erg mooi. Als we er genoeg van hebben eten we Spaans-Argentijns, erg goed.

CordobaHet goede leven en de patio’s van Córdoba

De volgende ochtend zijn we weer vroeg uit de veren, om de Mezquita van binnen te bekijken, prachtig al die bogen, de sfeer en nog heerlijk rustig rond deze tijd. Tot tien uur zijn hier nog bijna geen toeristen en er is alle ruimte om te kijken en foto’s te maken. We bezoeken nog het archeologisch museum met opgravingen van een amfitheater en shoppen een beetje, op deze laatste dag voor we terugkeren naar Málaga en daarna naar huis. Maar zoals je in de intro al hebt kunnen lezen: dit was zeker niet ons laatste bezoekje aan Andalusië, want wat is het hier mooi en wat is er nog veel dat we dit keer niet gezien hebben en dat tot een volgende keer zal moeten wachten.

De Mezquita in Córdoba

Heb jij nog tips voor een eventuele volgende reis naar Andalusië? Collega blogger Linda verzamelde alvast 10 hoogtepunten van Andalusië op haar blog. Op de hoogte blijven van alle updates? Volg mij dan op Facebook.

Meld je aan en ontvang 4x per jaar Yvonne Magazine in je mailbox!

Ga naar al mijn Bestemmingen blogs, of kies een andere bestemming »

11 reacties op “Reisverslag Andalusië

  1. Myriam zegt:

    Wat je nog zou moeten zien in Andalusië? Sevilla natuurlijk! En Jerez de la Frontera, Arcos de la Frontera, Ronda, Cádiz. En de much underrated stad Málaga zelf. Oh, en de witte dorpjes. Je kan een hele mooie route rijden: de Ruta de los Pueblos Blancos. En dan een weekje uitrusten aan het prachtige witte strand van Conil de la Frontera aan de Costa de la Luz. En vooral ook genieten van al het moois dat je onderweg ziet als je langs de kleine wegen rijdt!
    We zijn in juni pas weer terug geweest. Kunnen niet genoeg krijgen van Andalusië.

    • Yvonne zegt:

      Naar Sevilla wil ik al lange tijd! Het is er alleen nog niet van gekomen. En ook de andere plekken die je noemt lijken me super Van Málaga hoor ik alleen maar positieve verhalen. Genoeg redenen om nog een keer die kant op te gaan dus. En nog een keer en nog één. 🙂

  2. Stéphanie | Expeditie Aardbol zegt:

    Wat een geweldige regio! Ik ben in Spanje alleen nog maar in de grote steden geweest, maar dit ziet er echt geweldig uit. Prachtige foto’s, doen me verlangen naar een road trip :).

  3. AroundSan zegt:

    Wat een ontzettend mooie foto’s! Ik zit echt te genieten hier. Spanje is een geweldig land! Ik ben nog nooit in Andalusie geweest, maar nu ik dit zie begint mijn reisverslaafde hart wel te kriebelen hoor, haha. Die rotsen langst de kust zien er echt geweldig mooi uit!

  4. ivonne calis zegt:

    Een paar jaren geleden waren wij in Andalusië tijdens het voorjaar en alles bloeide volop, fantastisch. Wij hadden 3 weken en maakten een rondrit per auto en zagen naast al die mooie steden die je hier laat zien ook veel natuur. Ik ga ook zeker nog een keer terug! Tips voor een volgende keer: wandelen in de Alpujarras en bij El Torcal!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *