Wij bezoeken Poring om de Rafflesia te kunnen zien, de grootste bloem ter wereld. Dat er in Poring ook hangbruggen en hot springs zijn, is een mooie extra. Voor ons is Poring een wat uitdagende stop, omdat het niet zo makkelijk in onze route op Borneo in te passen is. Wij backpacken voor langere tijd als we in Maleisië zijn en proberen Maleisisch Borneo met een klein budget te bereizen. Met wat uitzoekwerk lukt dat prima. We zijn blij dat we ook naar Poring gereisd zijn, om de Rafflesia’s met eigen ogen te zien en over de wiebelende hangbruggen door de boomtoppen te manoeuvreren. Ook zoeken we watervallen in de jungle én doen we een plons in de hotsprings van Poring. Ik deel onze tips en ervaringen.
De wat lastige reis naar Poring
Poring ligt vlakbij Ranau, halverwege de busreis van Kota Kinabalu naar Sepilok. Handig, als je die route volgt en halverwege de bus verlaat om Mount Kinabalu te beklimmen en dat te combineren met een dag in nabijgelegen Poring, zoals veel mensen doen. Wij reizen echter na Kota Kinabalu eerst naar paradijselijk Mantanani en willen bovendien Mount Kinabalu niet beklimmen. De boot vanuit Mantanani gaat slechts eens per dag en komt pas halverwege de middag aan in de omgeving van Kota Belud. Dat is niet het ideale tijdstip om in Azië nog een flinke reis te gaan maken, weet ik uit ervaring. Wij willen bovendien de wekelijkse zondagmarkt in Kota Belud eerst nog wel bezoeken.
Fotostop tussen Kota Belud en Poring
Omdat er van Kota Belud geen openbaar vervoer naar Poring lijkt te zijn en we niet eerst helemaal terug willen reizen naar Kota Kinabalu, kiezen we uiteindelijk voor de duurdere, maar meer relaxte optie: een taxi naar Poring. In slechts 2 en een half uur rijden we na de zondagmarkt over bochtige heuvels, in ongelooflijk veel tinten groen, naar onze accommodatie in Poring. Ideaal die deur-tot-deur-service, want zo hoeven we niet nog over te stappen en we kunnen onderweg een paar fotostops maken. We zijn voor de relatief korte transfer wel bijna 60 euro armer, een beste prijs in Zuidoost-Azië.
Op zoek naar de Rafflesia’s
Dé reden dat we een stop in Poring willen maken zijn de Rafflesia’s, die hier groeien. In Gunung Gading, zo’n 2 uur ten westen van Kuching, kun je ook Rafflesia’s zien. Dat is echter zo in een uithoek van Sarawak, dat we denken in Poring een makkelijkere optie te hebben. Bovendien bloeien Rafflesia’s maar enkele dagen. Om ze dan net in bloei te treffen in Gunung Gading, op een plek waar je wandelend vrij makkelijk kunt komen, dat is dan toch een beetje mazzel hebben. Rond Poring en Ranau zijn verschillende “Rafflesia Gardens”, privétuinen waar mensen tropisch fruit en specerijen verbouwen en daarnaast geregeld een Rafflesia in bloei hebben. Eigenlijk vind je in de omgeving van Poring altijd wel één of meer bloeiende Rafflesia’s, in één van die tuinen.
Wij zien de Rafflesia bij Poring op Sabah
De Rafflesia is een parasiet die de wortels van haar gastheer anderhalf jaar gebruikt om een enorme knop te ontwikkelen, die na nog eens 9 maanden tot bloei komt. Deze grootste bloem wordt tot een meter in doorsnee!
Rijd je tussen Ranau en de Poring Hot Springs, dan zie je aan de weg bordjes staan als er ergens een Rafflesia bloeit. Er staat ook vaak bij op de hoeveelste dag van de bloei de bloem is. Wij kiezen voor een bloem die op haar eerste bloeidag is. Ze is nog niet helemaal open, maar andere bloemen zijn al op dag 4 of 5. Vanaf dat moment wordt de bloem snel minder mooi en op dag 6 of 7 is het niet meer de moeite. We betalen een paar euro per persoon om de tuin in te mogen en worden begeleid naar de Rafflesia. Onderweg wijst de eigenaar ons een mangoboom en peper aan. We zijn verbaasd dat vliegen de geur blijkbaar zo leker vinden dat ze in de bloem kruipen. Wij vinden de stank echt walgelijk. Nadat we uitgebreid foto’s hebben gemaakt van de Rafflesia worden we nog meegenomen naar een bloemknop van een andere Rafflesia. Deze gaat binnenkort bloeien en heeft nu wel wat weg van een kool.
Zoveel groen in het park bij de Poring Hot Springs
Schommelende hangbruggen hoog in de boomtoppen
De Poring Hot Springs liggen in een parkachtige omgeving, met rondom tropisch regenwoud. Wij lopen de bronnen eerst voorbij, omdat we graag de Canopy Walk willen doen, iets hoger op de nabijgelegen heuvels. In een minuut of tien maken we de steile klim naar de start van de wandeling over de hangbruggen in de boomtoppen. De touwbruggen zitten stevig vastgebonden tussen houten platforms. Toch wiebelen we behoorlijk heen en weer, vooral in het midden. We zijn er niet alle 4 even relaxt onder, maar wat een ervaring, zo hoog boven de grond, tussen de reusachtige bomen. Veel daarvan zijn tientallen meters hoog. Het uitzicht over de heuvels vol jungle rondom is echt indrukwekkend. Hier wanen we ons echt in het tropisch regenwoud.
Ga vroeg, als je in stilte wilt genieten. Doordat wij direct bij de opening van het park naar de Canopy Walk gaan, zijn we de eerste bezoekers van de dag. We hebben de touwbruggen en uitzichten helemaal voor onszelf.
Schommelende hangbruggen op de Canopy Walk
Hiken naar watervallen in de jungle
In de jungle rond Poring vind je verschillende watervallen. De Langanan waterval is de één van de hoogste van Sabah. Pas als we al een eindje op weg zijn ontdekken we dat het ongeveer 2 uur wandelen is door het regenwoud. Veel eerder al passeer je een andere, kleinere waterval. Wij vinden de 20 minuten wandelen naar deze Kipungit waterval uiteindelijk voldoende. Onze meiden zijn helemaal enthousiast als ze ontdekken dat er “knabbelvisjes” in de poel onder de waterval wonen. Met hun blote voeten in het water zitten ze op een kei, te kijken hoe steeds meer visjes aan hun tenen komen knabbelen. Na deze waterpret draaien we om en lopen we terug.
Kijkje in de vlindertuin
Als we bijna terug zijn bij de Hot Springs, zien we dat de vlindertuin inmiddels ook open is. Deze wat oude vlindertuin kun je voor een paar cent extra bezoeken. Wij zien niet superveel vlinders, maar wat we zien is wel heel kleurrijk. In de directe omgeving van de vlindertuin zien we meer tropische bloemen en vlinders.
De Kipungit waterval en de vlindertuin van Poring
De Hot Springs – beloning na alle activiteit in Poring
De werkelijke Hot Springs van Poring zijn meer een soort van familiebaden met een dakje erboven. Je wacht lang voor jouw privé badje vol is, want het water stroomt heel langzaam. Wij kiezen voor een plons in het zwembad met heerlijk warm water, dat al vol is. Je deelt dat zwembad met andere bezoekers en het is niet enorm groot. Tijdens ons bezoek zijn er nauwelijks andere gasten, dus de meiden spetteren er lekker op los. Er is ook nog een apart zwemgedeelte achter een hekwerk, waar trapsgewijs een aantal baden tegen een heuvel zijn gemaakt. De glijbaan ernaast lijkt onze dames wel wat, maar het is niet duidelijk wanneer die precies open gaat. Wij besluiten daarom de extra entree niet te betalen.
Onze accommodatie in Poring en hoe we verder reizen
Wij overnachten in een homestay langs de weg tussen Ranau en de Poring hotsprings, de enige betaalbare optie tijdens ons verblijf. Die accommodatie is niet langer beschikbaar, maar er is nu iets beters. Tegenwoordig zijn er twee homestays met vergelijkbare accommodatie vlakbij de toegangspoort van de het park rond de Poring Hotsprings. Deze vriendelijke homestay heeft verschillende typen kamers én een heel vakantiehuis. Deze homestay is net wat kleinschaliger en heeft tweepersoonskamers en ook een familiekamer. Vanuit beide accomodaties kun je gewoon naar de Hot Springs en de Canopy Walk lopen.
Wij kiezen rvoor om hier te zwemmen bij de Poring Hotsprings
Verder reizen vanuit Poring met het OV is een dingetje. Via via vinden we uit dat je bij de halte in Ranau moet kunnen instappen, maar dat het essentiëel is om de busmaatschappij vooraf van je plan op de hoogte te stellen. Je koopt bovendien altijd je ticket voor de volledige route die de bus aflegt. In ons geval Kota Kinabalu naar Sandakan. Ben je al een aantal dagen voor vertrek in Kota Kinabalu, dan kun je naar het busstation gaan, om het daar persoonlijk te regelen. Boek je online je ticket, dan móet je de maatschappij bellen. In ons geval is dat tijdens de Ramadan, een periode dat de busmaatschappijen het extra druk hebben, zo is ons verteld. Wat er dan gebeurt als je belt zonder de lokale taal te spreken, is dat ze aan de andere kant zonder iets te zeggen weer ophangen. Uiteindelijk lukt het ons de 4e keer dat we bellen en de eigenaar van onze accommodatie hebben gevraagd om het woord voor ons te doen.
Alsnog voelt het op de dag dat we in Ranau staan een beetje onzeker of de bus wel zal stoppen, maar de lokale reizigers om ons heen verzekeren ons dat het goed zal komen. Na een half uur zijn zij bijna allemaal in bussen van andere maatschappijen gestapt. De enige andere toeristen nemen een taxi, na een half uur tevergeefs proberen een stoel te bemachtigen zonder vooraf geboekt kaartje. Dan verschijnt EN stopt daar toch de bus van onze maatschappij. Instappen op andere plekken dan de hoofdstations is dus zeker mogelijk, maar niet geheel stressvrij. 😉







