In Elst is de jaarlijkse paardenmarkt een begrip. Al meer dan 750 jaar wordt de eerste maandag van september in de oude dorpskern een levendige paardenmarkt georganiseerd, waar bezoekers uit de wijde omtrek op af komen. De Elster paardenmarkt is een levend cultureel erfgoed en is door de eeuwen heen amper veranderd. Tijd voor mij, als inwoner van Elst, om eens een kijkje te gaan nemen, want voor leuke en bijzondere uitjes hoef je niet altijd naar de andere kant van de wereld te reizen. Wel moet je er vroeg voor uit de veren. De markt begint om 4 uur ’s nachts en tegen een uur of 9 zijn de meeste paarden al verkocht en zit menig paardenhandelaar al aan z’n derde biertje.
Vier uur is voor mij een beetje té vroeg, maar al voor 7 uur zet ik mijn fiets tussen de vele anderen aan het begin van de Grote Molenstraat. Uit de boxen schalt luid Ra Ra Rasputin. Ik ben meteen even weer op reis, want in Mongolië, paardenland bij uitstek, waar jongetjes eerder leren paardrijden dan lopen, staat Boney M. nog altijd hoog in de top-40. Bobby Farrell trad enkele jaren voor zijn dood nog regelmatig op in de hoofdstad Ulanbator.
Bijzondere sfeer op de Elster Paardenmarkt
Sfeer uit de stans
In Oeigoeristan (ingepikt door China en momenteel bekend als West-China), Kyrgyzstan en Georgië hebben we ook grote veemarkten bezocht en gek genoeg is diezelfde sfeer van daar ook hier duidelijk aanwezig. Of het nu komt doordat de helft van de bezoekers op klompen rondstampt, een stok vasthoudt en een cowboyhoed draagt of dat het te maken heeft met de karakteristieke koppen die er blijkbaar bij horen is moeilijk te zeggen. Zo’n echte ouderwetse, net iets te grote pet van leer of met streepjes maakt het plaatje helemaal af. Dat het wat heeft en dat ík er wat mee heb is duidelijk. Meer dan 400 foto’s maak ik in een uurtje en ik had nog uuuren kunnen doorgaan, als ik geen andere verplichtingen had gehad.
De paardenmarkt van Elst is absoluut een bezoek waard
Drukke paardenhandel
Vrij snel na mijn aankomst valt mijn oog op een prachtig, lichtbruin paardje met een glanzende vacht, vier witte benen en een mooie tekening, zoals ik me door omstanders laat vertellen. Duidelijk is dat dit pittige, jonge paard favoriet is bij velen, maar een koper lijkt er nog niet te zijn. Ik loop door langs de rijen andere paarden, ezels, muilezels en zelfs een kameel. Even later zie ik van dichtbij hoe een geïnteresseerde een paard in de mond kijkt, er een stukje mee op en neer rent, de benen nauwkeurig bekijkt en de papieren inziet. De eigenaar springt meteen in op deze interesse en er wordt druk handje geklapt. Binnen 5 minuten heeft dit paard een nieuwe eigenaar gevonden. Verderop koopt een vader een pony voor z’n dochter, blijkbaar is dit het moment om je slag te slaan op de paardenmarkt.
Op de jaarlijkse paardenmarkt in Elst wisselen veel paarden van eigenaar
Mannenwereld
Wat opvalt is dat er veel mannen in dit wereldje zijn en de mannen van boven de 50 zijn ruim vertegenwoordigd. Voor sommigen is dit blijkbaar de happening van het jaar. Ze drinken samen gezellig een kopje koffie, happen een stuk traditionele Elster Mik weg of wagen zich aan hun eerste biertje. Ze hebben het echt gezellig samen. Anderen zijn alleen serieus met de paarden bezig en blijkbaar alleen voor de handel hier, hun blik gefixeerd op een bepaald paard en onderling druk overleggend in één of ander lokaal dialect. Ook van over de grens zijn mensen naar hier gekomen, om ’s avonds met een nieuw paard, of misschien meer dan 1 terug huiswaarts te keren. De markt bruist en er is een mengelmoes van talen te horen. Ik ben bijna even in het buitenland, helemaal als “the rivers of Babylon” of andere hits uit de ‘70s langskomen. Al lopend pik ik her en der ook nog wat vakjargon op en leer ik onder andere wat de “overbeet” zegt.
Voor herhaling vatbaar
Bijna terug bij mijn fiets krijg ik hem weer in het oog: dat prachtige paard van in het begin. Er lijkt nu een wel erg geïnteresseerde koper te zijn en het paardje laat iedereen even zien wat het daarvan denkt. Het briest en steigert even en laat zijn temperament duidelijk blijken. De papieren worden nogmaals bekeken en met zijn huidige eigenaar loopt het nog een rondje, want stilstaan is niet aan dit prachtexemplaar besteed. Helaas denkt de potentiële koper erg lang na en kan ik zijn keus niet afwachten. Ik ben heel benieuwd met wie het uiteindelijk mee naar huis is gegaan. Wat ik wel weet is dat ik er volgend jaar weer bij ben, wat een geweldig leuke ervaring was dit.
De koop van een prachtig paard op de Elster paardenmarkt
De veemarkten uit Mongolië ken ik, maar in Nederland ben ik er nooit geweest. Grappig dus om je verslag te lezen!
Je moet er echt eens heen, ik had het niet verwacht, maar vond het echt ZO leuk. 🙂