Samburu National Reserve is een relatief onontdekte parel en een must voor wie in Kenia op safari gaat. Kenia is geen liefde op het eerste gezicht voor ons. Ook niet op het tweede gezicht overigens. Met Samburu National Reserve is die klik er wel. In de twee dagen dat we in Samburu en omgeving zijn, worden we een beetje verliefd op het schitterende park met haar unieke dieren én op de bewoners van deze regio: de kleurrijke Samburu stam, die in kleine dorpjes rond het national reserve woont.
Selfdrive safari naar Samburu National Reserve auto en route
Een selfdrive safari in Kenia doen is helemaal niet zo moeilijk. Veel mensen reageren geschokt als we vertellen dat we zelf rondrijden in de nationale parken om op safari te gaan. Het is echt niet zo spannend en ook helemaal niet moeilijk. Het begint met een goede auto huren. Wij denken te kunnen besparen op de huurprijs door een kleine 4×4 te nemen, een RAV4. In Kenia zijn de dingen pas afgeschreven als ze écht niet meer gerepareerd kunnen worden en dus rijden wij in een auto uit de vorige eeuw (!) via Naivasha Lake, Nakuru national park en Lake Baringo naar Samburu National Reserve. We komen er pas ná onze safari achter dat je van de verhuurder met een kleine SUV, waar de Toyota RAV4 bij hoort, niet de nationale parken in mag. Na Samburu ruilen wij onze kleine SUV daarom voor een flink grotere (en duurdere) Nissan Patrol.
Self drive safari met onze Toyota RAV4 in Samburu National Reserve
Het is een hele tocht die we maken, via de andere parken, naar Samburu en heel eerlijk zijn de wegen in Kenia geregeld een enorme uitdaging. Dat geldt niet voor de route vanuit Nairobi naar het noorden. De wegen zijn breed (grote delen zelfs vierbaans) en van prima kwaliteit. In ongeveer 6 uur tijd zou je rechtstreeks vanuit Nairobi naar Samburu National Reserve kunnen rijden. Wij komen dus van Lake Baringo en maken een nachtelijke tussenstop in Nanyuki. Zo zijn we de volgende ochtend al vrij vroeg in Isiolo, het laatste stadje van enig formaat, op weg naar Samburu. Wij droppen gauw onze bagage in het appartement dat we hebben geboekt en rijden verder naar Samburu. We willen onze dag graag goed benutten en zijn helemaal in onze nopjes met onze ontmoetingen met kamelenboeren en geitenhoeders. Hét voordeel van een selfdrive: je kunt overal stoppen onderweg.
Waar overnachten Samburu National Reserve
In het park zelf overnachten is natuurlijk het allerfijnste. Je hoeft in de ochtend niet eerst te rijden en de poort door voor je op safari kunt. Wij vinden de prijzen écht te hoog om hier voor te kiezen: op het moment van boeken is de “goedkoopste” optie 800 euro per nacht, de duurste zelfs ruim 2000. Ja, dat lees je goed, om alleen maar te slapen! Inmiddels is er een leuke optie bijgekomen, die wel betaalbaar is. Deze Lodge met comfortabele kamers en zwembad kost je per tweepersoonskamer minder dan 200 euro per nacht. Je slaapt dan in het midden van Samburu National Reserve, in het gebied waar wij de meeste dieren hebben gespot.
Hadden we in het park geslapen, dan hadden we deze kamelenhoeders niet ontmoet
Vind je dit alsnog te duur of is de Lodge volgeboekt op jouw data? Wij hebben in Isiolo overnacht, een half uur van de gate. Dat betekent dat je in het donker de lange, rechte weg tussen Isiolo en Archers Post moet rijden, als je bij zonsopkomst in het park wilt zijn. Het betekent ook dat je honderden euro’s per nacht bespaart als je met een gezin reist. Ons eigen appartement, dat we via Airbnb vonden, was niet echt een aanrader. Dit hotel, niet ver van ’t centrum van het wat hectische cowboystadje, krijgt erg goede reviews en zou ik een volgende keer kiezen. Voor 2 tientjes per kamer een enorm verschil met de lodges in Samburu zelf. Daar rijden wij vroeg in de ochtend wel een half uurtje extra voor.
In het donker rijden in Kenia is geen aanrader en ronduit gevaarlijk! Er lopen en rijden mensen zonder licht, er is onoplettend vrachtverkeer en alcohol is een probleem. Wij hebben deze ene keer een uitzondering gemaakt, op een lange rechte weg, met constant groot licht aan.
We hebben niet ’t idee dat we minder dieren zien door buiten ’t park te slapen
Umoja Women’s Village en restaurant
Die eerste ochtend rijden wij na aankomst in Isiolo gelijk door naar Samburu National Reserve. Niet om het park in te gaan, maar om een kijkje te nemen in Umoja Women’s Village. Dit dorpje is in 1990 opgericht door Rebecca en een aantal andere vrouwen, die allemaal slachtoffer waren van verkrachting, mishandeling en kindhuwelijken. Met hun kinderen vluchtten zij naar deze plek, een paar kilometer van de toegangspoort van Samburu National Reserve. De Samburu zijn, net als de bekendere Maasai, een traditionele stam, gedomineerd door mannen. Vrouwen tellen niet mee en worden als handelswaar en minderwaardig behandeld.
Deze Samburu en Turkana vrouwen vonden elkaar en leven op dezelfde traditionele wijze verder, met als grote verschil dat ZIJ hier de baas zijn en voor hun eigen inkomen zorgen. Door rondleidingen te doen in hun dorp, hun verhaal te vertellen en sieraden te verkopen aan toeristen en buitenlandse bedrijven, hebben zij een beter inkomen dan menig Samburu dorpje in de omgeving. Een paar honderd meter van Umoja Women’s Village hebben zij een restaurant en campsite geopend, waar wij een eerst van een lekkere lunch genieten, met uitzicht over de rivier en het savannelandschap.
Een welkom van zang, dans en kleur in Umoja Women’s Village
Zodra het wat minder warm wordt, geven we aan dat we het Umoja Women’s Village zelf wel graag zouden bezoeken. Een gids haalt ons op en loopt met ons mee naar het hek rond de campsite. Al voor we daar zijn horen we de vrouwen van Umoja: hun heldere gezang klinkt al van achter de doornige omheining van hun dorpje. In een kleurrijke groep komen de dames zingend naar onze poort. In een optocht lopen we terug naar hun nederzetting, terwijl het ene na het andere lied begonnen wordt. Eenmaal op de open plek tussen de traditionele hutten wordt er ook gedanst, waarna onze gids ons alles vertelt over het dorp en ons meeneemt in één van de hutten. We zien hoe de vrouwen hier slapen en koken en worden meegenomen naar het dorpsschooltje voor hun kinderen. Zijn de kinderen groot genoeg, gaan ze naar een naburige basisschool. Nu zijn verschillende kinderen vrij en kunnen onze meiden lekker met ze voetballen en wedstrijdjes hardlopen.
Voor de rondleiding betaal je een kleine bijdrage. Het wordt enorm op prijs gesteld als je daarna een souvenir koopt bij de markt vol kettingen, armbanden en ander moois dat de vrouwen maken Zo opdringerig als bij de Maasai gaat ’t er hier echter helemaal niet aan toe.
Umoja Women’s Village is uniek in Kenia en niet ver van Samburu National Reserve
Op zelfdrive safari: tips om de meeste dieren te spotten
Met alle verhalen en bijzondere ontmoetingen in Umoja nog in ons hoofd rijden we even later naar de poort van Samburu National Reserve. Je zou haast vergeten dat we hier gekomen zijn voor een safari. We willen onze toegangstickets voor de volgende ochtend alvast kopen, zodat dit in alle vroegte geen vertraging oplevert. Mocht jij niet in de gelegenheid zijn vooraf naar de gate te gaan, dan kun je de tickets online kopen op deze site. We maken een gezellig praatje met de mannen bij de kassa en informeren welk deel van het park over het algemeen de meeste dieren heeft. Super handig om te weten, als je zelf de dieren wilt gaan zoeken.
Ook krijgen we de contactgegevens van één van de rangers. Dit is pas onze tweede safari in Kenia en door het leuke contact dat we nu bij de poort hebben, kunnen we de volgende ochtend bellen en sms-en met de rangers, die ons updaten over “sightings” in het park. Dit blijkt de volgende dag goud waard. Later hebben we zelfs whatsapp contact met een andere ranger. Eerst wordt een luipaard gespot, later een cheetah. Doordat we van de juiste mensen updates krijgen, lukt het ons één van beiden zelf ook te spotten. Voor het luipaard zijn we helaas net te laat, maar die cheetah, die is echt fantastisch! Maak dus zeker contact met de “headquarters” en zorg dat je telefoonnummers krijgt. Zeker bij kleine parken kun je daardoor snel naar de plek waar dieren zijn gezien.
Cheetah en Kudu hadden we zelf niet gevonden, de leeuw spotten wij als eerste!
Nadere kennismaking met de Samburu
Tegen zonsondergang rijden we van de poort van Samburu National Reserve terug naar de verharde weg richting Isiolo, als we overal de kleurrijke klederdracht van de Samburu in het landschap terugzien. De dames lopen naar de waterput. De mannen begeleiden hun vee richting de dorpjes. Die dorpjes bestaan uit 5 tot 10 hutten, gemaakt van stokken, golfplaat, karton en plastic, in het droge savannelandschap. Net als de Maasai dragen de Samburu graag rood in hun kleding en sieraden. De Samburu hebben daarnaast iets meer andere, felle kleuren.
We worden uitgenodigd om mee te gaan naar één van de dorpjes, maar de zon zakt snel en wij willen vandaag in elk geval voor het donker thuis zijn. Bovendien hebben we een paar dagen eerder een Pokot dorpje bezocht en vandaag al tijd doorgebracht in Umoja. Wil jij wel graag een traditioneel Samburu dorpje bezoeken, dan kan dat heel makkelijk op eigen gelegenheid. De mensen die wij langs de weg tegenkomen spreken bijna allemaal redelijk goed Engels. Spreek wel vooraf een prijs af voor de rondleiding, zodat daar achteraf geen misverstanden over ontstaan!
Het is niet lastig om contact te maken met de Samburu rondom het park
Op safari in Samburu National Reserve
De volgende ochtend gaat de wekker om 5.15 uur. Wij willen graag om 6 uur bij de gate zijn, direct als het park open gaat. Om half 6 zitten we in de auto, met genoeg snacks en drinken om een dag safari te vullen. De 30 donkere kilometers naar de poort vallen ons mee en omdat we de tickets al hebben, zijn we in 3 minuten tijd binnen. De zon komt bijna op en in het schemerdonker zien we de eerste vogels, Geelnekfrankolijnen. Niet veel later spotten we een Somalische struisvogel. En nog één. Gaaf, de eerste van de Samburu 5 hebben we al in the pocket. Naast olifanten, een vrouwtjesleeuw en een cheetah, zien we van die Samburu 5 ook de Netgiraffe, de gerenoek en een Beisa Oryx. De bijzondere Grévyzebra blijft echter onvindbaar. En dat terwijl we in Nakuru en Naivasha zoveel zebra’s hebben gezien al. Deze Grévyzebra is echter zelfs in Samburu een bedreigde diersoort en we blijven tevergeefs zoeken.
In de schitterende, Afrikaanse landschappen hier komen we wel jakhalzen tegen en een Kudu. Het luipaard ontsnapt ons nét. We hebben té veel tijd nodig om de exacte plek te vinden die de ranger ons telefonisch probeert duidelijk te maken. Dit is het enige moment tijdens onze selfdrive safari’s geweest dat we denken écht een grotere kans hadden gehad met een gids. In de steeds roder wordende gloed van de zon moeten we flink ons best doen om voor sluitingstijd de uitgang nog te halen. En dan.. zien we drie Grevyzebra’s oversteken, pal vor onze neus, gewoon op de doorgaande weg tussen Archer’s Post en Isiolo! Hebben we ze toch nog gezien. Samburu National Reserve is eigenlijk onderdeel van een groter natuurgebied, waar het naastgelegen Buffalo Springs National, Nyambene National Reserve Reserve en Shaba National Reserve ook bij horen. De dieren steken gewoon over, van het ene naar het andere park. Er zijn in de omgeving zelfs nóg meer wildparken.
3 Van de Samburu 5 hadden we snel gevonden.. voor de andere 2 moesten we meer moeite doen
Wat had ik een volgende keer anders gedaan
Had ik deze rondreis door Kenia nog een keer moeten voorbereiden, dan zou ik wellicht een dag Tsavo Nationaal Park hebben ingeruild voor bijvoorbeeld Ol Pejeta Conservancy. Zo hadden we kortere reisdagen gehad en bij Ol Pejeta grote kans gehad om toch het luipaard en de neushoorns te zien. Die neushoorns hebben we nu in heel Kenia alleen 2 keer in Nakuru gespot (waarvan 1 keer écht heel ver en 1 keer op een meter of 30 afstand) en 1 keer vanuit de rijdende trein. Ik had vooraf niet gedacht dat deze beide dieren zo lastig te vinden zouden zijn. In Zuid-Afrika zagen we tientallen neushoorns. Ook in Samburu is er op de dag dat wij er waren een luipaard gespot, maar dat schijnt slechts eens in de paar jaar te gebeuren, net als in Tsavo East!
Door te kiezen voor nog een park in de omgeving van Samburu National Reserve hadden we bovendien nog iets meer tijd in de omgeving gehad en toch nog wat meer contact met de Samburu kunnen hebben. Ik vond het fijne mensen, minder opdringerig dan de Maasai en met een minstens zo interessante cultuur.
Samburu National Reserve is het duurste park dat we in Kenia bezocht hebben en daarmee onze duurste safari in Afrika ooit. We zagen er zeker niet het grootste aantal dieren. Met de speciale dieren die je vrijwel alleen hier kunt zien, de gave landschappen en de Samburu bevolking vonden wij dit toch echt de moeite van de (flinke!) investering in tijd en geld waard.
Reis verder in Kenia:
