Daar waar er steeds meer mensen op reis gaan en er een alsmaar groter wordend aanbod komt aan reizen voor elk type reiziger.. daar wordt de keus eigenlijk juist steeds beperkter. In mijn beleving hobbelen we als reizigers steeds meer achter elkaar aan en laten we ons steeds vaker leiden door de keuzes die anderen voor ons gemaakt hebben. Toen ik de eerste keer een “influencer” genoemd werd moest ik een beetje lachen. “Wie… ik?!” was mijn eerste gedachte. Toen de afgelopen jaren talloze mensen me hebben me begonnen te vragen naar meer informatie over Oman, omdat ze mijn foto’s van onze roadtrip door Oman zo mooi vonden, weet ik wel beter. En heel eerlijk, zijn het ook bij mij vaak de adembenemende foto’s van anderen die mijn interesse voor een land hebben gewekt. Toch vind ik ter plekke vooral mijn eigen weg en ik zou graag zien dat anderen dat ook meer doen.
Mix de highlights met minder ontgonnen terrein
Dit is de route die je moet volgen, dit zijn de plekken die je gezien moet hebben. Je hebt op vakantie slechts beperkt de tijd en als je de tot highlight gebombardeerde plekken bezocht hebt, is er niet altijd meer tijd over om de rest te zien. Zo zonde! Ik bepaal mijn eigen highlights, want juist de plaatsen en ervaringen die nergens online te vinden zijn, hebben me vaak het meeste plezier bezorgd.
Van de week werd mij nog gevraagd: “Is het niet zo dat je altijd voornamelijk de highlights bezoekt als je voor het eerst in een land bent?” Nee dus. Dat hoeft helemaal niet. Daar kiezen we deels heel bewust voor. En de rest gaat gewoon vanzelf en is een aaneenschakeling van spontane ontmoetingen en toevallige gebeurtenissen. Onze reizen zijn altijd een mix van must-sees en minder ontgonnen terrein. Ik plan bewust genoeg tijd in, om het land of de streek waar we zijn, echt te leren kennen. Op die manier kunnen we minder zien in één reis, maar zo ervaren wij dat totaal niet. Minder is meer. Veel meer. Wie heeft er nou bij een vissersfamilie in Oman koffie gedronken en dadels gegeten, ondertussen een uniek kijkje in beide culturen delend? Dat vind je niet op de gemiddelde lijst met bezienswaardigheden.
Niet te vinden op de lijst met bezienswaardigheden, maar zo tof!
De Instawereld in plaats van de echte
Sommige plekken worden in korte tijd razend populair, doordat andere reizigers ze massaal gaan delen op Instagram. In Mirissa, Sri Lanka, is er bijvoorbeeld een prachtig plekje aan de kust, dat wordt omgeven door palmbomen en een schitterend doorkijkje geeft over de blauwe oceaan. Het grote aantal foto’s op Instagram van precies deze zelfde plek doet vermoeden dat vrijwel iedereen hier even naartoe komt, voor dezelfde standaard foto van palmbomen en kust. Rond zonsondergang schijnt er een lange file te staan, want met een rode lucht erachter is het natuurlijk helemaal magisch daar. Als je die lawaaiige, dringende andere toeristen weg denkt tenminste.
Zelf heb ik deze plek niet bezocht. Ik vond het veel spannender om door het stijgende zeewater te waden naar het kleine Papegaaieneilandje voor de kust, omhoog te klauteren en van het vrije zicht over het water te genieten. Dat deed ik midden op de dag, gewoon omdat ik er toevallig langs liep en daar zin in had. Ik was één van de weinigen. Zo kies ik op reis elke keer zelf wat me de moeite lijkt om te zien en dat zou jij ook moeten doen, want waarom zou je dezelfde foto willen die al duizenden keren gemaakt is?!
De bekende Insta-foto van Mirissa en mijn eigen ontdekkingen hier
Zijn mijn foto’s minder Instawaardig?
Als ik foto’s van onze reizen deel op social media, dan zijn dat de foto’s die ik zelf het mooiste vind. Logisch, dat doen we allemaal, toch?! Ik geloof niet dat mijn foto’s minder bijzonder zijn dan die van anderen, die wel de voor de “must-visits” gegaan zijn. Ze zijn wel anders. En daarmee uniek. Geregeld krijg ik vragen waar ik een bepaalde foto gemaakt heb, of mensen lezen over de plek in één van mijn blogs. Met een dubbel gevoel geef ik antwoord op die vragen. Aan de ene kant deel ik graag bijzondere plekken, die ik heel erg de moeite waard vind. Aan de andere kant heb ik twijfels of ik er wel goed aan doe, om meer mensen er naartoe te sturen. Worden dit zo straks de nieuwe hotspots van Instagram? Ik heb zelfs weleens overwogen om te stoppen met bloggen en met het delen van foto’s op social media. Toch is dat niet de oplossing voor het probleem.
Zomaar een selectie foto’s van mijn Insta-account, die niet door duizenden worden gekopieerd
De oplossing
Wat wel de oplossing is? Als mensen hun eigen keuzes maken. Zo moeilijk is het niet. Kies ervoor om te reizen, in plaats van de toeristische hotspots af te vinken op een lijst. Ik gebruik tegenwoordig nooit meer een reisgids. Ik zoek de bekende bezienswaardigheden op internet bij elkaar, combineer ze tot een logische route en ter plekke vraag ik de lokale bevolking het hemd van het lijf. Welke plekken bezoeken zij zelf op een vrij moment? Waar doen ze inkopen en waar bidden ze?
Op die manier ben ik al vaak op de meest bijzondere lokale markten gekomen en heb ik meermaals een kijkje gekregen in het lokale leven. De mensen vinden het geweldig als je een oprechte interesse in hun woonplaats en hun leven toont. Daarom werd ik op Java spontaan meegenomen naar een bruiloft. Die had ik in geen enkele reisgids gevonden, maar het heeft me een geweldige ervaring en heel veel mooie foto’s opgeleverd. Dit is slechts één voorbeeld, maar ondanks het grote aantal toeristen in en rond Yogyakarta heb ik toch heel veel plekken bezocht die anderen nooit gezien hebben. Plekken die zo mooi zijn dat ik ze zeker niet had willen missen.
Deze foto’s had ik nooit gemaakt zonder een praatje te maken met de lokale bevolking
Niet zo avontuurlijk
Ik schreef al eerder dat je juist in 2024 het gebaande pad zou moeten verlaten. Nou hoor ik je denken: “..maar ik ben niet zo avontuurlijk. Ik durf niet meteen van de geijkte route af te wijken.” Geen probleem, ook dan is het niet lastig om toch op unieke plekken te komen, als je de kansen maar ziet en grijpt.
In Peru bezochten we één van de hoogtepunten in de omgeving van Cusco, dé toeristentrekpleister van het land. We namen een taxi, die ons keurig tot voor de deur bracht, niks avontuurlijks aan. Op de heenweg maakten we echter een korte stop bij iets wat eruit zag als een dorpsfeest, om andere passagiers op te halen. Zo gaat dat in Peru. Nadat we de eigenlijke bezienswaardigheid bezocht hadden, vroegen we de taxichauffeur om de terugweg via datzelfde feest te rijden. Voor we het wisten stonden we midden op een lokaal festival, waar onze aanwezigheid voor heel wat reuring zorgde. Nog altijd denken we terug aan dit festival als één van de hoogtepunten van Cusco, terwijl we geen idee hebben op welk feest we nou precies geweest zijn.
Een avontuur dat niet zo avontuurlijk begon
Volg je hart en kies
Als wij dit soort unieke en mooie plekken weten te vinden, dan kan iedereen dat. Volg je hart en maak je eigen keuzes. Niet alleen op reis zal dit je de meest bijzondere ervaringen opleveren. En laat vooral weten tot welke mooie ontdekkingen het geleid heeft! (misschien ga ik er dan ook wel naartoe, als ik een keertje geen zin heb om zelf te kiezen. 😉 )
Leuk stukje, en ook herkenbaar als niet-reiziger. Ik reis niet echt, maar hou vakanties 😉 en die vakanties zijn (hoe suf het moet klinken voor die-hard reizigers) bijna altijd naar de UK. Niet meer op 2 handen en voeten te tellen. Maar.. ik ben eigenlijk nog nooit in London geweest en op lijstjes van mustsee plekken heb ik er misschien 1 of 2 van gezien. Waarvan er dan 40 mijl verder iets vergelijkbaars, mooiers en rustigers is. Maarja, die bucketlist van mensen moet toch afgevinkt ofzo. Even allemaal dezelfde foto maken. En weer door. Zo zonde!
Hou veel meer van de ‘achterkant’ van het land en langzaam rondtuffen. Beleef voor mijn idee zo veel meer, soms meer dan me lief was.. als ik tussen de injectienaalden en mensenpoep sluisjes aan het opendraaien was omdat we met een bootje 2 weken dwars door Noord-Engels industriegebied vaarden. Of gewoon chillen op matchday in een pub in een buitenwijk van Glasgow en hopen dat je voor het juiste voetbalteam juicht. ‘s Ochtends te vroeg wakker worden op een boerderij door het geloei van bevallende koeien. Praatjes maken met de lokale bevolking. En in kleine zaaltjes toffe bandjes kijken, die 2 jaar later op grote festivals staan.
Nu ik er over nadenk, laat die andere mensen eigenlijk maar lekker over de gebaande paden gaan, racend tussen de tripadvisor top10. Blijft het bij de verlaten mijnschachten, lokale dorpspubs en op de mooiste stukjes kanaal lekker rustig 😉
Dank je wel voor je reactie! Als ik dit zo lees ben je toch echt wel een reiziger.. ook al is dat altijd naar hetzelfde land. Mooie avonturen heb je beleefd! Ik hou ervan. 🙂
Ik ontdek graag op vakantie wat er te doen is. Ben zeg ook niet iemand die het hele plan thuis al uitstippelt. Ik laat mij graag verassen, in Kroatië belandde ik daardoor op een klein lokaal festival met lokaal eten, en geen toerist die daar was!
Wat leuk dat je zelfs in een land als Kroatië op zo’n toffe plek terecht kan komen. Dat zijn toch de mooiste ervaringen!
Ik ben het helemaal met je eens. Ik heb vooral een hekel aan alle foto’s op Insta waar bepaalde plekken ontzettend geromantiseerd worden.. met photoshop, een filtertje, etc. wordt wel voor het perfecte plaatje gezorgd. Ik moet hier altijd wel om lachen en denk dan: “ziet het er in het echt ook zo uit?”
Ja, dat soort plaatjes kunnen haast alleen tot teleurstellingen leiden hè?! Terwijl andere plekken, waarvan je niks verwacht, vaak ZO ontzettend mooi zijn.
Ooo wauw ik vind jou foto’s van de lokale bevolking echt helemaal tegek !
Dank je wel voor het compliment. 🙂
Zo doe ik het ook altijd! Bewust voor iets kiezen en niet de geijkte dingen. Wij zijn bijvoorbeeld afgelopen zomer niet naar de Whitsundays in Australië geweest, al verbleven we er vlakbij. In plaats daarvan gingen we naar 2 mooie stranden waar wij de enigen waren! Ik ga ook wel naar trekpleisters hoor, maar dan niet omdat die voor een ander een must see zijn.
Klinkt precies als hoe wij kiezen. Vandaag is één van de highlights van Andalusië (Ronda) ons trouwens heel erg goed bevallen. Wat een leuk stadje!
Als ik onze reizen voorbereid dan kijk ik eerst hoe ziet het land eruit ziet op de kaart. Aan de hand daarvan plan ik de route en zoek dan op wat er in de omgeving te zien is. En dan nog als we daar zijn rijden we onbekende paden in…… daar kom je dan verassende dingen of mensen tegen.
Inderdaad ook handig: op de kaart kijken wat een logische route is.. toch doe ik dat vaak pas als ik weet welke plekken ik wil zien.. kijken of de route haalbaar is, haha
Heel leuke blog Yvonne. En die eigen keuzes brengen vaak zoveel mooie momenten. Ik heb het ook weer ervaren in Ethiopië. Gelukkig is dit land nog niet overlopen met toeristen.
Ah goed om te horen! Ben jij alweer thuis? Nee toch?!
Helemaal waar! Iedere plek is meer dan alleen de hoogtepunten uit de reisgids. En juist die onbekende plekken zijn de echte hoogtepunten van een land.
Vaak zijn het ook nog eens de dingen waar je de minste verwachting van had die ter plekke het tofst zijn, haha.
Interessante blog waar ik me door af vroeg hoe mijn eigen reizen eigenlijk tot stand komen. Dat kan door het lezen van een blog komen, het zien van een foto of zelfs door de naam van een pizzeria (Cappadocie 😁). We bezoeken meestal een mix van de highlights (tja als je bv naar Peru gaat wil je Machu picchu toch echt zien) en minder bekende dingen. Dat sommige plekken door zoveel reizigers worden bezocht vind ik jammer maar begrijpelijk. Wat ik niet begrijp is het tempo waarin mensen langs de bezienswaardigheden jakkeren. Neem weer Machu Picchu; wij zijn er van opening tot sluiting gebleven en waren nog lang niet uitgekeken en dan zie je mensen aankomen, snel snel foto’s maken en een half uur later weer buiten staan en ahw weer een vinkje zetten.. Zo jammer (alhoewel; als de massa weer weg is heb je vaak ook de highlight weer nagenoeg voor jezelf 😉)
Haha, de naam van een pizzeria.. maar inderdaad, bij mij hoeft ook mijn interesse maar door iets kleins gewekt te worden! Herkenbaar wat je schrijft over Machu Picchu trouwens. Zo zonde!
Goed verhaal Yvonne! Ik merk ook steeds meer dat mensen maar gewoon achter de meute aan lopen. Kom net terug uit IJsland en op sommige plekken kon het verschil niet groter zijn. Bij de bekende ijslagune stonden honderden mensen, bij de minder bekende slechts een handjevol. Bijzonder, want die laatste was een stuk mooier in zijn geheel …
Ik schreef ooit eens dat Instagram voor mij het reizen een beetje verpest heeft. Dat was na een reis op Tasmanië. Ik was in sommige plekken zo enorm teleurgesteld dat ik het bijna deprimerend vond hoe anders het in het echt was dan op IG … en veel regenachtiger, maar daar zie je nooit foto’s van op IG, helaas.
Dus eigen keuzes maken, een uitstekend idee! Minder de massa volgen en vertrouwen op je gevoel. Niet iedereen hoeft jouw keuzes ook die van hem/haar te vinden …
Inderdaad, precies dat laatste! Liever niet zelfs.. dan heb ik de plek voor mezelf. 😉