Yangon is één van de grote steden in Azië waar we van te voren niet meteen enthousiast over waren. Toch blijkt het een fijne kennismaking met Myanmar voor wie hier aankomt met een internationale vlucht en er zijn een aantal bezienswaardigheden die eigenlijk niet te missen zijn, perfect om jezelf een dag of 2 te vermaken. Wij vlogen naar Yangon vanuit Bangkok, tot een paar jaar terug nog de enige manier om Myanmar binnen te komen als buitenlandse toerist.
Yangon, terug in de tijd
Omdat we van te voren een hotel geboekt hebben via internet, worden we opgehaald. Ons busje is werkelijk het gammelste van de parkeerplaats. De achterdeur gaat niet meer open en dus worden, na enkele vergeefse pogingen, onze tassen dan maar door de andere deur naar binnen geschoven. Optrekken gaat langzamer dan een trekker, maar dat geeft ons de tijd te genieten van alles wat er te zien is. De gebouwen onderweg zien er overwegend Indiaas (lees: oud en verkleurd) uit, maar de straat zelf is wel schoon. Een enkel modern nieuwbouwcomplex staat er wat verloren tussen. Blijkbaar is het spitsuur, want de bussen puilen uit met mensen, van wie veel vrouwen en kinderen thanakha op hun gezicht hebben. Thanaka wordt gebruikt als zonnebrandcrème en make-up en is gemaakt van gemalen boombast. Veel mannen dragen in plaats van een broek een longyi, een sarong met een knoop aan de voorkant, lekker luchtig in de warme maanden. 🙂
In het straatbeeld van Yangon zie je veel oude gebouwen en veel mensen hebben thanaka op hun gezicht
Overal streetfood
Na een middagdutje in onze kamer gaan we de straat op, waar we meteen de relaxte sfeer van Myanmar proeven. Bij de vele stalletjes met eten en allerlei koopwaar is het druk. We zien veel monniken, een enkeling hangt uit het raam van zijn klooster om ons te bekijken. We schuiven aan bij één van de velen straatrestaurantjes en wijzen bij iemand anders op het bord aan wat we willen eten. We krijgen rijst met kip, salade en thee. Misschien wat gewaagd om meteen op straat te eten in een land waar we nooit eerder zijn geweest en dan ook nog meteen kip en rauwe groente te nemen, maar ach… we hebben al gezien dat als we boven de pot terecht komen, we dan genoeg vriendjes om ons heen hebben om het leed mee te delen. De gastvrijheid van Myanmar blijkt meteen uit de thee, die blijkbaar bij alle restaurantjes gratis geschonken wordt.
In Yangon is overal streetfood te vinden, heerlijk eten voor weinig
Downtown Yangon
Downtown Yangon blijkt verrassend hip, zo zien we als we de volgende ochtend een beetje rondwandelen. Er is best veel te koop, met name wat betreft onderdelen en doe-het-zelf artikelen, maar we zien zelfs computerwinkels, elektronika- en kledingwarenhuizen. Na een flinke wandeling komen we bij de bekende Sule Pagode, zo’n beetje het middelpunt van Yangon op allerlei gebieden en de plek waar in 1988 en 2007 de opstanden begonnen. We kijken wat rond op de Bogyoke Aung San bazaar, waar werkelijk heel Yangon zich verzameld lijkt te hebben, maar al gauw wordt het erg warm. Tijd voor pauze.
’s Middags wagen we ons nog naar de Botataung Pagode, maar die staat helaas in de steigers en dus moeten we ons noodgedwongen weer vermaken met al het lekkers dat er op de straatstalletjes verkocht wordt. Dat is hier bepaald geen straf met dat heerlijke eten dat ze in Myanmar maken en er is op straat ook genoeg te zien. Eén van de opvallende dingen is dat ze hier werkelijk alles aan een touwtje vastmaken en naar de appartementen op de hogere verdiepingen hijsen. Van kranten tot emmers met levensmiddelen en schoonmaakproducten, alles gaat na een korte ruk of een schreeuw op deze manier naar boven. Elk raampje heeft zijn eigen touw.
De Sule Pagode met zijn beruchte geschiedenis in het hart van de stad en het “touwsysteem”
Dé Yangon highlight: de Shwedagon Pagode
De Shwedagon Pagode, dé attraktie van Yangon, is een paar kilometer bij ons hotel vandaan, dus doen we luxe en nemen we een taxi. Daar wordt je in Myanmar niet echt arm van. We moeten precies tweeduizend Kyat betalen, net iets meer dan anderhalve Euro. Ook deze pagode staat helaas in de steigers, het is blijkbaar renovatie-seizoen hier. Het complex er omheen is nog steeds een indrukwekkend geheel, de Shwedagon Pagode is dan ook de grootste pagode van heel Myanmar. We zijn meteen al onder de indruk van de gigantische beelden van twee leeuwen bij de zuidelijke ingang en de rijen gouden daken daarachter. Ook de oplopende galerij is fantastisch om te zien, met veel gedetailleerd houtsnijwerk en schilderijen. Bizar hoeveel werk er hier gemaakt is van de decoratie, van de tijd die het gekost moet hebben om dit alles te maken kunnen we ons geen voorstellig maken. Eenmaal boven bekijken we de verschillende tempels, de één nog mooier dan de ander en voor het verlaten van het complex krijgen we nog een zegening van een monnik. Mooi, zo kunnen we onze rondreis door de rest van Myanmar veilig beginnen.
De Shwedagon Pagode is dé grootste attractie van Yangon
Twee minder bekende bezienswaardigheden
Als we uitgekeken zijn is het inmiddels zo warm dat we bijna smelten en we trakteren onszelf op nog een taxiritje. We proberen eens of er van de prijs wat af kan en zowaar: het kan nóg goedkoper. Dit keer hebben we er ook nog een verfrissende luchtstroom bij van de enorme gaten in de doorgeroeste bodem van de auto, maar dat belet de chauffeur niet er flink op los te scheuren. We laten ons afzetten bij de gigantische liggende Boeddha van Chaukhtatgyi, die zelfs nog groter is dan die in Wat Pho in Bangkok. Wat een afmeting! Zeker de moeite van een kort bezoekje waard.
Onze middag brengen we door in de “circle-train”, een trein die een grote ronde maakt van precies drie uur door heel Yangon en zijn buitenwijken. Voor ons is het hoogtepunt van deze rit de fruit- en groentemarkt waar duizenden mensen hun producten ver- en aankopen. Omdat de trein zo langzaam rijdt is het echt het meest relaxte uitje dat je je kunt bedenken, maar gek genoeg is het toch vermoeiender dan we dachten.
Twee minder bekende bezienswaardigheden in Yangon
Behoorlijk uitgeput belanden we ’s avonds in ons bed, maar helaas hebben onze mede-kamerbewoners besloten een feestje te geven en ze piepen en trippelen dat het een lieve lust is. Ssshhhh… we hebben morgen een land te ontdekken! Yangon heeft onze interesse voor de rest van Myanmar wel gewekt.
Hoe kan je het verschil zien tussen staatshotels en privé hotels ?
De grote, dure hotels zijn meestal staatshotels. Kleinschalige guesthouses zijn van lokale eigenaars.
Heel leuk om dit verslagje te lezen. Volop bezig met de voorbereidingen voor Myanmar ! we vertrekken op 8 juli 2019 met onze twee kinderen voor een maandje Myanmar. Hoe meer ik er over lees hoe meer ik er naar uit kijk om te vertrekken !
Wat leuk om te horen en een mooi vooruitzicht voor jullie. Myanmar is prachtig en hoewel we er zelf nog zonder kinderen waren denk ik dat het een heel kindvriendelijk land is. Heel veel plezier alvast!
Nog zo weinig van Azië gezien, Myanmar is nog echt een blinde vlek op mijn kaart..
De sfeer van Myanmar zou jullie wel aanstaan als ik het zo inschat en de natuur is op verschillende plekken ook prachtig. Wie weet… toch eens wat meer van Azië gaan ontdekken, maar er zijn nog zoveel mooie plekken om te verkennen!
Los van de Shwedagon vond ik Rangoon ook niet zo bijzonder. Mandalay vond ik fijner! Een veel prettiger en mystieker sfeer. De trein heb ik in 2002 niet genomen omdat ik begreep dat je dan indirect het regime steunde (omdat het staatseigendom was), dus kozen we voor lokale bussen en en een enkele keer een privé-taxi.
Geen idee Denise of dat boemeltreintje rond Yangon ook ten goede kwam aan het regime. Omdat een kaartje spotgoedkoop was hebben we daar ook niet over nagedacht, wel voor privé-slaapplekken gekozen en de staatshotels links laten liggen. Helaas ontkom je er soms ook niet aan, zoals met de entree van Bagan. Wij vonden Mandalay ook echt een veel fijnere plek, met name het gebied er omheen ook. Bleven er wel een week.
Wow, die boeddha is echt gigantisch! Leuk dat je er ook een treinrit kunt maken, dat is ook weleens prettig als je even niet standaard door de stad wil slenteren en zo zie je toch net weer andere dingen.
Ja, zo’n treinrit is echt een heel fijn alternatief voor uren rondlopen door de stad. Maar verwacht niet dat het snel gaat, je bent echt 3 uur onderweg, maar erg relaxt!
Ik ben echt nog een Azië-leek, ben er nog nooit geweest. In het najaar ga ik naar Thailand. Ik ben zo benieuwd wat ik van Azië ga vinden! Die treinrit die jullie maakten lijkt me wel heel erg gaaf!
Je gaat het vast heel mooi vinden Judith. En Thailand is Azië voor beginners, dus dat komt helemaal goed. 😉 Thailand is zo lekker veelzijdig. Ik wil ook wel weer. Veel plezier met de voorbereidingen.
Die treinrit klinkt echt leuk! Geen idee of die er al was toen ik Rangoon 10 jaar geleden bezocht…
Ik herken wat je schrijft. Rangoon is anders dan andere Aziatische hoofdsteden (nu geen hoofdstad meer, wel toen ik er was). Rustiger. Aardige mensen. Ik heb mooie herinneringen aan gesprekken met de monniken in de diverse tempels.
Huh?! Ik ben helemaal verbaasd, heb dus altijd gedacht dat Yangon de hoofdstad is van Myanmar. Dan moet je er al meer dan 10 jaar terug zijn geweest Jenny, het is in 2005 al veranderd lees ik. Nou… ik heb het in ieder geval in mijn verhaal aangepast… weer wat geleerd vandaag. Dank je juf. 😉