Luxor is bepaald niet de meest vriendelijke of gastvrije plek op aarde waar we ooit geweest zijn. Toch is Luxor een plek die we zeker niet hadden mogen missen, aangezien de musea en oudheden onwijs de moeite waard zijn. Er is gewoon heel veel te doen in Luxor. Het contrast tussen de bezienswaardigheden en de mensen die ons pad kruisen op straat is enorm. Met dit reisverslag geef ik je een klein kijkje in onze haat-liefde verhouding met Luxor.
Welkom in Luxor!
Zodra we onze neus buiten de deur steken hebben we het gevoel voor de haaien gegooid te worden en in de vijfhonderd meter naar het Luxor Museum worden we minimaal tien keer toegeschreeuwd, drie keer beetgepakt en vijf keer verwenst als we niet reageren. Daarbij neemt men geen blad voor de mond en behalve de Arabische scheldwoorden krijgen we twee keer “fuck you” naar ons hoofd. Nou, aangenaam! Welkom in Luxor.
Het museum is echter een verzameling indrukwekkende schatten en het personeel hier is wel weer heel vriendelijk. In het mummification museum zien we vervolgens hoe het proces van mummificeren in de tijd van de Farao’s in z’n werk ging en hier zijn ook de benodigde gereedschappen tentoongesteld, naast de mummies van een edelman, een baviaan, een kat, een ibis en zelfs een vis.
Oudheden en mummies in en om de musea van Luxor
Eenmaal op straat kost het ons grote moeite langs alle onbeschofte Egyptenaren te komen, die zich blijkbaar in Luxor verzameld hebben. Hoe is het mogelijk dat dit land met z’n ongekend wijze beschaving de afgelopen tweeduizend jaar zo diep gezonken is?!
‘s Middags bezoeken we de Luxor tempel, maar door de manier waarop je hier over straat moet is de lol er voor ons een beetje af. De obelisk, de enorme stenen beelden bij de ingang en de gigantische laten ons echter voor een moment vergeten hoe ’t er hier buiten aan toe gaat. We vergapen ons aan deze eeuwenoude tempel, die prachtig verlicht wordt in de steeds lager hangende zon.
Mocht je toch heel graag de geweldige kunstschatten van Luxor en omgeving willen zien en een andere ervaring verkiezen? Ik heb een aantal keren van mensen gehoord die met een georganiseerde reis naar Luxor gingen en eigenlijk nergens last van hebben gehad. Zeker een overweging waard, als je het mij vraagt
De reusachtige Karnak tempel
Vanochtend staan we in alle vroegte op om naar de Karnak tempel te gaan. Als we daar om half zeven aankomen is er nog helemaal niemand en we zijn de eerste bezoekers van de dag. Het is heerlijk om in alle rust door de tempel te dwalen en langzaam de dag te zien aanbreken.
Als je in Luxor slechts 1 tempel kan bezoeken, laat het dan de Karnak tempel zijn
Het Karnak tempel complex is reusachtig en door reconstructie weer voor een groot deel in elkaar gezet. De bouwwerkzaamheden gaan nog altijd door en ondanks dat wij het een beetje zonde vinden dat er nu ook niet-originele stukken in het geheel verwerkt worden, krijg je zo wel een goed beeld van hoe enorm bijzonder de tempel ooit geweest is. Als er één tempel in Luxor is die je kan bezoeken, laat het dan zeker deze zijn! De zuilengalerij is gigantisch en nog altijd voorzien van prachtige inscripties en kleuren. De tijd lijkt hier even niet te bestaan, net als de vervelende schreeuwers die ongetwijfeld straks ook wel weer wakker zullen zijn als we straks buiten komen. Maar voor nu genieten we even, van het moois dat de oude Egyptenaren hier zo lang geleden hebben neergezet.
Het liefst zouden we morgen Luxor verlaten, maar de boot van Hurghada naar Sharm El Sheik gaat maar vier dagen per week en daarom kunnen we beter een dag later pas vertrekken. We boeken daarom een kamer in Hurghada voor overmorgen en verschansen ons de rest van de dag in onze kamer. Zelfs de lonkende Vallei van de Koningen kan ons niet naar buiten krijgen en we fantaseren over een land van tempels en tombes zonder Egyptenaren.
Na de indrukwekkende Karnak tempel verschansen we ons weer in onze kamer
Vallei van de Koningen
Eindelijk steken we dan tóch de Nijl over naar de westelijke oever en op de fiets gaan we eerst naar de tempel van Seti I. Onderweg passeren we het Ramesseum en we zien meteen dat we daar niet naar binnen gaan. Vergeleken met de tempels die we al hebben gezien is dit een zielige vertoning. Erg veel is er niet over van het originele bouwwerk en wat er staat doet niet erg mooi of gedetailleerd aan. Ook de tempel van Seti I is een beetje een tegenvaller. Er zijn nog wel mooie stukken bij, met prachtig gekleurde tekeningen en een enorme voorgevel, maar hij kan niet concurreren met de tempels van Karnak, Edfu of Abu Simbel.
We twijfelen of we wel naar de Vallei van de Koningen moeten doorfietsen. Het is nog een flink eind, het is zevenendertig graden en we hebben al verschillende tombes gezien. Uiteindelijk besluiten we toch te gaan, we zijn hier tenslotte maar één keer en we willen niet iets gemist hebben. De lange weg naar de vallei loopt behoorlijk omhoog en al puffend houden we de moed erin door te zeggen dat we straks naar beneden kunnen rollen.
Een entreekaartje is een ticket dat geldig is voor het bekijken van drie tombes, dus we moeten kiezen. We besluiten te beginnen met de tombe van Ramses IX, meteen een hele mooie, nog vol met gekleurde voorstellingen op de muur. De hele gang naar de tombe toe zit er vol mee en ook de tombe zelf, diep onder de grond, is een kleurrijk plaatje.
Luxor – vallei der koningen
Van deze drukst bezochte tombe lopen we achteruit naar de tombe van Tuthmosis IV, waar geen enkele andere toerist te vinden is. Eerst denken we dat deze tombe gesloten is voor restauratie, net als enkele andere, maar dan zien we een eenzame bewaker z’n lunch zitten eten bij de ingang. Hij roept ons nog na dat we geen foto’s mogen maken, maar ja… als er helemaal niemand is en je bent diep onder de grond met al die prachtige kunstwerken op de muur… dan wordt de verleiding wel heel groot. Uiteraard zetten we wel de flits eerst uit, we willen de verf niet laten verbleken. Tenslotte zien we, helemaal beneden en enkele steile trappen later, de grootste sacrofaag die we ooit gezien hebben en ook nog eens heel mooi bewerkt is. Dit hadden we niet verwacht en zeker niet willen missen.
Terug boven de grond vragen we de bewaker wat zijn lievelingstombe is en die kiezen we uit als laatste tombe. Het wordt die van Tawosret en Sethnakht. Volgens de enige andere mensen die we zien als we erheen lopen, moeten we eerst door een bijzonder mooie tempel om bij de tombe te komen en ze hebben gelijk. Wederom is er helemaal niemand en de bewaking blijft buiten zitten lunchen, zodat we het hele bouwwerk voor onszelf hebben. De muren van de lange gang naar beneden zijn compleet bedekt met muurschilderingen en er is ook nog een grotere ruimte met zuilen vol kleurige Goden. Tenslotte komen we in de tombe zelf, waar bizarre muurtekeningen te zien zijn en waar één van de originele sarcofagen staat.
De schatten onder de grond in de Vallei der koningen
We zijn blij dat we doorgezet hebben, de Vallei der Koningen is inderdaad een bezienswaardigheid van Luxor, die we niet hadden willen missen. Bovendien hebben we hier totaal geen last gehad van de ongemanierde verkopers en eigenlijk een heel relaxte dag gehad, waarbij we zonder moeite de drommen andere toeristen wisten te ontwijken. Moe maar voldaan rollen we door het droge, rotsachtige landschap terug naar beneden. De wind die daarbij ontstaat is een welkome afkoeling. Dát en de gedachte dat we morgen Luxor verlaten maken onze dag perfect, samen met de steeds lager hangende zon die alles een gouden gloed geeft. Het is bijna alsof we de sfeer die we een week eerder in Aswan zo heerlijk vonden weer even kunnen pakken.
Lees meer over Afrika:
ook in november weer geweest 6e keer waarvan 3x in luxor , even een vaste taxichaufeur nemen en die goed betalen kan je steeds om dezelde vragen bij de receptie van het hotel , en het woord IMCHI instuderen wat betekend opdonderen , maar de meeste mensen zijn erg vriendelijk , maar willen gewoon iets verkopen . het is in afrika nu eenmaal anders als in europa
We zijn al op veel plaatsen geweest, maar zoals in Luxor hebben we het nog nergens ervaren. Zelfs niet in India! Ik vond zelf Aswan een stuk Afrikaanser dan Luxor (en ook veel prettiger).
Ben daar ook geweest. De meeste vriendelijk mensen in eqpte zijn in het zuiden. Vond aswan wel een mooi stad en de mensen zijn er een stuk minder opdringer. Een waar paradijs zeker die eilanden in de nijl.
Dat hebben wij ook zo ervaren! Ik heb een ander blog geschreven over “Aswan, het meest relaxte Egypte”. Hebben daar echt genoten van het contact met de mensen en inderdaad die eilanden in de Nijl!
Ha Yvonne, heb je reisverslag gelezen, zelf gaan wij in oktober voor de 8 ste x naar Luxor. Natuurlijk willen de verkopers hun spullen verkopen, hun taxi , kalesh of falucca aanbieden. In hun ogen zijn we toeristen die uit Europa komen, dus we zijn “rijk”. Maar van jou vervelende ervaringen herken ik helemaal niets. Het woord la soukran, betekent , nee dank je, biedt wonderen. Een paar x herhalen en ze geven het respectvol op. Succes.
Anna
Wat fijn, dat jullie een geheel andere ervaring hebben! Wij hebben aan Luxor echt een onprettig gevoel overgehouden en van Shokran wilden ze echt niks weten.. na 7 weken Egypte en ervaring in andere Arabische landen spraken we inmiddels een aardig woordje basic-Arabisch, maar het mocht niet baten. Geniet van jullie 8e keer!
hai Yvonne, wij gaan in het najaar waarschijnlijk ook naar Luxor en het word het aangeraden om een gids mee te hebben hadden jullie ook een gids in jullie reis door Luxor
(gids is met name om de mooiste plekjes te bezoeken en om uitleg te geven over de bouwwerken maar ik denk dat met veiligheid de gids ook wel een rolletje speelt.)
mvg, Jesse
Ik zou voor de gids gaan! Het geeft je zoveel meer info en ik denk dat de opdringerige verkopers dan ook meer op een afstand blijven. Veel plezier!
Oh oh oh, wat vond ik de Karnak tempel indrukwekkend! En oh oh oh… wat is je verslag herkenbaar!! Ik moet wel zeggen door de reiservaring kan ik er wel steeds makkelijker mee om gaan. Als je de weg kwijt bent en iemand biedt aan om de weg te wijzen, weet je dat ze geld gaan vragen. Super irritant. Mijn tactiek is dat ik aanbied wat ík kwijt wil (als ik al vind dat iemand een dienst heeft bewezen, anders krijgen ze niets) en dan ook de keuze geef; Dit of niets. En als je vervolgens je hand terug trekt om het geld weer in je portemonnee te doen, accepteren ze het wel, ook al vroegen ze veel meer. Maar telkens weer die strijd… zo irritant.
Inderdaad, bron van irritatie.. zo jammer, want het heeft onze herinnering aan Egypte behoorlijk negatief beïnvloed. Gelukkig was het op veel andere plekken in het land een stuk beter!
Ik wil proberen om dit najaar naar Egypte te gaan, want het lijkt me zo’n fascinerend land. Maar ik hoor inderdaad van veel reizigers dat je niet naar het land moet gaan vanwege de mensen. Wat ik eigenlijk wel een beetje jammer vind, want de lokale bevolking is juist onderdeel van de reden waarom je naar een land zou willen reizen toch? Maar mocht ik gaan dan heb ik in ieder geval veel aan deze tips! 🙂
In het zuiden zijn de mensen veel vriendelijker Jessica! Daar wonen de Nubiërs en die zijn echt zo anders. (zo hebben wij dat toch ervaren) Bovendien kan je jezelf in en om Aswan prima vermaken. Aanrader!
Wat jammer dat het zo’n bijsmaak heeft. Toch lijkt Luxor me geweldig en dat weten ze daar ook wel. Ik vrees dat we, nu iedereen steeds meer reist en dingen gaat zien, vaker deze kant op zullen gaan. Jammer maar denk dat je er weinig tegen kan doen. Je foto’s zijn in ieder geval weer prachtig 🙂
Thanks! Toen wij er waren was het toerisme juist wat magertjes, waardoor er nóg meer mensen op elke toerist af doken… kan me voorstellen dat dit op ‘t moment ook nog zo is, na de onrust van de afgelopen tijd… maar als dat weer aantrekt…
Ik moest zo hard lachen om het eerste stukje! Ik had namelijk jaren geleden precies hetzelfde. Ik was 17, het was mijn eerste “verre” reis (toen vond ik dat dus mega ver) en Luxor mijn eerste excursie. Wees welkom haha. Mooie foto’s, roept veel herinneringen op 🙂
Wow, wat een toffe reis maakte je op je 17de! Kan me voorstellen dat Luxor wel een beetje TOO much was. 🙂
Ik vond de Egyptenaren in Luxor best meevallen. Wij kwamen vanuit Cairo en daar vond ik ze echt vreselijk en wilde er zo snel mogelijk weg. Jammer, want daardoor heb ik niet veel van de stad gezien. Luxor vond ik echt een verademing en we hebben daar dan ook een paar topdagen gehad.
Misschien heeft het te maken met waar je net slaapt en buiten loopt, want wij hebben het precies andersom ervaren. Wij vonden Caïro vrij relaxt, maar sliepen daar in een volkswijk, waar niet erg veel toeristen waren. In Luxor was t meteen mis als we onze neus buiten de deur staken. 🙂
Die historie blijft het gene wat mij trekt. Helaas geeft het wel een nasmaak als de lokale bevolking zo is. Waarom zijn ze dat eigenlijk vraag ik me dan af?
Haha, omdat ze vinden dat ze heel erg benadeeld zijn en veel te kort komen… tenminste dat is wat een (niet erg aardige) taxichauffeur ons vertelde. 🙂
Ik ben nog nooit in Egypte geweest, maar ik heb dit soort verhalen vaker gehoord. Mijn broer en schoonzus stonden ook vreemd te kijken en waren niet al te enthousiast over de Egyptenaren. Toch trekt de historie mij wel want wie wil dit nou niet zien. Ik wel. Wie weet ooit, maar voorlopig nog niet.
Toch jammer dat het zoveel mensen (inclusief jou) tegen houdt. Zo gooien ze hun eigen glazen in.
Oh jeetje, ik ben nog nooit in Egypte geweest en het trekt me eerlijk gezegd ook niet echt. De historie vind ik wel reusachtig interessant, maar ik hoor wel vaker minder leuke verhalen over de Egyptenaren. Je hebt wel weer prachtige foto’s gemaakt!
Dank je wel! Ik zat inderdaad te denken: we hebben in elk geval de foto’s nog. 😉
Zou graag een keer naar Egypte gaan…lijkt me heel indrukwekkend. Die lastige verkopers zijn wel irritant, zeker als het er zoveel zijn….dan snap ik wel dat je dat een keer zat bent. Maar ik zou het toch graag op de koop toe nemen om dit te kunnen zien…misschien als het weer wat rustiger is in de regio…
Ik hoorde dat het een stuk beter te doen is in een groepsreis, misschien is dat nog het overwegen waard!
Dat dacht ik ook .. maar na n dag “wandelen”, heb je zo vaak la chokran gezegd dat je liever even binnen blijft
Haha.. ja, herkenbaar.. toch echt jammer.
Het lijkt mij ook super om ditt eens te bezoeken. Zo jammer van die Egyptenaren…zie ik daar een vergelijk met Chinezen?
Haha, neeee… dit is toch weer een heel ander iets Carolien. 😉 Chinezen lijken zich superieur te voelen en Egyptenaren voelen zich gewoon benadeeld en vinden dat ze recht hebben op een beter leven / meer geld. Maar het geïrriteerde gevoel is wel hetzelfde. 🙂
Oh, blijkbaar een ministorinkje, ze doen het weer! 🙂
Ik hoorde later dat mijn man net toen even met de site aan het “sleutelen” was. 🙂 Fijn dat alles weer werkt!
Mooi! Ik ben tien jaar geleden in Egypte geweest, we hielden toen een echte strandvakantie. Ik vond de Egyptenaren in Hurghada-town toen ook ontzettend vervelend. Het vriendinnetje waar ik mee reisde was helblond met blauwe ogen, dus winkelen was echt niet grappig meer… Op de een of andere manier trekken de tempels en piramides mij ook niet heel erg, het is ongetwijfeld erg mooi maar ik heb weinig met het land Egypte.
PS. Bij mij laden je foto’s bij het artikel niet! Heb even op mijn mobiel gekeken maar daar hetzelfde probleem!
Zo heeft ieder weer z’n voorkeuren.. er is genoeg anders te ontdekken gelukkig en de Egyptenaren kan je prima missen. 😉
Wat een herkenbaar verhaal Yvonne! Ik reisde ooit met een klein groepje naar Egypte en ik denk dat het groepje mijn redding is geweest van intimidatie, aanranding etc. Echt vreselijke mannen daar maar het zien van de Vallei en alles daarom heen is absoluut de moeite waard. Eens maar nooit meer naar Egypte, helaas.
Zo jammer hè, inderdaad vooral omdat de oudheden zo indrukwekkend zijn.. alles wat de mensen over India zeggen vonden wij terug in Luxor.
Bizar! Ik zou er wel heen willen vooral voor de historie!
Dat snap ik, is in het echt ook een stuk indrukwekkender dan op youtube of in een geschiedenisboek… ik zou een stevige kerel meenemen als ik jou was. 😉
Ik heb gelukkig vooral een andere kant van Luxor gezien. Weliswaar een paar opdringerige verkopers, maar ook veel rust.
Ik zou graag eens een weekje Luxor doen met vooral de onbekende plekjes.
Wat fijn! En gek dat ervaringen zo kunnen verschillen op dezelfde plek.
Haha… Ik moest wel even lachen om je artikel. Een heel leuk stukje. Ik heb het wel vaker gehoord over Luxor, heel erg jammer, want het heeft veel geschiedenis. Ook schijnt de hygiëne verschikkelijk te zijn. Eerlijk gezegd niks voor mij.. Ik hou het gewoon op het lezen van jouw Blog
Zou ik doen Tineke, er zijn relaxtere plekken om naartoe te gaan!