Elk voorjaar móet ik er even op uit om te wandelen tussen de bloesem. Het Klompenpad “Zeegsepad” gaat dwars door de boomgaarden bij Ressen en Bemmel en laat je de Betuwe van haar mooiste kant zien. Gek genoeg heb ik deze bloesemwandeling pas afgelopen week ontdekt, terwijl het slechts tien minuten rijden is van onze voordeur naar het startpunt van de wandelroute. Dát en het feit dat je hier echt door de boomgaarden tussen de fruitbomen vol bloesem wandelt, maken dit nu al mijn favoriete bloesemtocht van de Betuwe.
Wat lees je in mijn blog?
Start van Klompenpad “Zeegsepad” bij Landwinkel “De Woerdt”
Als ik het startpunt van Klompenpad “Zeegsepad” nader, valt mijn oog eerst op het Middeleeuwse kerkje van Ressen, waarvan de toren precies boven de bloesembomen uit piept. Dit kerkje is één van de oudste van Nederland en staat daar enorm fotogeniek te zijn, tussen al die bloesemende fruitbomen. Dan zie ik de monumentale woonboerderij waar Landwinkel “De Woerdt” gevestigd is. De sympathieke eigenaar, Nico, wijst mij waar ik mijn auto het best kan parkeren: op een grasveld links naast de loods waarin de appels en peren in koelcellen bewaard worden. Zo blijven er voor de deur van de winkel ook nog wat plekjes over voor klanten van dit sympathieke familiebedrijf. Op het erf staat een dik zwijntje achter een omheining. In plastic buizen is een bijenhuis geknutseld, super nuttig natuurlijk, voor de bestuiving van al die bloesem. Het geheel doet nu al idyllisch aan en mijn wandeling is nog niet eens begonnen.
De wandeling in Ressen is nog niet gestart en toch al idyllisch
Direct wandelen tussen de bloesem door de boomgaarden
Vlakbij de landwinkel staat de kersenboomgaard al in volle bloei. Aan de kant van de weg staat een rijtje oude stoofperenbomen, waarvan ook de eerste knoppen openbarsten. Als ik eindelijk klaar ben met het vastleggen van dit fotogenieke plekje, met alle bloesem en die knalblauwe lucht erboven, begin ik de bordjes van het klompenpad te volgen. Al na 100 meter sla ik linksaf de boomgaard in. De appels zitten nog in knop, maar de peren waar ik even later langs kom, beginnen voorzichtig te bloeien.
Dat ik echt een klompenpad volg is wel duidelijk, als ik een klein stukje door modderige karrensporen banjer. Aan de rand van de boomgaarden staan langs slootjes knotwilgen en oude, verwilderde fruitbomen. Stiekem vind ik die toch het allermooist. Houten loopplanken zorgen dat ik makkelijk naar de volgende boomgaard kan wandelen.
Dat ik echt een klompenpad volg is wel duidelijk
Verder wandelen langs tuinbouwgebied, met een spannende ontmoeting
Zodra ik de laatste boomgaard met ontluikende bloesem verlaat, loop ik tussen andere tuinbouwbedrijven door. Een oud vrouwtje met haar hond aan de overkant van de weg. Als ik ze passeer springt de hond ineens uit het niets op me af. Het vrouwtje kan hem niet meer de baas en pas als ik z’n tanden gevaarlijk dichtbij zie, weet ze hem weer wat naar zich toe te trekken. Ik struikel achterwaarts verder. Na nog wat onhandige bewegingen heeft het dametje haar hond weer onder controle.
Met de schrik in de benen passeer ik een tuinder en aan de rechterkant een huis met een bordje “loslopende Rottweiler”. Ah, de hond van net. Die is niet thuis. Tegenover een rij indrukwekkend bloeiende magnolia’s loop ik opnieuw een boomgaard in, langs een rij kassen. Aan de andere kant van de boomgaard volg ik de rijksweg, waar een fruitautomaat staat, vol appels en peren. Te grappig, waar je tegenwoordig allemaal automaten voor hebt.
vervolg klompenpad Zeegsepad – van de spannende hond uiteraard geen foto 🙂
Langs de Bemmelse Zeeg naar de oude postweg
Even verderop sla ik een smal zandpad in, dat de Bemmelse Zeeg volgt, een schitterend, rustig stukje natuur. Vogels fluiten dat ’t een lieve lust is en in het water dobbert een eenzame eend. Net voordat ik opnieuw bij een drukke doorgaande weg uitkom, passeer ik weer een fruitboomgaard. Geen bloesem nog hier, maar toch al mooi.
Ondanks dat dit klompenpad goed bewegwijzerd is, mis ik langs de doorgaande weg een bordje naar de oude postweg. Misschien ben ik te veel onder de indruk van een monumentaal herenhuis, dat te koop staat. Ik moet een stukje terug om het overblijfsel van de middeleeuwse postweg tussen Arnhem en Nijmegen te vinden. Een paar konijntjes wijzen me de weg. Vrolijk hupsen ze voor me uit, langs het brede pad met eeuwenoude knotwilgen ernaast.
De Bemmelse Zeeg, het herenhuis en oude postweg tussen Arnhem en Nijmegen
Bloesem rond het kerkje van Ressen
Niet veel later krijg ik het fotogenieke kerkje van Ressen weer in het vizier. Het kerkje dateert uit de 11e eeuw, maar aan de Romaanse en Gotische details is te zien dat er later nog één en ander veranderd is aan het gebouw. Het kerkje is niet geheel ongeschonden de tweede wereldoorlog door gekomen, maar nadien hersteld. Ook de oude grafstenen op het kleine kerkhof ademen geschiedenis. Rondom staan de bloesembomen te pronken met hun witte bloemen. Deze bomen staan in volle bloei nu, een schitterend gezicht en een geweldige afsluiting van deze bloesemwandeling.
Ik haal gauw mijn auto op, tussen de boomgaarden van Landwinkel “De Woerdt”. Over 10 minuten moet ik de kinderen uit school halen. Wat een geluk, dat ik zo dichtbij huis even lekker tussen de bloesem kon wandelen.
Wat een plaatje niet?! Het kerkje van Ressen tussen de bloesem
Klompenpad Ressen door de boomgaarden als het fruit rijp is
Een half jaar later wandel ik deze zelfde wandeling nogmaals. Eind september zien het begin en het eind van het Klompenpad Ressen er compleet anders uit. De bomen rond boerderij De Woerdt zijn vol groen blad en vanaf de parkeerplaats zie ik overal het rijpe fruit al in de bomen hangen. Dit keer ben ik niet alleen gekomen en twee meiden rennen al gauw na de start van de wandeling enthousiast tussen de appelbomen door. Een andere wandelaar heeft ze erop gewezen dat je het fruit dat op de grond ligt en nog goed is mag oprapen en eten. Of meenemen. Dat laten ze zich geen twee keer zeggen. Zelf ben ik vooral erg gecharmeerd van de kleur van de rode appels tegen de blauwe lucht. We hebben een heerlijke zondagmiddag uitgekozen voor deze wandeling.
Even verderop liggen rond een walnotenboom al flink wat noten in hun schil op de grond. Ook hier rapen we een hand vol op. Die stoppen we in de tas voor later, want de oudste begint alweer aan haar tweede appel. Elke paar rijen staat er hier weer een andere soort en naar eigen zeggen moet je ze wel allemaal eerst proberen, om te weten welke de lekkerste zijn.
Wandelen door de boomgaard in Ressen in september tussen het rijpe fruit
Van de appels naar de peren
Als we het bruggetje over lopen tussen de boomgaard waar voor het grootste deel appels groeien en die met overwegend peren, kijken we onze ogen uit. De takken zijn zwaar van de peren, die in behoorlijke “trossen” bij elkaar hangen. Het klokhuis van de appel wordt vakkundig verwisseld voor een verse peer, die pal voor onze neus op de grond valt. Vlinders komen blijkbaar ook af op het zoete fruit, want die fladderen overal om ons heen in het vroege herfstzonnetje.
Ook de fruitautomaat staat er weer goed gevuld bij, maar dit deel van de wandeling is wel mijn minst favoriete. Eerst lopen we een eindje langs de doorgaande weg en het stukje langs de Bemmelse Zeeg vind ik ook niet heel spannend. Het vroege najaarszonnetje maakt veel goed.
Klompenpad Ressen in de herfst: heerlijk met al het fruit en de vlinders
Gulzige pony’s en het fotogenieke kerkje in Ressen
Als we iets verder langs de Zeeg lopen leidt een klein paadje door het struikgewas ons naar een wei met varkentjes en 2 pony’s. De dieren zien gelijk de appels die we bij ons hebben en omdat we inmiddels een rugzak vol hebben opgeraapt, besluiten de meiden wat uit te delen. De pony’s worden helemaal enthousiast van de appels en gulzig happen ze er grote stukken af.
Na de oude Postweg krijgen we het fotogenieke kerkje van Ressen in het oog, bijna aan het eindpunt van de wandeling. Vorige keer was het kerkje gesloten, maar heb ik alsnog veel foto’s gemaakt, van de buitenkant en de bloesems erachter. Vandaag staan de deuren open en nieuwsgierig nemen we een kijkje binnen. Van binnen is het net zo fotogeniek als aan de buitenkant. Het licht valt prachtig naar binnen ook. Op het veld achter het kerkje liggen nu enorme pompoenen, ook een gaaf gezicht. Als je goed kijkt kun je de net tussen het kader van appelbomen door zien liggen op de foto.
De gulzige pony’s en het fotogenieke kerkje van Ressen
Extra info bloesemwandeling Ressen
Het Klompenpad “Zeegsepad” is 6 km lang en niet specifiek een bloesemwandeling. Je kunt hier in Ressen eigenlijk het hele jaar door mooi wandelen. Zoals je ziet is het ook super als de appels en peren rijp zijn, aan het eind van de zomer.
Horeca kom je onderweg niet tegen, maar bij de landwinkel is genoeg te koop en een appeltje voor de dorst kan ongeveer halverwege uit de fruitautomaat worden gehaald.
Er is redelijk wat parkeergelegenheid bij de start van de wandeling. Het grasveld is best groot. Op drukke zondagen is het misschien wijs om zo vroeg mogelijk te komen. Mocht de parkeerplaats vol zijn, dan is er in de buurt van het kerkje van Ressen nog wat meer parkeergelegenheid.
Nog wat laatste plaatjes van de bloesem in Ressen
Je vindt Ressen op 10 autominuten van Nijmegen. Het adres van het startpunt is Woerdsestraat 4 in Ressen. Kom je met het OV, dan is het een half uur lopen vanaf station Lent. Of stap over op de bus en stap uit bij de halte Keizer Augustusplein in Ressen.
Dit is de meest oostelijke bloesemwandeling die ik gelopen heb. Kun je geen genoeg krijgen van die zee van witte bloemetjes? In een apart blog heb ik meer wandelingen door de bloesem in de Betuwe beschreven. Eén van die wandelingen is trouwens ook buiten de bloesemtijd prachtig: het Teisterbantpad is echt een aanrader. Houd je van wandelen in de heuvels, met een vleugje buitenland-gevoel? Dan is wandelen door de bloesems in Zuid-Limburg ook echt een aanrader.
Lees meer over Bestemmingen:
