Wandelen rond Vijlen voelt alsof je lekker even op vakantie gaat, ook al ben je nog gewoon in Nederland. Je wordt omgeven door de glooiende heuvels van Zuid-Limburg en overal in dat heuvellandschap staan charmante boerderijen van vakwerk. Onderweg passeer je oude waterpompen en draaihekjes, ontelbaar veel kruisen en enkele uitkijktorens. Vijlen staat bekend als het enige bergdorpje van Nederland. Wandelen rond Vijlen betekent dan ook dat je redelijk wat zult stijgen en dalen onderweg, ongeacht welke richting je uit gaat. Na wat speurwerk op internet denk ik dat ik de mooiste wandelroute rond Vijlen wel gevonden heb. Hoewel het hier overal prachtig is, lijkt me de route die wij lopen het meest afwisselend.
Wat lees je in mijn blog?
Wandelen rond Vijlen over heuvels en door bos
Wandelen met GPS-route vind ik niet ideaal, omdat je steeds op je telefoon moet kijken en die van mij dan ook nog eens extra hard leeg gaat. Helaas blijven de wandelingen die met gekleurde paaltjes worden uitgezet allemaal vrij dicht rond Vijlen en ik wilde juist graag ook wat andere dorpjes zien én het Vijlenerbos. Daarom ben ik uiteindelijk dan toch voor deze GPS-route gegaan.
Wandelen rond Vijlen – de mooiste wandeling met een stop bij het Hijgende Hert
De wandelroute die ik heb uitgezocht start in het centrum van het bergdorpje Vijlen en gaat via verharde en onverharde paden de heuvels van Zuid-Limburg over, naar het Vijlenerbos. Na een bezoek aan Nederlands enige berghut, het Hijgende Hert, gaat de wandeling opnieuw door heuvelachtige akkers. Ongeveer 10 kilometer later ben je dan opnieuw in het centrum van Vijlen. Zowel qua terrein als wat uitzichten betreft is het wandelen rond Vijlen enorm afwisselend.
start van onze wandeling rond Vijlen
Met onze achtjarige dame ga ik op een frisse, heldere dag wandelen rond Vijlen, tijdens ons weekendje samen in Zuid-Limburg. De wandeling begint direct goed, met het wandelpad van Vijlen naar Harles, een gehucht dat een kilometer verderop ligt. Het pad gaat dwars door akkers en over weidegrond. Achter ons zien we de kerktoren van Vijlen steeds weer boven de heuvels uitpiepen. Het laatste stukje naar Harles is het pad smal, met aan beide kanten hagen, die nog geen blad hebben. Zo kunnen we mooi de grazende paarden in de weiden zien. Waar het pad uitkomt op een breder zandpad, komt net een boer aanlopen, met nog twee paarden bij zich. De dieren zijn blij met de vrije ruimte en stuiven er vandoor, het weiland in.
De start van onze wandeling rond Vijlen
De start van onze wandeling begint extra relaxt. Parkeren is in Vijlen nog overal gratis, ideaal. Alleen vlakbij de kerk zijn er een aantal plekken waar je mogelijk een parkeerschijf nodig hebt. Probeer eerst de parkeerplaats aan de Pastorijweg, daar is buiten het seizoen ruimte genoeg.
Bij het verlaten van Harles passeren we een oude waterpomp, bij een groepje boerderijen. Ik verwonder me op plekken als dit echt hoe de tijd lijkt stil te staan en hoe zo’n buitenlands sfeertje er in Zuid-Limburg altijd is. Een holle weg gaat over in een breed zandpad met weidse uitzichten over de heuvels. Uitgestrekte weilanden liggen er zo vroeg in het jaar nog verlaten bij. Verspreid in het landschap staan knotwilgen en vakwerkboerderijtjes.
Van Harles naar Holset ten zuidwesten van Vijlen
Vanuit Holset naar het Vijlenerbos
Niet veel later lopen we Holset binnen, een super charmant typisch Zuid-Limburgs dorpje. Op verschillende plekken wordt zelfgemaakte jam te koop aangeboden. Zo schattig, die glazen potjes op een plankje voor de deur! Ook de kerk en het rondje er omheen, langs kruisen en Mariabeelden in de rotswand, zijn bijzonder fotogeniek. Een herberg biedt vlaai to-go aan, maar we hebben nog appelgebak en donuts in onze tas. We slaan dus even over en stappen flink door, richting Vijlenerbos.
Het sfeervolle Holset en klimmen naar het Vijlenerbos
Als we Holset achter ons laten, klimmen we direct weer en worden de weidse uitzichten opnieuw uit de hoge hoed getoverd. In het Holsetterbosch staan twee uitkijktorens, waarvan er eentje wat van het pad af staat en je door een stukje ruig terrein moet waden om de toren te bereiken. De andere staat heel comfortabel aan de zijkant van het pad. Driemaal raden welke van de uitkijktorens wij uitkiezen om te beklimmen. 😉 Het uitzicht maakt de struintocht buiten het gebaande pad dan wel ruimschoots goed.
Bijzonder om te zien dat het landschap zelfs zo aan het eind van de winter al best veel kleur heeft op een heldere, zonnige dag. Langzaam worden de weilanden weer groener en het in de herfst geoogste graan steekt mooi geel af, tegen de blauwe lucht.
uitkijktorens in het Holsetterbosch
Via het Hijgende Hert weer bergafwaarts richting Vijlen
We klimmen en dalen wat door het Vijlenerbos, waar redelijk jonge boompjes worden afgewisseld met dikke, knoestige bomen. Er zitten nog geen bladeren aan de bomen, dus de zon heeft volop kans om tussen de takken door te piepen. Het zorgt voor mooie schaduwen en maakt het net wat minder fris.
Het Hijgende Hert is een aangename verrassing, na best een pittig eindje doorstappen. We trakteren onszelf dan ook op een grote chocomel met slagroom. Normaal gesproken zouden we die zeker lekker op het terras drinken, maar helaas is dat nog gesloten vanwege de Coronamaatregelen. Jammer, want het ziet er gezellig uit. Oma’s ouwe meuk muur is mijn favoriete hoekje. Achter Nederlands enige berghut lopen pauwen, herten en pony’s. Perfect als je zelf even wat wilt eten en drinken op het terras en de kinderen even bij de dieren kunnen kijken. Uiteraard kunnen we niet verder lopen zonder die eerst bewonderd en geaaid te hebben.
Het Hijgend Hert is een welkome stop in het Vijlenerbos
Zodra we het Hijgende Hert achter ons laten, gaan we steil naar beneden. Eerst nog een stukje door het Vijlenerbos, waar we ons verbazen dat de grond hier en daar nog bevroren is, en daarna dwars door weiden. Mijn wandelmaatje doet verwoede pogingen om de schapen te aaien, die daar grazen, wat resulteert in een hilarisch tafereel. Een stukje verderop heeft ze meer geluk, tegenover kruis 783 van deze wandeling rond Vijlen. Een nieuwsgierig schaap komt ons begroeten aan de andere kant van het gaas en laat zich gewillig aanhalen.
Laatste deel: terug naar Vijlen
Inmiddels hebben we de kerktoren van Vijlen alweer gespot en lopen we opnieuw over smalle, onverharde paadjes. Dit is toch het allerleukste aan wandelen in Zuid-limburg. Het pad van de Pannisbergweg naar de Grachterweg leidt door de akkers met constant uitzicht op Vijlen. Toch lopen we nog even in een boog om Vijlen heen. We passeren meer uitkijktorens en bomen vol Maretak. Ga je wandelen in Zuid-Limburg, dan zie je voortdurend de Maretak in bomen, maar in de wintermaanden valt het nóg meer op.
De afdaling naar Vijlen vanuit het Vijlenerbos
Als we de bebouwde kom naderen, gaat ons onverharde pad weer over op het asfalt. Inmiddels is mijn telefoon zo goed als leeg en met een laatste blik op de route, vervolgen we op goed geluk onze weg. We passeren de ruïnes onderaan Vijlen en een volgend kruis. Na wat twijfelen besluiten we de laatste bocht rond het dorp te laten voor wat die is, om de weg bij het kruis omhoog te nemen, terug richting de hoogst gelegen kerk van Nederland. Moe maar voldaan rijden we even later Vijlen uit. We gaan nog even in Epen kijken, voordat we naar onze bijzondere accommodatie in een heuse abdij rijden.
Extra tips wandelen rond Vijlen in Zuid-Limburg
Parkeren in Vijlen kan gratis op de parkeerplaats aan de Pastorijweg, of in de vakken aan de Vijlenberg. Kom in de drukke zomermaanden en op dagen met heel mooi weer vroeg, want Vijlen is niet heel groot en dan kan het kleine dorp snel vol zijn. Overnacht je in Vijlen, dan heeft de meeste accommodatie ook een eigen parkeergelegenheid.
Wandelen rond Vijlen – nog wat foto’s van het laatste stukje van de route
Wil je met het openbaar vervoer naar Vijlen reizen, dan is er een bushalte waar servicebus 59 stopt.
Horeca is er in Vijlen genoeg en tijdens je wandeling rond Vijlen kun je in Holset en bij Boscafé het hijgend Hert terecht voor een hapje en drankje.
Deze wandeling is tien kilometer lang en in een kleine drie uur af te leggen. Het is echter zeker aan te raden om veel rond te kijken, te stoppen voor een foto en lekker te genieten van het mooie Zuid-Limburg. Vier tot vijf uur is dan ook een meer realistische tijdsplanning.
Wandel je graag in Zuid-Limburg? Mijn favoriete wandeling is de Trage Tocht Gulpen. Deze is wel wat langer, ongeveer 15 kilometer. Ook de wandeling rond Valkenburg, langs kastelen en door natuur is een aanrader. Deze is een stuk korter en ook prima geschikt als je gaat wandelen met jongere kinderen. Antonette liep in Zuid-Limburg een meerdaagse wandeling en geeft tips voor het Krijtlandpad. En ben je in het voorjaar in de buurt? Dan zijn de bloesemwandelingen in Zuid-Limburg echt een aanrader
Lees meer over Bestemmingen:
Wat een fijne boswandeling. Het Hijgende Hert is inderdaad een aanrader!
Wat een heerlijke wandeling zeg! Bij mijn weten ben ik nog nooit echt in Limburg geweest, op een korte stedentrip naar Maastricht na dan. Maar dit ziet er super mooi uit met die heuvels, maar ook Vijlen zelf ziet er mooi uit zo met die kerk. Ik ga hem onthouden
Eentje om te onthouden, klinkt namelijk als een mooie wandeling. Met die heuvels waan je je ook even buiten Nederland 🙂
Oh, deze wandeling komt als geroepen! Ik ga hier namelijk komend weekend heen 🙂 Dank voor de tip!