Na twee keer wandelen op de Loenermark ben ik al groot fan. De Loenermark is een heuvelachtig natuurgebied op de Veluwe, met haast on-Nederlandse landschappen. Er zijn verschillende wandelingen op de Loenermark en je kunt er ook naar hartenlust rond struinen zonder een route te volgen. De meest gangbare wandelingen zijn 6 tot 13,5 kilometer lang. Zowel de paaltjes wandelingen als zwerfkei wandelingen die op de Loenermark zijn uitgezet, komen door afwisselend bosgebied en uitgestrekte, heuvelachtige heidevelden, waar je kilometers ver kunt kijken.
Startpunt wandelen Loenermark en verschillende wandelingen
Er zijn verschillende parkeerplaatsen rond de Loenermark. De parkeerplaats bij de Schaapskooi aan de Droefakkers is het meest praktisch, omdat je hier de meeste van de wandelroutes over de Loenermark kunt oppikken. Kies op je navigatie écht voor de Schaapskooi aan de Droefakkers, anders heb je kans dat je naar de schaapskooi aan de Bruisbeek wordt gestuurd. Dit gebeurde mijzelf toen ik naar de schaapskooi toe wilde rijden én tijdens één van mijn wandelingen. Beide plekken liggen echter een paar kilometer bij elkaar vandaan. Als je via de kant “Bruisbeek” rijdt, kom je bovendien vroeg of laat voor een wegafsluiting te staan.
wandelen Loenermark is het meest praktisch vanaf de schaapskooi
De schaapskooi is een populaire plek voor gezinnen met jonge kinderen om schaapjes te kijken en in het voorjaar natuurlijk naar de lammetjes. Kom daarom het liefst op een doordeweekse dag, of heel vroeg als je in het weekend wilt wandelen. Heb je geen andere keus dan op de drukkere momenten te gaan wandelen, dan is het wijs om een parkeerplek te zoeken op één van de twee grotere parkeerplaatsen aan de Groenendaalseweg. Van hieruit kun je de blauwe paaltjesroute van 6 kilometer volgen of de witte zwerfkeienroute van 7 kilometer. Beiden gaan over het meest noordelijke heidegebied langs de Ramenberg. Er is ook nog een rode paaltjeswandeling, maar die is slechts 2,5 kilometer en gaat niet over de glooiende, weidse heidevelden heen.
Wil je graag de 13,5 kilometer lange gele zwerfkeien wandeling doen, dan zul je bij de schaapskooi moeten beginnen, of vanaf de parkeerplaats Groenendaalseweg eerst de witte zwerfkeienroute moeten volgen, tot je onderweg de eerste gele pijl tegenkomt. Voorheen was er ook een zwarte paaltjes wandeling van 8 kilometer, maar die is helaas opgeheven.
wie wil wandelen op de Loenermark heeft keus genoeg aan routes
Blauwe paaltjes wandeling Loenermark 6 kilometer
Als we de eerste keer gaan wandelen op de Loenermark, hebben we geen idee hoe populair het gebied in het weekend is. Als wij op zaterdagochtend tegen elven de afrit van de A50 naar Loenen nemen, is het al gauw erg druk op én langs de weg. Het is dan ook echt stralend, helder weer en de lucht is intens blauw. We besluiten op de eerste de beste parkeerplaats die we tegenkomen te proberen of we nog een plekje kunnen vinden. Dit is de parkeerplaats aan de Groenendaalseweg en daar draaien we één van de laatste vrije plekken in. De intens blauwe lucht steekt mooi af tegen de grove dennen en andere naaldbomen, die hier langs het pad staan. Het pad volgt eerst een stukje de doorgaande weg, met alleen een smalle strook loofbomen er tussen.
Zodra we op een kruising van paden linksaf slaan, lopen we langs het meest noordelijke heideveld van de Loenermark, dat hier al licht glooiend is. Hier en daar staan wat berken, maar het gaafst vinden we de dode bomen, die op sommige plekken troosteloos afsteken tegen de blauwe lucht. Wat verderop lopen we het open, nu echt glooiende gebied echt in en zien we pas goed hoe mooi het is. Het doet werkelijk on-Nederlands aan, met het hoogteverschil, de vliegendennen, die altijd wat Zuid-Europees hebben in dit landschap én de blauwe lucht. Wij besluiten nog ietsje verder te lopen over dit uitgestrekte veld, ook als de blauwe paaltjes eigenlijk linksaf willen.
De heidevelden op de Loenermark maken de wandelingen hier extra speciaal
We lopen bijna het hele veld over en genieten nog even op een bankje van het uitzicht, tot aan de groene muur van bomen aan de overkant. Dan nemen we met moeite afscheid en pikken de blauwe paaltjes weer op, die hier pal langs het heideveld door het bos voeren. Zodra we het veld echt achter ons laten, lopen we door een veel gemengder bos en dan staan we plotseling ook al voor een enorm groen grasveld met aan de overkant de schaapskooi. In het vroege voorjaar, als wij deze wandeling maken, zijn de schapen nog elders, vanwege de droge vorige zomer. Als ik opnieuw naar de Loenermark ga voor een tweede wandeling, zijn de schapen terug en ze hebben heel veel lammetjes meegenomen. Zo leuk om te zien!
Het laatste deel van de blauwe wandeling voert weer door een gemengd bos en hoewel de wolken inmiddels de overhand hebben gekregen, is het nog steeds genieten van de mooie natuur. Zo nu en dan horen we een bonte specht, maar zien doen we ze niet. Naar ons idee zijn we eigenlijk al veel te snel weer bij de auto terug.
De blauwe route voert vanaf het heidegebied via de schaapskooi terug
Langste Loenermark wandeling – de gele zwerfkeienroute
De gele zwerfkeienroute is de langste wandeling over de Loenermark wat routes met paaltjes en pijlen betreft. Het jammere van deze wandeling is dat je hem alleen met de klok mee kunt volgen. De gele pijlen staan slechts aan één kant van de zwerfkeien, wat het extreem lastig maakt de route in tegenovergestelde richting te volgen. De route is erg lang, maar doordat je de grote heidegebieden pas halverwege de wandeling tegenkomt, is het lastig om de route in te korten. Je zou vanuit de Schaapskooi naar landgoed Groenouwe kunnen lopen en daar de gele pijlen op de witte zwerfkeien kunnen opzoeken. Zo snijd je het bovenste deel van de wandeling af, dat voornamelijk door het bos gaat. Je ziet dan we de twee grote, zuidelijke heidegebieden en een hoekje van het noordelijke heidegebied, waar de blauwe wandeling overheen voert.
De 3 grote heidevelden op de Loenermark zijn echt dé grote trekpleisters van dit gebied. Er is er geen die ik mooier vind dan de andere, de vergezichten zijn bij alle 3 prachtig. De Zilvense heide is steiler, het middelste heidegebied heeft een ven en het hoogste punt van de Loenermark en het noordelijke gebied heeft het meest weidse uitzicht.
De gele zwerfkeien wandeling op de Loenermark is slechts in één richting te lopen
Wandelen Loenermark zonder route
Ik liet het hier boven al doorschemeren, maar afgelopen week kwam ik tevergeefs naar de Loenermark voor de zwarte route. Deze wandeling was perfect qua lengte, met z’n 8 kilometer, en zou me de zuidelijke heidegebieden laten zien. Het leek me de ideale wandeling voor een zonnige, vroege voorjaarsdag, maar als ik aankom op de parkeerplaats bij de schaapskooi blijkt deze wandeling verdwenen van de borden. Ik sta even vertwijfeld te kijken, aangezien mijn wifi vrijwel geen bereik heeft op deze plek. Een alternatief zoeken is dus niet zo makkelijk. De gele zwerfkeienroute lijkt me een aardig alternatief, maar is me én net wat te lang én die voert eerst door het bos. En dat terwijl het nú nog zonnig is en er voor vanmiddag regen voorspeld is. Ik besluit te proberen de gele zwerfkeien wandeling in tegengestelde richting te volgen, dus tegen de klok in.
Ik loop langs de schaapskooi, waar zo vroeg nog weinig activiteit is. Ik besluit hier later uitgebreider te kijken om te zien of er al lammetjes zijn en vervolg de wandeling, om twee zwerfkeien later de route al kwijt te raken. Een route met pijlen aan één kant is gewoon niet tegengesteld te volgen. Dan eerst maar verder naar het heidegebied waar de blauwe wandeling ons vorige keer langs bracht. Daar is het in elk geval mooi. Op een bankje onder één van de vliegendennen, geniet ik van de stilte en het uitzicht. Zo druk als het vorige keer hier was, zo rustig is het nu. Ik heb nog steeds geen wifi en besluit op goed geluk zuidwaarts te lopen. Daar ergens moet ik die andere heidegebieden toch kunnen vinden.
De gele zwerfkeien wandeling in tegengestelde richting proberen te volgen
Het blijkt eenvoudiger dan ik dacht. Een paar honderd meter verder zie ik de bomen al wijken en plaats maken voor een heuvelachtige vlakte met heide en hier en daar naaldbomen, solitaire eiken en berken. Ik loop naar het hoogste punt om een nog beter uitzicht te hebben en leer pas later dat de bank op de stapel stenen waar ik van een kop thee geniet het hoogste punt van de Loenermark is. Als ik een stuk gedaald ben, zie ik ineens weer zwerfkeien met gele pijlen, maar ik heb al besloten de heuvels en de hei te volgen. Het landschap, met het droge, hoge gras, de dode bomen hier en daar en de blauwe lucht doen me soms éven denken dat ik in Afrika ben. Wat is het hier mooi.
Op een bankje aan een ven eet ik mijn lunch. Een eerste kikker kwaakt zo nu en dan voorzichtig, maar dat is het enige geluid dat de stilte hier doorbreekt. Als ik m’n broodjes op heb, beklim een kleine, steile heuvel om me te oriënteren. Ik zie het brede, wat verharde pad als een lang lint tussen de heuvels door gaan en loop er naartoe, omdat ik hoop er iemand tegen te komen die me kan vertellen hoe ik op het andere heidegebied kom. Ineens krijg ik een knooppunten-fietskaart in het oog, bij een kruising met een ander pad. Ha! Onwillekeurig liep ik al in de juiste richting. Aan de hand van de herkenningspunten op de kaart loop ik naar de juiste uithoek van het heideveld, om een naaldbos te passeren. In de verte zie ik de Zilvense heide al opdoemen.
lunch op de Loenermark en verder naar de Zilvense heide
Ik blijk op het laagste deel van de Zilvense heide uit te komen en volg de bosrand naar boven. Ondanks dat ik amper mensen tegenkom op deze doordeweekse dag, blijkt het enige bankje boven bezet te zijn. Ik plof verderop neer op de grond. Het uitzicht is zo mooi, daar wil ik wel houten billen voor krijgen. Een tel later wandelen de bankzitters verder en kan ik daar nog even genieten van de voorjaarszon en het Afrika-gevoel.
Om terug te komen bij de schaapskooi gebruik ik de gps op mijn telefoon, maar door de eerder genoemde verwarring met een andere schaapskooi wordt dat een langere wandeling dan gepland. Als dan ook nog een bospad dat ik zou moeten nemen geen bospad meer blijkt te zijn, wordt het uiteindelijk toch nog een pittige wandeling. Ineens sta ik midden in een gebied waar blijkbaar het wild gevoerd wordt en waar ze een drinkpoel hebben. Verderop zie ik dat het stiltegebied is, waar je als wandelaar niet mag komen. Oeps. Het bordje aan de andere kant heb ik dan even gemist blijkbaar. Na nog wat slalommen over kleine paadjes, kom ik dan toch op een breder pad dat me naar de schaapskooi terug brengt. Daar neem ik eindelijk de tijd om de lammetjes te bewonderen. Mooi om te zien hoe de baby’s en moeders elkaar herkennen binnen de kudde door te blaten.
Omhoog op de Zilvense heide en lammetjes kijken bij de schaapskooi
Extra tips wandelen Loenermark
Mocht je een liefhebber zijn van de Trage Tochten, dan lijkt de Trage Tocht Loenermark me ook een aanrader. Deze wil ik zelf graag eens lopen. De Trage Tocht Gulpen en de Trage Tocht Arnhem noord zijn toch twee van de mooiste wandelingen die ik in Nederland gemaakt heb.
Wil je wandelen op de Loenermark tijdens de bloeiperiode van de heide? De heide op de Veluwe bloeit in augustus, net als elders in ons land trouwens. Ook zonder bloeiende heide is de Loenermark geweldig, alleen al vanwege alle gave bomen.
Genoeg gave bomen op de Loenermark
Behalve aan de Droefakkers en bij de schaapskooi is er ook nog een parkeerplaats bij Dalenk, voor wie de gele zwerfkeien wandeling wil doen, of aan de oostkant van de Loenermark wil rond struinen. De rode paaltjes wandeling vanaf de Groenendaalseweg is als enige rolstoelvriendelijke en dus ook makkelijk met een kinderwagen te doen. Ook de wildobservatiepost die zich niet heel ver van de parkeerplaats bevindt, is met rolstoel of kinderwagen bereikbaar. Voor de andere wandelingen kun je jonge kinderen het beste in een draagzak meenemen.
Horeca vind je op de Loenermark niet. Daarvoor moet je naar Loenen, wat vanaf de noordoost kant van Loenermark toch al gauw een paar kilometer lopen is. Blijf je graag een keer slapen in deze prachtige omgeving aan de noordkant van de Veluwe? Dan is kindvriendelijke camping de Vinkenkamp een erg goed idee.
De schaapskudde is in de winterperiode meestal niet in de schaapskooi, maar verblijft dan elders. Van het voorjaar tot het najaar gaan ze dagelijks met de herder op pad. Halverwege de ochtend vertrekken ze en tegen het eind van de middag komen ze terug. In de periode dat de lammetjes er zijn staan moeders en lammetjes in een apart, afgezet deel van het grasgebied voor de schaapskooi.
Reis verder in Nederland:
De Loenermark is echt prachtig! Je kunt er zo mooi wandelen. Wij deden zelf de witte zwerfkeienroute hier en dat is echt een mooie route. Ik kom graag nog eens terug! Mooie foto’s heb je er gemaakt ook 🙂
Een volgende keer wil ik ook de witte zwerfkeienroute lopen. Dit keer had ik daar net niet genoeg tijd voor.
Dit roept allerlei herinneringen op, moet hier snel weer eens lammetjes gaan kijken. Vroeger gingen we altijd naar Lammetjesdag en het Schaapscheerdersfeest bij de schaapskooi. Mijn opa voorzag iedereen als omroeper van tekst en uitleg tijdens het schapen scheren… Lang niet meer geweest.
Wat een mooie herinneringen zeg aan het schaapscheren, heel bijzonder lijkt me dat, om eens mee te maken. Extra leuk dat je opa het commentaar erbij gaf.
Wat een mooi gebied! Ik ken dit stukje van de Veluwe helemaal niet, dus dank voor de inspiratie. En het ziet eruit alsof het daar ook nog eens heel rustig was, klopt dat?
Ik was er op een doordeweekse dag, dan is het zeker rustig. Een paar weken daarvoor was ik er in het weekend en toen was het toch best druk.. maar dat zie je niet op de foto’s, het gebied is zo groot.