Komend vanuit Thailand was Sihanoukville onze eerste stop en na een heerlijke tijd op het eiland Ko Mak was dit wel even wennen. Wellicht hebben de negatieve ervaringen met alle scams aan de grens tussen Thailand en Cambodja er ook aan bijgedragen en het feit dat we in de regen aankwamen was ook niet helemaal ideaal, maar Sihanoukville maakte meteen al een onprettige indruk op ons en dat is eigenlijk niet meer veranderd. Wat er dan zo vervelend was aan dit kustplaatsje, waar je volgens de Lonely Planet een fijne tijd aan het strand zou kunnen hebben? Dat lees je hier. En ook welke plaats in de buurt volgens velen een stuk aangenamer is dan Sihanoukville.
Inhoud van dit blog:
Eerste kennismaking met Sihanoukville
Onze eerste echte dag in Sihanoukville dalen we op 2 gehuurde scootertjes af richting de zee. De tegenstellingen van wat we in de omgeving van het strand zien zijn enorm. Flitsende, splinternieuwe resorts staan pal naast armzalige hutjes zonder water, stroom, of wat voor voorzieningen dan ook. Een nieuw betonnen monster schiet de lucht in naast bouwsels waarvoor het woord schuur nog te goed is: de huisvesting van de Cambodjaanse bouwvakkers en hun gezin. Straks geven toeristen in dit hotel per nacht meer uit dan de bouwvakkers in een half jaar zullen verdienen. Overal tussen de eenvoudige woningen ligt plastic, oud ijzer en andere rommel.
Onze eerste kennismaking met Sihanoukville
Sihanoukville strand
En dan waarvoor we onder andere besloten een stop in Sihanoukville te doen: het strand. Een plek waar we het strand nog enigszins kunnen waarderen is een behoorlijk eind buiten het dorp gelegen en eigenlijk niet als toeristenstrand bedoeld. Hier aan de kust, bij Moat Peam, net ten zuiden van Sihanoukville, leven veel mensen van de visvangst. In zelfgemaakte kooien en netten wordt de vis op kleine, kleurige, houten bootjes gevangen. Als er niet gevist wordt liggen de gebruikte materialen op het strand voor hun huizen. De verzameling materialen en bootjes voor de visserij maken het een fotogenieke plek en de mensen reageren vriendelijk op onze aanwezigheid.
Fotogenieke vissershuisjes buiten Sihanoukville
Op de stranden in Sihanoukville zelf maken we slechts een korte stop. Op deze stranden drijven op verschillende plekken vieze verpakkingen van eten en drinken in de branding, in contrast met de prachtige blauwe kleur van het water en het witte zand. Op sommige plekken is het wat minder vies en daar strijken we heel even neer. Kinderen lopen hier al bedelend tussen de dikke, roodverbrande bierbuiken (al dan niet met enorme camera ervoor hangend) of iemand alsjeblieft een trosje bananen van ze wil kopen. Veel te jonge meisjes masseren veel te oude (en lelijke) mannen, een school zien deze kinderen niet van binnen. Met een triest gevoel verlaten we gauw het vervuilde strand, nu weten we in ieder geval waarom de speeltoestellen in Sihanoukville oud, roestig en verlaten zijn. De kinderen die erop zouden kunnen spelen hebben geen tijd. Tussen Moat Peam en Sihanoukville ligt Otres Beach. Hier zou je minder kinderuitbuiting en minder afval moeten vinden. Wij hebben dit niet uitgeprobeerd, de ervaringen van anderen zijn zeer wisselend.
In Sihanoukville hebben kinderen geen tijd om te spelen
Dan maar het binnenland in
De situatie bij het strand heeft ons zo teleurgesteld dat we besluiten het binnenland te gaan verkennen. Lopburi is blijkbaar niet de enige plaats met een apentempel. Ook hier, bij een tempel op een heuvel, lopen wilde makaken rond. De beesten zijn al net zo brutaal als hun Thaise soortgenoten. De was van één van de buren wordt zo van de droogplek getrokken en smakelijk opgekauwd. Als Peter met z’n vingers knipt om de boosdoener weg te jagen worden de tanden ontbloot en wild krijsend komt’ie op Peter af. Die moet het echt op een lopen zetten om niet gebeten te worden en vervolgens gaat de brutale aap er alsnog met een oranje t-shirt vandoor. Gewapend met een stok bekijken we de rest van de tempel, maar het nare gevoel over deze plaats wordt op deze manier alleen maar versterkt. Al voor de eerste dag voorbij is hebben we het door: Sihanoukville is niet aan ons besteed. We besluiten de volgende dag meteen verder te reizen en deze nare plek achter ons te laten.
Alternatief op een half uurtje afstand
Voor wie in de omgeving is en wel strand, maar niet de negatieve bijsmaak van Sihanoukville wil is er een alternatief op zo’n half uur varen. Koh Rong schijnt een heerlijk eiland te zijn, waar je nog prachtige, schone stranden vindt, grenzend aan dichte jungle, voor het echte bountygevoel. Het eiland is de laatste jaren flink in ontwikkeling. Aan het strand bij de hoofdpier van het eiland vind je inmiddels een redelijke party scene, iets verder weg kun je nog terecht voor de echte rust en niks anders dan ontspanning aan het strand. Long Island is zo’n fijne, rustige plek.
Paradijselijke stranden op een half uur varen van Sihanoukville op Koh Rong, foto’s: Robi Schuitemaker en Claudia Drost
De meeste mensen die naar Koh Rong komen blijven er langer hangen dan gepland, dat zegt genoeg over hoe aangenaam het er is, maar een dag of 4 is eigenlijk prima om hier te zijn. Accommodatie varieert van heel eenvoudig tot redelijk luxueus voor Cambodjaanse begrippen, meer keus aan luxe resorts vind je op buureiland Koh Rong Samloen.
Voor wie een onbezorgde tijd aan het strand wil is Koh Rong slechts een half uur varen vanaf Sihanoukville en er gaan dagelijks verschillende snelle en iets minder snelle speedboten die kant op. Iedereen die graag op de lokale manier reist kan ook 1 van de 2 gewone veerboten nemen, die er wel een stuk langer over doen.
Geen Sihanoukville meer voor ons
Valt er dan werkelijk niks positiefs over Sihanoukville te vertellen, behalve dat je zo gauw mogelijk op een boot naar één van de eilanden kunt vertrekken? Jawel hoor. Hadden we op onze aankomstdag al een heerlijke Khmer-soep gehad bij een straatstalletje, de dag erna worden we weer aangenaam verrast door de Khmer Amok en –curry. Het eten is er heerlijk en de echte bevolking, buiten het toeristengebied, enorm vriendelijk. Toch zal je ons in Sihanoukville niet meer terugzien.
Heb jij op reis ook dit soort plaatsen bezocht waarvan je van te voren een hoge verwachting had en die ter plekke enorm tegenvielen?
Inderdaad een bijzonder trieste plaats dat Sihanoukville. Wij waren er maar één dag tijdens onze cruise. Gelukkig zijn wij daar geen twee dagen blijven liggen zoals het schip dit deed op de meest mooie plaatsen. Deze plaats hadden we beter aan boord kunnen blijven. Gaat u naar Cambodja ga er niet heen en zoek een ander gebied. Het is zonde van je reis.
Gelukkig bleven jullie hier dan maar kort. Ben benieuwd wat voor cruise jullie maakten..
Gelijk heb je! Voor ons was Sihanoukville eveneens 1 van de meest mistroostige plekken op aarde, al heel veel gereisd, maar weinig bestemmingen kunnen tippen aan Sihanoukville qua sfeer. Ook nog als kers op de taart erg ziek geworden, wss door het gebrek aan hygiëne ter plekke.
Bah, wat balen dat je er ook nog ziek bent geworden. Jammer dat de plaats zo geworden is door het toerisme en de Chinese investeerders, vooral voor de lokale bevolking!
Helemaal mee eens wat Sihanoukville betreft. Vreselijke stad. Vies en vuil en een grote bouwput. Momenteel ben ik op Koh Rong maar ook hier erg veel plastic op het strand. En niet alleen aangespoeld. Toeristen zouden in groepjes af en toe een jutter-wandeling moeten houden om het plastic te verzamelen en zo het goede. voorbeeld geven. Sowieso geen rietjes gebruiken dat is de eerste makkelijke zet. Maar het begint natuurlijk bij degene die z’n rotzooi niet opruimt en op het strand achterlaat. Hoe makkelijk is het om het gewoon in de prullenbak te gooien. Mmmm daar zeg ik zo wat: prullenbakken op het strand dat is een briljant idee!
Haha, inderdaad zou een prullenbak een goed idee zijn, net als een opruimactie. Maar in de eerste plaats minder plastic verbruiken is natuurlijk altijd beter.
Wat jammer dat je zo teleurgesteld kan raken door een bestemming die er in de gidsen veel rooskleuriger uitziet. Wat mij vooral aangrijpt is het enorme contrast tussen arm en rijk zoals je het omschrijft en de enorme troep bij de huizen en op de stranden, daar zou ik niet tegen kunnen. Heel triest ook want volgens mij is het daar best mooi. Gelukkig zijn jullie snel naar een volgende betere bestemming gegaan!
Dat contrast was inderdaad waar ik mij het meest aan stoorde. Gek genoeg heb ik dit op andere plekken waar dit contrast uiteraard ook is nooit als zo negatief zo ervaren. Het was denk ik de combinatie van factoren en inderdaad heb je als reiziger gelukkig de vrijheid dan verder te gaan naar een fijnere plek.
Jammer dat je het zo aantreft als je totaal iets anders verwacht. Dat gevoel had ik een stuk dichter bij huis. Bij Pisa. Behalve de toren is er vrij weinig te doen en te zien. Dat viel toen tegen aangezien je je er best op had verheugd. Na een uurtje had je alles gezien en kon je eigenlijk alweer gaan.
Klopt, bij Pisa hadden wij ook een beetje dat teleurgestelde gevoel. Zijn er ook niet heel lang geweest, in tegenstelling tot Cinque Terre (toen nog iets minder toeristisch en geen beperkt aantal bezoekers per dag), waar we de hele dag zijn gebleven… zo mooi!
Ja die staat ook nog op mijn bucketlist. Lijkt me een hartstikke mooi stukje Italië. Ik lees trouwens op meer blogs dat ik niet de enige ben die Pisa vindt tegenvallen.
Het is daar wel heel erg armoede en triest eruit. Maar stranden ziet daar prachtig uit. Waarom laat de mensen daar troep achter. Echt zonde. Aan de strand zie je ook armoede huizen. Het lijkt me vreselijk voor de mensen. Je hebt wel mooie foto’s laten zien. Het is daar wel uitkijken geblazen.
Herkenbaar verhaal. Was er jaren geleden en had me er naar aanleiding van de Lonely Planet ook iets anders bij voorgesteld. Wel een leuke stapavond daar gehad!
Haha, ja kan me voorstellen als je komt voor het stappen dat je jezelf hier uitstekend kunt vermaken. 🙂
Leuk om te lezen, ik was begin dit jaar een maandje in Cambodia en was ook zeker onder de indruk van de armoede en rotzooi ook op koh rong en koh rong samloen, in sihanoukville aangekomen in de avond was de eerste keer dat ik angstig was in azie. Rare poker players en ranzige dorm. En toch heb ik me goed vermaakt op de eilanden met name door de vriedelijke en autentieke mensen. Zowel reizigers als localen. So fun yeah, maar 100% minder romantisch dan te lezen is op de blogs en dergelijke! Ps heb nauwelijks iets van sihanoukville gezien omdat ik me al gauw ontmoedigt voelde daar op onderzoek uit te gaan.
Het was bij mij niet zo zeer de rotzooi of armoede, dat ben ik gewend van Azië en ondanks de armoede hebben veel mensen op hun manier een okee bestaan. Maar het extreme contrast, de kindjes die op het strand liepen en de de manier waarop daar door (alleenreizende) Westerse mannen mee werd omgegaan maakten dat ik me er heel raar bij voelde. Het leek ook alsof er hier nog meer zooi bij elkaar lag dan je gebruikelijk in Azië tegenkomt, maar misschien was het de samenloop van omstandigheden waardoor ik me dit zo herinner. Ik kies een volgende keer alleen liever een andere plek. Overigens heb ik me in de rest van Cambodja uitstekend vermaakt.