Waarom heel de wereld over reizen met kinderen, als je ook in een Landal huisje aan het water kunt zitten, of op een camping met een miniclub. Ook nu de meiden wat groter worden, krijg ik die vraag zo nu en dan weer, tegenwoordig dan meestal zonder de dooddoener “daar hebben ze toch helemaal niks aan”. Mijn eerste reactie: waarom niet? Mijn tweede reactie: dit blog. Ik vertel je onze persoonlijke redenen om te reizen met kinderen.
Het leven stopt niet als je kinderen krijgt
Eén van de redenen dat wij reizen met kinderen is, hou je vast, omdat we altijd al reisden. Zoals mensen die een hond hebben die in de meeste gevallen houden, zodra er een baby geboren wordt. En zoals je blijft sporten als je eenmaal kinderen hebt. Zo kun je ook blijven reizen. Waarom niet? Natuurlijk pas je de bestemming en het tempo aan, zodat het voor iedereen een prettige ervaring is. Waarom je thuis zou blijven zodra er kinderen zijn, is mij nooit duidelijk geworden.
Reizen zonder en met kinderen – niet zoveel verschil 🙂
Inderdaad hebben onze meiden geen herinneringen aan die eerste reizen en hebben ze er in feite dus niks aan gehad. Wij vinden de ervaringen die we als gezin op reis hebben opgedaan echter heel waardevol. En samen herinneringen maken, dat doe je vroeger dan je denkt. Geregeld komt hier thuis het gesprek bijvoorbeeld op onze tuktuk-ritjes door India, toen de oudste tweeëneenhalf was, of op onze hike naar een gletsjer in het Noordwesten van Georgië, toen de dames vier en twee waren.
Op reis leren kinderen dingen die school ze nooit kan leren
Inmiddels verlaten onze kinderen de basisschool al bijna en hebben ze op reis al meer geleerd dan ze op school ooit over de wereld te weten zullen komen. Wij vinden wereldkennis en ervaringen minstens zo belangrijk als lezen, spelling en rekenen. Waar leer je nou beter wat de boomgrens is dan in het bergachtige noorden van Albanië? En hoe naar de ervaring op dat moment ook was, wat een aardbeving is en wat de gevolgen ervan zijn, vergeten onze kinderen dankzij Lombok niet snel meer. Ook dat er verschillende Godsdiensten zijn en wat die globaal inhouden is bij onze kinderen bekend, net zoals dat je rekening moet houden met wat een ander denkt, vindt of voelt. Dat laatste zullen ze zeker ook op school leren, maar toch nooit zo gevarieerd als wanneer je uiteenlopende culturen van dichtbij meemaakt.
Kennismaking culturen en geloof tijdens onze reizen met kinderen
Reizen zorgt voor een open blik, juist bij kinderen
De reizen die we maken, zorgen ervoor dat onze kinderen een open blik hebben. Ze spelen met alle kinderen, of die nou een andere taal spreken of er heel anders uitzien dan zijzelf. Zonder enige aarzeling stappen ze op kinderen of volwassenen af om iets te vragen. Met onze Poolse buurman spraken ze al hele jong een mengeling van (kinder-)Engels, Nederlands en gebarentaal. Sinds we met onze kinderen een wereldreis van 8 maanden hebben gemaakt is het niveau van hun Engels zo goed dat ze probleemloos met iedereen een gesprek kunnen voeren als de ander ook Engels spreekt.
Onze kinderen hebben al veel verschillende culturen ervaren. Ze hebben couscous en tajine gegeten in de wirwar van straatjes, in de medina van Fez, Marokko. Ze hebben gedanst op Rajasthaanse muziek in een eeuwenoud Fort én in een tentenkamp van de zigeuners in de Thar woestijn. Ze hebben dadels gegeten en gespeeld met de kinderen in het vissersdorpje Sur, aan de golf van Oman. En bij elke nieuwe cultuur wordt hun wereld een stukje groter. Kinderen die veel reizen hebben een wijdere blik dan kinderen die nooit op reis gaan. En dat is toch een bijzonder cadeau om aan je kinderen mee te geven, of niet dan?
Elke reis maakt de wereld van onze kinderen een stukje groter
Onze kinderen hebben een enorm aanpassingsvermogen
Soms zijn spullen of etenswaren niet verkrijgbaar op reis. Of er is helemaal niks om mee te spelen. Kinderen zijn vaak van nature flexibel, maar toch geregeld ook wel een beetje (aangewende!) klagers als het anders gaat dan anders. Vaak om dingen die onze meiden niet eens opmerken of totaal onbelangrijk vinden. Zij zijn in opperste verbazing als er weleens een kindje komt spelen bij mooi weer, dat zegt dat ze het ijsje niet lust. Of als we samen met vriendjes / vriendinnetjes ergens naartoe gaan met de auto en er dan gemopperd wordt over de harde stoelverhoger, waar ze 10 minuten op moeten zitten.
Onze kids zijn van baby af aan gewend dat de dingen soms anders gaan, dat je moet roeien met de riemen die je hebt. En dat dit soms betekent dat het ijsje dat beloofd was gewoon niet verkrijgbaar is. Of heel anders smaakt dan je vooraf gedacht had, of gewend bent. Dat de busrit van Dubai naar Muscat, die 7 uur zou duren, ineens 3 uur langer is. Dat je dan na etenstijd nog steeds in die bus zit en ’t voor dat moment even moet doen met een appel of een koek. Al onze reizen hebben er, met elkaar, voor gezorgd dat onze meiden een bijzonder groot aanpassingsvermogen hebben.
Waarom reizen met kinderen? Deze ervaringen zijn onbetaalbaar
Iedereen kan zichzelf zijn en grenzen worden verlegd
Zonder de dagelijkse routine, waarbij haast geen ruimte is voor spontaniteit of wilde acties, is er ineens heel veel mogelijk. Kinderen kunnen helemaal zichzelf zijn op reis en hebben ook de ruimte om grenzen te verleggen. Als gezin maakten we wandelingen waarbij we vooraf nooit hadden gedacht dat de kinderen ze zouden kunnen doen. We liepen met een peuter en kleuter 10 kilometer in een afgelegen vallei in Georgië, waarbij de enige andere wandelaars verbaasd stonden te kijken hoe dapper onze meiden voort stapten. Dit soort ervaringen versterkt onze band als gezin weer, waardoor we een volgende keer de grens samen weer een beetje durven op te schuiven. Hoe bijzonder, om dat samen te kunnen doen.
Je ziet de wereld in een compleet nieuw perspectief
Sinds we reizen met kinderen is de wereld nóg mooier geworden. Als het regent baal ik niet meer, vanwege de gemiste kans om de beste foto’s te maken, met een strakblauwe lucht erboven. Ik lach, omdat de kinderen een slakkenrace bedenken, met de enoooorme slakken die blijkbaar overal vandaan komen met nat weer. Over gemiste fotogelegenheid zit ik trouwens sowieso niet meer in, sinds we met kinderen reizen. Reizen met kinderen opent deuren en zo komen we werkelijk met iedereen in contact en overal over de vloer. Mijn favoriete thema voor reisfotografie, mensen, lijkt zo als vanzelf heel gemakkelijk te worden. Extra bijkomend voordeel van al die ontmoetingen is, dat we nog een stukje langzamer reizen dan we gewend waren. We zien minder van de highlights, maar meer van de cultuur van het land en het karakter van de mensen. Heerlijk is dat.
Het extra contact met de lokale bevolking schept volop fotomogelijkheden
Reizen jullie met kinderen? En waarom?
Genoeg redenen, toch?! Niet voor niets las ik recent in een artikel “reizen maakt je kind slimmer en gelukkiger“. En jullie? Reizen jullie met je kinderen en waarom? Of kies je er juist bewust voor om je vakanties anders in te vullen sinds jullie kinderen hebben? Ik hoor het graag in de reacties.
Ik vind het een heel goed artikel. En ik vind het ook super dat je met je jonge kinderen al flink wat hebt gereisd en veel van de wereld hebt gezien. Er zijn genoeg mensen die je wellicht voor gek verklaren en zeggen dat een kind er niets aan heeft. Daar ben ik het niet mee eens. Tja, als baby misschien, maar goed… je mag zelf toch ook gewoon genieten? Ze zouden eens jullie blog moeten bekijken. Zelf heb ik helemaal geen kinderwens (maar je mag nooit iets uitsluiten heb ik geleerd). Als ik ooit vader zou worden dan stopt mijn reislust in ieder geval niet. Dat is waar ik van geniet en waar ik echt blij van wordt.
Een kinderwens hadden wij ook niet, haha.. inmiddels kan ik me niet meer voorstellen dat we zonder ze zouden reizen. 🙂 Dank je wel voor je leuke reactie!
Jullie zijn echt een voorbeeld dat het heel goed mogelijk is om met kinderen te reizen. Ik heb zelf geen kinderen maar mocht ik ze ooit nog mogen krijgen, dan zou ik ook willen reizen met kinderen. Al jaren roept iedereen…”geniet er maar van want zodra er kinderen zijn, kan het niet meer”. Jullie bewijzen dat het wel kan. Ik weet inmiddels ook dat het niet met alle kinderen mogelijk is. Een vriendin reisde ook de hele wereld over en dacht dit ook te blijven doen toen ze moeder werd. Ze kwamen er al snel achter dat het met hun dochter niet mogelijk was en nu blijven ze toch dichter bij huis.
Wij reizen met kinderen om ze een idee te geven hoe de wereld eruit ziet buiten Nederland. Of misschien buiten de veiligheid van het gezin.
Dat begrijp ik helemaal.. daarvoor is reizen zeker mooi!
Wat een goede redenen om te reizen met kinderen! Als ik zelf ooit kinderen zou hebben wil ik ook echt blijven reizen. Inderdaad, je leven stopt niet als kinderen krijgt en ze krijgen van het reizen juist zo’n open beeld van de wereld. Je kan zoveel leren van reizen. Ik leer ook elke keer weer, kinderen dus ook zeker! Leuk om dit met je gezin te doen en ze zoveel mooie dingen te laten zien
Goed artikel! Ik heb geen kinderen, maar ik ben het helemaal met je eens dat kinderen op reis zoveel kunnen leren van andere culturen, bestemmingen en mensen. Daar hebben ze hun hele leven wat aan.
Dank je wel voor je reactie! Dat denk ik zeker ook, dat de herinneringen en ervaringen voor een heel leven zijn. 🙂
Ik heb zelf geen kinderen, maar steeds als ik nu op reis ga, zeggen mensen tegen mij: ‘Geniet er maar van nu het nog kan’. Oftewel; als je straks kinderen hebt, dan kun je niet meer. Ik kan daar zo slecht tegen 😉 Fijn dat jouw artikel een hele andere wereld laat zien. Fantastisch wat jouw kinderen al hebben gezien en meegemaakt!
Ik zou echt niet weten waarom dat niet zou kunnen.. inderdaad zijn sommige bestemmingen met jonge kinderen niet zo handig (malaria en grote hoogte), maar verder kan nog steeds heel veel hoor. 🙂
Inderdaad, met een beetje aanpassing kan er heel veel. Juist met jonge kinderen, die het nog helemaal niet zoveel uitmaakt waar ze zijn, als dat maar in de buurt van de ouders is.
Ik heb zelf geen kinderen, maar mocht ik ooit kinderen krijgen in de toekomst.. dan zie ik mijn toekomst ook graag op zo’n manier. Reizen kan kinderen zo veel brengen denk ik inderdaad!
Dank je wel voor je reactie.. reizen met kinderen is anders, maar zo leuk!
Leuk artikel om te lezen. Zelf hebben wij geen kinderen. Wel gaat de hond mee op vakantie. Soms denk ik dat dat nog meer omhanden heeft dan reizen met kleine kinderen 🙂
Haha, het ligt een beetje aan de leeftijd van de hond en van de kinderen denk ik. 🙂 Ik vind het met onze meiden weinig verschil maken in de voorbereiding, of ze nou wel of niet meegaan. Maar met baby en peuter heb je er genoeg werk van. 🙂
Wij hebben zelf geen kinderen waardoor onze vakanties niet echt zijn veranderd. Wat ik me wel kan indenken is dat je in het begin met kinderen voor andere bestemmingen gaat, juist omdat ze er zelf nog geen herinneringen aan opbouwen. maar om dan acuut een CP-huisje te boeken, is natuurlijk wel erg drastisch. Ik denk dat ze vanaf een jaartje of vier, vijf er zelf ook iets aan hebben, maar dat zal vast per kind ook wel weer verschillend zijn.
Inderdaad kiezen we tegenwoordig andere bestemmingen, waarbij we ook rekening houden met de wensen van de kids. Als baby kan je in principe overal naartoe, die hebben toch geen mening, als mama’s tiet maar in de buurt blijft.. en een warm bedje. 🙂
Leuk stuk. Inspirerend en biedt perspectief voor de toekomst. 😉 Ik hoop dat we straks ook lekker kunnen blijven reizen met de kleine… gewoon omdat we dat daarvoor ook deden.
Haha, na het lezen van de titel was mijn eerste reactie ook meteen“waarom niet” 😁
Ik ben het met al je argumenten helemaal eens. Ook onze zoon is erg makkelijk, flexibel en sociaal en daar hebben de ervaringen met alle landen, culturen en mensen vast aan meegeholpen. En ik verbaas me soms over de herinneringen die hij nog heeft (“ik vond Moskou niet leuk want het was er zo koud” (toen 3jaar)). Toen hij klein was gingen we naar bestemmingen die wíj leuk vonden, maar nu hij wat ouder wordt overleggen we met z’n 3en waar we heen gaan en hij blijkt gelukkig toch wel dezelfde dingen leuk te vinden als wij 😄
Volgens mij zitten we wel aardig op 1 lijn Maya, wat dat betreft! Fijn dat Lars dezelfde smaak heeft als jullie. Wij merken dat we de kinderen het laatste jaar ook veel meer zeggenschap hebben gegeven over hoe we de reis invullen en we gingen zelfs naar Parijs omdat zij dat graag wilden. Ik verwacht dat er in de komende jaren nog wel meer wensen gaan komen. 🙂