Voor mij is de Uvac rivier één van de meest unieke stukjes natuur in Servië. De Uvac stroomt door het zuidwesten van het land. Over een lengte van ongeveer anderhalve kilometer meandert de Uvac langs bizar scherpe bochten. Er zijn verschillende uitkijkpunten waar je dit bijzondere natuurfenomeen kunt zien. Ten noorden van het Sjeničko jezero, een stuwmeer, zijn er trouwens ook een aantal van die aparte bochten. Ook daar is een uitkijkpunt. Toch is de Uvac net ten noorden van Sjenica op haar mooist. Wij maken een korte trekking langs de Uvac en bewonderen de rivier daardoor op meer plekken dan alleen de standaard uitzichtpunten. Verder deel ik de mooiste viewpoints over de Uvac rivier met je, zodat jij ze makkelijker kunt vinden dan wij.
Accommodatie Uvac rivier
Online kan ik weinig informatie vinden over de Uvac rivier. Bij mijn zoektocht naar de beste plek om de Uvac te bezoeken, kom ik in Sjenica terecht. Lucky me, want dit blijkt ook bij aankomst de beste plek om te verblijven, dichtbij de mooiste plekjes langs de rivier. Wij slapen in huis bij Sadija en haar man. Deze superlieve vrouw legt elke gast in de watten met allerlei lekkers en een ongelooflijke gastvrijheid. Wij hebben één van haar 2 fijne appartementen geboekt, maar we komen heel laat aan en er is een extra boeking tussen gekomen. Daarom slapen wij uiteindelijk in haar eigen huis, lekker ruim, met 2 grote slaapkamers en een enorme woonkamer waar ook nog bedden staan. Voor de prijs hoef je het in elk geval niet te laten, dit is onze goedkoopste accommodatie in heel Servië.
Wij ontdekken de Uvac rivier vanuit onze homestay in Sjenica
Een ander plekje, dat vrijwel aan de start van onze korte hike ligt, is deze homestay, midden in de natuur. Kamers zien er keurig en comfortabel uit. Je deelt alleen douche en toilet met andere gasten. Houd je van rust en natuur, dan is dit zeker jouw plek om te overnachten. Wil je echt wat bijzonders, kies dan voor één van deze 3 houten huizen, op steenworp afstand van één van de mooiste viewpoints over de Uvac. Het uitzicht vanuit je huis zelf is ook al fantastisch, maar van hieruit ben je in no time op de mooiste plekjes langs de Uvac. Ook hier slaap je midden in de natuur, maar wel in een heel comfortabel huis.
Sadija laat ons de mooiste foto’s zien op haar telefoon. Door haar beperkte woordenschat in het Duits en doordat ze eigenlijk altijd met haar man mee rijdt, kan ze ons niet precies vertellen waar we de mooiste viewpoints over de Uvac rivier kunnen vinden. Veel wegen die naar de rivier leiden zijn niet geasfalteerd en sommigen zijn in erbarmelijke staat. Eén van de mooiste viewpoints zou Vidikovac Molitva zijn, maar het wordt me niet duidelijk of de ongeasfalteerde weg met steile stukken en veel rotsen met onze gewone auto te rijden is. Uiteindelijk besluit ik om het er niet op te wagen en te gaan lopen vanaf een plek wat zuidelijker. Na lang speuren heb ik uitgevonden dat camping Markova Ravan het dichtst bij de geasfalteerde weg ligt. We besluiten om te proberen daar naartoe te rijden. Als de laatste anderhalve kilometer toch onverhard is, lopen we die wel. Volgens Sadija kunnen we hier beter niet beginnen, maar waarom niet, dat blijft een raadsel.
Hier willen we naartoe: Vidikovac Molitva met uitzicht op de Uvac rivier
Start hier je korte hike langs de Uvac en mooie viewpoints
Eigenwijs als we zijn, rijden we toch richting Markova Ravan. Bij de afslag van de geasfalteerde weg zien we tot onze verrassing dat ze begonnen zijn om de weg te asfalteren. Tot Kod Elka rijden we over super strak, nieuw asfalt. De weg naar rechts is ook geasfalteerd, maar wij gaan linksaf. Het is hobbelig, maar niet erg steil. Pas de laatste 100 meter moeten we een hele steile helling af, met wat lastige stukjes, maar het wordt niet al te spannend. Beneden aangekomen blijkt camping Markova Ravan ook 2 restaurantjes op haar grond te hebben. Beide restaurantjes zijn aan de rivier gelegen, met een terras dat uitkijkt over het water. De eigenaresse van El Dorado wenkt ons. In het Servisch vraagt ze of we gaan wandelen. Als we dat bevestigen wijst ze ons het smalle, enigszins overwoekerde pad, dat in een hoekje van de camping begint. Op een kaart en met foto’s laat ze ons zien waar we langs moeten, maar eigenlijk is het gewoon dat pad volgen. Haar restaurantje ziet er super gezellig uit en we nemen ons voor hier straks een hapje te eten.
De hike
Nu vertrekken we eerst richting het aangewezen paadje. Verschillende honden liggen lui in de schaduw bij camping Markova Ravan. Tot groot genoegen van onze meiden lopen er daar 3 van met ons mee. Al gauw hebben ze alle 3 een naam. Ondertussen doen we ons best over de blubber op het smalle paadje te komen, zonder vieze schoenen en voeten te krijgen. Dat mislukt uiteraard grandioos. We steken een beekje over, waar de honden drinken en wij onze voeten wassen. Gelukkig wordt het pad algauw droger, maar nu is het enigszins overwoekerd. We vragen ons af of we wel het juiste pad volgen, als we door het struikgewas aan de linkerkant de Uvac rivier ontwaren. Besjes groeien aan de struiken en we zien de eerste bochten in de Uvac. De zon prikt nog niet echt door de bewolking heen, maar zelfs nu is het al mooi.
hiken langs de Uvac – het is de reis die telt, niet de bestemming
Na een stukje door het bos gelopen te hebben, begint het pad wat te stijgen en moeten we een kudde grazende koeien passeren. Op zich niet zo’n punt, maar ze staan midden op het enige echt toegankelijke pad en “onze” honden beginnen ineens tegen ze te blaffen. Na een kort spannend moment hebben we de koeien achter ons gelaten en kijken we uit over een heuvelachtig, groen landschap. Verderop doemt een mooi gevormde rotsformatie op. Zodra we de rots voorbij zijn, worden we getrakteerd op het eerste echt gave uitzicht op de vele bochten in de Uvac rivier. We rusten even uit en spotten overal om ons heen sprinkhanen en vlinders.
Even verderop zien we de mooie accommodatie en het restaurant met uitzicht van Etno Selo Molitva al liggen. We klimmen verder naar het restaurant en twijfelen om neer te ploffen met een koel drankje op één van de schommels. Eén van onze honden is echter al afgeknapt op het wandelen en we weten niet hoe lang de dames nog gemotiveerd blijven als de andere 2 ook zouden omkeren. We zetten dus door. Gelukkig zien we na nog wat klimmen en dalen uitzichtpunt Vidikovac Molitva steeds dichterbij komen. Nog een kwartiertje later slaan we een bochtje om en zien we het houten platform voor ons liggen. En dat uitzicht! Dat is niet alleen vanaf het platform indrukwekkend, maar gewoon overal hier.
Sprinkhanen en vlinders tijdens onze Uvac hike
In de laatste 100 meter van onze wandeling naar Vidikovac Molitva horen we vlakbij een graafmachine die aan het werk is. Het blijken de voorbereidingen te zijn voor het asfalteren van de weg er naartoe. Op het moment dat jij dit leest, kun je dus gewoon comfortabel naar het uitzichtpunt rijden. Dan mis je alleen een hele mooie wandeling langs de Uvac!
Vale gieren: geweldige ervaring hoog boven de Uvac rivier
Wij ploffen neer op de bankjes aan weerskanten van het plateau en beginnen aan onze lunch. De 2 overgebleven honden staren hoopvol omhoog. Uiteraard belonen we ze uitgebreid voor hun trouw. Ze hebben gewoon 5 kilometer met ons mee gelopen en inmiddels is het zonnetje door het wolkendek heen gedrongen en is het best wel warm ook. Het is direct ook extra mooi. Nóg mooier wordt het als er ineens iets over ons hoofd suist. Het is een vale gier, waarover ik al gelezen heb dat die in dit deel van Servië verblijven. Verderop zien we er nog eentje omhoog cirkelen op de thermiek… en nog eentje… en nog tien.
Indrukwekkend: de vale gieren bij Vidikovac Molitva
In de daarop volgende minuten suizen er tientallen vale gieren over ons hoofd langs, sommigen op slechts een meter of 5 afstand. De honden vinden ’t maar niks. Eentje is nog maar een grote pup en die zit bibberend onder het platformpje. Wij vinden het wel helemaal fantastisch en zien meer en meer gieren opstijgen. Echt zo gaaf! Sommigen zijn gemerkt zien we. Op het Kroatische eiland Cres hebben we vorig jaar al geleerd dat deze dieren half Europa over kunnen vliegen en met gps gevolgd worden om te zien hoe het met ze gaat.
Als er ineens een groepje andere bezoekers z’n hoofd boven het heuveltje uit steekt, is het magische moment ineens voorbij. De gieren zijn heel hoog boven ons en het wordt onverwacht toch nog druk op het uitkijkpunt boven de Uvac. Wij besluiten terug te lopen naar El Dorado, terwijl we heel vaak achterom kijken. Nu de zon uitbundig schijnt, ziet alles er nóg mooier uit. De grote pup durft nog steeds niet onder de houten vlonder uit te komen. De andere hond loopt ook weer helemaal met ons mee terug.
Op de terugweg schijnt de zon en is de Uvac rivier nóg mooier
Bij El Dorado bestellen we pannenkoeken voor de kinderen en Baklava voor onszelf. De porties zijn enorm en erg lekker. De prijs is best fors, voor Servische begrippen, maar onze auto hebben we dan ook de hele dag gratis mogen parkeren. Je kunt hier ook warm eten, maar ik denk dat er in Sjenica betere opties zijn.
Andere viewpoints op de Uvac
Recht tegenover Vidikovac Molitva is nog een uitzichtpunt. Precies aan de overkant van de Uvac is het uitzicht heel anders. En toch ook weer hetzelfde. Je ziet ook hier heel veel bochtjes, maar precies uit een andere hoek. Ledeni Vidikovac schijnt een wat betere ongeasfalteerde weg te hebben, waar je ook met een normale auto tot vlakbij het uitzichtpunt kunt rijden. Zelf zijn we er niet meer gaan kijken, omdat we na onze rondreis door Servië en Montenegro wel genoeg indrukken hadden opgedaan. Met de drone hebben we wel foto’s vanaf die hoek gemaakt. Ook de foto’s van anderen van Ledeni Vidikovac zien er super uit.
El Dorado en Ledeni Vidikovac zijn beide fijne plekjes om van de Uvac rivier te genieten
In het uiterste noorden van de Uvac rivier is Beloglavi Stena denk ik echt nog de moeite waard. De foto’s die ik ervan zie zijn prachtig en veel mensen zien er ook de Vale Gier van dichtbij. Je zult waarschijnlijk wel eerst een flink stuk moeten rijden, ook over minder goede, ongeasfalteerde wegen en daarna nog moeten lopen. Veel info is er online niet over te vinden, dus het is een echt Servisch avontuur. 🙂
Ervaar jij de Uvac rivier liever lekker lui vanaf het water? Dan kun je vanuit Sjenica en Kokin Brod met een boottocht mee. Onderweg stop je op verschillende plekken om ook de rivier van bovenaf te zien. We hebben verschillende groepen de klim zien maken naar Ledeni Vidikovac vanaf het water. Informeer vooraf even welke stops je maakt, om teleurstellingen te voorkomen.
Had jij al eens van de Uvac rivier en canyon gehoord? Je kunt een bezoek aan deze mooie plek in Servië ook goed combineren met het Tara nationaal park.
Lees meer over Bestemmingen:
Jeetje wat een gave rivier zeg, ik had er nog nooit van gehoord, maar nu staat ie op de to-do-lijst! En die hike ook, tof!
Wow, wat een geweldige natuur en uitzichtpunten zeg! Zou deze plek heel graag eens willen bezoeken.
Wat een gave reizen maken jullie toch altijd met de kinderen! Dat uitzicht op de Uvac rivier is prachtig.