Trage Tochten zijn wandelingen waarbij je minimaal zeventig procent van de tijd over onverharde paden loopt. De Trage Tocht Rhenen is zo’n wandeling, eentje waarbij je flink klimt en weer daalt. Dit is, samen met de N70 wandeling bij Nijmegen en de Trage Tocht Gulpen zo’n beetje het dichtstbij dat je kan komen bij bergwandelen in Nederland. Nou zijn er twee wandelingen die bekend staan als Trage Tocht Rhenen. De wandeling die ik loop is die over de Grebbeberg en de Laarsenberg. De andere Trage Tocht Rhenen wordt ook weleens Trage Tocht Kwintelooijen genoemd en combineert natuurgebied Kwintelooijen en Plantage Willem III. In beide gebieden heb ik eerder al gelopen, tijdens mijn wandelingen over de Utrechtse Heuvelrug.
Trage Tocht Rhenen start bij NS-station Rhenen
Als ik de Trage Tocht Rhenen ga lopen, zie ik vooraf op de kaart dat de wandeling eigenlijk uit twee lussen bestaat. Ideaal, want ik moet om half drie de meiden uit school halen en als ik tóch te veel tijd besteed aan fotograferen van mooie plekjes onderweg, ben ik vrij om de wandeling in te korten. Dan loop ik maar één lus en kom ik nog eens terug voor de andere. Overigens heb ik een deel van de route al eens eerder gelopen, tijdens een rondje Grebbeberg met de kinderen. Die wandeling maakte ik afgelopen zomer, toen de blaadjes aan de bomen nog fris groen waren. Inmiddels zijn diezelfde blaadjes al flink verkleurd en liggen er zelfs al heel veel op de grond. Het mooiste van de herfst is wel zo’n beetje over, afhankelijk van de boomsoort.
Een stukje Trage Tocht Rhenen in de zomer, op de Grebbeberg
Als ik aankom bij NS-station Rhenen ben ik dus erg benieuwd of er nog blad aan de boom zit en hoe mooi de herfstkleuren hier nog zijn. Altijd fijn trouwens, als een wandeling start vanaf een NS-station. Als je met de trein reist kun je direct aan je wandeling beginnen en ben je met de auto, dan is er vaak gratis parkeergelegenheid. Zo ook bij NS-station Rhenen, waar ik de auto op de grote parkeerplaats zet als ik de hele Trage Tocht ga lopen. Samen met collegablogger Ivonne begin ik aan de wandeling.
Na een vlak begin volgt de eerste klim de Grebbeberg op
De Trage Tocht Rhenen begint vlak, als we vanaf de parkeerplaats bij het NS-station de Nederrijn volgen. Al gauw komt de Grebbeberg in zicht, die we over een flinke trap beklimmen. Eenmaal boven volgen we de rand van de Grebbeberg naar de Koningstafel, een begrip in Rhenen. Hier zagen de vorsten van weleer uit over het omliggende land en de rivier. Aan de ene kant staat een voormalige boswachterswoning, die wel wat van een klein kasteeltje weg heeft. Veel meer dan een ruïne is er niet van het bouwwerk over. Een eindje verder is een grote, houten bank van waar je voor het eerst van het schitterende uitzicht over de Nederrijn en natuurgebied Blauwe Kamer kunt genieten. Aan de andere kant van de Koningstafel is een houten balkon gebouwd, aan de rand van de Grebbeberg. Van hieruit kun je nogmaals over de Blauwe Kamer en het rivierlandschap uitkijken.
De Koningstafel op de Grebbeberg langs de Trage Tocht Rhenen
Het weer is vandaag een stukje minder zonnig dan vooraf voorspeld. Toen ik eerder dit jaar op hetzelfde plekje stond was het uitzicht nóg mooier. Ook dát is de herfst; het weer is onvoorspelbaar. Gelukkig maken de herfstkleuren, die toch nog overal aanwezig zijn, het ruimschoots goed en laat het zonnetje zich af en toe voorzichtig zien. Ook de paddenstoelen die er nog volop staan zijn een tof extraatje aan de fijne wandelroute. Later breekt de zon trouwens uitbundiger door, precies op het moment dat we in het meer open deel van deze Trage Tocht komen.
Via militair Ereveld Grebbeberg naar meer open terrein
We volgen de steilrand en dalen geleidelijk door het bos af naar het militair ereveld Grebbeberg, een bekend beeld van de jaarlijkse dodenherdenking. In het bos staan volop paddenstoelen en er liggen al massa’s kastanjes op de grond. Heerlijk om even te fotograferen, zeker als het mooie herfstzonnetje ze beschijnt. Na het militair ereveld, dat ik al eerder bezocht heb met de kids, wisselen bos en open veld elkaar af. De paadjes op de open velden doen me denken aan de paadjes tussen de afgelegen dorpen in Zuidoost Azië. Vaak is het niet meer dan een smal strookje platgetreden grond, tussen twee weilanden of akkers. Dat is toch wel de charme van zo’n Trage Tocht vind ik: die paden die je normaal nooit zelf zou vinden of uitkiezen.
herfstige bossen en open velden wisselen elkaar af bij deze wandeling
Dit deel van de route is erg groen: licht glooiende heuvels zorgen voor een mooi uitzicht over weilanden en hier en daar een boerderij of herenhuis. Het zonnetje doet goed haar best en het lijkt nu haast wel voorjaar, zo in de velden. Inmiddels begint wel de tijd wat te dringen en besluiten we de route wat aan te passen. We lopen een stuk terug over de lus die we eerder gemaakt hebben, zodat we weer uitkomen bij de Nederrijn.
Een wat gehaast einde van de Trage Tocht Renen
Nadat we de rivier een eindje terug gevolgd hebben, beklimmen we opnieuw de Grebbeberg via een lange trap. Dit keer nemen we één trap eerder en lopen we linksaf in plaats van rechts. Zo pikken we toch nog weer een stukje van de originele route mee. We lopen boven langs één van de meertjes langs de Nederrijn en komen via een statige beukenlaan bij Pannenkoekhuis de Grebbeberg op de verharde weg uit. Inmiddels heb ik nog een half uur voordat de school uit is en is het nog 5 minuten lopen naar de auto en een klein half uur rijden. Misschien kom ik binnenkort wel een keer terug om de Trage Tocht Renen helemaal uit te lopen zoals het hoort. 🙂
Die kleine onverharde paadjes maken de trage tochten zo leuk
Extra info Trage Tocht Rhenen
Bovenstaande wandeling start op het NS-station in Rhenen. Hartstikke handig als je met het ov naar het startpunt van deze Trage Tocht wilt reizen. Parkeergelegenheid is er op de parkeerplaats aan het stationsplein op een doordeweekse dag ruim voldoende. Kom je in het weekend of in een vakantieperiode, dan kun je beter vroeg komen, als je zeker wilt zijn van een plekje.
De Trage Tocht Rhenen is 13 kilometer lang en stijgt en daalt soms flink over de Grebbeberg en Laarsenberg. Voor iedereen die in redelijke conditie verkeert, zou dit prima te doen moeten zijn. Wil je de Trage Tocht Rhenen met kinderen lopen, dan denk ik dat een jaar of acht een mooie leeftijd is om ze op deze wandeling mee te nemen.
De trap weer op en langs de steilrand richting station Rhenen
Op de wandelzoekpagina kun je de routeomschrijving van de Trage Tocht Rhenen downloaden. Ook de wandelkaart kun je er printen, of de GPS track downloaden, net wat je voorkeur is.
Horeca is er eigenlijk niet langs de wandeling. Pas helemaal aan het eind, kom je in Rhenen Pannekoekhuis De Grebbeberg tegen en naast het station Restaurant Cunera. Neem dus je eigen natje en droogje mee en kies één van de bankjes langs de route uit voor een picknick.
Heb jij al eens in deze bijzondere omgeving gewandeld? Heb je nog tips voor andere wandelingen in de buurt? Mocht je iets noordelijker op zoek zijn naar een toffe route, dan schijnt de wandeling bij Havelte de mooiste wandelroute van Drenthe te zijn! Wij vonden ‘m in elk geval zeer de moeite waard.
In Rhenen ben ik alleen in de dierentuin geweest, ik ken dit natuurgebied helemaal niet. Ziet er onwijs mooi uit daar!
De dierentuin hebben wij ook ooit bezocht, lang geleden. Toen wist ik ook nog niet dat de natuur er omheen zo mooi was. 🙂
Oh deze zet ik op mijn lijstje! Mooie wandeling (en mooie foto’s!). Ik ken de omgeving wel want ik heb er gestudeerd, maar ik ben er lang niet meer geweest. Leuke reden om weer eens terug te gaan.
Leuk! En wat een mooie omgeving om te studeren! Heerlijk dat je daar overal zo de natuur in loopt.
Dat lijkt me inderdaad een mooie wandeling. Ik heb er ook wel eens naar gekeken, juist vanwege het ‘bergachtige’ karakter. Ik hoop ‘m een keer met een vriendin uit Arnhem te doen.
Liefst ook als alles weer wat groener is. De zon schijnt hier wel spontaan ineens.
Inderdaad is het momenteel wel heel kaal. Als het straks in het voorjaar weer groen is, zal deze wandeling zeker beter tot z’n recht komen. In de late herfst was het nog mooi trouwens, toen het zonnetje erdoor kwam.
Wat een mooie wandelroute, Yvonne! Toch maar eens een keer die kant op gaan. Eind vorig jaar ‘ontdekte’ ik pas de Trage Tochten, en ik was gelijk fan. Heerlijk om niet altijd over verharde paden te moeten lopen. Deze wandeling gaat op het lijstje. Je hebt weer prachtige foto’s gemaakt!
Wij liepen ook pas vorig jaar onze eerste Trage Tocht en daarna ook gelijk fan. Dat was trouwens de Trage Tocht Gulpen, meteen één van de mooiste die we tot nu toe gelopen hebben.
• Wat mooie omgeving is het.
Super mooie foto’s.
Zeker, een hele mooie omgeving. Echt fijn, dat we er relatief dichtbij wonen. Zijn er nu al een paar keer wezen lopen.