Slapen bij nomaden in Kyrgyzstan

Slapen bij nomaden in Kyrgyzstan

In Kyrgyzstan, oftewel Kirgizië, wonen nog veel (half-)nomaden, die in de zomers met hun vee de hoger gelegen bergweiden opzoeken, om hun vee te laten grazen. De gebieden waar ze hun gertent of joert hebben neergezet zijn prachtig, midden in de natuur en met uitzichten waar je wel van onder de indruk móet zijn. Jij kunt een aantal dagen deel uitmaken van zo’n nomadenfamilie en in hun ger overnachten. Verwacht geen luxe, zowel op het gebied van slapen als het sanitair, maar de ervaring is onbetaalbaar. Ook uniek trouwens: tijdens onze tweede rondreis door het land hebben wij met een Russische UAZ Bukhanka door Kirgizië gereisd. Dan bezoek je de nomaden heel makkelijk op eigen gelegenheid.

Homestays en meer via CBT

Verspreid over heel Kirgizië zitten vestigingen van het CBT, Community Based Tourism. Bij hen kun je terecht voor homestays, trekkings al dan niet te paard, fietstochten, tours en zij organiseren ook jaarlijks het National Horse Games Festival en het Birds of Prey Festival. Wij hebben verschillende keren van hun diensten gebruik gemaakt, omdat het gewoon een prettige manier is om op de juiste plekken te komen en het echte Kirgizië te leren kennen. Elke middelgrote plaats in Kyrgyzstan heeft een CBT vestiging en je kunt er na aankomst even binnenwippen om te vragen in welke homestay er nog plek is bijvoorbeeld, of wat de mogelijkheden zijn om een nomadenfamilie te bezoeken. Wij hebben op 2 verschillende plekken in een joert overnacht.

Slapen in een gertentOvernachten in een yurt in Kyrgyzstan is een bijzondere ervaring

Onze ervaring met overnachten in een ger

De eerste keer dat wij een overnachting deden bij nomaden was bij Kol Ükök in de omgeving van Karakol. Na een ontbijt met pannenkoeken slaan we wat eten in bij de vele kraampjes (lees: oud-Russische kinderwagens) van de Kochkorse vrouwen. Precies om 9 uur rijden we in een Lada-taxi het dorp uit naar Kara-Suu, een plattelandsdorpje waar nog nauwelijks auto’s zijn en een bordje aangeeft waar de dorpstelefoon zich bevindt. Aan de vele waterputten te zien hebben de meeste huizen ook nog geen stromend water.

Terwijl wij een korte wandeling door het dorp maken worden onze paarden gezadeld en als ook onze bagage is vastgebonden kan Yvonne zich als eerste op één van de dieren hijsen. Dan volgt de kortste instructie ooit (tsju of een tik met de zweep is vooruit of harder, aan de teugel trekken is stoppen en aan één kant trekken is sturen), waarna ze zo op het beest wegrijdt. Ook Peter gaat het, na het langer maken van de stijgbeugels, verrassend makkelijk af en al gauw rijden we over een landweggetje het dorp uit, in de richting van de bergen voor ons. Af en toe laten we de paarden zelfs voorzichtig in draf gaan, maar al gauw begint het pad te stijgen en doorkruisen we riviertjes en stenige vlaktes, waar het maar langzaam vooruit gaat. De uitzichten worden steeds mooier en na een tijdje wordt het gras groener en talrijker. Zien we eerst beneden in de diepte nog een enkel huisje, later is er slechts natuur en de enige levende wezens die we zien zijn de vele marmotten die van het ene naar het andere hol rennen.

op weg naar Kol UkokOp weg naar Kol-Ukök, in het Oosten van Kyrgyzstan, waar we een nacht bij nomaden bleven slapen

Na een uur of 3 komen we bij een enorme, schuine helling vol grote stenen, waar nauwelijks een pad te onderscheiden valt. Het laatste stuk van de helling is ontzettend steil en moeizaam klimmen de paarden naar boven. Ondertussen is het flink koud geworden en ook pakken donkere wolken samen boven de pieken om ons heen. Als we bijna boven zijn begint het hard te waaien en dalen de eerste grote druppels op ons neer. Dan gaan we de pas over en zien we onder ons een blauw bergmeer liggen, dat zelfs onder deze barre weersomstandigheden een onvergetelijke indruk op ons maakt. Het begint harder te regenen en helaas staan alle joerten of yurten (ger-tenten) aan de andere kant van het meer. We moeten nog even doorzetten dus.

Kletsnat naderen we een uurtje later een kleine yurt met een gewone tent ernaast. Om er te komen moeten we nog 3 vrij diepe rivieren oversteken, waarbij ook onze voeten niet droog blijven, maar ach… nat zijn we toch al. Eenmaal in de keuken-tent kunnen we ons warmen aan het vuur van het kacheltje en we leggen onze doorweekte spullen te drogen. Dat is wel nodig, alles is nat. We maken kennis met de familieleden van onze gids, die hier in de zomer wonen om hun 300 schapen, 20 koeien, 20 geiten en 10 paarden te laten grazen. Zodra het buiten droog is wordt er te paard een schaap gevangen en als het beest luid mekkerend wordt neergelegd weten we al wat er komen gaat. Deze mensen zijn Moslim en dus wordt er halal geslacht: de keel wordt doorgesneden en er wordt gewacht tot het beest uit zichzelf is leeg gebloed. Daarna wordt het vel eraf gestroopt en alles wordt er keurig uitgehaald. Vanavond eten we schaap.

Slapen bij nomadenHet echte nomaden leven ervaren in Kyrgyzstan

Na nog een lange regenbui kunnen we genieten van een mooie zonsondergang boven het meer en als de soep met schapenonderdelen en het brood op zijn blijft er niets anders over dan te gaan slapen in onze yurt. Stroom is er hierboven niet en als de zon onder is wordt alles donker. We delen onze yurt met 4 Fransozen die er al een dag langer zijn, terwijl de 7-ledige familie de keuken-tent deelt. Erg ruim is het niet, maar het gaat. Een stapel kleden is ons matras en gelukkig zijn er genoeg dekens om over onze slaapzak te trekken, want warm is het niet, ’s nachts op deze hoogte.

Eén van de 6 honden van de familie vindt het buiten ook fris en kruipt stiekem in onze yurt, iets waar de Fransozen niet van gediend zijn. Wij eigenlijk ook niet, maar de vermakelijke scènes van 4 geïrriteerde Fransozen die proberen het van een hond te winnen wegen wel op tegen het ongemak.

Overnachten in een yurtOnvergetelijke herinneringen, zoals de w.c. achter de yurt waar we hebben overnacht 🙂

We worden wakker van het luide geloei van een koe die blijkbaar jeuk heeft, want ze staat uitgebreid tegen onze yurt aan te schurken. De zon schijnt vanochtend en we hebben een prachtig uitzicht op de gletsjer waar we pal onder bivakkeren. Ook het meer ziet er nog mooier uit dan gisteren, maar we besluiten dat we na een wandeling door de jailoo (grassige hoogvlakte) toch terugkeren naar het dal. We hebben nog een 5 uur durende tocht te paard voor de boeg en boven de hogere pieken verschijnen toch alweer wat donkere wolken. Het weer is hierboven gewoon heel erg onbestendig.

We nemen afscheid van de moeder die juist zelf boter zit te maken en de andere familieleden, terwijl één van de zoons met ons meerijdt naar beneden. Als we net de pas over zijn begint het alweer te regenen en al gauw is alles weer nat. Toch genieten we van het paardrijden, wat tegen onze verwachting in echt heel gemakkelijk blijkt te zijn, en de geweldige berglandschappen. Als we lager komen wordt het warmer en breekt de zon zelfs even door. Onze kleren zijn dan zo weer droog en dat is wel prettig als je jezelf inmiddels zo stijf als een plank voelt.

We slapen weer bij dezelfde familie en zijn helemaal blij met ons besluit om aan te schuiven voor het diner. De vrouw des huizes blijkt een uitstekende kok en we laten het ons goed smaken. De echte bedden in een warm huis voelen als een luxe en we slapen lang.

Yurt overnachting KyrgyzstanJe kunt Kyrgyzstan niet verlaten zonder te overnachten in een yurt, of gertent

Ook overnachten in een yurt?

Ben je enthousiast geworden en wil je ook overnachten in een yurt? Dit kan in heel Kyrgyzstan en is ter plekke heel gemakkelijk te regelen. Er is eigenlijk altijd wel ergens plek en via het CBT, of op sommige plekken, afhankelijk van de weg er naartoe, zelfs door eenvoudig zelf een taxi te regelen naar een plek waar zeker nomadenfamilies verblijven. Welke route door Kirgizië je ook kiest, zo’n overnachting in een yurt is eigenlijk overal wel te regelen.

Ga naar al mijn Kyrgyzstan blogs, of kies een andere bestemming »

Meld je aan en ontvang 4x per jaar Yvonne Magazine in je mailbox!

18 reacties op “Slapen bij nomaden in Kyrgyzstan

  1. Cynthia zegt:

    Toen je me vertelde dat je zelf al in Kirgizie was geweest, moest ik wel je blogposts opzoeken! 😀 Oh, wat lijkt me dit een fantastische ervaring zeg! Niko heeft al in een yurt kunnen logeren aan het Song Kol meer in december (wel super koud) maar ik was niet mee op die trek (ik was zelf in Oezbekistan) dus staat het echt nog op m’n lijstje! Ik hoop deze zomer een week bij de (half-)nomaden te kunnen doorbrengen. Lijkt me echt fantastisch om te zien hoe zij leven en na het lezen van je ervaringen en zien van je foto’s kijk ik er echt al naar uit!

    • Yvonne zegt:

      Haha, wat leuk! Ik schrijf net een artikel waarin ik ook in een alinea terugblik op Kyrgyzstan en denk: ik moet daar echt weer naartoe! Het zou geweldig zijn als je komende zomer tijd bij een nomadenfamilie zou kunnen doorbrengen, ik volg jullie met belangstelling!

  2. anto@we12travel.com zegt:

    Wat een ontzettend gave ervaring! Ik denk dat we dit deel van de wereld ook maar eens op onze wensenlijst moeten zetten, die natuur!! En heel bijzonder ook, om op die manier dichter bij de lokale bevolking te komen. Heel mooi!

    • Yvonne zegt:

      Ook zonder paard te rijden is Kyrgyzstan super Carolien. Gewoon gaan dus, dan kan dochter lekker paardrijden en jij wandelen. 🙂

  3. ivonne calis zegt:

    Wat een geweldige ervaring zo dicht bij en met de locals en de organisatie ga ik zeker onthouden. Het slachten van een schaap dat mag van mij wel overgeslagen worden, alleen van die foto wordt ik al misselijk en ik weet niet of ik dat gegeten zou hebben.

    • Yvonne zegt:

      Tja… ook niet helemaal mijn ding, dat schaap, maar op de 1 of andere manier ging het heel rustig en heel natuurlijk ofzo. En het smaakte wel okee hoor 🙂

    • Yvonne zegt:

      Is absoluut 1 van de meest bijzondere dingen die we gedaan hebben tijdens onze lange reis, zou ik zeker wel weer willen doen… misschien als de kinderen groter zijn!

  4. Kelly | Dutchie on the Road zegt:

    Lijkt me een geweldige ervaring!! Volgens mij krijg je overal dezelfde simpele instructie, haha. Ik kreeg ook een dergelijke instructie in Amerika en Lesotho maar ik had hele eigenwijze paarden. Kelly en paarden gaan niet samen 😉 . Kyrgyzstan lijkt me echt een hele bijzondere bestemming.

    • Yvonne zegt:

      Goed dat je dat van jezelf weet. 🙂 Dan kun je er rekening mee houden dat het een bijzonder avontuur wordt als je op een paard stapt. Kyrgyzstan is zeker heel bijzonder, ook als je niet gaat paardrijden hoor!

    • Yvonne zegt:

      Absoluut Kirsten! De landschappen zijn zo indrukwekkend en de mensen echt lief en behulpzaam. Wil ook graag eens terug, ooit… als de kids wat groter zijn en ook kunnen paardrijden. 🙂

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *