Sighisoara is een sprookje. De gekleurde huizen aan de geplaveide straatjes lijken allemaal zo uit een plaatjesboek te komen. De eeuwenoude kerken en stadsmuur met haar torens maakt het compleet. Wij hebben slechts een paar uurtjes in Sighisoara doorgebracht en dat is genoeg, want zo groot is het niet. We verblijven echter in een geweldig leuke accommodatie in de omgeving en zowel de slaapplek als die omgeving zijn ook zeer de moeite waard. Ik deel in dit blog alles wat je niet mag missen in Sighisoara en omgeving.
Sighisoara – wandeling door het centrum
Sighisoara wordt met recht één van de mooiste stadjes in Roemenië genoemd. Vrijwel elk huis in het centrum van Sighisoara is een vakwerkhuis dat tevens als monument is aangemerkt. Eigenlijk staat heel het charmante, oude centrum op de UNESCO werelderfgoedlijst. Alleen al vanwege dit centrum en haar sprookjesachtige huisjes is het een feestje om hier rond te wandelen. De huizen hebben allemaal gezellige pastelkleurtjes en de kinderkopjes maken het helemaal af. Ondanks dat het stadje behoorlijk toeristisch is, is de Middeleeuwse sfeer wel bewaard gebleven. Doordat Sighisoara op een heuvel is gebouwd heb je op verschillende plekken nóg betere uitzichten op hoger of lager gelegen delen.
Sighisoara centrum
Kerken en poorten die je niet mag missen
Aan kerken en poorten in Sighisoara geen gebrek. De Sizmarilor toren en de Fierarilor toren in de oude stadsmuur zijn bijzonder fotogeniek. De krakende 16e eeuwse klokkentoren kan je beklimmen en huisvest een klein, maar interessant museum. Op elke verdieping is een deel van de collectie historische gebruiksvoorwerpen uit de omgeving te zien. Eenmaal boven wordt je beloond met een prachtig uitzicht over het hele centrum van Sighisoara. Vlakbij deze klokkentoren en de imposante stadspoort er naast is ook het geboortehuis van Dracula. Wij hebben deze bezienswaardigheid overgeslagen, ik word eerlijk gezegd niet erg warm van het hele Draculagebeuren in Roemenië. De toeristenkermis die er omheen hangt vind ik vooral een beetje too much.
De Drievuldigheidskerk net buiten de stadsmuur mag je niet overslaan, maar de meest bijzondere kerk vond ik de Nicolaaskerk. Dit komt zeker deels door de 100 meter lange, overdekte trapopgang er naartoe. De zogenaamde scholierentrap uit de 17e eeuw leidt je vanuit het centrum naar de hooggelegen kerk en de begraafplaats ernaast. Dit kerkhof heeft eigenlijk meer weg van een park en is gewoon schitterend in het groen gelegen. Je hebt hier haast niet het idee dat je midden in een stad bent. Aan het grote aantal stenen met Duitse teksten kun je weer zien dat dit ooit een belangrijke Saksische nederzetting is geweest.
De torens en poorten van Sighisoara
Geweldige slaapplek op een half uur van Sighisoara
Heel bewust kozen wij een accommodatie op het platteland. Onze homestay is een gerenoveerde Saksische boerderij, waar je een kamer kan huren, of gewoon het hele huis. Silvia, de lieve eigenaresse, woont een paar huizen verderop in het typisch Transsylvanische dorp Curciu. Geregeld hoor je het geratel van paard- en wagen door de straat en de bewoners zullen je van harte welkom heten in hun midden. Hier, in het hart van Roemenië zit je perfect om dagtrips te maken in de omgeving. Je kan hier met gemak een week wonen, zonder je te vervelen en bent slechts een half uur van Sighisoara verwijderd. Met spijt gingen wij na 5 nachten weer verder. Er volgt nog een apart blog, met uitgebreide info over deze geweldige plek.
Zo heerlijk: overnachten in dit dorpje!
Kies je ook voor een slaapplek buiten Sighisoara of wil je gewoon graag ook de fijne plekken rond de stad bezoeken? Dan is het aan te raden om een auto te huren. Het openbaar vervoer brengt je lang niet overal en de vrijheid van een auto is erg fijn.
Kaasboerderij Manufactura da Branza
Niet ver van onze homestay in Curciu ligt een ander charmant dorpje. Ook Cund is ongeveer 30 minuten rijden van Sighisoara. De weg tussen Curciu en Cund is al een belevenis op zichzelf. Het laatste deel is onverhard, maar o zo mooi. De groene heuvels, waar we vossen, herten en roofvogels zien, leiden ons naar Manufactura da Branza. Deze kaasboerderij is een echt familiebedrijf, dat gespecialiseerd is in bijzondere kazen. Dat willen wij als Nederlanders dan natuurlijk graag even proberen. Tijdens onze kaasproeverij, die je zelfs in de ochtend in combinatie met een glas wijn kan doen, probeer je kaas met peper, met allerlei kruiden en zelfs met houtskool. Deze laatste soort is dan gitzwart van kleur, een heel bijzondere ervaring. Achterin de winkel kun je zien hoe de kazen gemaakt worden en in de kelder kun je ze zelfs zien rijpen. Doordat de omstandigheden hier zo perfect zijn hoeven ze er maximaal een paar maanden te liggen en de smaak is verrukkelijk.
kaasboerderij Manufactura da Branza Cund
Paardrijden in de omgeving van Cund
Niet ver van Manufactura da Branza is het resort Valea Verde. Zij hebben in het centrum van Cund, zo’n beetje tegenover de kaasboerderij, een stal met paarden. De omgeving van Cund is super en leent zich uitstekend voor een tochtje. Het is niet goedkoop, maar zeker de moeite waard. Vanaf de hoge paardenrug kan je maximaal genieten van de vergezichten. In een uurtje of 2 zie je al heel veel. Met struiken en naaldbomen begroeide heuvels worden afgewisseld met fruitbomen en grasland. De kans is groot dat je een kudde grazende schapen tegenkomt. Hun geblaat en het gerinkel van de bellen hoor je al voordat je ze ziet.
Het is wel raadzaam om vooraf even te reserveren bij Valea Verde. Zij hebben maar een paar paarden beschikbaar en in de zomermaanden kan het soms duk zijn met mensen die hier speciaal komen om een ritje te maken.
paardrijden in de omgeving van Cund is een feestje
Zwemmen bij Valea Verde
Van de cowboy die onze meiden begeleidde bij het paardrijden kregen we de tip om bij Valea Verde te informeren of we er zouden kunnen zwemmen. In de tuin is namelijk een natuurlijke bron en in de warme zomermaanden is het hier heerlijk afkoelen. In principe is zwemmen alleen voor de hotelgasten. Als je een drankje en eventueel een hapje doet, op het terras in de tuin bij het zwembad, is het echter geen probleem als je ook een duik neemt. We hebben hier zo’n heerlijke middag gehad. De tuin is een oase van groen en rust en het water is super. Onze meiden hebben zich bovendien erg goed vermaakt met het vangen van de vele kikkers en waterslangen die in het water leven. Geen paniek, ze zijn ongevaarlijk en slechts een teken dat het om schoon water gaat!
Zwemmen bij Valea Verde resort
Transfagarasan Highway
Net even wat verder van Sighisoara, maar absoluut een hoogtepunt (letterlijk en figuurlijk) is de Transfagarasan highway. Deze bergweg is één van de mooiste van heel Europa en deed mij sterk denken aan de Trollstigen in Noorwegen. Alleen vind je aan het eind van de enorm bochtige weg hier in Roemenië niet alleen een uitzichtpunt, maar ook een bergmeer met wandelmogelijkheden. Omdat het weer wat twijfelachtig was op het moment dat wij bij het Balea meer waren hebben we geen wandeltocht gemaakt, maar slechts wat rond gelopen in de omgeving van het meer. Ook daar kan je al van schitterende uitzichten genieten, zowel op de kronkelende weg beneden als het meer zelf en de toppen daar boven. Het water van het bergmeer is zo glad, dat je een perfecte weerspiegeling van het landschap als cadeautje erbij krijgt.Wat onze rit over de Transfagarasan echt bijzonder heeft gemaakt is dat we tot 2 keer toe een beer zagen, gewoon aan de kant van de weg. Zo bijzonder dat in Roemenië nog zo’n grote berenpopulatie leeft en zo speciaal om ze dan ook echt tegen te komen!
Dagtrip vanuit Sigisoara – Transfagarasan highway
Weerkerken zoals de parel Viscri
In Transsylvanië vind je heel veel weerkerken terug. Deze versterkte kerken zijn een erfenis uit de tijd dat de Saksen zich in deze regio vestigden. Vanaf de 12e eeuw kwamen zij massaal deze kant op en korte tijd later moesten zij zich verdedigen tegen aanvallen van de Mongolen. Zij zetten een muur om hun nederzettingen en velen daarvan zijn bekroond met een kerk. Wij hadden een geweldig leuke dag in Viscri, één van die dorpjes, dat vaak met recht het mooiste dorp van Roemenië wordt genoemd.
Kasteel Bethlen in Cris
Dé verrassing voor ons en een tip van de eigenaresse van onze leuke accommodatie in Curciu is kasteel Bethlen in Cris. Dit onontdekte kasteeltje vind je op nog geen 20 kilometer ten zuidwesten van Sighisoara en op het moment van ons bezoek werd het door vrijwilligers gerestaureerd. Een echte parkeerplaats en entreeticket zijn er nog niet en buiten het echte hoogseizoen is de kans groot dat je de enige bezoeker bent. Onbegrijpelijk, want het is een prachtig kasteel en vanuit de achtertuin heb je ook nog eens een super uitzicht over de heuvels er omheen. Je zou een bezoek aan het Bethlen kasteel ook kunnen combineren met een wandeling in de omgeving. Wij hebben alleen even de summiere informatie in de verschillende vertrekken bekeken en de toren beklommen, maar ik denk dat er meer te zien zal zijn zodra de restauratie klaar is. Waarschijnlijk gaan anderen dan ook hun weg naar dit plekje weten te vinden. Zo lang dat nog niet zo is: geniet ervan, the place is yours!
Nog even een fijne onontdekte plek: kasteel Bethlen in Criz
Geheel uniek: een bezoek aan de Roma
Iets wat niet standaard op de reisplanning staat bij iedereen, maar wat ik wel zeker de moeite waard vond: een bezoek aan een Roma familie en een wandeling met gids door een eenvoudig Roma dorp. In de omgeving van Brasov wonen heel veel Roma en via deze site kwam ik in contact met Chuck, een Amerikaanse journalist, die al jaren veel in Roemenië is en dan tijd spendeert met de Roma. Het had nogal wat voeten in aarde, want zoiets als plannen zit niet in de natuur bij de Roma, maar uiteindelijk hebben we twee totaal verschillende ervaringen op één dag gehad. In de ochtend bezochten we een Gabor Roma gezin thuis. De Gabor zijn de Bramanen onder de zigeuners, de hoogste kaste. Dat is duidelijk te zien aan het grote huis waarin we welkom worden geheten. De Gabor zijn altijd verzorgd en kleurrijk gekleed en een compleet andere groep dan de rondtrekkende zigeuners op paard en wagens die je geregeld in zelf geknutselde tentjes langs de kant van de weg ziet in Roemenië.
Verschillende ontmoetingen met de Roma, in de buurt van Sighisoara
Na de lunch bij de Gabor familie thuis rijden we een dik half uur naar een compleet andere setting, een dorpje waar de mandenmakers onder de Roma wonen. We ontmoeten één van de vroegere inwoners van het dorp, een inmiddels beroemde “Gypsy danser”, die ons rondleidt en veel vertelt over het leven van de mensen hier.. veelal zonder stromend water en het stroomnetwerk met elkaar delend. Met paard en wagen maken we een rondje door de omgeving en zien we nog meer van de omstandigheden waarin deze mensen leven, voor ons haast ondenkbaar. Gedurende onze rondreis door Roemenië zien we geregeld dit soort nederzettingen en we vragen ons af hoe het mogelijk is om hier zo te leven. Dat doet je wel even beseffen dat je blij mag zijn als je wiegje ergens anders staat. Als je hier geboren wordt, is de kans dat je ooit in een comfortabel huis zult wonen niet erg groot.
Dankzij onze bezoeken aan de gypsies rond Sighisoara is ons beeld van Roemenië in elk geval een stuk meer compleet geworden en ondanks dat iets als “gypsy-toerisme” niet iets is dat wenselijk is, zorgt een ervaring als deze wel voor wederzijds begrip en inzicht. Een ervaring die we niet hadden willen missen en waar ik zeker nog meer over ga schrijven.
Mooi stuk met prachtige foto’s. Wat leuk, ik heb zelf ook contact met Chuck van Tzigania over een ontmoeting met de Roma in april a.s. Hij is bezig met een vernieuwing van de website en we hebben in oktober/november nog even contact om alle details te bespreken en waar de ontmoeting gaat plaatsvinden. Het lijkt me ook heel bijzonder om dit mee te maken. Gaat Chuck wel zelf mee trouwens tijdens de ontmoetingen, hoe was dat bij jullie?
Wat toevallig dat je ook met Chuck in contact bent gekomen. Chuck was deze zomer zelfs niet eens in Roemenië, dus we zijn zelf op pad geweest. Dat was prima te doen. Bereid je wel voor op last minute wijzigingen in de plannen, dat was in elk geval bij ons zo en schijnt er een beetje bij te horen. Veel plezier alvast!