Magisch Zashyl Kul wordt slechts door een handjevol mensen bezocht. Gek genoeg loopt iedereen in elkaars voetsporen naar Ala-Kul, de populairste hike in de omgeving van Karakol. Van Zashyl Kul hebben de meeste mensen nooit gehoord. En dat terwijl Zashyl Kul een minstens even intens blauwe kleur heeft als Ala-Kul en de hike er naatoe schitterend is. Je deelt de paden en vergezichten er naartoe slechts met de herders die hier met hun grote kuddes vee rondtrekken. Tijdens onze trekking vanuit Karakol hebben we slechts 2 andere toeristen gezien! Wij hebben de Zashyl Kul trek met paarden gedaan, waardoor we in één dag heen en terug konden rijden en boven genoeg tijd hadden om van de waanzinnige uitzichten rond het meer te genieten.
Waarom wij de Ala-Kul hike overslaan
Zoek online naar de mooiste hike in de omgeving van Karakol en gegarandeerd vind je heel veel sites die de Ala-Kul hike tippen. Ook op Instagram en onder medereizigers in Kirgizië hoor ik niets dan Ala-Kul als het onderwerp op trekkings rond Karakol komt. Tussen de regels door lees ik dat het behoorlijk druk is op de paden naar Ala-Kul. Dat klinkt niet als het Kirgizië waar we zo van zijn gaan houden. De uitgestrekte, lege berglandschappen, kabbelende riviertjes, heldere bergmeren en nomaden zijn voor ons dé grote aantrekkingskracht van dit land. De Ala-Kul hike klinkt in onze oren als een gezellige happening met backpackers onder elkaar. Niet wat wij zoeken. In een beetje relaxt tempo ben je met deze hike bovendien minimaal 3 dagen bezig, liever 4. Slapen doe je in een joertkamp, samen met andere backpackers en 1 nacht boven bij het meer, in een tentje. Niet wat wij zoeken.
Dit is meer wat wij zoeken: heelijk, ontoeristisch Zashyl Kul
Waar ligt Zashyl Kul
Bij toeval stuit ik op foto’s van een andere hike bij Karakol. De Yrdyk lakes zijn twee hooggelegen meren, hemelsbreed slechts een paar kilometer van Ala-Kul. Ze liggen alleen aan de andere kant van de Karakol rivier, maar op eenzelfde hoogte als Ala-Kul. Eén van die beide meren is Zashyl Kul. Dit meer is een stuk kleiner dan Ala-Kul en je ziet daardoor wat minder bergen rondom als je aan het meer zit, maar de intens blauwe kleur is net zo mooi. De stroompjes rondom zijn super helder en de grote kans dat de enige andere bezoekers de herders met hun dieren zijn. Doordat de Zashyl Kul hike geen extreem steile hellingen heeft, zoals het laatste uur klimmen naar Ala-Kul, kun je eroor kiezen om deze hike op het paard te doen. Op die manier red je het heen en terug op 1 dag. Zo kun je ’s avonds gewoon in je comfortabele bedje slapen in een homestay in Karakol en tóch naar één van de mooie meren rond Karakol. Count us in!
Zashyl Kul ligt in hetzelfde nationaal park als Ala Kul. Je passeert vanuit Karakol dezelfde toegangspoort, waar je een paar euro “national park fee” betaalt. Als je met een goedkope Yandex taxi naar het startpunt reist, stopt deze even om te betalen.
Count us in voor de trip van de Karakol vallei naar hooggelegen Zashyl Kul
Ontmoeting met onze gids en paarden voor de Zashyl hike
Op Instagram vind ik het account van Park Karakol, die onder andere paardrijtochten rond Karakol organiseren. Binnen een uur heb ik een reactie van Adik, dat ze voor ons een gids en paarden kunnen regelen, om de volgende dag naar Zashyl Kul te rijden. Gids Zanybek gaat met ons mee. Op de afgesproken tijd staat Zanybek de volgende ochtend in het frisgroene Karakol dal met zijn zoon op ons te wachten. Vijf paarden staan geduldig en al opgezadeld bij een hekje. Zanybek zorgt ervoor dat de stijgbeugels precies goed staan, dat iedereen comfortabel zit en dat we weten wat we moeten doen. We hebben al wat ervaring met paardrijden in Kirgzië opgedaan en zijn snel op weg. Zanybek spreekt geen Engels, maar met handen en voeten komen we een heel eind. Om van de steile hellingen vol enorme naaldbomen te genieten hebben we helemaal geen woorden nodig.
Steile hellingen en verre uitzichten
We klimmen eerst een flink stuk langs steile afgronden met meer naaldbomen, over een pad vol keien. Vlinders hoppen van de ene naar de andere kleurige bloem naast ons. We steken een stroompje over en passeren een handvol houten hutten, waar een herderfamilie lijkt te wonen. Het pad wordt niet minder steil, maar de afgronden zijn verdwenen. Naaldbomen maken langzaam plaats voor weidse vlaktes vol gras en lage struiken. Achter ons zien we Karakol in de diepte. Na een korte pauze met een snack voor ons én de paarden, klimmen we verder over zanderige paadjes en gras. We komen op een groene hoogvlakte met overal kleine stroompjes en dikke rotsen. Op de berg links van ons galopperen twee ruiters naar hun enorme kudde koeien. Hogerop, op onze eigen berg zien we verschillende kuddes schapen en geiten. We zitten inmiddels meer dan 2 uur op onze paarden en ik voel m’n knieën niet meer, zo stijf! We lassen nog een korte pauze in, voor de paarden, maar vooral om mijn benen te strekken. Auw!
Met onze gids Zanybek op weg naar Zashyl Kul bij Karakol
Magisch en intens blauw Zashyl Kul
Zanybek lacht, als ik, voor mijn gevoel half kreupel, weer opstijg. Nog maar een klein stukje, gebaart hij. Voor ons doemen rotsachtige bergwanden op, met grijze wolken erboven. Het is hierboven fris. De vesten en jassen kunnen aan. Als een kwartier later de rotsen steeds talrijker worden en wij dichter bij de bergtoppen komen, klaart het op wonderlijke wijze ineens op. De zon geeft het landschap iets extra magisch. Bij een verzameling gigantische rotsblokken gebaart Zanybek dat het tijd is om af te stijgen. Daar, achter die heuvel zullen we het meer zien, wijst hij. We springen van rotsblok op rotsblok en manoeuvreren over een stroompje heen. En inderdaad, daar is Zashyl Kul. In al haar pracht ligt dit kleine bergmeer daar op ons te wachten. Zo mooi, helemaal verlaten tussen de bergtoppen.
De meiden hebben wilde plannen om een frissen duik te nemen, maar komen daar snel van terug als ze eenmaal met hun voeten in het water staan. We lopen een stukje om het meer om het meest fotogenieke hoekje te vinden. Conclusie: het is overal even mooi. De foto’s doen geen recht aan de werkelijkheid. Het perfecte moment om onze picknicklunch te eten. Terwijl wij eten, trekt een grote kudde schapen mekkerend achter ons langs.
magisch Zashyl Kul
Onweer
Als onze broodjes op zijn, trekt de lucht weer dicht. In een laatste opklaring lopen we terug naar onze paardjes. Zanybek gebaart dat het slim is om naar beneden te gaan. Er is regen op komst. Zodra we aan de afdaling beginnen, horen we de eerste donder achter ons. We sporen onze paarden wat aan en genieten ondertussen van hoe de wolken de bergen over rollen. Twee toeristen uit eigen land komen ons tegemoet. Zo jammer, zij zien Zashyl Kul nog slechts met donkere wolken erboven. Als we de hoogvlakte bijna over zijn, klinkt de donder elke paar tellen en zien we de regen neervallen op de berg naast ons.
Zanybek en zijn paarden blijven opvallend kalm, als ook de eerste druppels bij ons vallen en het onweer over ons heen trekt. Hij bindt de paarden van de meiden en mijzelf aan dat van hem vast en verhoogt het tempo. Waarschijnlijk denkt hij dat Peter als man zijnde zichzelf wel redt. Dat dat juist de meest onervaren ruiter is, baart mij wel enige zorgen als Zanybek in de stromende regen een shortcut over een super steile grashelling naar beneden neemt. Daardoor zijn we wel snel tussen bomen en struikgewas, dus iets meer beschut. Het mag tegen de regen niet baten. Binnen een paar minuten zijn we tot ons ondergoed doorweekt. Onze regenjassen zijn blijkbaar dringend aan vervanging toe. Een minuut of 20 regent het dat ’t giet. Zo snel als de bui kwam, zo snel is het ook weer droog. Het tweede uur van de afdaling rijden we in de middagzon, terwijl we langzaam opdrogen. Jammer genoeg heb ik hier geen foto’s meer van, omdat ik de camera liever veilig in de tas heb gelaten.
Mijn laatste 2 foto’s bij Zashul Kul en terug beneden in de Karakol vallei
Ondanks de enorme onweersbui kijken we terug op een geweldige tocht naar Zashyl Kul, een super alternatief voor wie de Ala-Kul hike te toeristisch en te lang vindt. Ik kan Zanybek als gids alleen maar aanraden: wat een lieve, zorgzame en rustige man, die zijn gasten en paarden op de eerste plek zet.
Reis verder in Kyrgyzstan:
