Een paar jaar terug zag ik het zo nu en dan al eens voorbij komen. Verschillende reiswebsites en zelfs kranten koppen ook recent weer dat je kind slimmer en gelukkiger wordt van reizen. Natuurlijk hartstikke leuk om te horen als je zelf veel reist met je kinderen, maar als ik de artikelen in kwestie doorlees, krijg ik wel een erg sterk “wij van wc-eend adviseren wc-eend -gevoel”. Dat de uitslag van het onderzoek verwerkt en geïnterpreteerd is door iemand die zelf erg graag reist en dat de teksten wellicht geschreven zijn door een reizende ouder ligt er nogal dik bovenop.
Hoe zit dat dan, met die slimme, gelukkige, kleine globetrotters?
Als kinderen zich ontspannen, komen in de hersenen stofjes vrij, die maken dat ze zich beter voelen en minder stress ervaren. Bovendien heeft een kind in de vakantie de ruimte en mogelijkheid om te spelen en nieuwe omgevingen te ontdekken. Die verandering van routine en omgeving zou dan weer leiden tot het ontwikkelen van oplossingsgericht denken en creativiteit. Dit betekent een sterke ontwikkeling in de frontale kwab, waar beoordelingsvermogen, probleemoplossing, planning en impulsbeheersing geregeld wordt. Klinkt mooi, toch?!
Een nieuwe omgeving ontdekken op reis
Maar of je daar dan persé voor naar de andere kant van de wereld moet
Dat kinderen zich in de vakantie ontspannen lijkt logisch, net zoals dat ze dan minder stress ervaren. Naar mijn idee kun je dat ontspannen ook heel prima thuis doen. Juist in je eigen veilige omgeving kan dat en dat doen we dan ook geregeld. Daar hoef je echt niet voor op vakantie lijkt me, een pyjamadagje op z’n tijd doet ook wonderen op het ontspanningsfront.
De ruimte en mogelijkheid om te spelen en nieuwe omgevingen te ontdekken op vakantie zijn natuurlijk top. En super dat die frontale kwab daarbij wordt ontwikkeld, met alle positieve gevolgen van dien. Heel goed, maar samen naar een speelbos, (ontdek-)museum of kinderboerderij kan precies hetzelfde doen. Opnieuw zie ik geen noodzaak daarvoor op reis te gaan. Ervaringen zijn zoveel waardevoller dan spullen, maar die kun je toch ook in je eigen woonplaats of provincie hebben?!
In het Zuiderzeemuseum valt ook genoeg te spelen en ontdekken
Biedt reizen kinderen dan helemaal niks extra’s?
Heeft dat reizen dan helemaal geen meerwaarde? Jazeker wel! Onze oudste vertelt weleens dat ze zichzelf op school moeilijk kan motiveren om nóg een rijtje sommen te maken of nóg een bladzijde uit een boek te lezen. Kijken naar woorden en plaatjes in boeken, of desnoods een filmpje op het digibord, kan een reis in de echte wereld nooit vervangen. Ik denk dat reizen zoveel meer bijdraagt aan de ontwikkeling van onze kinderen. Als je ze vraagt wat ze het liefst zouden willen leren en waar ze dan blij van zouden worden om te leren, geven ze allebei als antwoord dat het is om nieuwe dingen te ontdekken. De muren van het klaslokaal blijven harde, betonnen muren. Ook al hebben je kinderen fantastische juffen, de bewegingsruimte tussen die muren is beperkt, letterlijk en figuurlijk.
Aardrijkskunde leer je niet tussen muren
Onze aloude redenen om onderweg zoveel mogelijk over land te reizen en dat in een langzaam tempo te doen, blijkt met kinderen zeker ook nog toepasselijk. Behalve de namen van de steden op de kaart, leren ze zo ook nog hoe de wereld er tussen die plaatsen uitziet. Ze zien het landschap veranderen en ervaren hoe groot een regio of land is. Aardrijkskunde is meer dan letters op een kaart. Het is het ervaren van verschillen en overeenkomsten in landschappen, bebouwing en ook culturen. Zo wordt aardrijkskunde ineens betekenisvol. Niet voor niks gaan veel Middelbare scholen met hun leerlingen een aantal dagen of een week naar het buitenland.
Door deze manier van reizen wordt aardrijkskunde betekenisvol
Zijn onze kinderen slimmer of gelukkiger omdat ze dit hun hele leven al ervaren hebben? Dat denk ik niet, maar leren krijgt zo wel een extra dimensie. Mensen ontmoeten is wat reizen voor ons en onze kinderen het meest bijzonder maakt. Door persoonlijke ontmoetingen hebben de meiden ervaren hoe geloof in verschillende landen wordt beleefd. Dat ze zelf Diwali en Holi in India gevierd hebben, mét de Hindoeïstische, lokale bevolking, is een herinnering voor het leven. Dat geldt ook voor de verschillende bezoeken aan moskeeën in Agra en Ahmedabad.
Reizen met kinderen naar India en andere intense bestemmingen vraagt wel wat qua voorbereiding. Denk vooraf goed na over maximale reisafstanden en voldoende rustmomenten in je route!
Dit vergeten onze kinderen nooit meer: Holi vieren in India
Reizen maakt kinderen wél sportiever, dus gelukkiger(?!)
Geregeld zijn mensen verbaasd, als ze horen welke afstanden onze meiden lopen op reis. Al op jonge leeftijd liepen ze flinke stukken zelf en sinds ze een jaar of 5 zijn, draaien ze voor vijftien kilometer in de bergen hun hand niet meer om. Maar dat niet alleen. Op reis zijn we vrijwel de hele dag buiten. De kinderen lopen achter honden en katten aan om ze te knuffelen, speuren de grond af naar diertjes en zoeken kokosnoten die uit de boom zijn gevallen. Samen verkennen we wandelend de omgeving, omdat dit nou eenmaal dé manier is om een plek echt te ervaren. We zwemmen in zee of in het zwembad en zijn we in een stad, dan gaan we naar de speeltuin.
Zoveel beweging als ze op reis krijgen zullen ze in een willekeurige week thuis nooit krijgen. En dat bewegen en in de natuur zijn, schijnt een mens dan wel weer gelukkiger te maken. Wie zal het zeggen, vergelijkingsmateriaal hebben we niet.
Bewegen en in de natuur zijn schijnt gelukkiger te maken
Ook op reis zonder slimme kinderen
Er zijn nog zoveel meer redenen om te reizen met kinderen. Dat onze kinderen er slimmer van zouden worden is daar niet één van. Slimheid is ook een erg subjectief begrip. Wat is slim? Ik sta drie dagen per week voor de klas en heb een leerling die perfect haar mond kan houden op momenten dat een ander altijd “hapt”. Ik vind haar zó slim! Een andere leerling kan vol overgave verhalen vertellen, heeft een levendige fantasie en kan de meest fantastische vertolking van Herman Finkers geven. Hem vind ik ook slim. Maar heel eerlijk is er bij elk kind wel slimheid te ontdekken. Ik hoef er nooit lang naar te zoeken. Toch blijven we echt wel reizen, of onze kinderen daar nou slim van worden of niet. Wij hebben zo onze eigen redenen om te reizen met onze kinderen.
Lees meer over Kids:
Ik denk dat (echt) reizen een positieve invloed heeft op alle mensen, dus ook kinderen. Minder vooroordelen. Je ontmoet veel (interessante) mensen, die ook weer hun bijdrage aan ontwikkeling kunnen geven. Meer anticiperen op situaties. Noem maar op.
Mijn dochter (31 jaar) meegenomen naar Gambia toen ze 6 was. Ze weet nu nog heel veel details en kijkt er met plezier op terug. In haar pubertijd rondje Sri Lanka gedaan. Tijdens de reis verzette zij zich als puber tegen van alles, maar achteraf heeft ze het heel interessant gevonden.
Toen ze 16 was heb ik haar een jaar naar de VS gezonden, waar ze 10 maanden in een gastgezin heeft gewoond en het laatste jaar Highschool heeft gedaan. Daar leerde ze trots te zijn op een school, en afstand te nemen van de zesjes cultuur. Goed voor haar eigenwaarde dat ze daar op niveau gewoon nog een extra diploma heeft gehaald. Maar belangrijkste ervaring in een gezin leven met broertjes en zusjes, voor haar als enig kind heerlijk.
Vraag wat haar dit alles heeft opgeleverd.
Veel & weinig.
Zij is per saldo een wereldburger geworden, dat vind ik positief. Woont nu 6 jaar in Dubai, heeft inmiddels 2 kinderen.
Heeft reizen in derde wereldlanden haar “breder” gemaakt? Ik twijfel. Ze heeft in Dubai een jaar voor een Indiaas bedrijf gewerkt. Kijkt vanuit Dubai perspectief toch wel (enigszins) opvallend neer op Aziatische mensen die daar wonen. Zo is zij dus niet opgevoed, en dat heeft ze tijdens haar reizen met ons ook beslist niet meegekregen.
Zo zie je maar, het eindresultaat is onvoorspelbaar!
Mijn eigen ervaring: reizen is de snelste manier om het leven te leren.
Een lange reactie Yvonne, omdat ik al meer dan een jaar jouw blog met heel veel interesse volg.
Situatie tijdens dit schrijven: op een balkon van een homestay in Hikkaduwa (Sri Lanka) 6 uur ‘s morgens, de apen springen van boom tot boom. Het dorp wordt wakker. Een groot vogelconcert. Wij zijn intens gelukkig.
Dank je wel voor je uitvoerige reactie Bas! Ik zie jullie helemaal zitten daat op het balkon van jullie homestay in Hikkaduwa, mooi.. genieten! En ik kan me voorstellen dat het eindresultaat onvoorspelbaar kan zijn en van zoveel factoren afhankelijk is. Toch denk ik dat er veel manieren zijn die tot hetzelfde eindresultaat kunnen leiden en dat het ook nog eens voor iedereen anders is hoe je reizen ervaart. Maar die bredere kijk op dingen, sneller anticiperen (en nog een heleboel andere dingen!) zijn een mooi bijkomend voordeel, zeker. Wij genieten echt enorm van het reizen als gezin en blijven dat ook absoluut doen. Jullie heel veel plezier in Sri Lanka gewenst!!