Vanuit Mpumelanga rijden we via Swaziland naar Kwazulu Natal, een nieuwe provincie om te ontdekken in Zuid-Afrika, dat ons al zo positief verraste. En Kwazulu Natal heeft nog veel meer moois voor ons in petto.
Zuid-Afrika Dag 19, Strand en Boardwalk
Gisteravond zagen we meteen al ons eerste wildlife op deze nieuwe plek: vervet apen maakten onze tuin onveilig en een groep mangoesten kwam langs snuffelen op zoek naar eten. Vanochtend gaan we, nadat we eerst onze doos met levensmiddelen flink hebben aangevuld, meteen op verkenning. Het strand van Saint Lucia is ons eerste doel. Het strand is hier heerlijk breed, met begroeide en echte zand- duinen, een geweldige plek met redelijk wat wind, maar niet onaangenaam. Als de kinderen uitgespeeld zijn wandelen we via de Estuary Boardwalk over een verhoogd pad langs de monding van de Saint Lucia rivier. Op een eilandje liggen drie enorme nijlpaarden te slapen en overal spelen Vervet aapjes. De krokodillen, die hier ook schijnen te zitten, komen we gelukkig niet tegen. De natuur van het mangrovegebied is prachtig om doorheen te wandelen. ’s Middags verkent Yvonne samen met Rosalie het dorpje zelf, wederom een plaatsje met een echte backpackersvibe, al is het maar om de tientallen uithangborden die aan de kant van de weg staan.
Saint Lucia Estuary Boardwalk
Zuid-Afrika Dag 20, Cape Vidal
Aan de Westkant rijden we Saint Lucia uit, om de weg door een prachtig natuurreservaat naar Cape Vidal te volgen. Af en toe verlaten we de doorgaande weg om een onverhard pad door de echte natuur te nemen. Begroeide duinen zien er hier op sommige plekken uit als heuse jungle. Af en toe rijden we over een heuvel om het grote Saint Lucia meer in de diepte te zien. Er zit hier redelijk wat (klein) wild, zoals kudu’s, apen en oryxen. Ook wrattenzwijnen zien we genoeg. Er wordt op borden gewaarschuwd voor groter wild, zoals olifanten en nijlpaarden, maar die laten zich niet zien.
Bij Mission Rocks maken we een korte picknickstop. De zee beukt hier wild op de rotsen en de bomen en planten staan tot pal aan zee, een fantastische plek. Na de vroege lunch rijden we door naar Cape Vidal, waar we een bijna leeg en immens breed strand aantreffen, waar de kinderen (twee kleine en één grote) zich vermaken met het zand en het water. Als het water zich wat terugtrekt komen de kleurrijke koralen deels bloot te liggen. Het is duidelijk dat je hier, met wat minder hoge golven, mooi kunt snorkelen. De terugweg willen we doen via een pad door het grasland en de rode duinen, maar wonderbaarlijk genoeg lijkt dit pad compleet verdwenen, of het zou dat vage bandenspoor met diep uitgesleten geulen moeten zijn wat we ergens tussen de bossen zien. Omdat we verwachten de bodemplaat van onze auto nog wel nodig zullen hebben laten we dat pas dus voor wat het is. We bekijken het Saint Lucia Meer dan nog maar even vanaf het uitzichtpunt bij Catalina Bay en keren daarna huiswaarts. Het heeft wel wat van ons waddenlandschap, vooral omdat het water zo laag staat. Er is hier al een half jaar geen druppel regen gevallen.
Cape Vidal, op een uurtje van Saint Lucia
Zuid-Afrika Dag 21, Strand en Boot Saint Lucia
De ochtend brengen we weer door aan het strand van Saint Lucia. Veel mensen staan te vissen aan zee, blijkbaar een weekends tijdverdrijf hier. Wat gevangen is gaat meteen daarna op de braai. ’s Middags maken we een boottocht over de Saint Lucia rivier. De beide oevers zijn prachtige begroeid met mangrovebossen en we zien veel dieren. Een grote varaan, een paar krokodillen, antilopes, verschillende soorten vogels en heel veel nijlpaarden, die soms in verrassend grote groepen samen liggen te zonnebaden tegen of op de kant. Tegen het einde van de tocht komen we bij de grootste groep, waarvan een aantal er juist besluiten het water weer in te duiken, terwijl een ander ons nijdig aanstaart. Wat doen jullie hier in mijn territorium, lijkt hij te willen zeggen. Deze jongens kom je liever niet lopend tegen en onze kapitein vertelt dat jaarlijks tussen de 2500 en 3000 mensen gedood worden door nijlpaarden.
Hippo and Croc Tour Saint Lucia
Zuid-Afrika Dag 22, Zulucultuur
Na een rustig ontbijt met papaya, ananas, muesli en yoghurt (alleen daarvoor al zou je hier naartoe komen) rijden we een klein eindje Saint Lucia uit. Hier bezoeken we een Zuludorpje, Veyane Cultural Village, waar we door een gids worden rondgeleid. Eerlijkheidshalve moeten we erbij vertellen dat de bijenkorfhutjes ons wel heel erg sterk doen denken aan die van Swaziland en van Hazyview en ook de dans die we aan het eind van de rondleiding te zien krijgen wijkt niet heel erg af van wat we al eerder zagen hier. Gelukkig ben ik niet degene die dit tegen onze gids zegt en hoef ik het hele verhaal dan ook niet te horen van alle verschillen met de andere bevolkingsgroepen uit deze regio, van wie de Zulu toch wel echt verschillen! Toch is de voorstelling, waarbij al zingend een demonstratie wordt gegeven van het speervechten en fanatiek op het getrommel wordt gesprongen en gedanst, weer erg leuk om te zien en Vera wil graag weer even meedoen.
Mantenga Zulu Cultural Village, vlakbij Saint Lucia
De rest van de dag doen we rustig aan, morgen gaan we op zoek naar leeuwen en jachtluipaarden, die willen we nou eindelijk wel eens zien!
Zuid-Afrika Dag 23, Hluhluwe-Imfolozi Game Reserve
“Is het nog donker?” vraagt Vera als we de deur uit gaan. Inderdaad komt de zon pas op net nadat we de tank vol hebben laten gooien en onze ramen weer keurig gewassen zijn. Dat doen ze er hier bij, als een extra service waarvoor je dan een paar Rand betaalt, zoals je ook een paar rand betaalt voor de inparkeerhulp, de schoonmaakster die dagelijks komt, degene die lucht in je banden doet, de dame die voor je poseert om een foto te maken en voor degene aan wie je de weg vraagt. Het is hier dus zaak om genoeg kleingeld in je broekzak te hebben.
We rijden in een uurtje naar Hluhluwe-Imfolozi Game Reserve, waar we de nodige administratie doen bij de receptie, om dan het heuvelachtige savannelandschap in te rijden. De eerste tijd zien we vooral klein wild, impala’s en wrattenzwijnen zijn weer ruim vertegenwoordigd. Helaas komen we, na de hyena’s in Kruger, wederom net te laat voor een roedel wilde honden, van wie we nog net de achterkanten tussen het struikgewas zien verdwijnen. Even later zien we echter twee grazende neushoorns. Ze staan in een zijweggetje en stapje bij beetje naderen we ze, tot we ineens pal naast ze staan, op slechts een paar meter afstand. Heel indrukwekkend en best spannend, vooral als 1 van de twee nijdig snuift en nog dichter onze kant uit lijkt te komen. Gelukkig kunnen we rustig wegrijden, maar wat een ervaring.
Overal wildlife in Zuid-Afrika
De komende paar uur zien we, behalve een aantal giraffen, buffels, wildebeesten, een enorme groep bavianen en meer klein wild vooral heel veel neushoorns. Nog 2 keer weten we ze heel erg dicht te naderen, fantastisch dat dit kan. Helaas zien we geen leeuwen, luipaarden en olifanten, hoewel die hier wel moeten zitten. Het gras is soms erg hoog en de begroeiing vaak dicht. Hele mooie stukken landschap zitten ertussen, maar voor het spotten van wild best lastig. Op de terugweg naar huis zien we, vlakbij Saint Lucia, zomaar ineens een enorme olifant aan de kant van de weg, net achter de afrastering van het Saint Lucia Wetlands Park. We denken eerst dat we een standbeeld zien of iemand een grapje met ons uithaalt, maar hij staat daar echt, met z’n slurf te zwaaien naar ons.
’s Avonds regent het flink. Afgelopen nacht is er ook al wat gevallen, maar nu is het substantieel. De eerste regen sinds een half jaar voor het gebied, dus erg welkom.
Zuid-Afrika Dag 24, naar Umdloti
Omdat we om 10 uur ons appartement moeten verlaten, het maar maximaal 3 uur rijden is en we pas na 2 uur ’s middags de sleutel van ons nieuwe onderkomen kunnen ophalen bedenken we nog een kleine activiteit voor de ochtend. Het is vandaag, na de regen van afgelopen nacht, nog steeds dikbewolkt. Nadat we bij het “vlinderhuis” te horen hebben gekregen dat de vlinders met zoveel bewolking niet te zien zijn rijden we naar een vogelpark. Kleurige parkieten, papegaaien en neushoornvogels zien we en Vera vermaakt zich kostelijk met degenen die “hello” kunnen zeggen.
In een uurtje of 3 rijden we Zuidwaarts naar Umdloti, waar we een maisonnette pal aan het strand geboekt hebben. Het uitzicht is super: eerst onze tuin met zwembad, dan een kleine weg, het strand, de branding met enorme golven en tenslotte de blauwe zee, met in de verte grote containerschepen op weg naar of van de haven van Durban. Als we op het strand staan kunnen we de skyline van Durban heel in de verte al zien.
Strand in Umdloti
Zuid-Afrika Dag 25, Strand Umdloti
Vandaag is er, zoals we dat langzamerhand gewend zijn geraakt hier, weer een stralende zon in een strakblauwe lucht. Op naar het strand dus. Wat een boel schelpen en zeedieren zijn er hier te vinden. We wandelen een stukje langs de branding, maar de schelpen zijn té verleidelijk voor Vera en een uurtje later heeft ze haar emmertje meer dan vol. De zee is ook hier behoorlijk wild, de golven beuken op het strand en aan de enorme zandzakken te zien is het hier niet altijd even veilig zonnen op je handdoekje.
Zuid-Afrika Dag 26, naar Drakensbergen
We verlaten de kust, om de zee te verruilen voor de bergen. Het eerste stuk, rond Durban, is erg druk en pas als we bijna halverwege zijn wordt het iets relaxter rijden en wordt het landschap steeds meer een dorre, heuvelachtige deken met grote boerderijen met vee, voornamelijk koeien. Het laatste stuk zien we steeds meer dorpjes met huisjes van klei. Mensen hebben hier vaak geen stromend water meer en we zien verschillende waterputten. Wat een contrast met de grote, nieuwe shoppingmalls in Durban die we vanochtend gepasseerd zijn.
De afslag naar ons nieuwe onderkomen rijden we eerst voorbij, om naar Dragon Rock Reptile Center te gaan. Hier krijgen we een rondleiding van een uur en mogen we slangen, een kaaiman, een vogelspin en verschillende soorten hagedissen vasthouden. Tenslotte krijgt Peter een Birmese wurgslang van bijna 3 meter lang om zijn nek en mag Vera helpen vasthouden.
Dragon Rock Reptile Center Drakensberg
In een kwartier rijden we terug naar ons nieuwe huisje in deze Champagne Valley, Drakensbergen, voor de komende 3 nachten: naast het Bell Park stuwmeer ligt ons huis, midden in de natuur en zo rustig dat we ons haast in Kyrgyzstan wanen. ’s avonds is het hier nog echt donker. De melkweg ziet er schitterend uit hier, dat zie je in Nederland gewoon nergens zo.
Zuid-Afrika Dag 27, Monks Cowl
We vieren vanochtend Peters verjaardag. In de heerlijke tuin van een bakkerij/coffeeshop in de omgeving krijgen we een heerlijke chocoladetaart opgediend, met “Happy birthday Peter” erop. Door het voltallige personeel van de bakkerij wordt Peter toegezongen. Vera kan haar ogen niet geloven en als er als de taart op is ook nog een hele leuke speeltuin op het terrein blijkt te zijn leven de dames zich even flink uit.
Het is weer een stralende dag en we maken een wandeling bij Monk’s Cowl, dat aan het einde van de weg van Champagne Valley ligt. De bergen zijn enorm helder en we hebben tijdens het wandelen fantastische uitzichten. Helaas is er bij de waterval waar we naartoe lopen geen schaduw, denken we, maar met even zoeken blijkt er toch één klein boompje te staan. De perfecte lunchplek voor ons! We doen een andere route terug en al met al hebben we zo best een stuk gelopen. De rest van de middag doen we dus rustig aan bij ons huisje.
Drakensberg
Yvonne gaat in de loop van de middag nog wel naar een Zuludorpje in de buurt, waar de lokale jeugd haar wegwijs maakt in het leven op het platteland. Zonder stromend water, zonder stroom, zonder nieuwe kleding, maar met een land vol graan, koeien, geiten, ganzen, kippen en varkens om te eten en een heleboel broertjes en zusjes om mee te spelen groeien de kinderen hier op tot ze ooit zelf hun taken op de boerderij kunnen doen. Voor deze kinderen beginnen die volwassen taken al vroeg. De oudere meiden koken eten en een jongen van 8 past op zijn babyzusje. Toch zijn ze blij en tevreden en hebben ze dromen, bijvoorbeeld om dokter te worden.
Zuid-Afrika Dag 28, Amphitheatre en Spioenkop
Ongelooflijk, maar dit is alweer de laatste echte vakantiedag. Morgen rijden we terug naar Pretoria, vanwaar we overmorgen vertrekken voor de 26 uur durende terugreis naar huis. We genieten dus extra van de omgeving van het Amphitheater, een muur van steen, honderden meters kaarsrecht omhoog in de Noordelijke Drakensbergen. De wandeling die we er maken is iets te pittig voor beentjes korter dan een meter, dus we keren na een paar honderd meter terug, maar ook vanuit de auto zien we hier weer zulke mooie natuur.
Via een fotogenieke, maar o zo beroerde binnendoorweg rijden we naar Spioenkop. Onderweg zien we verschillende echte Zuludorpjes in de namiddagzon, een prachtig gezicht. In Spioenkop zien we ons laatste wild: een giraf, een neushoorn, zebra’s, veel antilopen. En dan zit het er echt op. Wat een afwisseling en wat een superfijne tijd hebben we gehad in Zuid-Afrika. Baie dankie!! We komen hier vast ooit eens terug.. misschien dan voor de Tuinroute, die ons ook prachtig lijkt.
Spioenkop Nature Reserve
Dit reisverslag is een vervolg op het Reisverslag Swaziland In een apart blog deel ik wat mij in Zuid-Afrika op is gevallen aan de nog altijd bestaande apartheid, die al zo lang geleden officieel is afgeschaft.
Lees meer over Afrika:
