Zo mooi is het platteland rondom Udaipur

Udaipur is een stad die door de meeste mensen bij een rondreis door Rajasthan niet wordt overgeslagen. Udaipur is dan ook een geweldig romantische en, voor Indiase begrippen, erg relaxte stad. Zodra je de stad verlaat stap je meteen een compleet andere wereld binnen. Om het platteland rondom Udaipur te ontdekken heb je wel echt je eigen vervoer nodig. Dat kwam goed uit, want waar we ooit alleen met het openbaar vervoer India verkenden doen we dat sins de kinderen er zijn ook geregeld deels met een auto met chauffeur. Dat geeft toch net wat meer vrijheid en comfort, wat in India met kinderen heel welkom is.

Ranakpur, op anderhalf uur noord van Udaipur

Met chauffeur Anil gaan we op weg naar Ranakpur. Na een uurtje of wat in de auto nemen we een afslag naar een bochtige weg vol kuilen, maar de uitzichten over de heuvels en bossen zijn prachtig, net als de kleine dorpjes waar we doorheen komen. Stromend water is er niet en dus wordt het water uit de put gehaald. Overal zien we de in deze streek bekende waterraderen, met de hand gemaakt en door 2 ossen in beweging gezet. En waar de gekleurde sari bij de vrouwen in wat minder dorpse streken van India steeds minder populair wordt, wapperen deze gewaden hier nog vrolijk in het briesje van deze fijne winterochtend. Dit is echt genieten.

Op het platteland rondom Udaipur kom je nog volop gekleurde sari’s tegen

De Ranakpur Jain tempel is mooi, maar minder indrukwekkend dan we verwacht hadden. Zijn we verwend met alle tempels die we al gezien hebben in ons leven? Of missen we de levendige sfeer die er vaak in andere tempels is? Er gebeurt weinig hier. Toch is Vera groot fan van de enorme stenen olifant in het midden en dwalen we ruime tijd tussen de vele marmeren zuilen door. De schaduwen vallen elke paar minuten weer anders en steeds zien plekjes er daarom weer nieuw uit.

De Jain tempel in Ranakpur is mooi, maar minder spectaculair dan verwacht

Kumbalgarh

De volgende dag staat, na een overnachting in het redelijk luxe Aranyawas, net buiten Ranakpur, een bezoek aan Khumbalgarh fort op het programma. De weg er naartoe is zeer de moeite waard en misschien nog wel mooier dan het fort zelf. Boeren ploegen hun kleine akkertjes, vrouwen komen met stapels brandhout of veevoer aansjouwen en kinderen roepen en zwaaien ons toe. De landschappen door de heuvels zijn schitterend en hebben haast iets Birmees, alsof dit gebied al eeuwen niet veranderd is. Het is een heerlijke dag, waarop we weinig toeristische highlights, maar des te meer geweldige, simpele dingen zien. Eén van de mannen die naast de weg aan het werk is brengt ons, lopend, naar zijn dorpje toe. We ontmoeten zijn familie en kijken binnen in het eenvoudige huisje, waar graan gemalen wordt met een heuse molensteen. Vera vindt vooral hun geiten en buffel interessant.

Wij hebben in het Aranyawas Resort voor ons doen lekker luxe overnacht. Zoek je een betaalbaarder alternatief met prima Indiase kamers in een heerlijke tuin, dan is het Roopam Resort de moeite van het overwegen waard. De reviews zijn goed en het is niet ver van de Ranakpur Tempel.

De weg naar Kumbalgarh is eigenlijk meer bijzonder dan het fort zelf

naar Udaipur

We verlaten de Aravalli heuvels en maken een prachtige rit door het dorpse gebied rondom Udaipur. Boeren ploegen hun land, vrouwen halen water bij de put en ook hier zien we weer veel waterraderen, in beweging gezet door ossen. Je zou het in een droge staat als Rajasthan niet verwachten, maar er is hier echt volop kleinschalige landbouw. De boeren wonen nooit erg ver van hun stukje land, dus overal zien we gehuchten, bestaand uit een paar simpele boerderijtjes.

Onderweg naar Udaipur is het platteland schitterend

We nemen een kijkje in de levendige Eklingji tempel en het prachtige meer er pal achter en daarna bij de rustige Sas Bahu tempel, die niet meer in gebruik is, maar minstens even mooi aan het water ligt. Het beeldhouwwerk aan de binnenkant is onwijs gedetailleerd en we kunnen er in alle rust van genieten, aangezien we de enige bezoekers zijn. De stilte van het platteland om de tempel heen, die alleen wordt onderbroken door het getjilp van vogels, is betoverend. En dat op een steenworp afstand van de drukte van Udaipur. Toch blijft Udaipur één van de meest relaxte steden in India. Daar aangekomen nemen we onze intrek in één van de vele verdiepingen tellende hotels met dakterras. Het uitzicht over de ghats is super en we brengen hier de hele rest van de middag door, genietend van heerlijk Indiaas eten.

Ook de Sas Bahu temple en Eklingji zijn geen echte highlights, maar zo mooi

Indiase folklore in een museumdorp, ofwel Shilpgram

Na een ontspannen ochtendje op het dakterras van ons hotel gaan we met de auto op weg naar Shilpgram, waar deze week een festival plaatsvindt met folklore uit heel India. Blijkbaar ook een favoriet uitje onder lokale Indiërs, want het ziet zwart van de mensen. En allemaal willen ze wel even in Vera’s wang knijpen. Als we vervolgens terug knijpen vinden ze dat maar niks en snappen ze een klein beetje dat dit voor een jong kind ook niet leuk is. Een heel klein beetje. Helaas zijn er achter elke bocht weer honderden nieuwe Indiërs, die dit nog niet weten. Na een uurtje of wat houden we het daarom voor gezien. Vera lijkt echter steeds minder onder de indruk van alle fysieke en verbale aandacht van India en lijkt zich ondanks de totale onderdompeling in dit nogal aanwezige land uitstekend te vermaken.

Shilpgram bij Udaipur is een prima plek om de lokale folklore en ambachten te leren kennen

Het platteland ten zuiden van Udaipur

Vandaag gaan we eerst naar de begraafplaats van de lokale Royal family, Ahar. Al sinds meer dan driehonderd jaar worden de maharadja’s en maharani’s uit deze streek hier begraven. Het is een prachtige verzameling oude cenotafen.

Vervolgens verlaten we de stad opnieuw, om samen met chauffeur Anil zijn geliefde Rajastaanse platteland op te zoeken. De weg die we nemen heeft hij zelfs nog nooit gevolgd (waar internet al niet goed voor is) en hij is, net als wij, blij verrast met wat hij ziet. Geweldig mooie, golvende landschappen met hier en daar kleine, authentieke dorpjes. Regelmatig stoppen we even om een praatje te maken of bij de mensen binnen te kijken. Anil blijkt niet alleen een prima chauffeur, maar ook een uitstekende gids en vertaler. In het dorpje Alsigarh loopt hij met ons mee, in een grote cirkel om het dorp heen, van boerderij naar boerderij. Een erg bijzonder kijkje in een zo andere wereld dan die van de Indiase steden, laat staan de Westerse wereld. Het leven hier is eenvoudig, maar goed en de mensen zijn trots op wat ze hebben en doen en kunnen, op een enkeling na, prima in hun eigen levensonderhoud voorzien.

Het platteland ten zuiden van Udaipur

Oudjaarsavond in Udaipur

Was het in onze beleving vijf jaar geleden in Jodhpur totaal uitgestorven op oudjaarsavond, vandaag wordt ons door iedereen gevraagd wat we vanavond gaan doen en krijgen we een beetje de kriebels als de één na de ander ballonnen en slingers op zijn rooftoprestaurant ophangt. Tegen het eind van de middag schalt luide muziek van verschillende daken en om tien uur is de herrie oorverdovend. We kunnen elkaar in onze eigen kamer zelfs niet eens verstaan! Wonderbaarlijk genoeg slaapt Vera overal doorheen, zelfs de enorme vuurwerkbommen die van tijd tot tijd afgaan.

Via Fort Anjana naar Pushkar

Enigszins brak reizen we verder naar Pushkar, met halverwege een tussenstop bij Fort Anjana, in weer zo’n heerlijk dorpje net buiten Deogarh. Het fort ligt op een kale rots boven het dorpje en bestaat uit een prachtige façade, met daarachter de ruïnes van de oude kasteelvertrekken en tempel. Vanaf het randje van de tempel genieten we in stilte van onze op de markt gekochte lunch, uitkijkend over het platteland om ons heen. Dan gaat het verder naar Pushkar, waar deze kleine rondreis eindigt, maar waar we wel nog een paar dagen genieten van de fijne sfeer van dit dorp, dat zo’n grote aantrekkingskracht op ons heeft dat we er inmiddels alweer 5 keer geweest zijn.

Ben jij in India wel eens op het platteland geweest? Een ander dorpje, dat nóg traditioneler is dan het platteland rond Udaipur is Narlai. Houd jij net zo van het Indiase platteland als wij, dan is Narlai, met haar Marwari stoeterij ook een aanrader.

Ga naar al mijn Azië blogs, of kies een andere bestemming »