Noord Laos vol schitterende natuur en minderheden

Noord Laos is zo’n andere wereld dan het uiterste zuiden, dat ons vooral om zijn cultuur enorm aansprak. In het noorden van Laos is het vooral de natuur die ‘t ‘m doet. De landschappen zijn adembenemend, overal met jungle begroeide hellingen die tot de horizon reiken, afgewisseld met groene rijstterrassen. Regelmatig kom je heldere, snelstromende riviertjes tegen en echte dorpjes, ver weg van de hectiek. De slechte wegen zorgen dat reizen hier de nodige tijd kost en soms is over water de enige weg, maar dit is juist de charme van deze regio. Na een week oponthoud in Udomxai, waar ik zo ziek was als ik nog nooit eerder was en (gelukkig) ook daarna nooit meer ben geweest trekken we verder richting de Thaise grens.

Busreis door Noord Laos naar Luang Namtha

Het leven van een backpacker in Laos gaat niet over rozen en al om 7.30 uur zijn we op het busstation. Er zijn alleen meer mensen op het idee gekomen om vroeg te komen en de bus naar Luang Namtha zit al behoorlijk vol. We kunnen nog net een plaatsje op de achterbank bemachtigen en als er voor de overige passagiers nog wat stoelen zijn uitgeklapt en wat plastic stoeltjes in het pad zijn bijgezet hobbelen we met 20 kilometer per uur de stad uit. Harder kunnen we ook echt niet, de weg is zo slecht. Totdat daar na 3 uur ineens verandering in komt. Plotseling is daar de door China aangelegde superstrakke, brede “highway” waar zelfs strepen op staan. Ook in het midden! In een mum van tijd zijn we nu bij het busstation van Luang Namtha. Dat is een heel wat betere en snellere ervaring dan onze vlucht van Laos naar China, een aantal weken later. Het busstation dat nog 11 kilometer buiten de plaats zelf ligt wel te verstaan. Gelukkig is tuktuk-vervoer snel geregeld en kunnen we tegen het eind van de middag de omgeving nog verkennen, met z’n rijstvelden, rieten hutjes en hier en daar een stupa.

Busreis door schitterend Noord Laos van Udomxai naar Luang-Namtha

Akha Dorp in de bergen van Noord Laos

De volgende dag willen we op de motorbike naar het Akha dorp Phouvarn rijden, dat zo’n 10 kilometer voorbij de beroemde, gouden stupa ligt. Een echte weg is er niet, maar het zandpad dat zich voor ons uitstrekt ruikt naar avontuur. Het pad is soms mul, we moeten zelfs een riviertje dwars door en gaan met stukken flink omhoog. We zijn daarom blij dat we elk een eigen 110cc scooter genomen hebben. Voor ons, onervaren rijders, zou het met meer gewicht een hele klus zijn om op dit soort paadjes overeind te blijven. Toch gaat Peter op den duur onderuit, deels doordat een hele schare kinderen enthousiast het pad op rent. Het is in deze omgeving doodstil en er komt hier bijna nooit iemand. Als er al verkeer is dan toch zeker niet van die bleekneuzen, wat echt doodzonde is, want wat is het hier mooi. Je kijkt kilometers uit over met dikke bossen begroeide hellingen en nog meer rijen bergen in de verte.

Bergachtig Noor Laos op de de motorbike verkennen

Een enkel dorpje ligt op de bergkammen aan de overkant, tot we eindelijk ook een Akha dorp aan onze kant in de verte zien liggen. Dat moet Phouvarn zijn. Een aantal van de inwoners komen we al tegen op het pad, met grote manden brandhout, die met een band aan het hoofd gedragen worden. Hele zwermen kinderen snellen het dorp uit, hun kleine broertje of zusje bungelend op de rug. Naast de dorpspoort staat ook de dorpsschommel. Elk Akha dorp heeft zo’n schommel op het hoogste punt staan, voor het jaarlijkse feest. Bij de poort en de schommel parkeren we onze motorbikes onder grote belangstelling en we lopen met een hele meute achter ons aan tussen de huizen door.

We zijn verbaasd om te zien dat veel vrouwen hier nog met blote borsten rondlopen en veel van de kinderen hebben ook nauwelijks kleding aan. De houten huizen zien er solide uit en sommigen hebben zelfs een simpel zonne-paneel. Maar waarvoor ze die stroom dan gebruiken is ons eigenlijk een raadsel. Er gebeurt hier bitter weinig. De paar volwassenen die we zien hangen wat in en om hun huizen, ze berusten in onze aanwezigheid, maar doen verder geen poging tot contact. Zonder dat je elkaars taal spreekt is dat ook lastig en mochten we hier ooit terugkomen zouden we er zeker met een gids op uit willen, om wat meer over de manier van leven van deze bevolkingsgroep te weten te komen. Als we even rondgelopen hebben beginnen we aan de terugweg, maar niet voor we door minstens 25 handjes zijn uitgezwaaid.

Phouvarn is een redelijk afgelegen Akha dorp in Noord Laos

We merken nu pas hoe zo’n eind we naar boven gereden zijn en afdalen over mul zand vergt opperste concentratie. Als Peter bij het afdalen nogmaals onderuit gaat heeft hij het een beetje gehad, maar we moeten toch eerst terug naar waar we vandaan kwamen en daar waar de bewoonde wereld is, zo’n 10 kilometer verderop. Gelukkig valt het met de lichamelijke schade nogal mee en moe maar voldaan komen we tegen het vallen van de avond verder heelhuids weer in Luang Namtha.

Lenten en meer Akha

We slapen de volgende ochtend eerst maar eens uit en na een uitgebreid ontbijt gaan we naar het enige museumpje dat Luang Namtha rijk is, om de lokale klederdracht, muziekinstrumenten en in de omgeving vervaardigd keramiek te zien. Het museum zal echt een metamorfose moeten ondergaan om er een interessant geheel van te maken, nu zijn we er snel uitgekeken. Op de fiets bezoeken we de hooggelegen stupa aan de rand van het dorp, om daarna verder te fietsen naar het Lenten-dorp Ban Nam Dee, waar de vrouwen papier maken van bamboe en waar ze hun eigen klederdracht zitten te borduren. Ook zijn ze druk met katoen in de weer. We krijgen de indruk dat de Lenten actiever en ook erg vrolijke mensen zijn, dit dorpje bruist van de energie. De sfeer voelt totaal anders dan het Akha dorp waar we gisteren waren.

De sfeer in het Lenten dorpje Ban Nam Dee voelt totaal anders aan

De dag erna gaan we nogmaals naar de motorbike verhuur, om gewapend met weer elk een eigen 110cc brik het dorp te verlaten. Dit keer volgen we de verharde weg, aan de noordkant het dorp uit. We rijden een heel eind richting Muang Sing, tot we bij Ban Lak Khamay komen, wederom een Akha-dorp. We parkeren ons vervoer maar weer eens naast de dorpsschommel en gaan te voet verder. Om in het dorp te komen moeten we een riviertje oversteken over een zelfgemaakte brug en voor we goed en wel boven zijn worden we bedolven onder de kinderen met zelfgemaakte armbandjes. We kopen er één, als een soort van dorpsbelasting om ongestoord verder te kunnen gaan, maar we blijven omsingeld door kinderen die van geen ophouden weten. We vinden het geen prettig dorp, de uitwerpselen van loslopende varkens en ander vee verspreiden een wel heel erg sterke en onaangename geur, terwijl de honden van het dorp de geur van buitenlanders weer niet kunnen waarderen. Om de paar meter worden we woedend toegeblaft, alsof hun leven ervan af hangt en ook de mensen lijken onze aanwezigheid hier niet fijn te vinden. Argwanend worden we gadegeslagen.

Akha dorpje ten Noorden van Luang Namtha

We gaan daarom gauw verder en rijden terug richting Luang Namtha, via een Lentendorp halverwege. Hier wordt weer enthousiast gewerkt aan nieuwe kleding en gewassen. Het vee zit in zelfgemaakte hokken en kooien en er hangt een hele andere sfeer. Op ons gemak verkennen we lopend de omgeving en vol verbazing zien we hoeveel deze mensen zelf maken en hoe ingenieus de ontwerpen van hokken, sloten en kleding zijn.

Na nog een beetje rondtoeren door prachtige jungle landschappen met hier en daar wat Black Thai dorpjes houden we het voor gezien en leveren we de motorbikes weer in. Wat is Laos hier mooi en wat verlangen we later nog vaak terug naar de fijne tochtjes die we hier maakten. Heerlijk, die vrijheid! Mooi bijkomend voordeel is dat Laos zo goed betaalbaar is. Kunnen we er als gezin nog een keer terug. Collega blogger Rani hield haar kosten bij, voor 2 personen en die komen exact overeen met onze eigen ervaring. Neem dus zeker een kijkje op haar blog, als je benieuwd bent naar het benodigde budget voor Laos.

Ook in het zuiden van Laos hebben we enorm genoten van het reizen, vooral rond het Bolaven Plateau. Heerlijk om off the beaten track te gaan. Naar welke reiservaring verlang jij weleens terug?

Ga naar al mijn Azië blogs, of kies een andere bestemming »