Op een zonnige zomerdag maken wij een geweldig mooie wandeling in de Hoge Tatra in Slowakije, vanuit het bekende Štrbské Pleso, bij Štrba. Wandeling is misschien niet het juiste woord, het is echt wel een flinke hike. Of ’t echt de mooiste wandeling in de Hoge Tatra in Slowakije is weet ik niet, want we hebben niet alle wandelingen in dit geweldig mooie berggebied gedaan. Het is echter een wandeling waarbij we alle 4 na elke bocht opnieuw “oohhh” en “wauw, moet je kijken!” roepen. Bovendien klimt de wandeling naar grote hoogte, met uitzicht over verschillende grillige toppen in dit schitterende deel van het Tatra gebergte. Ben je op een heldere dag in de omgeving van Štrba, dan kan ik de gele wandeling naar de Skok waterval en verder naar Bystré Sedlo van harte aanbevelen.
Hoe een wandeling kiezen in de Hoge Tatra
De Hoge Tatra is het kleinste hooggebergte van Europa, op de grens tussen Slowakije en Polen. De verschillende hoge, rotsachtige toppen en naaldbossen op de lagere hellingen zijn best identiek. Ook de fotogenieke bergmeren zijn verspreid door dit hele hooggebergte en niet meer of minder aanwezig op bepaalde plekken. Hoe je dan toch de beste plek kiest voor jouw hike in de Hoge Tatra? Dat hangt van je prioriteiten af.
Welke wandeling in de Hoge Tatra je kiest hangt van jouw prioriteiten af
Het gebied rond Stary Smokovec is een populaire startplek voor mooie wandelingen in de Tatra’s. Met een kabeltreintje ga je eerst naar een hoogte van zo’n 1400 meter, om van daaruit aan je hike te beginnen. Je hebt bij veel van de hikes hier zicht op de Gerlachovský štít, de hoogste berg van de Tatra’s. Zo zien de wandelingen door Velická Dolina er op foto’s geweldig mooi uit. Kies voor een wandeling in dit deel van de Hoge Tatra als je met het kabeltreintje alvast naar een redelijke hoogte wilt gaan, voor je begint te wandelen. Weet wel dat het treintje voor een heel gezin een aardige kostenpost is en je naar een hoogte wordt gebracht waar je bij Strba met de auto gratis naartoe kunt rijden. Om een wandeling naar de hogere passen te maken, moet je dan alsnog flink klimmen.
Een andere bekende plek om naar de hoogste toppen van het Tatra gebergte te gaan is Tatranská Lomnica. In dit bergdorpje is ook genoeg te doen voor kinderen, zoals de bobsleebaan en het bergafwaartse parcours voor stoere skelters en steps. Ook de beroemde Belianska cave is vlakbij. Daardoor kun je bij een verblijf in dit deel van de Tatra het hiken mooi combineren met leuke activiteiten. Vanuit het dorpje Tatranská Lomnica neem je 2 kabelbanen naar de prachtige natuur rond Skalnaté Pleso, een bergmeer op bijna 1800 meter hoogte. Van hieruit kun je een 3e kabelbaan naar de top Lomnický štít nemen. Dit is de één na hoogste berg van het Tatra gebergte. In plaats van de kabelbaan kun je ook een gave, maar pittige daghike naar Lomnický štít maken. Kabelbanen en toeristische attracties in de bergen zijn nooit goedkoop. Tatranská Lomnica is dan ook een prijzige bestemming om te hiken in de Tatra’s. De prijzen van de kabelbanen in Tatranská Lomnica en de andere in deze regio vind je hier.
Wel of geen kabelbaan: de Hoge Tatra is overal mooi
Štrbské Pleso is een bergmeer op zo’n 1400 meter, dat met de auto bereikbaar is. Van hieruit kun je heel makkelijk een aantal eenvoudige, maar ook meer intensieve bergwandelingen doen. Wij kiezen er daarom voor om 2 keer van hieruit een wandeling in de Tatra’s te maken. De hike naar Kriváň is een pittige dagtocht, die fantastische uitzichten schijnt te hebben. Wij kiezen in eerste instantie voor de eenvoudige wandeling naar Popradské Pleso, omdat het weer nogal wisselend is. De drukke wandeling is mooi, maar druk belopen door Slowaakse families.
Ook wandelaars die de klim naar de mooie, maar populaire berg Rysy willen maken doen vaak eerst deze wandeling. Vanuit het prima betaalbare, comfortabele hotel dat prachtig ligt, pal aan het meer klim je dan de volgende dag naar Rysy. Wij hebben de smaak van het wandelen te pakken gekregen en kiezen 2 dagen later voor een veel intensievere hike. We genieten van de eerste tot de laatste seconde. De wandeling van Štrbské Pleso naar Bystré Sedlo via de Skok waterval en Skokok Pleso is voor ons de allermooiste wandeling in de Hoge Tatra.
Al vanaf de start is dit voor ons de mooiste wandeling in de Hoge Tatra
Wandeling door Mlynicka dolina naar Skok waterval voor iedereen geschikt
Die mooie wandeling door het Tatra gebergte begint met een vrij makkelijk uurtje klimmen van Štrbské Pleso via het bos daar net boven en Mlynicka dolina. Het pad stijgt geleidelijk en soms loop je door een stroompje of stap je over flinke boomwortels en grote keien. Echt spannend is het hier nog niet en langzaam komen, door de bomen heen, steeds meer de eerste bergtoppen in zicht. Net na een houten bruggetje opent Mlynicka dolina zich verder en zie je het eerste bergpanorama voor je. Niet lang daarna kun je ook de Skok waterval al zien opdoemen. Toch duurt het dan nog een kwartier voor je bij het snelstromende riviertje en het meertje bent dat naar de waterval toe leiden. Hier liggen grote rotsblokken in het water, dat soms bruist en kolkt. Het wandelpad buigt vlak voor de voet van de waterval naar links af en stijgt verder..
Vanaf de waterval omhoog via Pleso Skokom
Vanaf de voet van de waterval wordt het pad een stuk smaller en steiler. Soms moet je over rotsen klimmen, waar ook wat water over stroomt. Gelukkig zijn er kettingen om het veilig te maken. Voor onze achtjarige is het een beetje spannend, zo over een schuine, rotsachtige helling die erg glad lijkt. Met de nodige aanmoedigingen en daarna nog een steil stuk klimmen over een smal pad vol keien komen we een half uurtje later veilig op een veel vlakker deel van de vallei aan. Hier staan we ook ineens pal naast het eerste bergmeer van deze wandeling: Skokok Pleso. In de diepte onder ons zien we Štrba liggen, in de zon. Hierboven is de lucht langzaam dicht getrokken. Het is dan ook behoorlijk fris op deze hoogte van ongeveer 1800 meter.
Van Mlynicka dolina naar Skok waterval en Pleso Skokom
We trekken onze jassen aan en gaan verder, springend van het ene grote, platte stuk rots naar het volgende. We volgen het riviertje dat voor de toevoer van water voor de Skok waterval zorgt en de gele markering van de route. Deze wandeling is echt goed gemarkeerd. Dat mag ook wel, want soms is helemaal niet zo duidelijk waar het pad langs gaat. Enkele honderden meters blijven we in dit vlakke landschap vol grote keien en gras. Ineens zien we links van ons een gems. En nog eentje. Er leven nog slechts zo’n 200 Tatragemzen in dit gebied, dus onze vreugde is groot als we even later een kudde van wel 10 gemzen ontdekken. Daarna moeten we ons echt op het pad focussen. We stijgen weer flink en het pad is smal en rotsachtig. De vergezichten over de toppen rondom ons worden steeds spectaculairder, zeker als de zon er weer door komt.
Meer bergmeren en de pittige klim naar Bystra Lavka en Bystré Sedlo
Langzaam verdwijnt het groen in het landschap en zien we vooral nog rotsen om ons heen. We komen bij een bergmeer, waarvan de kinderen me erop wijzen dat het de vorm van een hart heeft. Als we vanaf het meer een stukje verder omhog klimmen wordt die vorm nog duidelijker. Op de foto’s komt het jammer genoeg niet helemaal over. Van een echt pad is inmiddels niet overal meer sprake. Soms is het meer klimmen dan lopen. Gelukkig staan er overal gele markeringen op de rotsen. Inmiddels zien we dat er nog een ander, kleiner bergmeer in het hoekje van deze vallei ligt. Het water is nog deels bevroren! Het is begin augustus. Overal om ons heen liggen nog plakken sneeuw. De wind is guur, maar het klimmen is hard werken, dus onze jassen hebben we niet nodig.
Het hogere deel van onze mooiste wandeling in de Hoge Tatra
Na nog een laatste blik op de twee bergmeren in de diepte en de bergkammen rondom, klimmen we in een smal hoekje naar het hoogste punt van onze berg. Met behulp van kettingen trekken we ons tussen de dikke rotsen omhoog. Bystré Sedlo blijkt min of meer een gat in het hoogste deel van de rotswand, waar we doorheen moeten naar de andere kant. De laatste meters zijn met korte benen best lastig en opnieuw denkt de jongste dat het niet gaat lukken. Het kost wat overtuigingskracht en een extra krachtsinspaning van mezelf om haar te helpen, maar we komen boven. Op dat moment draait mijn maag even om als ik zie waar we met z’n tweeën moeten afdalen. Veel tijd om na te denken hebben we echter niet, want ik zie tegenliggers verschijnen. Zo snel en behoedzaam mogelijk klimmen we die eerste steile meters langs een nieuwe ketting, tot we wat vastere grond onder onze voeten hebben.
Afdaling en lunch aan de andere kant van de toppen
Ook aan deze kant is weer een bergmeer, het Vysné Wahlenbergovo Pleso. Doordat de zon inmiddels weer verdwenen is, ziet dat er lang zo mooi niet uit als de twee aan de andere kant. Dat het pad steil, rotsachtig en smal is, blijkt wel identiek. Sinds de start van onze gave hike in de Tatra’s hebben we nog geen echte pauze gehouden en onze magen knorren. We zoeken naar een plekje om te lunchen, maar dat valt niet mee in deze steenmassa. Het is al halverwege de middag ook, maar het duurt nog een half uurtje tot we een geschikte plek zien. Met uitzicht op het volgende bergmeer, het Nizné Wahlenbergovo Pleso, smeren we onze broodjes. Met een gure wind erbij zijn onze vesten hier wel echt nodig. Gelukkig laat de zon zich af en toe weer zien, maar echt warmer wordt het pas als we even later verder dalen.
Bystré Sedlo en lunch bij Vysné Wahlenbergovo Pleso
Via Furkotská Dolina terug naar Štrbské Pleso
We komen in een bizar “bos” van lage struiken met naalden, geen idee hoe ze heten. Achter ons zien we de hoge, kale bergen steeds kleiner worden en volgen een kabbelend stroompje. We passeren een wegwijzer naar de kabelbaan. Daarvoor moeten we echter eerst een klein half uurtje klimmen en dan een flink bedrag betalen om in een kwartier naar beneden te zweven. Wij vervolgen het dalende pad naar Štrbské Pleso lopend. Op het pad blijven we berbazingwekkend grote keien tegenkomen, wat het aan het eind van de hike best pittig maakt voor onze knieën. De laatste kilometer lopen we tussen de dennenbomen, tot we de eerste historische, houten hotels in beeld krijgen bij Štrbské Pleso. Moe maar voldaan ploffen we op een terrasje neer, klaar voor het grootste ijs dat ze hebben!
Het weer in berggebieden kan plotseling veranderen, ook in de zomermaanden. Zeker in de Hoge Tatra zul je niet de enige zijn die door een plotselinge storm overvallen wordt. Schuilplekken zijn er eigenlijk niet op deze wandeling, dus houd het weer goed in de gaten.
De afdaling naar Furkotská Dolina
Bereikbaarheid startpunt wandeling vanuit Štrbské Pleso
Štrbské Pleso heeft een treinstationnetje en is via de tandradvariant van de rode Slowaakse trein verbonden met de andere dorpen en steden in en rond de Hoge Tatra. Ook is Štrbské Pleso makkelijk bereikbaar met de auto. Wil je er in het hogseizoen parkeren, dan kun je het beste vroeg komen. De parkeerplaatsen dichtbij de start van de wandelroutes zijn dan al snel vol. Sommige weggetjes en parkeerplaatsen zijn alleen toegankelijk voor hotelgasten, of tegen betaling van absurde dagtarieven als 35 euro. De dag dat wij deze mooiste wandeling in de Hoge Tatra maakten, waren we om 9 uur al te laat om vooraan te staan. Gelukkig zijn er parkeerplaatsen genoeg en konden we 1 straat eerder wel terecht. De kosten variëren van 8 tot 10 euro voor een dagticket.
Deze gele wandeling naar de Skok waterval en verder is het makkelijkst te lopen tegen de klok in, zoals wij ook hebben gedaan. De klim bij de waterval en bij de pas zijn beter te doen dan daar afdalen. Er staat 6 uur en 15 minuten voor de hele ronde, maar ben je met kinderen of wil je zo nu en dan even pauze? Dan is 8 uur een meer realistische tijd. Begin je later dan wij (bijvoorbeeld pas om 10 uur ’s ochtends), dan zou je ook de wandeling andersom kunnen doen en het eerste stuk met de kabelbaan omhoog kunnen gaan. Ben je nog later? Dan kun je het beste tot Pleso Skokom wandelen en dan dezelfde weg terug nemen.
Het laatste deel van onze mooiste wandeling in de Hoge Tatra en het grote ijs
Accommodatie Hoge Tatra en Štrba
Overnachten in of vlakbij de Hoge Tatra is erg populair in de zomermaanden. De Slowaken gaan graag in eigen land op vakantie en accommodatie is snel vol en best prijzig. Boek daarom op tijd, als je een fijne overnachtingsplek wilt vinden. Wat mij betreft loont het om in Štrbské Pleso zelf te slapen, als je hier vooral komt om te wandelen. Je kunt dan direct vanuit je accommodatie gaan hiken en kunt op drukke dagen vroeg vertrekken om de drukte voor te zijn. Zeker op de meer populaire routes is dat handig. Dit appartement ligt op een geweldige locatie en is lekker ruim, ook voor gezinnen met 2 of 3 kinderen. Ben je met 2, dan is dit een veel voordeligere en mooie optie, met prachtig uitzicht op de vallei. Wil je graag wandelen en sightseeing in de Hoge Tatra en omgeving combineren? Dan is dit appartement in Tatranska Štrbské een aanrader: een stuk voordeliger geprijsd voor wie met het gezin reist en toch dichtbij de wandelroutes. Voor koppels is dit een topkeuze in hetzelfde dorpje, voor een wel hele nette prijs!
Zou jij bovenstaande wandeling in de Hoge Tatra wel zien zitten? Maak jij weleens dit soort pittige hikes? En wist je dat er meer gave wandelopties zijn in deze regio, bijvoorbeeld de avontuurlijke wandelingen in het Slowaaks paradijs? Ook voor wie minder van wandelen houdt, is er trouwens genoeg te zien en doen in het Tatra gebergte in Slowakije.
Reis verder in Slowakije:
Wauw, wat geweldig zeg! Dit ziet er heel mooi uit. Wat een gebied, dit gebied komt in ieder geval op mijn lijstje. Ik vind hiken wel altijd heel leuk, alleen Remco houdt niet van te rotsige paden, zijn evenwicht is niet zo goed, dus dat klauteren is niet zijn ding. Ik hou vooral niet van smalle paden, maar anders ben ik niet vies van een mooie wandeling, vooral niet met dit soort uitzichten. Tof om dit met je gezin te kunnen doen!
Met een slecht evenwicht is dit inderdaad geen handige wandeling. En de afdaling was ook echt wel pittig voor je knieën en daardoor raak je dan soms ook uit balans. Smal was het gelukkig alleen een klein deel, want daar houdt Peter ook helemaal niet van. En we vonden het inderdaad super om dit samen te doen, één van de leukste dagen van de vakantie.