Zuidoost Azië blijft één van onze favoriete regio’s, vanwege de fascinerende culturen, al het natuurschoon, het heerlijke eten en de lieve mensen. Ondanks dat we ook in Zuidoost Azië graag off the beaten track reizen, hebben we er ook veel hoogtepunten gezien. Het culturele en natuurlijke Unesco werelderfgoed is er minstens even indrukwekkend als in Europa. Wij hebben de afgelopen jaren al heel wat Unesco werelderfgoed in Zuidoost Azië mogen bewonderen. We hebben de regio dan ook uitgebreid bezocht. De meest bijzondere en mooie werelderfgoederen deel ik met je in dit blog.
Unesco werelderfgoed in Thailand
Thailand was onze eerste kennismaking met Zuidoost Azië. Vanzelfsprekend bezochten we dan ook hier ons eerste werelderfgoed in dit deel van de wereld. Het Unesco werelderfgoed dat we in Thailand bezochten zijn twee voormalige hoofdsteden van het Siamese rijk. Het ooit zo machtige Ayutthaya is niet erg ver van de huidige hoofdstad, Bangkok.
Ayutthaya, het eerste werelderfgoed dat we in Thailand bezochten
Van de veertiende tot de achttiende eeuw was Ayutthaya machtig en succesvol. Daarna is de stad door de Birmezen verwoest. Nog altijd is duidelijk te zien hoe welvarend Ayutthaya in haar bloeiperiode was. De tempelcomplexen zijn zelfs als ruïne nog indrukwekkend. Hier vind je ook het Boeddhahoofd, dat wel door boomwortels verslonden lijkt te worden, een bizar gezicht. Ayutthaya is als dagtrip vanuit Bangkok te bezoeken, maar wij verbleven drie nachten op fietsafstand van dit Unesco werelderfgoed. Op die manier hadden we alle tijd om de overblijfselen van de oude stad te verkennen en ook de spectaculaire licht- en geluidshow te zien, die elke avond tegen de achtergrond van Wat Mahathat plaats vindt.
Ook Sukhothai is een voormalige hoofdstad van Thailand. Het tweede werelderfgoed dat wij in Zuidoost Azië bezochten, floreerde tussen in de dertiende en veertiende eeuw. De tempels van Sukhothai zijn nog beter bewaard gebleven dan die van Ayutthaya. Het Sukhothai Historical Park is één van de mooiste oude tempelcomplexen van heel Thailand. Dit Unesco werelderfgoed bestaat uit eenentwintig ruïnes, die pas in de negentiende eeuw weer ontdekt werden. Je kunt er met gemak een hele dag ronddwalen.
Fietsen tussen het werelderfgoed in Sukhothai
Overnacht in het minder toeristische, nieuwe deel van de stad Sukhothai en fiets langs kleine dorpjes naar de oude stad met haar prachtige ruïnes. Onderweg zie je de Thai bezig op hun akkertjes en wordt je enthousiast nagewuifd door lachende kindjes.
Unesco werelderfgoed in Myanmar
Thaye Khittaya, oftewel Sri Ksetra is een oude Pyu stad in Myanmar en maakt deel uit van een groep van zes oude Pyu steden, die samen op de werelderfgoedlijst staan. Deze ruïnes zijn de enige Unesco werelderfgoed site in Myanmar en redelijk onbekend. Thaye Khittaya, oftewel Sri Ksetra is een gebied met verlaten tempelruïnes, een gigantische stupa en een koninklijke begraafplaats in de buurt van de stad Pyay. Het gebied is erg uitgestrekt en een bezoek meer dan waard. Vanuit Pyay ben je er, met eigen vervoer, binnen een half uurtje. Onderweg zie je het heerlijke, Birmese leven van alledag. Boeren ploegen hun velden met os en houten ploeg, terwijl anderen alweer hun stukje grond laten vollopen met water om er nieuwe rijst in te planten. Werkelijk alles gebeurt met de hand en overal zijn nog ouderwetse waterputten.
Met de ossenkar langs werelderfgoed Thayekhittaya Myanmar
Ook het bezoek aan de oude stad zelf, geeft volop gelegenheid om de lokale bevolking aan het werk te zien op en rond hun akkertjes. Dit is wat mij betreft een extra toevoeging aan dit werelderfgoed, dat je ook de huidige cultuur van dichtbij kunt zien. De rondgang langs alle ruïnes gaat volledig in stijl, met een houten, rammelende ossenkar, met twee ossen ervoor.
Pyay is een stad in Myanmar die lang niet door iedereen aangedaan wordt. Het is er nog heerlijk authentiek en erg de moeite. Zo vind je er de enige bebrilde Boeddha ter wereld (voor zover ik weet) en een aantal schitterende tempels. Je komt dus zeker niet alleen voor het werelderfgoed deze kant op.
Myanmar heeft nog een tweede Unesco werelderfgoed en dat zal je niet verbazen. Toch heeft Bagan lang moeten wachten om toegevoegd te worden. Al in 1997 werd hiervoor een aanvraag ingediend. Pas in 2019 is deze site eindelijk toegevoegd, vijf jaar later dan de Pyu historische steden.
Bagan met paard en wagen verkennen
Unesco werelderfgoed in Laos
In Laos zijn op het moment dat ik dit blog schrijf vier Unesco werelderfgoed sites. Drie van die bijzondere bezienswaardigheden in Laos hebben we gezien, alleen de Vlakte der Kruiken lag voor ons wat uit de richting. Bij beide reizen door Laos hebben we die niet bezocht, maar ik wil er zeker ooit naartoe om deze met eigen ogen te zien. Het lijkt me een magische plek. De Pha That Luang, de enorme gouden stupa in hoofdstad Vientiane, vonden we niet het meest bijzondere werelderfgoed dat we gezien hebben. Binnen een paar minuten ben je er eigenlijk ook wel uitgekeken. De andere twee werelderfgoederen van Laos maken dat dan weer ruimschoots goed. In Luang Prabang hebben we meer dan een week genoten en in Champassak hebben we een erg relaxte ochtend beleefd.
Luang Prabang
Zonder twijfel voor mij de mooiste stad van Laos en geheel terecht op de Unesco lijst. Luang Prabang is super. Voor ons was het een rustpunt tijdens onze lange reis en zo hebben we elk hoekje van de stad wel gezien. De tempels van Luang Prabang zijn de beste. Echt waar. Zoveel details en zo’n authentieke, serene sfeer, zeker als je de tempels tegen de avond bezoekt. Bovendien liggen de meeste tempels ontzettend mooi en worden ze omgeven door groen en kleurrijke bloemen. Er zijn tientallen tempels in Luang Prabang, dus huur een fiets en geniet van al dat moois. Of beklim Phousi Hill aan het eind van de middag en zie de zon langzaam achter de horizon zakken. De geweldige night market, de Mekong en de dorpjes en het landschap in de omgeving maken het af en zorgen er samen voor dat Luang Prabang zo’n heerlijke plek is.
Tempels en de Mekong in Luang Prabang
Champassak
Zo’n twee uurtjes ten zuiden van Pakse is het mogelijk om met een boot de Mekong over te steken. Bijzonder, om te ervaren hoe breed deze machtige rivier eigenlijk is. Extra bijzonder is het om een kilometer of zeven zuidwaarts de Wat Phu Champassak te ontdekken. Deze tempel uit de Khmer tijd is het vierde Unesco werelderfgoed van laos. Ondanks dat we al veel soortgelijke tempels gezien hebben maakt deze toch indruk op ons. De deels door prachtige bomen overwoekerde trappen leiden omhoog naar een bron in de berg, een krokodillen-rots en volgens onze reisgids zou hier ook de zoveelste voetafdruk van Buddha te vinden zijn, een beetje vaste prik bij belangrijke tempels. Toch is deze, ondanks dat het verhaal hetzelfde is, echt uniek. Het lijkt wel een soort mini Ankor. Ondanks dat de tempel niet enorm groot is, hebben we er toch ruime tijd rond gestruind. Samen met de fietstocht vanuit het dorpje Champassak is het echt een belevenis.
Champassak, mini Angkor in Laos
Unesco werelderfgoed in Cambodja
Cambodja heeft drie culturele werelderfgoederen op de Unesco lijst, waarvan de grootste voor niemand een verrassing zal zijn. Uiteraard mag de indrukwekkende verzameling tempelruïnes van Angkor niet ontbreken op de lijst van Unesco werelderfgoed in Zuidoost Azië. Aan drie dagen heb je eigenlijk nog steeds niet genoeg om alle interessante tempels te zien. Het is meer dat je na drie dagen tempels kijken zo verzadigd bent dat je liever even wat anders gaat doen, maar anders zou het echt geen gek idee zijn om hier minimaal een week te blijven. Helemaal in het noorden van Cambodja, precies op de grens met Thailand, ligt een Angkor tempelruïne die een eigen vermelding als Unesco werelderfgoed heeft gekregen. Preah Vihear ligt zo’n tweehonderd kilometer bij de andere Angkor tempels vandaan. Het is niet de makkelijkste plek om te bezoeken, omdat de tempel niet echt op de toeristenroute ligt. Toch is de omweg het waard.
Een bezoek aan Preah Vihear vanaf de Thaise kant zou, naar men zegt, een stuk makkelijker zijn. Helaas is deze optie er niet meer, na herhaalde conflicten over welk land nou eigenlijk het tempelcomplex toebehoort. Gelukkig is de weg aan de Cambodjaanse kant, wel een stuk verbeterd sinds wij er waren.
Zoveel te zien in Angkor, je hebt er minstens drie dagen voor nodig
Unesco werelderfgoed in Vietnam
In Vietnam zijn er een behoorlijk aantal werelderfgoed sites. Niet allemaal zijn ze even bekend. Wij hebben zelf het plan om volgend jaar naar Vietnam af te reizen en in elk geval een aantal van de Unesco werelderfgoederen van het land te bezoeken. Zo lijkt Hoi An me enorm de moeite waard, net als Hué en Ha Long Bay. Overigens twijfel ik of die laatste niet té toeristisch en druk zal zijn naar onze smaak. Wellicht dat we voor het naast gelegen en minder populaire Lan Ha Bay kiezen.
Unesco werelderfgoed in Indonesië
Van de negen Unesco sites in Indonesië bezochten wij er drie. Op de werelderfgoedlijst van dit land staat veel natuur en dat is niet verwonderlijk. Indonesië heeft, ook buiten het werelderfgoed om, enorme indruk op ons gemaakt qua landschappen. Het tropisch regenwoud van Sumatra en het nationaal park Komodo staan hoog op onze wensenlijst om ooit nog eens met eigen ogen te zien. Ook op cultureel gebied heeft Indonesië veel te bieden. Dat het land een rijke historie kent, is duidelijk te zien in de vele eeuwenoude bouwwerken die je op bijvoorbeeld Java terugvindt.
Het Unesco werelderfgoed dat we bezochten in Indonesië
Borobudur
De Borobudur is één van de bouwwerken, die ons wisten te imponeren vanaf het eerste moment. Zoals deze Boeddhistische tempel daar plotseling boven de boomtoppen van de jungle uit steekt, in Midden Java, buiten Yogyakarta. Zeker in de vroege ochtend, als mistflarden nog tussen de beboste heuvels hangen is de aanblik van de Borobudur magisch.
Houd rekening met grote drukte rond zonsopkomst, zeker als je in het hoogseizoen komt. Een alternatief is om aan het eind van de middag te komen, als het licht ook alweer een stuk zachter wordt. Er is zelfs een speciaal sunset ticket, waarmee je na de gewone sluitingstijd kunt blijven tot de zon ondergaat. Wij twijfelden enorm, of we moesten gaan voor de zonsopkomst of zonsondergang bij de Borobudur. Uiteindelijk kozen we voor de zonsopkomst, maar we hadden niet heel veel geluk. De hemel was grotendeels bewolkt rond dat tijdstip. Toch was ons bezoek de moeite waard. Vergeet niet om het museum naast de Borobudur te bezoeken, voor meer achtergrondinformatie en archeologische vondsten.
Zonsopkomst vanaf de Borobudur
Prambanan
Helemaal aan de andere kant buiten Yogyakarta, staat een tweede indrukwekkend tempelcomplex. De Prambanan was echter een Hindoeïstische tempel. Ook deze religie was hier ooit enorm groot, ook op Java. Dat is aan de omvang van het bouwwerk wel te zien is. De tiende eeuwse Prambanan is het grootste aan Shiva gewijde complex in heel Indonesië. Vanuit het hoofdgebouw kun je een wandeling maken langs allerlei kleinere tempels, in verschillende stadia van verval. Het hoofdtempelcomplex van de Prambanan bestaat uit zes tempels. Drie daarvan zijn gewijd aan de drie grote Hindoegoden Shiva, Brahma en Vishnu. De andere drie tempels zijn gewijd aan de rijdieren van die Goden.
Op slechts 2 kilometer van het Unesco werelderfgoed Prambanan, ligt nog een ander indrukwekkend bouwwerk. Candi Plaosan is één van de Boeddhistische tempelruïnes in deze omgeving en zeker de moeite van een bezoekje waard. De staat waarin de 2 hoofdtempels verkeren en het indrukwekkende aantal stoepa’s er omheen zijn fantastisch.
Prambanan, één van de Unesco werelderfgoederen van Indonesië
Cultuurlandschap van Bali
Het cultuurlandschap van Bali is een systeem voor de waterhuishouding, waarbij vijf rijstterrassen en watertempels met kanalen verbonden zijn. Deze zogenaamde Soebak weerspiegelt het filosofische concept van Tri Hita Karana, dat de geestelijke rijkdom, de menselijke wereld en de natuur tot elkaar brengt. Het is een filosofie die werd geboren uit de culturele uitwisseling tussen Bali en India gedurende in de geschiedenis. De Pura Taman Ayun is architectonisch de meest bijzondere tempel. Pura Taman Ayun dateert uit 1634 en is gelegen in een watertuin met aan drie zijden een gracht met lotusbloemen. Je vindt de Pura Taman Ayun in Mengwi, bij Ubud. Van hieruit zijn de indrukwekkende rijstterrassen van Bali makkelijk te bezoeken.
Unesco werelderfgoed in de Filippijnen
In de Filippijnen bezochten wij slechts één van de zes werelderfgoederen. De rijstterrassen van de Cordilleras op Luzon zijn een aaneenschakeling van akkertjes tegen bizar steile hellingen. In de periode dat wij er waren de meeste akkers leeg, maar met een laagje water erop zijn ze ook dan geweldig om te zien. Al die spiegelende rijstakkertjes op die verder zo groene heuvels zijn bijzonder fotogeniek. Vooral in en rond Banaue en Batad is het mooi. In die laatste plaats is het authentieke, lokale leven dat je er nog vindt een mooie plus. Rond Banaue zelf is één en ander toch een stuk toeristischer. Een werelderfgoed in de Filippijnen dat wij zelf hebben overgeslagen, maar een volgende keer zeker nog willen zien is het historische stadje Vigan. De koloniale architectuur, gemixt met de Aziatische bouwstijl lijkt me heel speciaal.
Banaue en omgeving, op de Filippijnen
Unesco werelderfgoed in Maleisië
Het Unesco werelderfgoed van Maleisië bestaat uit twee nationale parken en twee culturele sites. De historische steden Malakka en Georgetown behoren tot die laatste twee, net als de Lenggong vallei. Op de één of andere manier trok Maleisië me nooit zo, maar recent zijn we toch afgereisd naar dit land in Zuidoost Azië en we zijn aangenaam verrast. Vooral de bezienswaardigheden van George Town, met haar vele mooie tempels zijn écht geweldig.
Wat is jouw favoriete Unesco werelderfgoed in Zuidoost Azië? Ga je meer voor de natuur of juist voor de cultuur? En heb je al veel van bovenstaande sites gezien?
Ik ben tijdens mijn eerste reis buiten Europa in Thailand geweest en daar bezocht ik Ayutthaya. Van de andere landen staat Indonesië voor nu het hoogst op mijn lijstje, gevolgd door Maleisië. Genoeg moois te ontdekken!
Ik hoopte de Filipijnen komende zomer te ontdekken, maar dat gaat helaas niet door. Verder heb ik hele mooie plekjes in Maleisië en Thailand gezien.. dus er is nog genoeg te ontdekken.
Voor ons ook. Ik hoop dat wij op niet al te lange termijn het werelderfgoed van Vietnam kunnen gaan ontdekken.
Hiervan bezocht ik alleen de Unesco plekken in Maleisië en die zijn de moeite waard! De rest heb ik niet bezocht, dus daarvoor moet ik hoognodig weer eens richting Azië!
Die in Maleisië en Vietnam zijn de enige die wij nog niet bezocht hebben. Ik zou graag weer eens die kant op gaan om ook die te gaan ontdekken. Wie weet..
Geweldig lijstje! Ik heb zelf ook al veel Unesco plekken bezocht, en altijd snap ik volledig dat ze op de lijst staan. Deze plekken in Azië doen er ook echt toe.
Inderdaad, al deze plekken zijn enorm de moeite waard. Ik zou graag weer eens naar Azië gaan om lekker verder te ontdekken.
Leuke lijst! In september staat Maleisië op de planning en Georgetown in onze route, maar of we gaan… De Borobodur is voor mij het mooiste tempelcomplex dat ik ooit bezocht heb. Ik denk dat ik Angkor nog mooier ga vinden, maar die staat op de lijst voor onze langere reis over een paar jaar. Evenals Myanmar. Ik ben blij met je tips over de niet zo bekende plek. Bagan lijkt me namelijk wel mooi, maar misschien wel druk tegenwoordig.
Ik duim voor je, dat dit in september gaat lukken. En inderdaad Angkor is vrijwel niet te evenaren. Zo immens groot en zo indrukwekkend.
Oohhh, hiervan krijg je toch onmiddellijk zin om te reizen!! Bij een paar van die tempels ben ik ook geweest, maar de reizen waren te kort om alles te zien. Zuid-Oost Azië is enorm en ze hebben er zo ontzettend veel tempels! Ik combineer ze graag met strand en de prachtige natuur ❤️
Inderdaad, er is zoveel te zien in Zuid-Oost Azië. En juist het feit dat je culturele uitjes kunt combineren met strand, maakt het voor ons ook zo’n fijne bestemming.