De mooiste plekken in het Atlasgebergte zijn nog niet zo makkelijk in een blog te verzamelen. In het Atlasgebergte roep ik namelijk na elke bocht “wauw, kijk nou!” en ik meen het ook elke keer weer. Kiezen tussen al die plekken is het lastigste. Van de ruige, kale berglandschappen, met diepe kloven en uitgestrekte palmoases krijg ik nooit genoeg. Ik geloof dat het Atlasgebergte mijn favoriete deel van Marokko is. Wat een geluk, dat we er keer op keer terug kunnen komen, om steeds weer nieuwe wegen en andere bergpassen te trotseren. Dit blog is een overzicht van de mooiste plekken in het Atlasgebergte die ik tot nu toe ontdekt heb. Ik hoop de lijst gauw weer verder te kunnen uitbreiden!
Waar ligt het Atlasgebergte en hoe bereik je die mooie plekken
Het Atlasgebergte snijdt Marokko eigenlijk doormidden over een afstand van ongeveer 2500 kilometer. Boven de Atlas ligt het lage deel dat tot de Middellandse Zee doorgaat en ten zuiden van het Atlasgebergte ligt de Sahara. In de omgeving van de stad Taroudant is het meest zuidelijke deel van de Atlas, dat ook wel de Anti Atlas wordt genoemd. De bergen zijn in dit deel wat lager, maar de landschappen zijn er minstens even gaaf. De Hoge Atlas ligt ten zuiden van de stad Marrakesh en strekt zich naar het zuidwesten en het noordoosten uit. Deze toppen zijn in de wintermaanden bedekt met sneeuw. Dat verwacht je toch niet, sneeuw in Afrika?
Het Atlasgebergte is één van de mooiste plekken van Marokko
Zelf hebben we het Atlasgebergte bezocht vanuit Marrakesh en vanuit Fez. Vanuit Fez is het net wat verder rijden tot je in de bergen bent. Vanuit Marrakesh rijd je eigenlijk al gauw steil omhoog en zie je de besneeuwde toppen al opdoemen zodra je de stad uit rijdt. Beide steden hebben een goede vliegverbinding met Europa en een prima aanbod qua autohuur centraal in Marokko.
Wie in Marokko geweest is, kan beamen dat er weinig auto’s rondrijden zonder enige blikschade. Zeker in de steden is een kras of deuk gauwer opgelopen dan je denkt. Huur via Sunny Cars, om onbezorgd rond te rijden, met een goede verzekering en geen onverwachte kosten achteraf.
De Ziz vallei in het Atlasgebergte bereik je makkelijk vanuit Fez
De Dades Kloof – Een spectaculair landschap
Boumalne, met haar leuke weekmarkt, is dé toegangspoort tot de Dades kloof. Al gauw na Boumalne worden de bochten talrijker en de uitzichten spectaculairder. Roodgekleurde dorpjes en kasba’s staan te midden van ruige, woestijnachtige rotslandschappen in diverse roodtinten. Hier en daar vind je groene akkers met graan en walnoten-, vijgen- amandel- en zilverberkenbomen. In februari bloeien de amandelbomen, een prachtig gezicht en een mooie toevoeging aan het kleurenpallet. Een half uurtje later nader je het markante landschap van de “Monkey Fingers” en inderdaad, met een beetje fantasie zijn die apenvingers echt te onderscheiden in deze rotspunten.
In de omgeving van de “Monkey Fingers” moet je eigenlijk echt een wandeling maken. Het landschap met haar geheel eigen mini-kloven en het heldere riviertje is schitterend. Wij klimmen een smalle kloof in en picknicken aan het riviertje. Van hieruit vervolgen we onze route door de Dades kloof en rijden via de bizar steile weg vol haarspeldbochten naar de parkeerplaats van hotel Timzillite. We moeten ons inhouden om niet na elke bocht te stoppen om foto’s te maken. De rode rotsachtige landschappen hier lijken opnieuw uit een film te komen. In de diepte groeien langs de groene rivier wat bomen en struiken, maar verder is alles kaal. Aan de overkant van de kloof trekken herders met hun geiten de rotsen over. De diepe richels zorgen ervoor dat ze zich staande weten te houden. Wij willen eigenlijk afdalen naar de rivier, maar met twee jonge kinderen is dat te veel van het goede. Zeker een aanrader voor ervaren wandelaars!
De Dadès kloof is het Atlasgebergte op haar spectaculairst
De Todra Kloof – de bekendste kloof in het Atlasgebergte
Steek je het Atlasgebergte over tussen Khénifra en Tineghir, dan ervaar je meteen de ultieme schoonheid van Marokko. De kale en desolate, maar oh zo mooie berglandschappen geven je het gevoel constant door een filmset te rijden. Bebouwing is er amper, maar de dorpjes die je passeert zijn allemaal even fotogeniek. Tamtetouchte, het laatste dorpje voor de Todra kloof, spant de kroon. Lemen huizen, in dezelfde kleur als de bergen, zijn tegen de puntige rotsen aan de ene kant van het dal gebouwd. Een wat nieuwer deel van het dorp, soms met kleurig pleisterwerk, geeft kleur aan de andere kant. In het midden steken groene weilandjes en akkers fel af tegen de rode rotsen.
Vanuit Tamtetouchte is het nog slechts een half uurtje rijden naar de Todra kloof. In die tijd volg je voortdurend de rivierbedding en worden de rotswanden naast je almaar hoger en de weg steeds bochtiger. Verkeer is er niet veel, behalve als je uiteindelijk in het smalste deel van de kloof staat, waar de bergwanden het hoogst oprijzen. Hier wedijveren souvenirverkopers om de aandacht van klanten. Gelukkig is het niet moeilijk om de vele toeristen achter je te laten. Loop het voor de Todra kloof één van de ezelpaadjes omhoog en je bent al gauw helemaal alleen in het Atlasgebergte. Hooguit kom je enkele Berbers met hun ezeltjes tegen.
In de Todra kloof is het makkelijk de toeristen achter je te laten
Tizi ’n Tichka – de hoogste bergpas van Noord-Afrika
De Tizi ’n Tichka pas is de hoogste van Noord-Afrika. De rit over deze pas is adembenemend en een absolute must-see in Marokko, maar het wil er nog weleens sneeuwen tussen december en februari. Say What?! Sneeuwen ja. In Marokko. De pas wordt daarom soms voor enkele uren afgesloten om hem weer sneeuwvrij te maken en in heel erg ongunstige gevallen is hij weleens een paar dagen dicht. Bereid jezelf dus goed voor en bekijk in ieder geval het weerbericht voor je op pad gaat. Je zult niet de eerste zijn die voor een verrassing komt te staan. In de week voordat wij over de Tizi ’n Tichka door het Atlasgebergte reden is er nog sneeuw gevallen.
Een week later is het gelukkig net even warmer en strakblauw. Mocht je, net als wij, de mazzel hebben dat je de Tizi n’Tichka op een onbewolkte dag over gaat, dan weet je werkelijk niet wat je ziet. Deze weg is een aaneenschakeling van hoogtepunten. Besneeuwde bergtoppen, enkele eeuwenoude gehuchtjes en vooral heel veel fenomenale uitzichten. Wij stoppen vaak voor het maken van foto’s, maar vooral om in stilte van de knisperende berglucht te genieten. Het landschap is desolaat hier. Alleen zo hier en daar staan wat huisjes of zie je een herder met z’n schapen of geiten rond trekken.
Sneeuw in het Atlasgebergte bij Tizi ‘n Tichka
Tizi ’n Test – het minder bekende zusje van Tizi ‘n Tichka
Een stukje verder naar het Westen, tussen Marrakech en Taroudant is een andere pas over de Hoge Atlas die de moeite waard is. De weg over de Tizi ’n Test pas is een stuk smaller en minder bereden dan de Tizi ’n Tichka. Komend vanuit het zuiden passeer je op weg naar de pas eerst heel veel Arganbomen en amper bebouwing. Nadat de weg een hele tijd alleen geleidelijk is gestegen, wordt hij plots een heel stuk smaller en steiler, als je de pas nadert. Eenmaal boven kun je een theestop maken bij het restaurantje dat door een vriendelijke Berber gerund wordt. Het is een hele fijne, authentieke plek om de uitzichten rond de pas in je op te nemen, terwijl je langzaam van je mierzoete thee nipt. Kom je, net als wij, in het vroege voorjaar, dan zul je bij de afdaling aan de andere kant heel veel bloeiende amandelbomen zien. Maak verderop zeker even een stop in het dorpje Tin Mal bij de eeuwenoude moskee die hier staat.
Wil jij ook de mooiste plekjes in het Atlasgebergte ontdekken, maar vind je het een hele klus om er een route van te maken? Bij duurzame reisorganisatie Better places kan Marokko specialist Rob samen met jullie de perfecte rondreis op maat samenstellen. Zo weet je zeker dat jullie op de mooiste plekjes komen!
Genieten van Marokkaanse thee en de Tizi ‘n Test
Jebel Toubkal, hoogste berg in het Atlasgebergte
Jebel Toubkal is met ruim 4000 meter de hoogste berg in het Atlasgebergte en van heel Noord-Afrika. De weg over de Tizi ’n Test passeert Jebel Toubkal het dichtst, maar ook vanaf de Tizi ’n Tichka kun je Toubkal zien. In de zomermaanden kun je, onder begeleiding, naar de top van deze berg. Waar het bereiken van bergtoppen meestal is weggelegd voor geoefende hikers, is deze trekking ook te doen voor minder professionele wandelaars. Reken wel op een eenvoudige overnachting tijdens deze twee- of driedaagse tocht. Overigens worden ook in andere delen van het Atlasgebergte trekkings georganiseerd. Doe vooraf goed onderzoek naar een betrouwbare partner. Zelf hebben wij hier geen ervaring mee.
Urbex en een gave kloof bij Aouli
Aouli is een voormalig mijnwerkersdorpje in de gelijknamige kloof ten noorden van Midelt. Midelt ligt aan de Noordkant van de Hoge Atlas, op de doorgaande route van Fez naar Merzouga. Veel toeristen passeren deze plaats in het Atlasgebergte dagelijks, maar vrijwel niemand neemt de moeite om de omgeving te verkennen. Zonde, want op een half uurtje ten noorden van Midelt rijd je geleidelijk een hele mooie kloof in en uiteindelijk kom je uit bij een interessant mijnwerkersdorp, waar je hele toffe foto’s kunt maken. Houd je van Urbex fotografie, dan zit je in Aouli zeker goed.
Aouli: mijnwerkersdorpje in het Atlasgebergte
Tegen een steile heuvel zijn vrij nieuwe, gepleisterde huizen tussen de ruïnes uit de vorige eeuw gebouwd. Even verderop staan de overblijfselen van de oude lood- en zilvermijn. Een gammele spoorbrug van ijzer en hout leidt naar een gat in de berg aan de overkant van de rivier. Tot onze verbazing spelen er kinderen in deze troosteloze omgeving en worden we onmiddellijk op de thee gevraagd. Niet alleen heel gaaf om hier te fotograferen dus, maar ook om de lokale bevolking te leren kennen en kennis te maken met de cultuur.
Tafraoute: gaaf landschap in de anti Atlas
Tafraoute is zo’n plek in de Anti Atlas waar je aankomt in de veronderstelling er een dag of 2 door te brengen en waar je vervolgens zo een week blijft hangen. Wat een fijn stadje en wát een omgeving! Wie Tafraoute nadert vanuit het noorden is voorbereid, want dan rijd je het laatste stuk door de indrukwekkende Ameln vallei. Kom je vanuit het zuiden dan merk je pas de laatste kilometers dat plotseling het landschap compleet verandert. Alleen al vanwege dat spectaculaire landschap zou je zo een paar extra dagen in Tafraoute willen zijn, maar er is in de buurt ook genoeg bijzonders te ontdekken. Dit deel van het Atlasgebergte heeft een unieke uitstraling en een landschap dat we nog nooit eerder ergens gezien hebben.
Tafraoute is echt één van de mooiste plekken van het Atlasgebergte
Je vindt rond Tafraoute grote, afgesleten rotsen, die soms ogenschijnlijk zo door een gigantische reus zijn neergestrooid. De rotsen in deze vallei zijn door de wind op die manier afgesleten en het landschap ziet er daardoor soms onaards uit. Het is heel gaaf om er tussendoor te lopen en zo nu en dan één van die enorme rotsen te beklimmen. Wandelmogelijkheden te over hier!
Aït Mansour – palmenoases tussen kale, rode rotspartijen
De oase Aït Mansour ligt niet heel ver bij Tafraoute vandaan, maar het is een flink eind omhoog ven de weg is soms smal en bochtig, dus reken op minstens een uur om er te komen. Je rijdt via een spectaculaire weg de hogere uitlopers van de anti Atlas in. Onderweg zie je amandelbomen, die tussen eind december en eind februari prachtig in bloei staan, afgelegen gehuchtjes en achter elke bocht een nieuw uitzicht. Rijd je de vallei van Aït Mansour binnen dan weet je niet wat je ziet. De kale rode rotsen steken geweldig af tegen de groenen palmbomen en de blauwe lucht. Wandel door dit oasedorpje, eet couscous (op aanvraag bij één van de eenvoudige geïmproviseerde restaurantjes) of maak een praatje met de vriendelijke bevolking.
De Anti Atlas bij Aït Mansour is als een sprookje van 1001 nacht
Iets om zeker rekening mee te houden als je Aït Mansour in de wintermaanden bezoekt is de kou! Door de hoge ligging waait er dan vaak een frisse wind. Helder is het meestal wel, maar ook mét een zonnetje komt de temperatuur vaak niet boven de 12 graden uit.
De mooiste Agadir van Marokko in Amtoudi
Amtoudi ligt in het meest zuidelijke, lagere deel van het Atlasgebergte, de Anti Atlas. Wat in Amtoudi direct opvalt zijn de vele palmbomen en die geweldig gelegen agadir. Een agadir is een versterkte graanopslag, een fort waarin de voorraden van het dorp eeuwen geleden werden opgeslagen en veilig gehouden voor vijanden. Het pad er naartoe ziet er steil en smal uit en we zijn enorm onder de indruk van het geweldige bouwwerk, daar hoog op die kale rots. En dan die palmbomen. Zo gaaf, zoals ze precies de loop van de rivier volgen. De rivier die compleet droog staat tijdens ons bezoek, maar waar blijkbaar wel soms water in stroomt, gezien het grote aantal palmbomen.
Amtoudi – één van de gaafste plekken in het Atlasgebergte
Slapen doen we hier in één van de gaafste huizen van heel het dorp. Een gerenoveerde berberwoning pal aan de voet van de heuvel met de agadir. Wat een plaatje! We kunnen ons geluk niet op om het voor 3 dagen ons thuis te noemen. Hier overnachten is echt een lokale ervaring, zo één waar wij heel blij van worden. De ervaring is compleet als onze meiden de volgende dag op de rug van een ezel tussen de heuvels van het Atlasgebergte door naar de bron van de rivier rijden. Mooier wordt Marokko niet. Wil je graag in een vergelijkbare accommodatie slapen en vooraf reserveren, zodat er zeker plek is? Dit historische, naastgelegen huis met minstens even veel charme is ook een aanrader!
Ben jij ook wel eens in het Atlasgebergte geweest? Wat vond jij er de mooiste plekken?
Lees meer over Afrika:
Tigzha vallei. Ook echt supermooi en zooo kalm en rustig. Fantastisch voor mooie wandelingen en echt even tot jezelf te komen
Oh, klinkt super.. zeker nu.. wij missen Marokko!