Maramures is een beetje een uithoek van Roemenië en wordt daardoor niet standaard opgenomen in de toeristische route. Toch weten steeds meer mensen Maramures te vinden en dat is niet voor niks. Ondanks dat het aantal buitenlandse bezoekers nog steeds vrij beperkt is in deze landelijke regio, blijkt er genoeg te doen en te zien. De natuur is er prachtig groen en ongerept, de houten kerken met hun houtsnijwerk zijn kunstwerken op zichzelf en de hooistapels worden elke week groter tijdens de zomermaanden. Ik neem je graag mee naar Maramures om je te laten zien hoe mooi ’t er is.
Het bekendste dorpje van Maramures – Breb
Centraal gelegen in Maramures ligt één van de bekendste dorpjes van deze regio, Breb. Hier gaat ’t leven haar rustige gangetje en zie je nog volop traditionele, houten huizen. Ondanks dat steeds meer huishoudens hun deuren openen om als B&B door het leven te gaan, heeft Breb haar unieke karakter goed bewaart. Hier kan je heerlijk rond struinen en de lokale bewoners ontmoeten, die je graag hun prachtige, ouderwetse huizen laten zien. Zoek je naar een bijzonder sfeervolle en kleinschalige, maar wel professionele overnachtingsplek? Dan kan ik het Village Hotel in Breb van harte aanbevelen.
The Village Hotel in Breb
Wij hadden zelf elders al een appartement geboekt, maar zijn 2 keer in het Village Hotel geweest om een unieke tour te doen, die eigenaresse Penny voor ons regelde. Het hotel bestaat uit verschillende traditionele, maar goed onderhouden gebouwen, waar je kan kiezen uit een verblijf in een tweepersoonskamer, een familiekamer of een cottage. De kamers zien er heel sfeervol uit, de hond en de poezen maken het huiselijke karakter compleet en Penny en haar crew zullen er alles aan doen om je een heerlijke tijd te bezorgen.
Naar de schaapherders
Eén van de tours die we vanuit het Village Hotel in Breb ondernemen is bepaald geen standaard tour, maar een unieke ervaring van het authentieke Maramures. Tegen het eind van de middag rijden we vanuit Breb naar het volgende dorpje, om daar lopend de heuvels in te lopen. De uitzichten worden steeds mooier en na een half uurtje komen we bij een verzameling eenvoudige gebouwen, waar een enorme waakhond en een lieve dame ons verwelkomen. Zij vergezellen ons de laatste kilometer of wat naar de plek waar de weidse grasvelden zich voor ons ontvouwen. Verder dan groene schoonheid, een uitzicht tot aan de dorpjes waar we vertrokken en een paar simpele hutjes is er hier niets. In de verte zien we echter twee grote schaapskuddes, die gestaag in onze richting bewegen.
Op bezoek bij de schaapherders van Maramures
Ana, de lieve dame die met ons mee is gelopen, stookt het vuur in de zelf gemaakte kachel op en begint aan een smakelijke goulash soep. Terwijl de pot pruttelt krijgen we verschillende kazen aangeboden om te proeven, allemaal zelf gemaakt van de 500-600 schapen en 15 geiten die deze familie heeft. Daarna volgt de goed gevulde goulash, met wat brood. Terwijl de zon steeds lager zakt en het licht steeds een beetje meer goud wordt, genieten we van de heuvels om ons heen. De kinderen spelen met de 2 nestjes pups rond de herdershutjes. Een uurtje later keert het vee, met 3 herders en minstens 6 enorme honden terug voor de nacht. We kunnen nog net zien hoe de eerste dieren gemolken worden, voordat het donker invalt en wij gauw aan de terugweg moeten beginnen.
Op de paardenkar Maramures verkennen
Een heerlijk ontspannen manier om meer van Maramures te zien is op de paardenkar. Veel inwoners hebben er eentje. Wij regelden ook dit uitje via het Village Hotel. Halverwege de ochtend worden we opgehaald en in een gezapig tempo hobbelen we Breb uit. We maken een rondje door de omliggende dorpjes Budesti, Sarbi en Calinesti, waar je nog altijd schitterende houten kerken ziet vol houtsnijwerk. Ook de houten poorten die bij veel huizen prijken zijn rijk bewerkt en prachtig om te zien. Tussen de dorpjes staan hoge hooistapels in weiden vol bloemetjes. Vogels kwetteren en een moederhert verschuilt zich met haar jong aan de rand van het bos.
Vanuit het Village Hotel met de paardenkar op pad
Het is zondagochtend, een mooie gelegenheid om een aantal kerken te bezoeken waar nog diensten worden gehouden. De inwoners zijn super mooi uitgedost in klederdracht. In Sarbi kan je een stop maken bij een museumpje waar de lokale vilten schoenen worden gemaakt, de typisch strooien hoedjes en waar je de lokale whirlpool in werking kunt zien. Deze whirlpools zie je overal in Maramures en zijn een soort natuurlijke wasmachines. Met hout wordt een ronde bak in het water gemaakt, waar het water van boven in klatert en een draaikolk veroorzaakt. Als je het wasgoed er een paar uurtjes in laat borrelen, komt ’t er schoon weer uit. Heerlijk toch, dat unieke plattelandsleven? Ook collega blogger Stefania ontdekte landelijk Roemenië en genoot net zo als wij!
Unieke treinreis met de stoomtrein
In Viseu de Sus, helemaal in het noordoosten van Maramures begint een bijzondere treinreis. De dagtrip met de stoomtrein is een toeristische aangelegenheid, waarbij je in relatieve luxe reist en onderweg voorzien wordt van een natje en een droogje. Onderweg heb je uitzicht op de rivier en de beboste heuvels, die ’s ochtends vaak sprookjesachtig gehuld zijn in mist. De trein braakt grote stoomwolken uit en krijgt tijdens 2 stops onderweg het nodige onderhoud. Na twee uur boemelen kom je aan op een open plek in het bos, waar je een bbq-lunch wacht. Tegelijkertijd worden er traditionele dansen ten tonele gebracht, natuurlijk in klederdracht. Meedansen mag. Anderhalf uur later volg je dezelfde mooie, groene route terug naar Viseu de Sus.
De stoomtrein in Viseu de Sus is een toeristisch, maar erg leuk uitje
Ondanks dat er in de zomermaanden verschillende treinen gevuld met toeristen de bergen in vertrekken, wordt de spoorlijn ook nog altijd voor haar oorspronkelijke doel gebruikt. Nog steeds is dit vertrekpunt voor de werknemers in de lokale houtindustrie. Elke ochtend, nog voordat het licht wordt, vertrekken zij met de trein richting de grens met Oekraïne om bomen te kappen. Deze regio is nog de enige in Roemenië en zelfs heel Europa, waar dat nog op deze schaal gebeurt en waar de gekapte boomstammen met de trein vervoerd worden. Pas lang nadat de toeristen weer terug zijn gekeerd in Viseu de Sus komen de gekapte boomstammen daar achteraan. De arbeiders sluiten hun dag af door het hout van de trein af te laden, voor verder vervoer Maramures in.
En zo ziet de andere kant van het leven aan de houtspoorlijn eruit
De meest schilderachtige vallei van Maramures – De Iza vallei
De Iza vallei vind je aan de oostkant van Maramures vallei en is bijzonder schilderachtig. Hier zijn de hooistapels in groten getale aanwezig en de groene, glooiende heuvels zijn begroeid met de kleurrijkste bloemen. Boeren zijn er aan het werk op hun kleine akkertjes en in de dorpjes tref je een verzameling traditionele huizen rond eeuwenoude, houten kerkjes. De binnenkant van die kerkjes is, net als overal in Maramures, schitterend beschilderd met fresco’s.
In de dorpjes zie je als buitenstaander slechts de gesloten deuren van de oude huizen. Tenzij je, net als wij, met een gids komt. Die weet precies waar er achter die deuren een ambachtsman of –vrouw aan het werk is. Zo bezoeken we een beroemde houtbewerker, die complete kerkinrichtingen maakt voor klanten wereldwijd. Ook kijken we binnen bij een dame die de mooiste patronen uit haar weefgetouw weet te toveren en bij een jonge meid die ongelooflijk mooi kan borduren. Hier wordt nog door bijna iedereen met de handen gewerkt en vind je nog echt bijzonder knap vakmanschap.
De prachtige Iza Vallei, in het oosten van Maramures
De houten kerken en kloosters van Maramures
Naast een aantal van de houten kerken, ook allemaal voorzien van uitstekend vakmanschap, is het klooster in Barsana absoluut een bezoek waard. De vele gebouwen zijn allemaal compleet opgetrokken uit hout, van de dakpannen tot de inrichting aan toe. De perfect onderhouden tuin is een lust om doorheen te wandelen. Barsana heeft trouwens ook een groot aantal houten poorten, de één nog gedetailleerder bewerkt dan de ander.
Ook het klooster in Sapanta is volledig van hout gemaakt. Als je de kerk beklimt tot aan de toren, kan je zien hoe knap alles naadloos in elkaar past, zonder ook maar een schroef te gebruiken.
houten poorten en kerken Maramures
Merry Cemetery
In Sapanta vind je nog een andere highlight van Maramures, namelijk het Merry Cemetery. Dit kerkhof is een ware bezienswaardigheid vanwege haar vermakelijke graven en dan met name de kruisen op die graven. Deze houten kruisen beelden grappige anecdotes uit het leven van de overledene uit en laten met plaatjes zien wat de persoon in kwestie in zijn of haar leven deed. Het best ga je hier naartoe met een Roemeens sprekende gids, zodat je ook enkele vertalingen van de leuke grafteksten kunt krijgen.
Ik bezocht het Merry Cemetery met een beetje een dubbel gevoel. Door de entreekaartjes en maar liefst 2 schreeuwerige souvenirwinkeltjes op de begraafplaats kreeg ik er toch een beetje een vreemde bijsmaak van. Kom het liefst in de ochtend, als het nog rustig is, om het gevoel van toeristencircus te beperken.
Een traditionele markt bezoeken
In de prachtige Iza vallei is elke eerste maandag van de maand een grote vee- en warenmarkt. Vroeger waren op meer plekken in Maramures van dit soort maandmarkten, maar de veemarkt is er tegenwoordig alleen nog in Bogdan Voda. Doordat er steeds minder vee verhandeld wordt en de EU-regels te lastig zijn om na te leven, zijn de veemarkten één voor één verdwenen. En ergens denk ik: dat is maar goed ook.
De veemarkt in Bogdan Voda, de eerste maandag van de maand
Nergens ter wereld hebben we op veemarkten dieren zo wreed behandeld zien worden als de paarden hier in Bogdan Voda. De dieren werden tot bloedens met een zweep geslagen om (te) zware boomstronken te trekken, om potentiële kopers te laten zien hoe sterk ze zijn. Vera was in tranen en zo ongelooflijk boos.
De ochtend dat wij in Bogdan Voda zijn, is ’t er een drukte van belang. Boeren, zigeuners en marktkooplui zijn duidelijk van heinde en verre gekomen om hun producten aan de man te brengen en ook potentiële kopers zijn er genoeg. Ook de verschillende stalletjes met gebraden vlees en bier vinden om 9 uur ’s ochtends al genoeg klanten. Uit de boxen schalt keiharde Roemeense muziek, terwijl de worsten nog een keer worden omgedraaid boven een rokende barbecue. Uit de achterbak van een oude Dacia worden auto-onderdelen verkocht, de laatste dorps-roddels worden gedeeld en de Gabor Roma schuifelen overal nog tussendoor met stoffen en vloerkleden. Ondanks dat de markt niet enorm groot is, dwalen we een paar uur rond, zonder ons een seconde te vervelen. Alleen al de kleding van de mensen is een bijzonderheid op zich.
De markt in Bogdan Voda trekt bezoekers uit de hele omgeving
Accommodatie Maramures
Zoals je eerder hebt kunnen lezen is het Village Hotel in Breb denk ik een hele fijne plek om een paar nachten te verblijven. Je slaapt dan centraal in Maramures en heel sfeervol. Een heel mooi en nog kleinschaliger alternatief is dit authentieke plekje, ook in Breb. Verblijf je liever in de Iza Vallei, in één van die mooie huizen bij een lokale familie? Dan is dit pension in Valeni zeker een fijne, prettig geprijsde plek om te verblijven.
Wat kom jij toch op prachtige plaatsen.
Haha, ja.. vind ik ook. 🙂 We genieten er elke keer weer van.