Leucate is by far mijn favoriete kustplaats in het departement Aude in Zuid-Frankrijk. Dit omdat het meer is dan alleen een badplaats en Leucate bezienswaardigheden genoeg heeft om je ook buiten de stranden om bezig te houden. Tijdens verschillende dagtrips naar Leucate in onze vakantie naar Zuid-Frankrijk hebben we enorm genoten van de zee, het étang en het dorp zelf. In dit blog deel ik de tofste bezienswaardigheden van Leucate en omgeving. Ook vertel ik je welke stranden in Leucate je zeken niet mag overslaan.
De ponton van Leucate
Eén van de meest fotogenieke bezienswaardigheden van Leucate is de Ponton. Deze steiger met uitkijkplatform loopt enkele tientallen meters de zee in. Op het moment dat je de houten planken op stapt op een rustige, maar heldere winterdag, voelt het alsof je een andere wereld in stapt. Je ziet niets dan de intens blauwe zee. Hier kun je maximaal genieten van de Zuid-Franse kust, zonder dat je direct met je billen op het strand hoeft te liggen. Je vindt de Leucate Ponton op het brede, schone zandstrand bij Port Leucate.
De Leucate Ponton op het brede, schone zandstrand bij Port Leucate
Port Leucate
Port Leucate is niet direct een sfeervolle, ouderwetse haven. Dit stukje Leucate is in de jaren ’60 echt opgetrokken voor iedereen die tijdens de vakantie wil genieten van het varen met een plezierjacht. Toch is het leuk om even over te steken vanaf Leucate Ponton en even een rondje langs al die boten te lopen, met een ijsje in de hand. Als je neerstrijkt op een terrasje aan één van de met palmbomen aangeklede kades vol roze, rode en gele huizen, heb je wel direct het optimale vakantiegevoel te pakken.
Het dorp Leucate
Een heel stuk sfeervoller is het oude dorp Leucate. Kleurrijke huizen staan aan pleinen die een mediterrane sfeer ademen. Er zijn aantal unieke, kleine winkeltjes en galeries en je eet er bij prima restaurantjes met lokale of internationale keuken. Bakkerij La Régalade heeft de beste chocoladebroodjes van heel Zuid-Frankrijk. Dat weet de rest van Leucate ook, dus kom op tijd als je ze wilt bemachtigen.
Port Leucate en Leucate – de laatste is zó sfeervol
Wandeling van de vuurtoren van Leucate naar Cap Leucate
Ik hou van vuurtorens. Zoals ze daar altijd maar staan, bij weer en wind, en nog fotogeniek ook. De vuurtoren van Leucate is extra leuk, met het huisje van de vuurtorenwachter ernaast en de decoratieve boot voor de deur. Met de auto rijd je tot pal voor deze vuurtoren en van daaruit kun je een kustpad volgen, op enkele tientallen meters boven de Middellandse Zee. Op verschillende plekken zie je het rotsachtige karakter van de kust en op 2 plekken kun je afdalen naar een, ’s winters, verlaten strand.
In de zomermaanden zijn La Plagette en het identieke buur-strand wel populair. Het is ook slechts 10 minuten lopen vanaf de parkeerplaats bij de vuurtoren. Kom dan vroeg, om de drukte te vermijden. Nu, eind december, zijn wij de enigen die de afdaling langs de rotsachtige kust wagen. Voorzieningen zijn er op La Plagette niet, maar dat is juist nu extra tof. We voelen ons een beetje op een onbewoond eiland en hebben het al gauw over “ons strand”.
Vanaf Phare de Leucate loop je in een minuut of 10 naar La Plagette
Nadat we weer omhoog geklommen zijn, vervolgen we het pad tussen de typische zeebegroeiing door. Hier en daar zitten nog volop besjes aan de struiken. In de winter is dat een mooie aanvulling qua kleur, in het verder wat grauwe landschap. We genieten volop van de warmte die we treffen tijdens onze wintertrip naar Zuid-Frankrijk, helemaal als de rotsformatie die “le Cap” genoemd wordt opdoemt. Wij picknicken bovenop één van de rotsen en nemen ons voor om hier met zonsondergang terug te keren. Dan lijkt het me er ook geweldig. Helaas lukt het ons niet om dat voornemen waar te maken. Leucate heeft te veel andere mooie plekken die we ook nog willen zien.
Je kunt je wandeling met geweldige uitzichten over de kust vanaf Cap Leucate nog verder lopen. Helemaal tot het Franqui strand vanaf Phare de Leucate (of andersom) loopt het Sentier du Gruiseur. Als je heen en terug loopt, ben je zo’n 9 kilometer onderweg.
Uitzicht op Le Cap vanaf Sentier du Gruiseur
De vintage strandwachthuisjes op Leucate Plage en het nudistenstrand
La Plagette is vanwege de hoge rotswanden die het strand omringen erg idyllisch. Het strand van Port Leucate heeft haar Ponton. Er zijn echter in Leucate nog meer stranden die meedingen naar meest fotogenieke strand van de Aude. Zo staan er op zowel Leucate Plage als op het nudistenstrand hele coole strandwachthuisjes.
Die op het nudistenstrand bezoeken wij als eerste, tot grote hilariteit van onze meiden, die vanaf dat we de parkeerplaats af lopen speuren naar nudisten. Het is dan wel 20 graden, maar het is ook december en dus zijn er weinig dappere dodo’s die komen zonnen en zwemmen. Uiteindelijk krijgen ze er toch twee in de gaten en onder enig gegniffel stuur ik de trap van het rozerode strandwachtershuisje op. Leuk voor de foto, denk ik. Kunnen we het misschien beter zien, denken zij. Win-win! 😉
Zo fotogeniek: het roze strandwachtershuisje op Plage Naturiste
Het strandhuisje op Leucate Plage staat een heel eind vanaf de hoofdparkeerplaats. Lui als we zijn, stappen we weer in de auto, om er naartoe te rijden. Het voordeel van de winter is dat er parkeerplek in overvloed is. Zodoende kunnen we één van de weinige plekjes langs de weg aan het strand claimen. We zijn nu nét op tijd om het huisje te bewonderen voordat een eerste mistflard het strand op kruipt. Het is windstil en door de extreem warme decemberdagen condenseert het zeewater vlak voor de kust. Liepen we tien minuten eerder nog over een onbewolkt nudistenstrand, waar het strandwachtershuisje fel afstak tegen de knalblauwe lucht? Nu worden we in een mum van tijd gehuld in mist. Eerst zijn het nog flarden, maar even later is er niets dan die witte deken. We maken ons rondje Leucate daarom een andere dag af.
Blokarts kijken en struinen tussen zee en étang op La Franqui
Het La Franqui strand ligt pal voor een schilderachtig gehucht, aan de buitenrand van het gebied dat Leucate beslaat. Het eerste deel van het strand is driehoekig en ligt tussen dat schattige, voormalige vissersdorpje, een étang en de zee. Dat is op zich al bijzonder genoeg, maar op dagen met een flinke bries kun je hier waaghalzen met kites en blokarts aan het werk zien. Er is zelfs een speciaal windfestival. Op de dag dat wij hier komen genieten is het windstil. Onze meiden zwemmen er één van de eerste dagen van het jaar gewoon in zee. Bizar toch, dat dat kan?! Onze struintocht langs het strand en étang van La Franqui levert een aantal prachtige schelpen voor de verzameling op.
Leucate Plage met haar pastelkleurige strandwachtershuisje en La Franqui
Het Fitou Ponton, oase van rust aan het Leucate étang
Ben je, net als wij, helemaal weg van de Leucate Ponton? Er is nog een steiger die je absoluut niet mag missen. Port Fitou is een havenplaatsje aan het étang ten zuiden van Leucate. Tegenwoordig is deze woongemeenschap met een slagboom afgesloten van de rest van de wereld, maar je kunt daar je auto parkeren en door het dorpje naar het étang lopen.
Daar aangekomen wacht een steiger die de perfecte plek is om de zonsondergang te bewonderen. Reis je met kinderen, dan is een lunchuitje naar deze plek een aanrader. Neem schepnetjes mee voor extra fun. Onze meiden hebben oesters, mosselen, kreeftjes en zelfs baby zeesterren uit het water gevist. Deze steiger is een oase van rust en op het moment dat wij er zijn, is het water één grote, gladde spiegel. Het wordt dan ook een lange lunchstop. Onze meiden kunnen maar geen genoeg krijgen van het hengelen.
Een heerlijke chill plek: het Fitou Ponton
Lokaler kan niet: oesters eten in vissersdorpje Ostréculteurs
Het vissersdorpje Ostréculteurs ruik je bijna voordat je er bent! Hier komen de Fransozen verse oesters eten. De vissers kweken oesters in het étang en dagelijks kun je er rond de lunch terecht voor heerlijke, verse oesters en zeevruchten. Langs een kanaaltje tussen het étang en de zee liggen aan de ene kant van de aanlegsteiger de kleurrijke vissersbootjes, terwijl aan de andere kant de restaurantjes gevestigd zijn. Aan het eind van het straatje ligt een enorme berg lege oesterschelpen. Wij vragen ons af in hoeveel tijd deze berg ontstaan is.
Hoewel we geregeld bussen zien rijden in de omgeving van Leucate, is het toch handig om een auto tot je beschikking te hebben, omdat alle bezienswaardigheden best verspreid liggen. Ben je niet met je eigen auto, huur er dan eentje in Perpignan, mocht je daar aankomen in de Aude.
Eet oesters samen met de Fransozen in village Ostréculteurs
Meer authenticiteit, wat verder van Leucate, bij Bonança
Ook aan de zuidoever van hetzelfde étang vind je een authentieke plek, waar de tijd lijkt stil te staan. Vanuit Saint-Hyppolite rijd je over smalle weggetjes langs kleinschalige akkertjes en weiden met ezels, geiten, paarden en zelfs alpaca’s. Aan het einde van één van die weggetjes ligt een kleine verzameling huizen, op de plek waar een kanaal uitmondt in het étang. Hier worden oude Catelaanse vissersboten in ere hersteld. Het is echt zo’n dromerig plekje aan het water, vooral magisch tegen zonsondergang.
Op woensdag en zaterdag tussen 10 en 11 is de kans het grootste dat je de vrijwilligers met de boten aan het werk ziet. Een garantie is er echter niet, maar genieten van de vrolijk gekleurde bootjes kan op elk moment.
Bonança, dromerig plekje aan het water
Beste reistijd Leucate
Wij reisden in de winter naar Leucate, iets wat ons erg goed bevallen is. Lang niet alles is open, maar de rust en de authentieke sfeer die je in dit seizoen vindt in het ’s zomers drukbezochte departement Aude maken veel goed. Wij hebben eind december en begin januari enorm geboft met het weer en hebben 2 dagen ruim 20 graden en volop zon gehad. De rest van de week was het rond de 15 graden, met slechts 1 dag opkomende mist vanuit zee en een dag zware bewolking. Regen hebben we niet gezien. Dit is vrij uniek weer, zelfs in het zuiden van Frankrijk. Een meer zon-zekere, maar toch rustige periode om naar Leucate af te reizen is het najaar. De zee is in oktober nog warm genoeg om op zonnige dagen te zwemmen. Zelfs begin november tref je vaak nog dagen van rond de 20 graden. Het voorjaar is zeker ook mooi, als alles weer in bloei komt. Helaas is het zeewater dan wel nog erg fris.
Accommodatie Leucate
Wij slapen in een heel tof appartement in Fleury, vlakbij Narbonne. Achteraf gezien hadden we erg graag dichter bij, of aan het strand willen slapen, in Leucate bijvoorbeeld. Deze Deluxe bungalow met 3 slaapkamers en jacuzi op het terras bijvoorbeeld, staat op een kleinschalig parkje vlakbij het strand van La Franqui.
Zoek je een ander leuk gebied aan de kust, met dorpjes, strand en een natuurgebied? Dan kan ik een korte roadtrip van Gruissan naar Peyriac-de-Mer aanraden.
Lees meer over Bestemmingen:
Wat heerlijk zo’n plek in de winter en dan ook nog zo lekker zonnig! Ik krijg gelijk ook zin om te vertrekken. Heerlijke plaatjes, mooi ook die stijger zo de zee in. Lijkt me heerlijk om overheen te wandelen. Die baby zeesterren zijn ook gaaf!
We hadden echt geluk met het weer hoor. Het is niet gebruikelijk dat ‘t er zo warm is in de winter. 🙂
Zo gaaf dat roze strandwachtershuisje. Ik wist niet dat Frankrijk die ook had. Heerlijk dat de meiden konden zwemmen en die baby zeesterren: wat gaaf!
Ja, het weer was echt een cadeautje. Daar hadden we helemaal niet op gerekend. Zo vaak is het er maar een graad of 10 in de winter. Wij hadden een aantal dagen ruim 20.