Koh Libong is één van onze favoriete eilanden in Thailand. Het is het grootste eiland in de Trang archipel, maar wel het minst bezochte. We gaan er niet heen vanwege de bountystranden en wuivende palmbomen, hoewel die er heus wel zijn. We gaan naar Koh Libong vanwege het authentieke, lokale karakter. Dit eiland deel je met lokale vissersfamilies in plaats van met toeristen, in elk geval als je niet op het relatief kleine Andalay beach verblijft. Overigens is daar ook helemaal niks mis mee. Blijf alleen niet je hele verblijf op het resort, maar huur een scooter en ga het eiland ontdekken. Stap aan boord van een vissersboot en ga op zoek naar Dugongs. Eet street food op de lokale markt in het enige échte, wat grotere dorp van Koh Libong.
Slapen bij een lokale familie vs slapen in een resort
We twijfelen lang of we aan hét resortstrand van het eiland moeten slapen, of toch in een homestay, bij een lokale familie. Die homestay heeft natuurlijk direct een streepje voor bij ons, maar deze bevindt zich midden op het eiland, in elke richting een paar kilometer van het strand. Wat zijn we blij dat we het toch gedaan hebben! De gastvrije familie verwelkomt ons alsof we familie zijn en huurt ons hun scooter en een fiets voor elk een paar euro per dag. In minder dan 10 minuten tuffen we zo naar Koh Libong village, oftewel Batu Bute. Hier kun je terecht voor heerlijke pannenkoeken op de morning market en lekkere vis en kipspiesjes op de nightmarket.
Op de scooter zijn we vanuit de homestay zo in Batu Bute
Onze tweede dag op Koh Libong brengen we grotendeels door in de omgeving van de resorts aan de westkant van het eiland. We begrijpen wel waarom die resorts juist hier liggen. Wauw, wat een paradijsje. Dit is het echte Thaise bountygevoel, maar dan buiten de gebaande paden. Lange, lege stranden met poederwit zand en azuurblauw, helder, warm water. Overal wuivende palmbomen en een aantal fijne restaurantjes. De meeste tijd zijn we in de omgeving van dit resort, het laatste voor “Wild Beach”. Het is hier echt het prototype tropisch paradijs, alsof we zo een film in lopen. Aanrader trouwens qua eten: het lokale restaurantje onder de palmbomen, in een tuin net ten noorden van het pad waar je aankomt op Anadalay Beach.
Met een scooter op pad
Via je accommodatie kun je bijna altijd eenvoudig een scooter huren. Waar we dit normaal gesproken uit ons hoofd laten vanwege de veiligheid en verzekeringskwesties bij problemen, durven we het op Koh Libong wel aan. Er is amper verkeer. De hoofdwegen zijn verhard, maar de zijweggetjes zijn hobbelige zandwegen die modderig kunnen zijn of juist veel mul zand hebben. Rijd voorzichtig, in het relaxte tempo van het eiland, en draag een helm!
Op de scooter naar Andalay beach en dan lekker struinen over ’t strand
De pier, de restaurantjes en de morning- en nightmarket in Batu Bute
Stomverbaasd zijn we, als we voor het eerst de pier in Batu Bute zien. Niet normaal, zo lang als deze pier is. Al gauw krijgen we in de gaten waarom dat zo is. Bij laag water trekt de zee zich aan deze kant enorm ver terug. Om de gekleurde bootjes in het water te krijgen, móet je wel een heel eind uit de kust zijn. De pier heeft een toren van waar je met een beetje geluk Dugings kunt spotten. Wij genieten er vooral van het uitzicht over het groene eiland, en de azuurblauwe kust.
Het dorpje zelf is echt een vriendelijke plek. In de ochtend zijn er op verschillende plekken lekkere pannenkoeken en melkthee te koop. De houten huizen op palen zijn een kleurige verzameling vissershuizen. Overal ligt vis te drogen in de zon. Bij hoog water en tijdens zonsondergang is het hier op haar fotogeniekst, als de oproep voor het gebed uit de moskee over de golfplaten daken schalt. Stress bestaat hier niet.
Batu Bute, het fijne hoofddorp op Koh Libong
Batu Bute moet wel één van de vriendelijkste Moslim vissersdorpjes van heel Thailand zijn. De bevolking doet haar eigen ding, maar verwolkomt je met een grote glimlach. Houd er rekening mee waar je bent en ga niet zonder gepaste kleding naar de markt of op een scooter zitten!
Stone Bridge en het verlaten strand met waterval daar vlakbij
Er zijn niet heel veel wegen op Koh Libong, dus op onze laatste dag nemen we de enige weg die we niet eerder hebben gereden: die naar de noordkant van het eiland. Onderweg moeten we stoppen voor een hele troep apen die de weg oversteken. We laten onze scooter en fiets staan bij een smal bospad dat naar de zogenaamde stone bridge voert. We zijn niet heel erg onder de indruk van deze minuscule, natuurlijke brug. We struinen verder over het strand richting stone beach. Het water lijkt met elke stap blauwer te worden en het zand witter. Wat een mooi, uitgestrekt strand is dit! Als er een longtailboot aan komt varen lijkt het wel een scène uit een film. Onze meiden zwemmen even met de kinderen van de lokale familie, die een zondags uitje doen met hun boot.
Het strand is mooier dan de Stone bridge van Koh Libong zelf
De Toh Gae waterval, die even verderop de jungle uit klatert, het strand op, is nogal teleurstellend. Deze “waterval” is amper een paar meter hoog. In de uiterste hoek van het strand ontdekken we een restaurantje. Hun gebakken rijst met zeevruchten is Goddelijk, net als het uitzicht.
Rubberplantages en kalkstenen rots en grot bij Dugong point
Het mooie aan Koh Libong is, dat de lokale bevolking het toerisme eigenlijk helemaal niet nodig heeft. De mensen leven hier van de visserij en de rubberplantages. Net buiten Batu Bute, bij de afslag naar Panyang beach en de kalkstenen rots die hoog boven Koh Libong uittorent, staat een fabriekje. De hardwerkende mannen vinden het niet erg als je een kijkje komt nemen hoe het gedroogde, witte sap van de rubberbomen wordt verwerkt tot vloeibaar rubber dat uiteindelijk in plakken te drogen wordt gehangen.
Interessant om even een stop te maken bij het rubber fabriekje
Rijd je het smalle, bochtige weggetje vanuit de rubberverwerking uit, dan kom je bij het meest heuvelachtige stukje Koh Libong uit. Wij parkeren er onze scooter en fiets, in de hoop dat we vanaf de kalkstenen rots die Dugong point heet een glimp van de dieren kunnen opvangen. We klimmen via houten trappen en een rotsachtig pad dwars door kalksteengrotten, een mini avontuur.
Eenmaal de grotten door begint het grote avontuur. Via een paar lange, houten trappen komen we bij de rotsachtige bovenkant van de heuvel. Hier moet je echt klauteren als je verder wilt. De afgronden zijn niet mis en twee van ons besluiten niet verder te willen. Met onze oudste dochter balanceer, kruip, spring en klauter ik verder over puntige rotsen en langs steile afgronden. Het gaat allemaal heel erg behoedzaam en dus zeker niet snel, maar we bereiken het houten platform bovenop de heuvel. Het uitzicht over heel Koh Libong is fantastisch. Helaas is het uitgerekend nu laag water en Dugongs zijn er dan ook niet te zien.
Dugong point – door de grot naar het fenomenale uitzichtpunt
Dugongs spotten vanuit Koh Libong
Met wat geluk kun je vanuit de toren vanaf de eerder genoemde Leekpai pier Dugongs spotten. Wij hebben dat geluk niet, hoewel andere bezoekers beweren er vlak voor onze aankomst wel eentje gezien te hebben. Dugongs eten het zeegras dat ten oosten van de toren groeit. Kom je op tijd, dan kun je de kayaks huren van één van de resorts aan Andalay beach. Wij hebben de pech dat de enige andere reizende familie op het eiland nét de enige 4 beschikbare kayaks gehuurd heeft. Wat teleurgesteld rijden we daarom opnieuw langs de gigantische boom langs de weg naar Andalay beach. Het is precies één van die bomen die we in de jungle van Borneo zien en in Taman Negara. Hoe kan die op een eiland als dit zo enorm geworden zijn!
Nadat de kinderen een zwerfhondje gered hebben, wandelen vanuit Andalay beach dit keer langs het strand naar het zuiden, naar Abalone beach. Ondanks dat er aan dit strand ook 2 accommodaties zijn met eenvoudige huisjes en een echte camping aan het water, hebben we ook hier het strand voor onszelf. Een uurtje later komt een lokale visser aan varen met zijn vangst. Hij vraagt of we mee willen om Dugongs te spotten. En of we dat willen! Als hij zijn vis naar een restaurant heeft gebracht mogen we mee aan boord en varen we langs de tropische wateren van Koh Libong. Als we die groene jungle en de helderblauwe zee zien, moeten we onszelf even knijpen. We moeten nog harder knijpen als we na een dik half uur speuren ineens een enorme beweging onder onze boot voelen. We kijken en JA, daar zwemt er eentje, pal voor onze boot! We zien een Dugong en varen een korte tijd met hem mee. Hoe gaaf en wat een krachtig dier!
Dugongs spotten op Koh Libong
Op excursie naar de andere Trang eilanden
De Trang archipel bestaat uit nog meer tropische eilanden. Het is zonde om alleen Koh Libong te bezoeken. Ga dus zeker een dag op excursie naar één of meer van de andere eilanden. Wij kiezen voor een volle dag snorkelen rond Koh Kradan. Wat is het daar mooi, zowel boven als onder water. We zien maanvissen, papegaaivissen, pijlstaartroggen en nog veel meer. Het koraal is zeker niet het mooiste dat we ooit gezien hebben, wat dat betreft zijn we erg verwend rond Semporna op Maleisisch Borneo.
We hadden graag ook gesnorkeld rond Koh Ngai, een ander eilandparadijs in de archipel, waar je ook makkelijk een paar dagen zou kunnen doorbrengen. Helaas staat er tijdens ons bezoek aan de Trang archipel veel wind, waardoor het zicht onder water rond Koh Ngai te beperkt zou zijn. De wateren rond Koh Kradan zijn rustiger en minder diep, dus daar hadden we er geen last van.
Koh Libong is moi, maar uitstapjes naar Koh Kradan en Koh Ngai zijn een aanrader
Reizen naar Koh Libong en verder
Voor ons is Koh Libong het eerste eiland dat we bezoeken in de Trang archipel. We zijn met de trein naar Trang gereisd en hebben bij een tourbureautje tegenover het station de boot geboekt. Het was ook mogelijk om de taxi naar de haven erbij te boeken, maar volgens de Grab app zou dat veel goedkoper moeten kunnen. Dat lukte uiteindelijk ook, doordat de taxi chauffeur die we via Grab boekten contact met ons opnam. Voor de Grab-prijs lukte het niet, omdat hij hoogst waarschijnlijk leeg terug zou moeten, maar onze taxi was wel stukken goedkoper dan wat het reisbureautje ons aanbood.
Eenmaal bij de pier worden we met een tiental eilandbewoners naar een houten longtailboot gedirigeerd. We blijven 4 nachten op Koh Libong en voor ons is dat de perfecte hoeveelheid tijd om het eiland in rustig tempo te verkennen.
Dé plek op Koh Libong die we het meest missen: Andalay beach
Wij weten van tevoren al dat we van Koh Libong naar Koh Mook reizen en na een aantal dagen daar weer naar het vasteland terug keren. Toch boeken we de overtocht naar Koh Mook en vanaf Koh Mook terug naar het vasteland pas een dag van tevoren. Er is genoeg aanbod aan boten en je weet tenslotte nooit of je plannen veranderen. Wij hebben op onze laatste dag Koh Libong een privé excursie naar Koh Kradan geboekt. Na een dag snorkelen op de mooiste plekken in Koh Kradan hebben we ons toen laten afzetten op Koh Mook, in plaats van mee terug te varen naar Koh Libong. Die excursie naar Koh Kradan wilden we toch al doen en zo kostte de overtocht ons niks extra’s.
