Jerusalem

Jeruzalem Citytrip smaakt naar meer

Een citytrip naar Jeruzalem is alles wat er voor ons in zit als we een paar jaar terug in Israël zijn. Graag hadden we meer van het land gezien, maar we hebben een vlucht te halen en slechts een paar dagen “over”. In het Midden-Oosten voelt Israël een beetje als een vreemde eend in de bijt. Het land doet verrassend modern aan en ook een stad als Jeruzalem, met een geschiedenis waar je u tegen zegt, is op veel plekken buiten het oude centrum haast Europees. Vanuit Jordanië reizen we met de bus naar Jeruzalem, om aangenaam verrast te worden door zowel de stad als Israël als land.

De Oversteek van Jordanië naar Israël

Eén van de drie grensovergangen tussen Jordanië en Israël is nog geen uur rijden vanaf Amman. Deze King Hussein brug is een drama om over te steken. Het is er druk, de controles zijn streng en zodoende de wachttijden lang, tot maximaal een uur of vijf. Je wordt streng ondervraagd over je reden van bezoek en allerlei andere zaken. Daar komt bij dat je geacht wordt je bagage af te geven en die wordt dan elders doorzocht en bewaard. In onze hele backpack-carriére zijn we nog nooit van onze bagage gescheiden en dat lijkt ons ook helemaal geen fijn plan. We besluiten daarom terug naar Aqaba te gaan, om daar de veel makkelijkere overgang naar Eilat te nemen. Deze route is dan wel langer, maar ook meer stressvrij. Wel zo prettig!

grens Jordanië - IsraëlDeze relaxte grens tussen Jordanië en Israël spaart ons een hop stress

Inderdaad staan we zonder problemen vier uur later op het busstation van Aqaba, waar we een taxi naar de grens nemen. In een mum van tijd zijn we Jordanië uit en lopen we het stukje niemandsland over naar Israël. Net als vorige week is er helemaal niemand te bekennen. Onze tas gaat door een scanner en wordt zonder meer goed gekeurd. Voor we de nieuwe stempel in ons paspoort krijgen wordt nog even gauw gevraagd wat we komen doen en dat is het dan: in een kwartier beide grenzen over. Vriendelijke, efficiënte vrouwen in hippe kleding bemannen de Israëlische kant en dat is even een verademing na een hele tijd in een mannencultuur gereisd te hebben.

Schrikken in Eilat

Het eerste hostel in Eilat waar we binnen gaan heeft nog een kamer vrij en we zijn aangenaam verrast hoe schoon alles hier is. Als we zijn ingecheckt gaan we eerst op zoek naar de kamerkakkerlak. In onze badkamer in Amman zagen we de grootste kakkerlak die we ooit gezien hebben en de man die het huishouden (niet) deed heeft ons verzekerd dat elk hotel er één of meer heeft. We zoeken ons rot, maar vinden er hier echt geen. Misschien houden die beesten niet van het hygiënische wc-blok dat er in de pot hangt en dat op zichzelf al een cultuurshock veroorzaakt bij ons.

Eilat naar JeruzalemWelkome Westerse luxe in zowel Eilat als Jeruzalem

Als Yvonne als eerste van de douche gebruik maakt is ze het ontbreken van een huisdier echter snel vergeten: meteen heet water en zo hard en zo veel als je zelf wil, wow. Na een minuut of vijf puur genieten schrikken we ons beiden echter rot, Yvonne onder de straal en Peter in de kamer. Het luchtalarm gaat af. En hoe! Terwijl Peter al halverwege de gang staat vraagt Yvonne zich vertwijfeld af of ze echt wel onder de douche vandaan moet komen. Eindelijk een ophang-punt voor de douchekop en zelfs een heus douchegordijn, dat laat je je natuurlijk niet zomaar afnemen. Gelukkig stopt het alarm na een minuut weer en we halen opgelucht adem. Peter omdat hij toch nog de kans krijgt Nederland terug te zien en Yvonne… omdat ze onder de douche kan blijven staan natuurlijk. Toch is het, ook op dit moment weer, goed om je goed te verdiepen in de veiligheid in Israël en andere bijzonderheden die in dit land net wat anders zijn dan bij het gemiddelde vakantieland.

Als we de volgende dag naar Jeruzalem bussen komen we er achter dat het alarm de aankondiging van de dodenherdenking en onafhankelijkheidsdag is, waardoor vanaf die avond het hele land 24 uur plat ligt. In een paar uur tijd bussen we weer naar het Noorden, dit keer aan de andere kant van de Dode Zee, via Masada, een plek waar we dit keer aan voorbijgaan, maar absoluut eens terug willen komen om uitgebreid rond te kijken.

Historisch Jeruzalem: Stadsmuur en Tempelberg

Als we de volgende ochtend buiten komen is alles stil op straat. Geen auto’s of bussen te bekennen en door een verlaten stad lopen we naar het oude ommuurde centrum. We maken eerst een wandeling over de stadsmuur, vanwaar we een mooi uitzicht hebben over grote delen van de stad en de gebouwen meteen naast de muur. Langzaam wordt het drukker op straat en we zien veel traditionele Joodse kleding, waaronder lange rokken en mutsjes voor de vrouwen en pijpenkrullen en hoge, zwarte hoeden voor de mannen. We hadden geen idee dat er nog zoveel mensen op die manier bij liepen hier.

Jeruzalem stadsmuurIn Jeruzalem beklimmen we eerst de stadsmuur

Als we van de muur naar beneden komen zien we de tempelberg met z’n beroemde gouden koepel en staan we al bijna met onze neus voor de klaagmuur. Enkele honderden mensen staan bij de muur te bidden, iets wat vierentwintig uur per dag doorgaat. Vlakbij vinden we het archeologisch park, waar we tussen de byzantijnse huizen en fundamenten van een oude stadspoort en andere bouwwerken rond dwalen. Pal daarachter is de tempelberg en het multimedia-museum op het terrein laat zien hoe het geheel er vroeger heeft uitgezien.

Recenter verleden en een beetje religie

Als we, terug bij de Jaffapoort en de opgang naar de stadsmuur, op zoek zijn naar lunch komt een grote groep jonge mensen langs lopen. Ze dragen Israëlische vlaggen en zingen en roepen. We denken eerst aan een demonstratie en zijn klaar om ons uit de voeten te maken, maar het blijkt een speciale wandeltocht van Auschwitz naar Jeruzalem te zijn, waarbij de tocht eindigt bij de klaagmuur. Duizenden jongeren herdenken zo het afschuwelijke lot van vele Joden in de tweede wereldoorlog en onder begeleiding trekken ze door de stad. Wij eten eerst maar een broodje en gaan daarna verder met onze eigen mars door Jeruzalem. De gedachte van die tweede wereldoorlog blijft een beetje hangen en we bezoeken op een stille en verlaten begraafplaats het graf van Oskar Schindler, die twaalfhonderd Joden van de dood heeft. Tenslotte gaan we nog even binnen in een Armeense kerk, waar we het begin van de dienst kunnen zien. Bijzonder om even mee te maken en een prima afsluiting van deze dag.

Jeruzalem en haar geschiedenisIn Jeruzalem is overal geschiedenis: hele oude en meer recente

Geen Tempelberg, wel Bar Mitswa

Vanochtend willen we naar de Tempelberg, de heilige plek waar ooit de belangrijkste Joodse tempel gestaan heeft. Tegenwoordig staat er op de heuvel een Moskee met een gouden koepel en die willen wij graag van dichtbij bekijken. Zijn we gisteren én vandaag de strenge controles voor de klaagmuur doorgekomen met onze laptop in de tas, bij deze controle is het ineens een probleem en komen we er niet in.

We schakelen en maken een nieuw plan voor deze dag. Als we daarom het plein bij de klaagmuur oversteken, terug naar de andere kant, zien dat het bij de muur een drukte van belang is. Zowel aan de vrouwen- als aan de mannenkant staan tientallen gelovigen te bidden. Tientallen jongens van een jaar of 12 staan op verschillende plekken te midden van mannelijke familieleden. Vandaag is de dag van hun Bar Mitswa. De moeders en andere vrouwen mogen het mannen-deel niet betreden en kijken toe van achter een hek. Wij scharen ons tussen die moeders en kijken met grote belangstelling wat er allemaal gebeurt. Een zwarte band, waaraan een doosje is bevestigd met een Thora tekst, wordt om de arm van elke jongen vast gemaakt. Een andere band komt om het hoofd. De jongens mogen allemaal een deel uit de Thora voorlezen en daarna wordt er snoep gestrooid en gezongen. Tenslotte wordt de Thora terug gebracht naar een plek bij de klaagmuur en wordt de jongen in kwestie vanaf nu als man beschouwd. Wat is dit allemaal indrukwekkend om te zien en wat bijzonder dat je hier als buitenstaander gewoon een kijkje in zo’n belangrijke dag voor deze families krijgt.

Jeruzalem klaagmuur Bar MitswaDe klaagmuur in Jeruzalem is een populaire plek voor Bar Mitswa’s

De Heilig Graf Kerk

Als we ons eindelijk van alle interessante gebeurtenissen op het plein weten los te weken wandelen we nog wat door de oude stad. Ook komen we al lopend bij de kerk van het heilig graf, ofwel the church of the holy sepulchre, waar Jezus gekruisigd en begraven zou zijn. De meest uiteenlopende Christelijke gelovigen komen op deze plek samen en we zien nonnen uit India, priesters in lange, zwarte gewaden, Ethiopiërs in paarse kleding met mutsen op, maar ook Russen in veel te strakke truitjes en minirok. We kijken uitgebreid in de kerk rond, maar slaan de ruimte waar de vermoedelijke begraafplaats van Jezus is over. We kunnen het geduld om voor zoiets in een lange wachtrij van depressief ogende gelovigen te staan niet opbrengen. Doe ons maar de koeien en lekker gekke dansjes en kleuren van de Hindu-tempels in India en Nepal, dan valt er tenminste nog wat lol te beleven.

Jeruzalem Heilig Graf KerkIn de Heilg Graf Kerk in Jeruzalem komen Christenen van over de hele wereld bij elkaar

Vanuit de oude stad lopen we naar het Israël museum, waar we een schaalmodel van het Jeruzalem van een paar duizend jaar geleden bekijken. Ook wagen we ons in de donkere vertrekken waar de Dead Sea Scrolls tentoongesteld worden, de oudste Bijbelse teksten die ooit gevonden zijn. Het hoofdgebouw is gesloten voor renovatie, dus rest alleen wat moderne kunst om de dag mee af te sluiten.

Mea Shearim en moslimwijk, een groot contrast

Aangezien het morgen Sjabbat is, de rustdag, doen we eerst inkopen voor twee dagen. De Mahane Yehuda markt is gelukkig om de hoek, dus al gauw is de klus geklaard. Daarna begeven we ons naar Mea Shearim, de wijk waar de meest orthodoxe Joden van Jeruzalem wonen. We weten hier werkelijk niet wat we zien. Mannen en jongetjes hebben lange pijpenkrullen en hoge hoeden. De vrouwen dragen pruiken en hoofddoeken, terwijl meisjes in jurken rond kuieren die eruit zien alsof ze van voor de eeuwwisseling zijn. Die van twee eeuwen geleden dan. Het lijkt alsof we in de tijd zijn terug gereisd naar ergens in de achttiende eeuw en we vinden het een bizarre gewaarwording.

Jeruzalem Mea ShearimIn Jeruzalem is Mea Shearim haast een stad op zichzelf, uit een andere tijd

Na de rust van Mea Shearim is de moslimwijk waar we vervolgens belanden een knotsgekke drukte met schreeuwende marktkooplui en mannen die over straat rennen op weg naar de moskee voor het vrijdaggebed. Wij willen in deze buurt een museum bezoeken, maar als we daar aankomen blijkt het op vrijdag gesloten. Hoe dom van ons. We maken een ommetje via de binnenstad, waar we bijna platgedrukt worden in het gedrang van gelovige Moslims op weg naar de tempelberg Dan gaan nemen we nog gauw een kijkje bij de tuin-tombe, de plaats waar de minder slimmen ooit dachten dat Jezus begraven lag. De bewuste plek bestond namelijk in het jaar nul nog niet en er is ook nu nauwelijks iets te zien.

Israël museum zeer de moeite waard

Het idee om “even” naar het Israël-museum te gaan draait erop uit dat we onze halve dag in het museum rondneuzen. Dit grootste museum van Israël bevat zo’n ongelooflijke schat aan geschiedenis en kunst dat zelfs een stelletje cultuurbarbaren als wij stil en onder de indruk naar buiten komt. Een betere afsluiting van deze citytrip naar Jeruzalem hadden we niet kunnen bedenken. We zijn blij dat we deze dagen op het laatste moment nog hebben toegevoegd. De stad heeft veel bijzonder boeiende bezienswaardigheden te bieden en we zullen zeker nog eens terug komen om de rest van Israël te zien!

Ben jij al eens in Israël geweest?

Ga naar al mijn Israël blogs, of kies een andere bestemming »

Meld je aan en ontvang 4x per jaar Yvonne Magazine in je mailbox!

16 reacties op “Jeruzalem Citytrip smaakt naar meer

  1. Jessica zegt:

    Jeruzalem lijkt me best een interessante bestemming, al voel ik me op dit moment niet bijzonder aangetrokken tot de Midden Oosterse cultuur. Heeft overigens niks te maken met al het geweld dat daar momenteel plaatsvindt, maar misschien meer door mijn grote liefde voor Latijns Amerika haha ;p Ik zag dat TBEX volgend jaar in Israël wordt gehouden, dus misschien toch interessant om in het achterhoofd te houden! 🙂

    • Yvonne zegt:

      We waren al in de regio, vandaar dat het een logische bestemming leek. Nooit spijt van gehad en zou graag de rest van het land eens zien!

  2. Kirsten | Travelaar.nl zegt:

    Super gaaf dat jullie vanaf Jordanië de bus pakten naar Jeruzalem. Lijkt me een fantastiche bestemming! Net als Jordanië trouwens. Schrikken zeg, dat alarm. Fijn dat er niets aan de hand was en je lekker onder de douche kon blijven staan! 😉 Soms heb je dat idd gewoon echt even nodig haha.

    • Yvonne zegt:

      Ja dat was zeker schrikken, maar gelukkig niks aan de hand. Ja, na zo’n tijd in Azië weten jullie vast ook wel hoe je soms naar een “gewone” douche kan verlangen, haha.

    • Yvonne zegt:

      Dat is al een hele tijd geleden, ben benieuwd of er veel veranderd is sinds die tijd… het viel mij op hoe modern Israël is, had je dat toen ook al? Ben erg benieuwd naar de rest van het land!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *