Dat we een huskytocht in de Franse Alpen zouden maken, hadden we niet verwacht. Een huskytocht stond al een paar jaar hoog op onze wensenlijst, ook al trekt Scandinavië ons totaal niet in de wintermaanden. Je kunt zo’n huskytocht ook elders in Europa maken en toen wij naar het Thüringer Wald gingen, zagen we daar een advertentie voor een tocht met sledehonden. Helaas kregen onze meiden de dag voor de tocht waterpokken en moesten we annuleren. Tijdens onze winterse rondreis door Frankrijk zien we onze kans schoon voor een herkansing: ook in de Franse Alpen kun je een Huskytocht maken. Al maanden voor vertrek boek ik de excursie en vanaf dat moment verheugen onze meiden zich er enorm op.
Huskytocht in het dal of op de berg?
De huskytocht die wij hebben uitgekozen vindt altijd plaats in de omgeving van Chamonix. Bij goede omstandigheden, met sneeuw in het dal, is dat vlak buiten het centrum van deze bekende wintersportplaats. Is er in Chamonix zelf geen sneeuw, of te weinig sneeuw, dan ga je wat hoger op de berg met de sledehonden op pad. Rond Argentière ligt op de hellingen veel vaker sneeuw. Hier een huskytocht maken is wel lastiger, omdat het terrein minder vlak is. Zeker met kinderen en ons als onervaren mushers is dat een minder relaxte eerste ervaring met husky’s. Wij hebben het geluk dat ’t de dag voor onze aankomst in de Alpen flink gesneeuwd heeft. Bovendien is de lucht op de dag van onze huskytocht strakblauw. Je zou zeggen dat we de ideale omstandigheden te pakken hebben en dat is ook wel zo, maar met temperaturen van -10C overdag is het best behoorlijk fris. We kleden ons daarom warm aan, zodra we in Chamonix zijn aangekomen, vanuit onze accommodatie in het nog wat lager gelegen Saint-Gervais-les-Bains.
Als wij een huskytocht in de Franse Alpen maken ligt rond Chamonix genoeg sneeuw
Kleed je warm aan tijdens je huskytocht als het écht koud is en je zelf de musher mag zijn, maar ook weer niet té. Je bent best actief achterop zo’n slee en zeker als je stukjes moet mee steppen op een lichte helling wordt je gauw warm. Goede, warme snowboots zijn onmisbaar!
Kennismaken met de husky’s
Zodra we de auto op de afgesproken plek geparkeerd hebben, lopen onze meiden op de aanhanger van Huskydalen af. Daar achter staan ze, de ongeveer 20 husky’s, waarvan het grootste deel met ons mee op pad gaat. We hebben de kinderen geleerd nooit zomaar honden te aaien, dus ze vragen het braaf aan de eigenaar, voor ze enthousiast gaan kennismaken. Vooral de oudste is direct helemaal weg van de lieve, zachte dieren. Ze loopt ze allemaal langs en heeft amper oog meer voor de eigenaar, die een poging doet om ons alle namen van de honden te vertellen. Tijdens de voorstelronde beginnen de honden zo nu en dan luid te blaffen. Ze zijn duidelijk opgewonden dat ze met de slee op pad mogen. Het geluid is soms oorverdovend.
De eerste kennismaking met de husky’s bij Chamonix
Bijna met de slee op pad, maar nog even wat uitleg
Door het enthousiaste welkom zouden we bijna vergeten dat we zo meteen zelf gaan sturen op de huskyslee. Er staan echter 3 sleeën klaar: eentje waar onze meiden in mogen zitten, terwijl de eigenaar stuurt. En dan voor ons elk een slee. Persoonlijk word ik er ineens een beetje zenuwachtig van, want: kan ik dat eigenlijk wel?! Gelukkig krijgen we een uitgebreide, rustige uitleg. Ook vertelt onze begeleider wat we moeten doen als we met de slee omvallen. Ik denk er maar even niet te veel bij na dat dit ook écht kan gebeuren.
Kinderen mogen zelf geen slee sturen. Dat heeft niet te maken met of ze dat wel of niet zouden kunnen, maar met hun gewicht. Om te remmen heb je het nodige gewicht nodig, anders gaat de roedel er met je vandoor. Voor onze meiden is dat alleen maar fijn, want zo kunnen ze echt maximaal genieten. Bovendien lijkt de slee veel sneller te gaan als je laag bij de grond zit. Vooral de jongste vindt het super spannend en leuk.
Klaar voor de huskytocht in de Franse Alpen
Enthousiaste husky’s
Zodra we weten wat we ongeveer kunnen verwachten moeten wij achterop onze eigen slee gaan staan, met ons volle gewicht op de rem. Tijdens de uitleg over onze huskytocht zijn de honden weer steeds enthousiaster geworden en er is een waar blaforkest aan de gang. Dat wordt nog luider zodra de eerste honden voor de slee gespannen worden. Het lijkt wel alsof ik op mijn werk ben, waar kinderen hun vinger steeds fanatieker de lucht in steken om gekozen te worden. “Kies mij, kies mij” blaffen ze, bij elke hond die gekozen wordt en voor de slee gespannen. Wat heerlijk, om te weten dat de honden minstens zoveel zin hebben in ons ritje als wijzelf! Uiteindelijk hebben Peter en ik elk 4 honden voor onze slee en de voorste slee heeft er 6. Die moeten natuurlijk ook meer gewicht voorttrekken.
Huskytocht Franse Alpen door magische, besneeuwde landschappen
De meiden worden met een extra deken geïnstalleerd in de voorste slee en na een laatste blik achterom vertrekt die het besneeuwde Alpenlandschap in. Ook wij laten aarzelend de remmen los. Daar gaan we dan, 3 sleden met husky’s door dat adembenemende witte landschap met die blauwe lucht erboven. Hier en daar dwarrelt de sneeuw van de doorhangende dennentakken naar beneden. Wauw, we doen het gewoon, we maken een huskytocht door de Franse Alpen terwijl we zelf een slee besturen! Ongelooflijk ook, dat we in no time het gevoel hebben hier alleen op de wereld te zijn, terwijl er op steenworp afstand een doorgaande weg en volop vakantieaccommodatie is, met een bergkabelbaan op loopafstand. Een volgende keer slapen we graag hier, met een veel grotere sneeuwzekerheid, bijvoorbeeld in dit chalet.
Wit paradijsje vlakbij de bewoonde wereld, met deze huskytocht bij Chamonix
Al gauw laten we de parkeerplaats helemaal achter ons en worden we alleen nog omgeven een witte wereld. Het sturen blijkt in de praktijk best mee te vallen, helemaal omdat de honden voor mijn slee en die van Peter gewoon de voorganger volgen. Als we een wat spannendere route nemen, tussen bomen door en over bruggetjes, blijkt de uitleg die we hebben gekregen toch wel heel handig. Ik probeer goed na te denken wat ik ook alweer moet doen. Volgens mij is het meer geluk dan wijsheid dat ik alle bomen weet te ontwijken met de slee, zeker als een enkele wel heel dicht langs het pad staat. Dan komen we opeens weer op open terrein en zien we in de verte de hogere pieken van de Alpen opdoemen, een magisch gezicht.
Veel te snel is de huskytocht afgelopen
De open plek in het dal blijkt het verste punt te zijn van onze huskytocht en we keren om dezelfde route terug te volgen. Veel te snel naar onze smaak zijn we dan terug bij de parkeerplaats. We hadden best nog verder willen sleeën. De meiden hebben het inmiddels wel echt koud gekregen. Die zaten stil in de slee. Als de oudste de honden opnieuw een knuffel mag geven, is ze de pijnlijke tenen echter algauw vergeten. Voor de meiden is de huskytocht een onvergetelijk avontuur, dat ze beiden als hoogtepunt van onze rondreis door Frankrijk noemen. Het valt nog niet mee om afscheid te nemen van de honden, maar even later zitten we toch weer in de auto. Na dit avontuur heb ik rendiersleeën en rendieren voeren in Noorwegen of Zweden op de bucketlist gezet voor een volgende keer. 🙂
De huskytocht door het sneeuwlandschap van de Franse Alpen is ons te snel afgelopen
Zelf sleetje rijden vlakbij Chamonix
Ver rijden we niet. Ongeveer een kilometer verderop is een erg fotogeniek plekje aan de buitenkant van Les Bois, waar wij graag willen wandelen. We weten de meiden te overtuigen dat zelf sleetje rijden bijna net zo leuk is als de huskytocht en al snel lopen we langs de rivier de Arveyron. We blijken deels een langlaufroute te volgen, met hier en daar kleine heuveltjes, waar vooral de minsleetjes een succes zijn. Je blijkt niet eens heel veel hoogteverschil nodig te hebben, om met een behoorlijke vaart langs te suizen. Fijn dat de dames zich zo goed vermaken. Zo kunnen wij rustig genieten van het waanzinnige sneeuwlandschap in de Chamonix vallei. We hebben zicht op de Mont Blanc en verschillende andere toppen.
Een eindje verder is een brug de rivier over en via het weinig gelopen pad aan de overkant sleeën we terug naar ons startpunt. Daar blijkt, bij de brug naar de parkeerplaats, de zon nét over de bergtoppen heen gekomen en alles ziet er nu nóg mooier uit. Unaniem besluiten we om dezelfde wandeling gewoon nog een keer te doen. We maken dit keer zelfs nog een kleine sidetrip naar een deel van de vallei aan de andere kant van het bos. Daar staan chalets met besneeuwde daken hun best te doen om samen de meest postcardpicture-perfect verzameling ever te zijn. We zijn nooit eerder op wintersport geweest, maar nu al fan van het struinen door de winterse landschappen. En dan zijn we nog niet eens de berg op geweest!
De schitterende omgeving van Les Bois bij Chamonix
De omgeving van Chamonix in de zomer
In de zomermaanden ziet Chamonix er compleet anders uit. Ik had eigenlijk nooit verwacht dat ik de Alpen in de winter zó leuk zou vinden, maar hou eigenlijk meer van hogere temperaturen en lekker de bergen in trekken zonder massa’s sneeuw. Ik denk dat de Alpen en zeker ook de omgeving van Chamonix ook in de zomer een bestemming naar ons hart zouden zijn. Dat gevoel wordt alleen maar bevestigd met de blogs van Linda van afgelopen zomer in mijn achterhoofd. Zij maakte met haar vriend een te gekke roadtrip door de Franse Alpen, de Route des Grandes Alpes. Haar foto’s laten zien dat de Alpen inderdaad “grands” zijn. Wow, wat een turquoise meren, Alpenweiden vol bloemen en hoge, kale toppen met de laatste resten sneeuw. Ook Bianca bezoekt de Franse Alpen in de zomer en is enthousiast, zeker ook over de toffe outdoor activiteiten.
Zou jij, net als wij, een huskytocht in de Franse Alpen maken, zonder écht op wintersport te gaan?
Lees meer over Bestemmingen:
Dit lijkt me zo tof! Voor een huskytocht denk je toch al snel aan Lapland, dus gaaf dat het hier ook kan. Chamonix in de zomer vond ik fantastisch en ik ben ook heel benieuwd naar hoe het in de winter is! Het ziet er op je foto’s in ieder geval fantastisch uit
Dank je, het was echt een bijzondere ervaring. Zeker de moeite waard, zelfs als je niet komt om te skiën.
Wat een gaaf avontuur in de Franse Alpen! Wij hebben in Finland een kennismaking gehad op een husky farm, nog voordat er sneeuw lag. Het lijkt ons een erg tof avontuur, zo’n slee met honden!
In Finland lijkt het me ook gaaf om te doen, met die eindeloze sneeuwlandschappen. Wie weet, komt dat er ooit nog van.
Leuk! Ik heb dit een paar weken geleden gedaan in Zweden. Wat kunnen die honden een lawaai maken inderdaad! En wat zijn ze heerlijk stil als ze eindelijk op pad mogen 🙂
Haha, ja dat geblaf is echt oorverdovend.. en het contrast met de stilte daarna inderdaad groot. 🙂
Wat leuk dat jullie dit in Frankrijk hebben kunnen doen. Wij hebben het met z’n tweetjes gedaan in Fins Lapland en het wisselen van bestuurder was wel lastig: je mag dan niet vallen, want anders kom je de slee niet meer op en dan moet je terug lopen en wachten op de sneeuwscooter.
Haha, ja.. er werd ons ook verteld dat we vooral moesten proberen om niet te vallen en altijd met beide voeten op de rem te staan bij stilstand. Gelukkig allemaal goed gegaan.
Ja, dat zou ik zeker doen. Lijkt me echt super gaaf. Ik wist trouwens niet dat dit ook in de Franse Alpen kan.
Ai, lastige… Ik ben eigenlijk wel een enorme skifanaat maar zo’n huskytocht staat wel hoog op de lijst sinds we in Zweden een huskyfarm bezochten. Ik denk dat we ooit eens naar Lapland gaan in de winter omdat je daar wat minder voor het skieën naartoe gaat en meer voor dit soort toffe belevenissen. Hoop het dus zeker eens mee te maken!
Toen ik de foto’s van de honden zag dacht ik eerder aan een trip in Finland of iets dergelijks. Totdat ik las dat jullie de trip in de Franse Alpen hadden gemaakt. Wel erg leuk lijkt me ook een dergelijke huskytocht ook in deze mooie omgeving te maken.
Wat gaaf! Dat gevoel van alleen op de wereld zijn, dat herken ik maar al te goed van mijn zomerse alpenwandelingen. Ben nog nooit in de winter in de bergen geweest, maar als het zich ooit voordoet, dan weet ik nu de huskies te vinden!
Je zou husky’s inderdaad niet zo snel in de Franse sneeuw verwachten. Daarentegen, wij mochten met deze viervoeters kennismaken in Italië.
Wat een geweldig avontuur!