Douchen op reis is een ding apart, elke reiziger kan dat vast beamen. Eenvoudige kamers in Azië hebben vaak alleen een koude douche, ook als je in de wintermaanden hoog in de bergen bent en het in de nacht flink afkoelt. En zelfs als je kamer officieel voorzien is van warm water, is het soms een hele toer om er ook daadwerkelijk wat anders dan een ijskoude straal uit te krijgen. Hostels en budget appartementen, waar ook ter wereld, zijn vaak niet uitgerust met zo’n handig ophangding, dat je douchekop vasthoudt, zodat je dat zelf niet hoeft te doen. Geen ramp, maar handig is anders. Ik heb weleens geprobeerd om de douchekop tussen 2 waterbuizen te klemmen, zodat ik niet hoefde verkleumen terwijl ik shampoo in m’n haar deed. Over het waterballet dat volgde, zal ik wijselijk mijn mond houden.
Hoop op goede afloop: douchen op reis in Sarajevo
Maar dan nu de douche van ons appartement in Sarajevo. Een perfect appartement, niet eens heel erg goedkoop naar Bosnische maatstaven en dus misschien wel met een fijne douche. Meestal stuur ik Peter eerst, zodat ik alle ins en outs weet als ik dan ga. Dit keer lijkt het me vrij safe om de vuurdoop zelf te doen. Een eerste inspectie maakt me direct blij: de douchekop hangt keurig aan de muur en we hebben een douchewand, die BIJNA helemaal dicht kan. Geen glijpartijen dus, als vannacht iemand naar de wc moet. Dat in Kroatië en Bosnië warm en koud vaak andersom zit dan thuis, ook als blauw en rood wel aan de “juiste” kant staan, weet ik inmiddels. Daarom check ik even snel aan welke kant de straal het hardst is: dat is dan koud.
Douchen op reis valt niet altijd mee, ook al hangt de douchekop aan de muur
De hoop op fijn douchen vervliegt
Vrij gauw nadat ik de kraan op twee derde van de warme kant heb gezet, komen er grote stoomwolken uit de douche. Ik stap er dus onder, terwijl ik de kraan subtiel wat naar koud draai. Oeps, te ver blijkbaar, want seconden later is het water weer ijskoud. Ik ben echter ervaren genoeg in douchen op reis en met een minitikje terug de andere kant op, zou het goed moeten komen. Wishful thinking; het is opnieuw veel te heet om onder te staan. Misschien de kraan wat verder opendraaien dan?! Nu is de straal zo hard dat ik me ineens een voorstelling kan maken waarom waterkanonnen bij demonstraties zo effectief zijn. Bovendien is het alweer koud.
Desillusie
Ik ben niet voor één gat te vangen en geef kleine tikjes met mijn nagel tegen de kraan, net zo lang tot ik wel de juiste temperatuur te pakken heb. Yes! Zie mij hier staan, onder de perfecte douche.. hands in the air, dat kan gewoon met zo’n ophangsysteem. Wordt het water daar trouwens iets minder warm? En nog minder? Ow.. nou is het weer écht ijskoud. Opnieuw een paar tikjes dan maar. Te ver! Grrrr… boos doe ik de kraan in één ruk uit en weer aan. Dom ding. Gelukkig heb ik dan opnieuw de ideale temperatuur. Gauw shampoo in m’n haar, voordat… Hmmm.. gaan we weer. Nog meer tikjes geven gaat nu niet meer, want de kraan staat al op de warmste stand. Boiler leeg dus. Wat een desillusie.
Er zijn landen waar douchen nog meer een uitdaging is, vooral voor de lokale bevolking
Over een uur weer een kans. Met koud water spoel ik de shampoo uit m’n haar. Zo nonchalant mogelijk loop ik de woonkamer in. “En?” klinkt het hoopvol. “Oh heerlijk hoor, we hebben écht een keer geluk! Zelfs een ophangsysteem! Geniet ervan!”
Inmiddels zijn we weer een paar dagen thuis en on speaking terms. 😉 Onwijs balen dat de reis voorbij is, maar van 1 ding word ik echt heel blij: die luxe van onze eigen, fijne, warme douche! Herkenbaar?
Lees meer over Persoonlijk:
Heel herkenbaar, haha! Ik heb zo’n hekel aan koud douchen…zo niet mijn ding. In Nepal baalde ik zo van de ijskoude douches en ook op Sumatra heb ik amper warm water gehad. Meer dan eens heb ik mijn haren gewassen terwijl ik hurkend in de badkuip stond, met de douchekop in mijn handen omdat er inderdaad geen ophangsysteem was en de doucheslang uiteraard veel te kort was om te kunnen staan. Douchen pal naast of boven het toilet is ook altijd heel handig of nog erger….tot je enkels in het water staan omdat het doucheputje niet doorloopt (jezelf afvragend wat er allemaal in dat putje zit…brrr)
Oh jaaaaa, die verstopte doucheputjes, haha.. gatver. 🙂
Haha, dat doet me denken aan douchen in Cuba. Omdat de bekabeling er vrij slecht is had ik gelezen dat je beter het doucheputje niet kon aanraken tijdens het douchen om gevaar op elektrocutie (!) te voorkomen. Ben blij dat alles goed verlopen is!
Oh, dat is ook spannend zeg. Ik zou geloof ik wel twijfelen om daar onder de douche te stappen, haha.
Ik zou me echt net zo gefrustreerd voelen over zo’n douche als jij. Wat een ramp zeg. Douchen is zo ongeveer het belangrijkste moment van de dag voor mij. Warm, ontspannen en me-time. En daar verheug ik me op. Dus dan is alles wat daar afbreuk aan doet, nogal balen…
Voor mij ook.. ik kijk daar echt naar uit. 🙂
Haha, ik moest hier wel om lachen. Zo herkenbaar wat je schrijft. Ook afgelopen zomer in vakantie vielen de douches enorm tegen. Of je kon ze niet ophangen inderdaad, of de temperatuur was vreselijk. Maar het meest vreemde waren de douches die wel konden hangen, totdat je de kraan aan zette. Dan werd de douchekop te zwaar en zakte die langzaam naar beneden, totdat ie je hoofd raakte, of gewoon op de grond viel. Zo onhandig!
Haha, ik zie het gebeuren.. die vallende douche. Ik heb deze week de accommodaties uitgezocht voor volgende reis en.. op de foto’s gekeken of er een douche aan de muur hangt. 😉
In Kirgizië had ik twee weken lang alleen een rivier, waar ik emmers water uit moest halen, om het water vervolgens te koken en mezelf in bikini soort van te wassen (terwijl de herders op de bergen toe stonden te kijken). Ik was wel blij met een echte douche daarna 🙂 Al was het prima te doen, als je maar niet te laat op de avond thuis was, want wat kon het er koud worden dan.
Dat klinkt echt next level Aniek, haha.. ik kan me voorstellen dat je heel blij was met de eerste echte douche daarna.
Ik heb het in Bangkok met mijn hele lange haar een JAAR met een mandi moeten doen. Geen douche dus, maar alleen een bak met koud water (nou ja, het was zo stikheet in m’n houten huisje zonder airco dat het water zelden koud was) en bakjes waarmee ik het water over mijn hoofd moest gooien. In het begin dacht ik echt: o nee, eerst shampoo, dan crèmespoeling, wat een gedoe, maar het wende!
In Sarajevo had ik volgens mij wel een normale douche, maar vrij laag meen ik. En inderdaad, de kranen zaten op de Balkan vaak andersom ja, dat was ik alweer vergeten!
In zo’n huisje voelt dat nog niet eens zo erg, koud water dat eigenlijk al lauw is.. en zelf vind ik mandiën minder erg dan een niet werkende douche. In India hebben we dit ook heel vaak (wel warm), ook met de kinderen, die als dreumes in de volle emmer water “in bad” gingen… en zelfs in de winter in Rajasthan waar het in de ochtend vaak rond het vriespunt is. Maar dan heb je in elk een volle emmer water getapt en een bak om over je heen te gieten. 🙂
Ha ha 😂 wat herkenbaar en dab heb je de muntjes voor douchen nog niet eens omschreven… Timer mee omdat er geen klokje opzit…
Ik vind intussen een spiegel op hoogte ook al heerlijk bij thuiskomst…
Groetjes Marjan 🌞