Een dagtrip naar de Grossglockner Hochalpenstrasse mag je echt niet overslaan als je enigszins in de buurt bent. Deze roadtrip is zeker één van de highlights van Oostenrijk. De Grossglockner is met 3798 meter de hoogste berg van het land. Dat is op zich natuurlijk al tof, maar het is zeker ook het landschap van de omringende bergen, die deze roadtrip zo de moeite waard maakt. Het eindpunt van onze route over de Grossglockner Hochalpenstrasse is het uitzichtpunt over de Pasterzegletsjer. Hoewel de gletsjer sinds mijn vorige bezoek in 1989 enorm gekrompen is, zijn we toch ook nu nog behoorlijk onder de indruk. Ik neem je mee naar de gletsjer en de andere stops die we hebben gemaakt langs de Grossglockner Hochalpenstrasse.
Het eerste stukje Grossglockner Hochalpenstrasse
Wij verblijven in Salzburgerland als we een roadtrip over de Grossglockner Hochalpenstrasse maken. Zodoende komen we vanuit het noorden en eigenlijk is dat denk ik ook het mooiste: zo bereik je de Kaiser-Franz-Josefs-Höhe met het uitzicht op de gletsjer als laatste. Bij het dorpje Ferleiten passeren we de tolpoort. Ondanks dat we een Salzburgerlandkaart hebben, die gratis toegang geeft tot de Grossglockner Hochalpenstrasse, moeten we toch vijf euro betalen. Waarom is ons niet helemaal duidelijk, maar de dame achter het loket heeft duidelijk haar dag niet, dus we durven het niet te vragen en betalen maar gewoon. Aangezien de tol normaal gesproken zevenendertig euro bedraagt, stelt die vijf euro toch niet zoveel voor.
Het eerste stuk van de Grossglockner Hochalpenstrasse is direct al super
Na de tolpoort stijgt de weg al gauw aanzienlijk. We zijn blij dat onze auto in Polen nog even naar de garage is geweest, omdat we weinig trekkracht leken te hebben. In de haarspeldbochten die volgen worden de uitzichten met de minuut mooier. Die eerste kilometers stoppen we dan ook na elke twee bochten om foto’s te maken.
Volop marmotten, koeien en gemzen in dit deel van de Alpen
Eerder in de week proberen we al verschillende keren om ze te spotten: de marmotten die in dit deel van de Alpen leven. Peter denkt er af en toe eentje te spotten, maar echt zeker is hij niet. Tijdens onze eerste uitgebreidere stop aan de Grossglockner Hochalpenstrasse zijn we van plan de “marmotten show” te gaan bekijken in het Haus Alpine Naturschau. Als we eerst nog even langs de kleine botanische tuin met Alpenplanten en –bloemen lopen horen we ineens een schel gefluit. We lopen in de richting waar het vandaan komt en zien wat bewegen. Het blijkt een grote marmot te zijn, die aan de rand van zijn hol staat.
En dan zien we er één: een Alpen marmot bij Haus Alpine Naturschau
Het gefluit klinkt nu bijna constant en dan zien we ineens de vos. De marmot is duidelijk zijn vriendjes aan het waarschuwen en de minuten erna we zijn live bij een National Geographic film over de jacht van de vos. Een paar koeien volgt het schouwspel loom van een afstandje, aan de rand van een steile afgrond. Uiteindelijk lukt het de vos niet een marmot te pakken en kunnen ook onze kinderen met een gerust hart verder.
Hogerop zien we nog veel meer marmotten. Vooral in de omgeving van het gletsjer viewpoint op de Kaiser-Franz-Josefs-Höhe kun je ze makkelijk van dichtbij spotten; hét effect van het toerisme hier. Ook verschillende steenbokken zien we hier, hoewel die op veel meer afstand blijven. Om ze te zien moet je echt wel een tijdje stil gaan staan en goed rond kijken. Wij spotten er vier, elk op een eigen gebiedje grazend.
Genoeg dieren langs de Grossglockner Hochalpenstrasse
Edelweisspitze: Hoogste punt van de Grossglockner Hochalpenstrasse
Nog wat haarspeldbochten later is er een afslag naar links, die naar een smalle weg met kinderkopjes omhoog leidt. We zijn nieuwsgierig waar dit weggetje naartoe voert, maar al gauw beginnen we toch een beetje te twijfelen of onze auto na het garagebezoek in Polen toch weer helemaal in orde is. De bochten komen steeds sneller na elkaar en de weg wordt smaller en nog steiler. Onze nieuwsgierigheid wint het van de twijfel of we het wel zullen redden en met het idee dat naar beneden altijd nog kan bereiken we een paar minuten later het eindpunt van de weg. We blijken op de overvolle parkeerplaats van de Edelweisspitze te staan. Gelukkig vinden we er nog net een vrij plekje en kunnen we het uitzichtpunt beklimmen. Al voor we er bovenop staan, zijn we blij dat we deze afslag genomen hebben. Wat een waanzinnig 360 graden uitzicht heb je op deze plek. Groene, ruige bergen, besneeuwde toppen en de gletsjer maken dit wel een heel gaaf schilderij.
Wij wandelen vanaf de Edelweishütte een stukje richting de lage bergkam voor ons voor nóg een geweldig panorama. Wil je wat langer genieten van vrijwel hetzelfde uitzicht? Strijk dan neer op het terras van het restaurant van de Edelweishütte. De maaltijden die we er op tafel zien staan, zien er goed uit.
Fenomenaal uitzicht over de Alpen bij de Edelweisspitze
Door tunnels en langs sneeuw naar Karintië
De Grossglockner Hochalpenstrasse verbindt Salzburgerland met Karinthië. Na onze stop bij de Edelweisspitze dalen we de smalle weg weer af, om onze roadtrip op de hoofdroute te vervolgen naar de grens tussen die twee. Al gauw volgen tunnels en sneeuw. Omdat het toch wel bijzonder is om in augustus in de sneeuw te staan, lopen we vanaf een parkeerplaats een meter of honderd omhoog. Het blijkt eerder een ijsvlakte te zijn dan sneeuw, maar dat mag de pret niet drukken.
Even verderop, bij de Hochtor, ligt de sneeuw zelfs pal aan de weg. Zodra we de Hochtortunnel door zijn, volgt de eerste afdaling in Karinthië. Ook aan deze kant een steile weg en veel haarspeldbochten en dan het sprookjesachtige Guttal. De parkeerplaats bij dit beekdal en haar waterval staat vrij vol, dus wij rijden even door.
Sneeuw bij Hochtor
Fantastisch eindpunt roadtrip Grossglockner Hochalpenstrasse
Niet veel verder nemen we weer een afslag, om opnieuw te klimmen naar een geweldige stopplek. De weg duikt onder verschillende halfopen tunnels door, die in de wintermaanden zorgen dat er geen sneeuw naar beneden valt. Ondertussen stijgen we flink en zien we in de diepte een intens blauw meer. Nadat we het Glocknerhaus zijn gepasseerd, met kamers en restaurant, volgen de laatste paar haarspeldbochten. Dan zijn we op de Kaiser-Franz-Josefs-Höhe en zijn we even verbaasd een echte parkeergarage aan te treffen. Een parkeergarage en parkeerdek met het beste uitzicht ever, dat dan wel. Het kan hier blijkbaar enorm druk worden, niet zo gek ook. Snel spieken we met een schuin oog alvast even over de rand, naar de Pasterzegletsjer.
Wij rijden terug via de keerlus en parkeren buiten, vlak voor de toeristische drukte. Het wandelpad, terug naar het viewpoint voor de gletsjer, loopt pal langs de groene helling waar steenbokken en marmotten gespot kunnen worden. Zodra we het gefluit van die laatsten horen, speuren we de omgeving af en het duurt niet lang voordat we de eerste dieren gezien hebben. Hoe langer we kijken, hoe meer we er zien. Al te lang blijven we echter niet staan, want we willen die gletsjer nu eindelijk weleens in al haar glorie zien. Als dan ook het zonnetje net voorzichtig door de bewolking breekt en delen van de ijsmassa verlicht, voelt het alsof we een extra cadeautje krijgen van moeder natuur.
Zo waanzinnig mooi: de Pasterze gletsjer bij de Grossglockner
Ook al is de gletsjer inmiddels een stuk kleiner dan toen ik hier als kind stond, nog altijd zijn de grootte van het landschap en de ijsvlakte indrukwekkend. In de diepte zien we mensen langs de gletsjer lopen, waardoor je pas goed ziet hoe immens de afmetingen zijn. Jammer genoeg hebben we zelf niet genoeg tijd meer om helemaal af te dalen; het is al een eind in de middag.
Op de terugweg toch nog even naar de waterval van Guttal
Zodra we de zijweg naar de Kaiser-Franz-Josefs-Höhe weer afdalen, begint de zon uitbundiger te schijnen. Het gras lijkt zo nóg groener en de blauwe meren in de diepte nóg blauwer. Inmiddels is er op de parkeerplaats van de Guttalbach wat ruimte gekomen en we besluiten hier nog een korte wandeling te maken. Een kudde los lopende koeien, met een enorme stier en enkele kalfjes, staat midden op het pad. Onze meiden laten zich door de stier niet afschrikken en aaien één van de kalfjes. We klimmen langs de waterval omhoog, voor een nóg mooier uitzicht op het groenblauwe meer. In de laatste zonnestralen genieten we van dit plaatje.
Guttalbach – toffe stop aan de Grossglockner Hochalpenstrasse
Dan schuiven donkere wolken voor de zon en in rap tempo komt een onweerslucht dichterbij. Tijd om afscheid te nemen van deze geweldige plek en de Grossglockner Hochalpenstrasse weer noordwaarts over te rijden. Nog één keer zien we al die mooie plekken terug, waar we eerder vandaag zijn gestopt. Wat een geweldige roadtrip is dit. We komen graag eens terug om ‘m op een onbewolkte dag te maken. Dan is het vast nóg mooier.
Extra info Grossglockner Hochalpenstrasse
Ook al is de Grossglockner Hochalpenstrasse nog geen vijftig kilometer lang, je kunt voor deze roadtrip minstens een hele dag uittrekken. Wil je ook nog naar de Pasterzegletsjer lopen, of één van de andere schitterende wandelingen in die omgeving maken? Dan kun je overnachten in het Glocknerhaus of één van de andere berghutten of vakantiehuizen in de omgeving.
Je kunt de Grossglockner Hochalpenstrasse met de auto, de motor of de fiets verkennen. Voor die laatste twee is de weg niet altijd open. Check vooraf altijd of de weg open is en voor welk verkeer. Afhankelijk van de sneeuwval is de weg van ongeveer mei tot oktober open.
De Grossglockner Hochalpenstrasse samengevat 🙂
Onderweg zijn er oneindig veel kleine en grote parkeerplaatsen. Er zijn ook verschillende tentoonstellingen langs de route, die gratis toegankelijk zijn. Je betaalt voor de weg een tol van 37 euro voor een auto en 27 euro voor een motor. Er zijn ook tickets voor twee dagen, drie weken of een heel seizoen te koop. In verhouding zijn die kaarten een stuk voordeliger. Check de website van de Grossglockner Hochalpenstrasse voor exacte prijzen en openingstijden.
Met een Salzburgerland card mag je kiezen tussen een dagkaart voor vrij entree op heel veel bezienswaardigheden én het OV in Salzburg, of een tolvrije roadtrip over de Grossglockner Hochalpenstrasse. Als je slechts één Salzburgerland card hebt en met meer mensen in de auto zit, moet je ter plekke blijkbaar vijf euro betalen. Ik kan dat online echter nergens terugvinden.
Vergeet niet om warme kleding en een regenjas mee te nemen. Ook al is het in lager gelegen gebied warm en zonnig, dan nog kun je in de bergen alles verwachten. Het weer kan hier snel omslaan.
Lees meer over Bestemmingen:
Wat een gave weg! Wij hebben ‘m destijds in 2013 overgeslagen en daar heb ik nog steeds spijt van. Zoveel moois en ook marmotten hoop ik graag nog eens te zien. We komen dus graag eens terug voor deze gave weg!
Ja, die marmotten zijn echt te grappig. Hoewel ik denk dat ze niet heel vriendelijk zijn als je dichtbij komt, zien ze er zo schattig uit. Wel een stuk groter dan ik had verwacht trouwens.
Een bezoek aan de Grossglockner staat al zo lang op mijn wensenlijst. Bizar eigenlijk dat ik na bijna 30 bezoeken aan Oostenrijk er nog niet geweest ben. Afgelopen zomer hadden we voor het eerst een grote camper en durfden we de rit vanuit Salzburgerland er niet mee aan. Ook al is het maar 50 km, ik denk dat ik me er ook zeker wel een dag kan vermaken met rondkijken en wandelen.