De 2 gezichten van Chitwan national park

Ons bezoek aan Chitwan National Park in Nepal is er één waar ik met gemengde gevoelens aan terug denk. Wat een heerlijke omgeving, wat een prachtig gebied, maar wat wordt er hier en daar lelijk mee omgegaan. Onze rit naar Chitwan toe was een bijzondere, we deden er bijna 2 keer zo lang over als normaal. Hoe dit kwam? Dat lees je hier:

De Bus naar Chitwan National Park

Rond half acht al rijden we Pokhara uit en tot een kilometer of wat voor de afslag naar Chitwan gaat alles voorspoedig. Dan staan we ineens stil, met een lange rij bussen en auto’s voor ons. Onze bus gaat uit en de chauffeur wekt de indruk dat het wel eens een tijdje kon gaan duren. Wij gaan op onderzoek uit, maar na elke bocht komt er weer een nieuwe. Aan deze file lijkt geen eind te komen. Tot we ineens vrij uitzicht hebben over een heel stuk weg, tot aan de “drive-slowly-one-by-one-brug”, nog een stuk weg en de kruising van DE twee snelwegen van Nepal. De rij voertuigen lijkt eindeloos en als we een Engelssprekende man ernaar vragen horen we de reden van deze hele ellende. Eigenlijk is het heel simpel: gisteren is er een ongeluk gebeurd op de kruising daar aan de overkant van de brug.

Op en top Nepal

Waarom er dan nu nog zo’n enorme file staat? De buschauffeur die het dodelijke ongeluk veroorzaakt heeft en de nabestaanden en andere dorpsbewoners hebben onenigheid over de schadevergoeding die betaald moet worden. Tot beide partijen het eens zijn wordt de weg door de ontevreden partij geblokkeerd, want tja… dit is Nepal. Op en top. De onvrede wordt ook niet onder stoelen of banken gestoken, maar de bus wordt bekogeld met stenen en er wordt brand gesticht. Het politiebureau staat gelukkig pal naast de plek des onheils, dus hoeven de gewapende mannen niet van ver te komen om te proberen de orde te herstellen.

Onze reis naar Chitwan National Park duurde een stuk langer dan verwacht

We lopen terug naar de bus, waar we wachten tot er schot in de zaak komt. Na twee en een half uur is er ineens activiteit bij de bussen voor ons en ook onze chauffeur komt aanrennen. We rijden weer. Vier bochten om precies te zijn. Dan valt de hele boel weer stil en opnieuw is het wachten. Na nog eens bijna twee uur beginnen we ons net af te vragen of we misschien moeten omkeren als er aan de overkant van de brug beweging is. Stapvoets komt de monsterfile op gang en tot onze verbazing houdt de oude brug de hele meute tot we aan de overkant zijn. Daar zien we een flink toegetakelde bus en de geur van brand hangt nog in de lucht. Het duurt nog even voor we de verkeerschaos van het dorp achter ons hebben gelaten en de daaropvolgende tien kilometer kunnen we maar langzaam rijden, door de file die op de andere weghelft nog altijd stil staat. Maar in elk geval bewegen we weer in de juiste richting: Chitwan here we come!

Aankomst in Sauraha, bij Chitwan

Zo doen we over nog geen 150 kilometer bijna tien uur en nog net voor het donker komen we aan in Sauraha. Dichter bij Chitwan kan je als backpacker niet overnachten. We eten een hapje, reserveren wat activiteiten voor morgen en gaan dan nog mee naar de show in het dorp. In een zaaltje zitten Nepalese en buitenlandse toeristen al klaar voor een voorstelling van traditionele dansen. Tijdens de verschillende “stokdansen”, waarbij een tiental jongens ritmisch met stokken tegen elkaar slaan, gaan met name de Nepalezen helemaal uit hun dak. Fantastisch! Welkom in Chitwan National Park. 🙂

De echte, relaxte wildlife ervaring in Chitwan National Park

De junglegeluiden zijn blijkbaar goed voor de nachtrust, want als we net na zonsopkomst opstaan voelen we ons helemaal uitgerust. Een jeep brengt ons naar het beginpunt van onze ochtendactiviteit, aan de rand van Chitwan Nationaal Park.

Een erg relaxte ervaring in Chitwan National Park

In een lokale kano, uitgehakt uit één enkele boomstam, drijven we een rivier af. Wat een rust heerst er hier. Van echte, dichte jungle is hier tot mijn verbazing geen sprake. Overal zien we nog open vlaktes en ook aan de rand van de rivier zijn overal open ruimtes. Onderweg zien we veel soorten kleurrijke vogels, waaronder wilde pauwen en ijsvogels. In het water liggen krokodillen, wachtend op een lekker hapje dat zich in hun buurt durft te wagen, met alleen de neus en de ogen boven het wateroppervlak uit. Na een half uurtje zien we één exemplaar dat op de kant ligt te zonnebaden. Deze kanotocht is een bijzonder fijne en relaxte ervaring. We zien geen spectaculaire vormen van wildlife, maar ervaren de jungle zoals die is, in al haar prachtige groentinten. Doordat we in een kano zitten en alleen maar hoeven rond kijken genieten we maximaal.

Dan gaan we lopend verder en we zien meer vogels, maar ook een aap en een grote kudde van minstens honderd herten. Een neushoorn heeft afgelopen nacht z’n grote pootafdrukken achtergelaten in de modder. Gelukkig is van het beest zelf niks meer te bekennen.

De toeristische wildlife ervaring van Chitwan National Park

Aan het eind van de wandeling komen we bij een verzameling gebouwen aan de rand van het bos. Hier is het Elephant Breeding Center gevestigd, waar twee jonge olifantjes die samen stoeien de meeste aandacht van ons krijgen. En van de vele andere toeristen.

Tegen het eind van de ochtend worden we meegenomen naar de rivier, waar de grotere olifanten gaan badderen en waar je als toerist mag meehelpen en bovenop een olifant kan zitten. Wij bedanken. Er volgt een dure, toeristische lunch, die een stuk minder smakelijk is dan de heerlijke thali’s die we eerder aten in Nepal. Na de lunch worden we geacht op één van de olifanten te klimmen, onderdeel van de tour en wederom samen met veel andere toeristen. Je wordt met z’n vieren in een bakje bovenop de grijze giganten gepropt en in een lange stoet gaan we het bos in. Wij zijn zo’n beetje de middelste van zo’n 8 tot 10 olifanten, wat niet echt bijdraagt aan het natuurgevoel. De olifanten worden vriendelijk behandeld, maar toch houden we een beetje een dubbel gevoel over aan deze ervaring. Ook dit is dus Chitwan en hoe anders voelt het dan de ochtend.

De toeristische ervaring in Chitwan National Park, maar wel neushoorns gezien!

Voor ons zit een Nepalees mobiel te bellen in z’n bakje en achter ons jengelt een kind er vrolijk op los. Het weinige wild dat we zien is dan ook vast het dove deel van dit dierenbos. Als we even een zijspoor nemen en ons losmaken van de meute komen we een kudde herten op het spoor. Eén ervan heeft een enorm gewei. Op een open plek staat een moederneushoorn te grazen met haar vier maanden oude baby. In de verte zien we nog een neushoornpaar staan. Terug tussen de bomen schiet een aap vlak voor ons langs en hoog in de bomen zitten er nog een paar meer. Toch voelt dit uitje nep en krijgen we een beetje een vreemde bijsmaak van dit alles. Alsof alles in scène is gezet en zelfs de dieren die we zien geen echte wildlife zijn. Gelukkig is het dan alweer tijd om terug te gaan, wat betekent dat we niet meer verkrampt in een te klein bakje hoeven zitten en dat de olifanten ook van hun last bevrijd worden.

Aan het eind van de middag wandelen we nog wat rond in het dorp, waar we een kijkje nemen in het bezoekerscentrum, waar ook de stallen van vier parkolifanten blijken te zijn. Bij de treurigste van het stel sta ik een tijdje te kijken en ik praat wat met ‘m. Als bedankje krijg ik een tak. We spelen we een tijdje: gooien de tak over en weer. Daarna zakt de zon al snel achter de bomen aan de overkant van de rivier en keren de nachtgeluiden van de jungle terug.

De Tharu in Nepal

Op de fiets kijken we rond in het woongebied van de Tharu, de stam die van oorsprong in dit deel van Nepal woont. De Tharu dorpjes vind je vooral aan de rand van de jungle, in het kale, platte deel van Nepal. Hun huizen zijn gemaakt van klei en stro en ze zijn zelfvoorzienend in de meeste dingen. Matjes worden gevlochten van twijgen, het eten komt van het land en ze houden geiten, eenden, buffels en duiven in zelf getimmerde duiventillen. In het Tharu-museum leren we meer over hun gewoonten en gebruiken. Bijzonder om te ervaren hoeveel verschillende gezichten Nepal en haar inwoners hebben.

Wil je nog net wat meer zien van de Tharu dorpjes of graag tekst en uitleg in het Engels? Dan kan je ook met een georganiseerde tour mee. En voor een echte Tharu experience kan je zelfs overnachten in een Homestay in een Tharu dorpje.

Tharu dorpje nabij Chitwan National Park

De wegen in dit gebied zijn bar slecht, asfalt is er nauwelijks. Al om tien uur is het vreselijk benauwd. Na een paar uurtjes zijn we het fietsen dan ook wel beu. We kletsen nog een tijd met de fietsverhuurder en zijn gezin, maar de rest van de middag doen we niet te veel meer. Morgen reizen we terug naar Pokhara, hopelijk in een iets kortere tijd dan op de heenweg.

Lijkt het je ook wat om Chitwan NP en de tharu dorpjes te bezoeken? Lees dan onderstaande tips nog even:

Hoe kom je in Chitwan NP?

Chitwan is makkelijk te bereiken vanuit zowel Kathmandu als Pokhara. Normaal gesproken duurt de rechtstreekse busrit zo’n 5 uur vanuit elk van beide plaatsen. Je betaalt 600 roepies als je zelf naar de bus gaat en een kaartje aan boord koopt en 800 als je van te voren een kaartje koopt bij één van de reisbureautjes. Er zijn ook privébussen, waar een kaartje rond de $20,- kost, meestal inclusief een maaltijd.

Vliegen naar Chitwan National Park kan ook. Je komt dan aan op Bharatpur Airport, op ongeveer 10 kilometer. Met een taxi ben je snel bij je accommodatie in of vlakbij Chitwan. Reken qua prijs op ongeveer $150 voor de vlucht en 800 roepie voor de taxi.

Jonge olifantjes in het Chitwan NP bezoekerscentrum

Wat kost een jungle trek of safari in Chitwan?

Om het park in te mogen voor een dag betaal je 1700 roepies. Daarnaast kies je op welke manier je op pad wilt gaan.

De tour die wij ‘s ochtends deden, waarmee je in een kano een uur door de jungle vaart en nog ongeveer twee uur met een gids gaat lopen kost tegenwoordig ongeveer 4000 roepies per persoon. Wil je een uur langer varen dan ben je 4500 roepies kwijt.

Een olifantensafari, zoals wij in de middag tijdens de tour deden, kan ik niet echt aanraden. De toeristische manier waarop dit eraan toe ging voelde niet goed. Deze reis maakten wij al aardig wat jaren geleden, in een tijd dat het nog niet algemeen bekend was dat rijden op een olifant zó wreed is. Was dat wel het geval geweest, dan hadden wij zeker een andere tour uitgezocht.

Een jeepafari is ook mogelijk in Chitwan, ik heb hier zelf geen ervaring mee, maar dit is een manier om snel diep de jungle in te komen. Reken qua kosten op 16.000 roepies voor de jeep voor een halve dag en een paar duizend meer voor een hele dag, plus entree tot het nationaal park.

Accommodatie Chitwan National Park

Wie Chitwan NP bezoekt zal waarschijnlijk in of om Sauraha overnachten. Er is genoeg aanbod in accommodatie en ook voor iedere portemonnee. Vooraf boeken is in de meeste gevallen niet nodig, maar misschien wel relaxt, zeker als de accommodatie aanbiedt om je (gratis) op te halen bij aankomst.

Green Park Chitwan is één van dé plekken om heel dichtbij Chitwan te slapen, maar daar hangt wel een prijskaartje aan. Voor Europese begrippen is het nog steeds niet gek, reken op rond de 70 euro voor een hele mooie kamer. In de midrange is Chitwan Village Resort top en voor de backpacker is Evergreen Ecolodge een hele fijne optie, met een perfecte locatie! Slaap je liever in een homestay? Neem dan een kijkje bij Sauraha Homestay, of kies een Homestay in een Tharu dorpje.

Ga naar al mijn Azië blogs, of kies een andere bestemming »