De zonsopkomst bekijken vanaf de Borobudur staat bij veel mensen op de wensenlijst. Een stuk minder mensen schijnen de zonsondergang bij de Borobudur te willen zien. Voor mij een beetje onbegrijpelijk, want ik heb echt een enorme hekel aan opstaan voor dag en dauw. Vandaar dat ik van elke plek waar je de zonsopkomst Gezien! Moet! Hebben! vooronderzoek doe of de zonsondergang op die plek echt wel de moeite loont. Zo ook bij de Borobudur. Na lang wikken en wegen hebben wij besloten toch te gaan voor de zonsopkomst. Of het ’t vroege opstaan waard was? Dat vertel ik je vandaag.

Ga je voor de extra toeslag en de 4.30 uur entree?

De normale entreeprijs voor de Borobudur, als je de tempel tussen 6.00 uur en 17.00 uur bezoekt, is 350.000 Roepies of 25 Dollar (eind 2018). Wil je graag om 4.30 uur al naar binnen, om de zonsopkomst te zien, dan betaal je 125.000 Roepies of 10 Dollar extra. Hetzelfde geldt voor het speciale zonsondergang ticket. Je kan dan tot 18.30 uur blijven, in plaats van 17.00 uur.

Betaal je de extra toeslag, of zie jij de Borobudur tijdens de normale openingstijden?

In juli en augustus komt de zon pas om 5.52 uur op. Sta je om 6.00 uur vooraan bij de poort en loop je een beetje door naar de tempel, dan ben je om 6.10 uur boven. Precies op tijd om de zon boven de omringende heuvels uit te zien piepen. Je kan dus, zelfs door op de normale openingstijd naar binnen te gaan, goed zonsopkomst foto’s maken in die periode. Als er een zon is die dag tenminste. Zelfs in het droge seizoen, van mei tot en met september, is het tegen de ochtend vaak bewolkt rond de Borobudur. Je moet dus gewoon mazzel hebben, wil je een echt mooie zonsopkomst te zien krijgen. In de 10 andere maanden van het jaar komt de zon al eerder op. Buiten eind juni en begin september zal je in die maanden dan ook nooit echte zonsopkomst foto’s kunnen maken, zonder het speciale, duurdere, kaartje te kopen.

Voor het eind van de middag geldt de geluksfactor precies net zo. Vaak is het dan wat heiig, of is er zelfs alweer wat bewolking ontstaan. Toch heb je bij de zonsondergang iets meer kans op een onbewolkte hemel en een mooie, rode lucht. De officiële sluitingstijd van de Borobudur is het hele jaar door minimaal 45 minuten eerder dan de zonsondergang. Je zal dus nooit, tijdens de gewone openingsuren, zonsondergangsfoto’s kunnen maken. Wil je toch het extra geld al besteden? Kies dan voor de zonsondergang, vanwege de grotere kans op een mooie, rode lucht én het feit dat de zonsondergang minder populair is en daarmee een stuk rustiger.

De Borobudur met gezin van 4 kost al genoeg zonder extra toeslag

Wij vonden de 40 Dollar extra, voor een gezin van 4, een hoop geld en hebben besloten binnen de normale openingsuren naar de Borobudur te gaan. De zonsopkomst geeft dan, in juli en augustus, de meeste kans op mooie foto’s, wat betekende dat ik om 6 uur aan de poort wilde staan. Dus moesten we er toch aan geloven.

Met 4 personen de Borobudur bezoeken tikt flink aan. Omdat wij ook de Prambanan willen zien, kiezen we voor een combinatieticket. Je kan dan op 2 opeenvolgende dagen beide monumenten bezoeken voor 560.000 Roepies. Kinderen betalen 350.000 voor het combi-ticket.

Slapende chauffeur en verkeerde Borobudur zonsopkomst plek

Om 4 uur gaat de wekker. In een kwartier staan we buiten, waar de chauffeur van ons guesthouse op ons zou wachten. De auto staat er nog niet, dus ongeduldig wachten we. Het is immers 5 kwartier rijden en we willen graag vooraan staan als de poort om 6 uur open gaat. Tien minuten later is er nog altijd niemand en loop ik naar de overkant, waar ik de jongens van de bediening geregeld naar binnen zie lopen. Met licht en tv aan liggen ze daar, op de grond, te slapen. Onze chauffeur incluis. Ik roffel op de openstaande deur en verschrikt springen drie man tegelijk overeind. Tien minuten later zitten we in de auto, met een snel ontbijt in onze handen gedrukt. In mijn hoofd allerlei visioenen dat de zon al lang en breed op is, voordat wij er eindelijk zijn.

In mijn hoofd arriveren we pas na zonsopkomst bij de Borobudur

Als we de bordjes naar de Borobudur in aantal zien toenemen en de lucht steeds lichter wordt, zien we vrij plotseling het imposante bouwwerk tussen het groen opdoemen. Wow! Tot onze verbazing rijden we verder en maken we een grote bocht om de Borobudur heen. Als we een zandweg willen inslaan worden we aangehouden en om entree gevraagd. “Maar dit is toch zeker de ingang niet?!” zeg ik, terwijl ik met een schuin oog op mijn horloge kijk. Tien voor zes. Er wordt me verzekerd dat dit zeker de ingang is, naar het viewpoint op de Borobudur. Het viewpoint. Gauw leg ik uit dat we de zonsopkomst van boven OP de Borobudur willen zien, niet bij een viewpoint. De auto wordt gekeerd en we rijden terug. Om 1 voor 6 draaien we de parkeerplaats op. Gelukkig hebben we al jaren terug een cursus “Chinees voordringen in de praktijk” gehad en twee kleine kinderen bij ons bovendien. Uiteindelijk gaan we daarom om 1 over 6 door de scanner van de security check, om in flink tempo het laatste stuk naar de Borobudur te lopen.

Borobudur zonsopkomst óp of naast de tempel

Het viewpoint waar we eerst waren, blijkt Punthuk Setembu Hill te zijn en de foto’s van anderen, met het uitzicht op de omgeving zijn adembenemend, zeker bij een echt rode zonsopkomst. De Borobudur zelf zie je echter heel klein, omdat je toch wel een eind van de tempel vandaan bent. Ik denk dat we bijzonder teleurgesteld waren geweest als we de zonsopkomst vanaf daar hadden bekeken en ik ben blij dat we gekozen hebben voor “the real thing”.

Niets kan toch tippen aan een zonsopkomst bovenop de Borobudur?!

Voor ons helaas een bewolkte zonsopkomst

Ook al is het die ochtend, als we hijgend de bovenste verdieping van de Borobudur bereiken, grotendeels bewolkt en ook al is de lucht amper rood te noemen.. het is een mooi gezicht om uit te kijken over de groene omgeving, omringd door de vele stupa’s en Boeddha’s van de Borobudur. Langzaam wijkt de nacht voor de dag. Om ons heen maken vele Instagram-modellen zich druk om hun hoedje, hun zwierige jurk en vooral de andere toeristen. Wij genieten samen van de prachtige tempel en vooral die hele mooie omgeving. Toch zijn we blij dat we geen 40 Dollar extra betaald hebben voor een zonsopkomst die uiteindelijk niet erg spectaculair is.

En dan is de zon op…

Een uurtje later dalen we de trappen af en bezoeken we het Borobudur museum beneden. Als we uitgekeken zijn, gaan we een tweede keer omhoog. Dit keer lopen we op elke verdieping om de stupa heen, terwijl we het beeldhouwwerk dat bewaard is gebleven bekijken en ons verwonderen over de enorme massa aan steen die dit monument eigenlijk is.

Voor de tweede keer de Borobudur op

We zijn blij dat we eerder al veel foto’s gemaakt hebben, want inmiddels is de zon gaan schijnen en is het licht al behoorlijk hard. Als we rond 8 uur opnieuw boven zijn, is het iets rustiger dan eerder op de ochtend. Toch blijft het best druk. Zoals we gehoord hebben van anderen is het in oktober een heel stuk rustiger. En ook al is dat het begin van het regenseizoen.. je kan toch geluk hebben en een schitterende zonsopkomst voorgeschoteld krijgen. Wij zijn tevreden met onze eigen ervaring. Ik denk dat de Borobudur niet gauw teleurstelt. Wij nemen afscheid en gaan de omgeving verkennen, zeker een aanrader. Vooral Windusari, een uurtje ten noorden van de Borobudur weet ons enorm te verrassen.

Zou jij kiezen om de Borobudur bij zonsopkomst of zonsondergang te bezoeken?